Ballada z makaty - Miron Białoszewski Flashcards
Ballada z makaty - Miron Białoszewski
Jest sobie zielony ogród
na wszystkie pory
w rajskie szczypiory
w drzew kalafiory.
Panna tu leży w jarzynie
(myśli, że na mięcie),
za długie nóżki - podgięte,
obie lewe i przejęte,
łokcie podpierają brodę -
z boku widzianą urodę -
odwrotną urody modę;
nad urodą wieniec dziwny
krakowski z Pelcowizny.
Na co panna czeka
z zamyśleniem na flekach?
Anilinowe ptaszki
weselą ogród rajski.
Jeden chudy ptaszek
w palcach chłopca śpi,
jak do panny nadszedł -
zagrał fi-fi-fi!
A co to za plebejusz?
A co ma za kapelusz?
Kapelusz ma jak dudy…
A gra ten patyk chudy.
A słychać go za flety,
aż panna tupie we fleki.
Trzepoczą pantoflowe wstążki,
dygają rajskie widoczki.
Panna w tych bucikach
na leżąco fika,
stuka w pantofelki
oberki - sztajerki:
Raj tu nielichy,
graj pan - muzyki!
ja pantofelkami
radi-radi-ra!<
Maj
mi po głowie
ow-
szem nie powiem
radi-radi-radi-
ra-ra!!
Graj, panie młody,
do końca pogody,
póki te ogrody
nie tracą urody,
a że te ogrody
nie zmienią urody
ody-rydy-rydy
uha!!!
treść
Utwór jest nawiązaniem do kultury jarmarcznej, sztuki tandety i kiczu. Poeta usi-łuje penetrować zamknięte dotychczas dla wysokiej” poezji obszary rzeczywistości. Odrzucając wysoki styl i wyszukany język wypowiedzi poetyckiej, operuje mową potoczną, będącą poetycką odmianą języka mówionego. Utwór zaczyna się w sposób kojarzący się z ludową balladą, klechdą: „Był sobie ogród…”. Następne wersy przynoszą zaskoczenie zamiast księżniczki z bajki pojawia się panna, która „tu leży w jarzynie (myśli, że na mię cie)”. Pannę zabawia grą na flecie prosty wiejski chłopiec. I to w zasadzie koniec historii, którą zamyka, nawiązujące do wiejskiej przyśpiewki, zawołanie: „ody-rydy-rydy uha!!!”. Parodystyczne, prześmiewcze ujęcie tematu jest charakterystyczne dla metody twórczej Białoszewskiego.
