Dziś – Kazimierz Przerwa-Tetmajer Flashcards
Dziś – Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Dawniej się trzeba było zużyć, przeżyć,
by przestać kochać, podziwiać i wierzyć;
dziś - pierwsze nasze myśli są zwątpieniem,
nudą, szyderstwem, wstrętem i przeczeniem.
Dzieci krytyki, wiedzy i rozwagi,
cudzych doświadczeń mając pełną głowę,
choćby nam dano skrzydła Ikarowe,
nie mielibyśmy do lotu odwagi.
My nie tracimy nic, bośmy od razu
nic nie przynieśli – i tylko nam bywa
tak źle, że na złe takie brak wyrazu,
a serce pęka w nas i we krwi pływa
treść
Wiersz jest próbą ukazania wizerunku pokoleniowego dekadentów młodopolskich. Artysta w sposób typowy wyraża postawę pesymizmu, schyłkowości, katastrofizmu. Pierwszymi myślami wchodzących w życie dekadentów są: „zwątpienie, nuda, szyderstwo, wstręt i przeczenie”. Zwątpienie to brak wiary w świat, postęp, ideały, wreszcie w Boga. Nuda to stan psychiczny, w którym zanika wszelka radość i chęć życia (spleen). Szyderstwo i wstręt” charakteryzują stosunek pokolenia do całego otaczającego świata. Przeczenie to negacja rzeczywistości, odrzucenie jakiegokolwiek programu pozytywnego. Pokolenie schyłku XIX stulecia ma poczucie braku własnej wartości: „My nie tracimy nic, bośmy od razu / nic nie przynieśli”. Co więcej, łączy się ono z niewiarą we własne możliwości twórcze, poczu-ciem braku jakichkolwiek zdolności kreatywnych: „choćby nam dano skrzydła Ikarowe, / nie mielibyśmy do lotu odwagi”. „Dzieci krytyki, wiedzy i rozwagi” mają już tylko poczucie pustki, zniechęcenia, bezradności, nudy, znużenja.
