Piosenka o końcu świata - Czesław Miłosz Flashcards
Piosenka o końcu świata - Czesław Miłosz
W dzień końca świata
Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji,
Rybak naprawia błyszczącą sieć.
Skaczą w morzu wesołe delfiny,
Młode wróble czepiają się rynny
I wąż ma złotą skórę, jak powinien mieć.
W dzień końca świata
Kobiety idą polem pod parasolkami,
Pijak zasypia na brzegu trawnika,
Nawołują na ulicy sprzedawcy warzywa
I łódka z żółtym żaglem do wyspy podpływa,
Dźwięk skrzypiec w powietrzu trwa
I noc gwiaździstą odmyka.
A którzy czekali błyskawic i gromów,
Są zawiedzeni.
A którzy czekali znaków i archanielskich trąb,
Nie wierzą, że staje się już.
Dopóki słońce i księżyc są w górze,
Dopóki trzmiel nawiedza różę,
Dopóki dzieci różowe się rodzą,
Nikt nie wierzy, że staje się już.
Tylko siwy staruszek, który byłby prorokiem,
Ale nie jest prorokiem, bo ma inne zajęcie,
Powiada przewiązując pomidory:
Innego końca świata nie będzie,
Innego końca świata nie będzie.
treść
Utwór przynosi wizję czasów ostatecznych, poeta porusza problem końca świata, który właśnie nadchodzi. Miłosz nie nawiązuje jednak do wizji, jakimi wypełniona jest biblijna Apokalipsa św. Jana. W Piosence o końcu świata następuje przełamanie stereotypów i sche-matów kulturowych.
Dzień końca świata wcale nie musi się wyróżniać spośród innych dni. Ludzkość może zniknąć w jednej chwili, bez żadnych zapowiedzi, znaków na niebie i ziemi. Postać staruszka–proroka jest wyraźną wskazówką etyczną należy żyć zgodnie z naturą, w harmonii z samym sobą, a wtedy nawet śmierć nie będzie nie należy szukać skomplikowanych filozofii, napełniała bezustanną grozą. Poeta zwraca także uwagę na prywatne”, indywidualne” przeżywanie końca własnego świata. Każdy z nas będzie go musiał przeżyć w chwili własnej śmierci, inni, obok nas, właśnie go przeżywają i o tym mówi Miłosz, twierdząc, że koniec świata staje się już.
