Między nami nic nie było - Adam Asnyk Flashcards
Adam Asnyk Między nami nic nie było
Między nami nic nie było!
Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych!
Nic nas z sobą nie łączyło —
Prócz wiosennych marzeń zdradnych;
Prócz tych woni, barw i blasków,
Unoszących się w przestrzeni;
Prócz szumiących śpiewem lasków
I tej świeżej łąk zieleni;
Prócz tych kaskad i potoków,
Zraszających każdy parów,
Prócz girlandy tęcz, obłoków,
Prócz natury słodkich czarów;
Prócz tych wspólnych, jasnych zdrojów,
Z których serce zachwyt piło;
Prócz pierwiosnków i powojów —
Między nami nic nie było!
TŁO BIOGRAFICZNE
W poezji miłosnej Asnyka często pojawiają się smutek i refleksje związane z niespełnionym uczuciem. To emocje łączące się z pierwszymi porywami serca i pierwszymi rozczarowa-niami, a także rozpaczą po stracie ukochanej osoby (Karnawałowy lament poety: Życzenie, Rezygnacja: Tęsknota; Myślałem, że to sen; Uwielbienie, Ach, jak mi smutnol, Między nami nic nie było). Poeta nie miał szczęścia w życiu prywatnym - w młodości jego związki z różnymi kobietami kończyły się fiaskiem. Gdy w wieku 40 lat ułożył swoje sprawy osobiste i się oženil, spotkała go niespodziewana tragedia. Jego młoda żona, Zofia Kaczorowska, zmarła kilka dni po urodzeniu syna Włodzimierza. Poeta nie ożenił się ponownie. Jego liryka miłosna pozostała trwale naznaczona goryczą, żalem i poczuciem porażki.
JAK MÓWIĆ O MIŁOŚCI?
W poszczególnych epokach funkcjonowały różne modele liryki miłosnej, to znaczy różne spo-soby wyrażania uczuć. Zwykle były one skonwencjonalizowane, czyli odwołujące się do zna-nego czytelnikowi kostiumu poetyckiego, sprawdzonej formuły, która miała charakter metafo-ryczny lub symboliczny. Na przykład erotyki barokowe mówiły zazwyczaj o miłości dworskiej, osią konstrukcyjną utworów był zaś najczęściej poetycki opis zmysłowego piękna ukochanej kobiety. Sentymentalizm umieszcza kochanków zwykle na łonie natury, w sielankowym krajo-brazie idyllicznej, arkadyjskiej wsi. Romantycy skupiali się na opisie przeżyć wewnętrznych nie-szczęśliwego kochanka, jego uczuć i rozterek - tęsknoty, rozpaczy, zazdrości. Natura często towarzyszyła bohaterowi romantycznemu, jej obraz niósł ze sobą treści metaforyczne, infor-mujące pośrednio o przeżyciach osoby mówiącej. Pozytywizm nie stworzył nowego sposobu mówienia o miłości i często korzystał ze sprawdzonych wcześniej konwencji poetyckich. Jedną z takich właśnie skonwencjonalizowanych formuł był znaczący, symboliczny obraz przyrody. Jego odczytanie pozwalało poznać prawdę o sytuacji uczuciowej podmiotu lirycznego
