Droga nad przepaścią w Czufut-Kale - Adam Mickiewicz Flashcards
Adam Mickiewicz Sonety krymskie Droga nad przepaścią w Czufut-Kale
Mirza i Pielgrzym
MIRZA
Zmów pacierz, opuść wodze, odwróć na bok lica,
Tu jeździec końskim nogom swój rozum powierza
;
Dzielny koń! patrz, jak staje, głąb okiem rozmierza,
Uklęka, brzeg wiszaru
kopytem pochwyca,
I zawisnął. — Tam nie patrz! tam spadła źrenica,
Jak w studni Al-Kahiru
o dno nie uderza.
I ręką tam nie wskazuj — nie masz u rąk pierza;
I myśli tam nie puszczaj,
bo myśl, jak kotwica
Z łodzi drobnéj ciśniona, w niezmierność głębiny
Piorunem spadnie, morza do dna nie przewierci,
I łódź z sobą przechyli w otchłanie chaosu.
PIELGRZYM
Mirzo! a ja spojrzałem! Przez świata szczeliny
Tam widziałem… com widział, opowiém — po śmierci,
Bo w żyjących języku nie ma na to głosu.
KIM JEST MIRZA?
Podróż oznacza poznawanie nowych miejsc, obcych kultur i fascynujących krajobrazów, wiąże się również ze spotkaniami z ludźmi o odmiennej wrażliwości, mentalności, innych obycza- jach. Mirza z wiersza Mickiewicza jest nie tylko miejscowym przewodnikiem, człowiekiem Wschodu, lecz także mędrcem wprowadzającym Pielgrzyma w tajemnice egzotycznego świata.
SYMBOLIKA PRZEPAŚCI
Trudna wspinaczka bohaterów wiersza ma nie tylko wymiar rekreacyjny, ale przede wszystkim duchowy. Spojrzenie w głąb przepaści jest dla Pielgrzyma niezwykłym, poruszającym do- świadczeniem - odsłania przed nim tajemnicę, którą nie chce się podzielić z żyjącymi.
treść
Bohaterami sonetu są: Mirza (przewodnik) i Pielgrzym, którzy wędrują przez góry. Mirza ostrzega podróżnika przed głęboką, niebezpieczną przepaścią. Piel- grzym ulega potędze natury - spogląda w dół i widzi coś, czego nie da się opisać w żyjących języku”.
Kontakt z potęgą natury pozwala dotknąć tajemnicy istnienia. Podróż wśród gór- skich przepaści staje się pielgrzymką, podczas której objawia się sacrum.
