Ajudah - Adam Mickiewicz

Question 1

Adam Mickiewicz Sonety krymskie Ajudah

Answer 1

Lubię poglądać wsparty na Judahu skale,
Jak spienione bałwany, to w czarne szeregi
Ścisnąwszy się, buchają, to jak srébrne śniegi
W milionowych tęczach kołują wspaniale.
Trącą się o mieliznę, rozbiją na fale,
Jak wojsko wielorybów, zalegając brzegi,
Zdobędą ląd w tryumfie, i na powrót zbiegi,
Miecą za sobą muszle, perły i korale.
Podobnie na twe serce, o poeto młody
!
Namiętność często groźne wzburza niepogody;
Lecz gdy podniesiesz bardon, ona bez twéj szkody
Ucieka w zapomnienia pogrążyć się toni,
I nieśmiertelne pieśni za sobą uroni,
Z których wieki uplotą ozdobę twych skroni.

Question 2

ROMANTYCZNA KONCEPCJA POETY

Answer 2

Wiersz Ajudah jest osobistym wyznaniem poety, który poddaje autorefleksji własną posta- wę twórczą. Zwierza się ze swoich upodobań, fascynacji i jednocześnie zastanawia się nad źródłami natchnienia oraz specyfiką twórczości. Jej sedno upatruje w czerpaniu z bogactwa uczuć i emocji, w odwoływaniu się do serca, a także w indywidualizmie - uznaniu osobistej wyjątkowości i nieprzeciętności.

Question 3

treść

Answer 3

Sonet ten zamyka cały cykl. Autor zawiera w nim rozważania o roli poety i poezji. Mówi się tu o tworzeniu jako o efekcie „burzy namiętności” - natchnienia poetyckiego. Pod jego wpływem powstają „nieśmiertelne pieśni❞ przynoszące sławę.