Bakczysaraj - Adam Mickiewicz

Question 1

treść

Answer 1

Poeta opisuje ruiny stolicy potężnych niegdyś chanów krymskich. Słowem-kluczem w tym sonecie jest wyraz „ruina”. Mickiewicz poświęcił utwór rozważaniu nad przemijaniem, nietrwałością świetności i potęgi człowieka oraz wartości, w imię których działał. Refleksja: - „Gdzież jesteś, o miłości, potęgo i chwało! / (…) / O hańbo! wyście przeszły, a źródło zostało jest potwierdzeniem wszechwładnej mocy przyrody, natury, która opiera się nawet działaniu czasu. Tematem tego sonetu jest bezbronność człowieka wobec czasu i sił natury.

Question 2

Adam Mickiewicz Sonety krymskie Bakczysaraj

Answer 2

Jeszcze wielka, już pusta Girajów dziedzina
!
Zmiatane czołem baszów ganki i przedsienia,
Sofy, trony potęgi, miłości schronienia,
Przeskakuje szarańcza, obwija gadzina.
Skroś okien różnofarbnych powoju roślina,
Wdzierając się na głuche ściany i sklepienia,
Zajmuje dzieło ludzi w imię przyrodzenia
I pisze Baltasara głoskami: RUINA.
W środku sali wycięte z marmuru naczynie;
To fontanna haremu
, dotąd stoi cało
I perłowe łzy sącząc, woła przez pustynie:
Gdzież jesteś, o miłości, potęgo i chwało!
Wy macie trwać na wieki, źródło szybko płynie,
O hańbo! wyście przeszły, a źródło zostało.