Układ krążenia 1 Flashcards
Leki o działaniu inotropowym dodatnim w NS.
- nie są lekami pierwszego rzutu w terapii
- używane głównie do leczenia zaostrzeń
Aminy katecholowe i pochodne
Inhibitory fosfodiesterazy typu 3
Uczulacze wapniowi
Glikozydy naparstnicy
Wymień aminy katecholowe i pochodne stosowane w NS! (2)
Dopamina
Dobutamina
Dopamina mechanizm działania.
- endogenna amina, jest prekursorem NA
- słaby agonista receptorów B-adrenergicznych
- silny agonista receptorów D1 i D2
Dopamina a dawka.
- 0,5-5 ug/kg/min = dawka nerkowa, działa na receptory dopaminergiczne w nerkach(zwiększenie diurezy, stosowana w ONN w dawkach 2-3ug)
- 5-10 ug/kg/min = działa na receptory B-adrenergiczne w sercu (działanie inotropowe dodatnie w ostrej NS, zaostrzeniu przewlekłej NS i wstrząsie septycznym)
- > 10 ug/kg/min działa głównie na receptory a-adrenergiczne w naczyniach (uogólniony skurcz naczyń)
Dopamina - wskazania.
- zaawansowana zdekompensowana NS z hipotonią
- wstrząs kardiogenny w przebiegu zawału
- ostra dysfunkcja serca po kardiochirurgii
Dobutamina - mechanizm działania i zastosowanie.
- analog Dopaminy
- stymuluje receptory B1-adrenergiczne
- bardzo krótki czas działania
- po 72h spadek działania o 33% z powodu tachyfilaksji
- stosowana w ostrej NS lub zaostrzeniu przewlekłej NS
- stosowana w próbie obciążeniowej
Dopamina vs Dobutamina.
- efekty nerkowe Dopaminy
- mniejsza arytmogenność Dopaminy
Wymień inhibitory fosfodiesterazy typu 3 stosowane w NS! (2)
Milrynon
Enoksymon
Inhibitory PDE3 - mechanizm działania.
- hamuje rozkład cAMP
- zwiększenie stężenia cAMP -> dodatni efekt inotropowy, efekt naczyniorozszerzajacy
- aktywacja PKA, fosforylacja kanałów wapniowych L i fosfolambanu -> wzrost wapnia w czasie depolaryzacji
Inhibitory PDE3 - zastosowanie.
- stosowane max 48h w ostrej zastoinowej NS lub zaostrzeniu przewlekłej NS
- mogą być łączone z glikozydami naparstnicy
- zalecana stała kontrola kliniczna i EKG
Inhibitory PDE3 - DN.
- często wywołują pobudzenia komorowe przedwczesne
- arytmia komorowa i nadkomorowa
- hipotonia
- zawroty głowy, wymioty, biegunka
- małopłytkowość
- hipokaliemia
Wymień uczulaczy wapniowych stosowanych w NS! (2)
Pimobendan
Lewozymendan
Uczulacze wapniowi - mechanizm działania.
- pozwalają “obejść” niekorzystny wzrost wapnia w komórce
- zwiększają stężenie wapnia związanego z TnC, a nie wapnia całkowitego
- stabilizują TnC w konformacji przyjmowanej po połączeniu z wapniem
- minimalizują koszt tlenowy zwiększenia siły skurczu
Wzrost wapnia w kardiomiocycie - DN.
- zaburzenia elektrofizjologiczne błony komórkowej (arytmie)
- nadmierne pobudzenie wewnątrzkomórkowych szlaków sygnalizacyjnych
- duży koszt tlenowy skurczowo-tlenowego obrotu wapnia (wzrost miejsca wiązania aktyna-miozyna, wzrost ilości pakowanego wapnia do siateczki)
Pimobendan.
- uczulacz wapnia
- dodatkowo blokuje PDE3
- hamuje też produkcję cytokin zapalnych
Lewozymendan.
- NIE hamuje PDE3
- otwiera ATP-zależne kanały potasowe
- działa naczyniorozkurczowe i kardioprotekcyjnie
- wskazany u osób ze skurczową niewydolnością krążenia z niską frakcją bez hipotonii
Uczulacze wapnia - DN.
- hipotonia
- zaburzenia rytmu (migotanie przedsionków, częstoskurcz komorowy)
- niedokrwienie mięśnia sercowego
- hipokaliemia
Wymień glikozydy naparstnicy! (5)
Strofantyna G Digoksyna B-Metylodigoksyna Acetylodigoksyna Digitoksyna
Glikozydy naparstnicy - działanie (4)
- inotropowe dodatnie
- chronotropowo ujemne
- batmotropowe dodatnie
- dromotropowe ujemne
Glikozydy naparstnicy - działanie inotropowe dodatnie.
- hamują Na+/K+/ATPazę w błonie kardiomiocytów
- zwiększają wewnątrzkomórkowe stężenie sodu (zmniejszają gradient sodu przez błonę)
- zmniejszenie aktywności wymiennika 2Na+/Ca++
- wzrost wapnia w cytoplazmie (działanie inotropowe dodatnie)
Glikozydy naparstnicy - działanie chronotropowe ujemne.
- wagotonia
- wzrost uwalniania Ach
- wzrost cGMP
- spadek HR
Glikozydy naparstnicy - działanie batmotropowe dodatnie.
- charakterystyczny rytm bliźniaczy (bigemia)
- tachykardie komorowa
- trzepotanie, migotanie komór
Glikozydy naparstnicy - działanie dromotropowe ujemne.
- bezpośrednie (hamowanie pompy w węźle przesionkowo-komorowym i w pęczku Hissa)
- pośrednie (wtórne do aktywacji n. X i zahamowanie n. współczulnych)
Glikozydy naparstnicy w zespole preekscytacji.
- pod wpływem tych leków skraca się okres refrakcji
- powoduje to możliwość przewodzenia przez drogę dodatkową szybkich impulsów w przypadku trzepotania lub migotania przedsionków
- może spowodować to tachykardię a nawet migotanie komór
Glikozydy naparstnicy w migotaniu przedsionków.
- U pacjentów bez preekscytacji glikozydy są korzystne w migotaniu przedsionków bo zwalniają częstośc rytmu komór i wydłużają fazę rozkurczu pozwalając na napełnienie komór
- U pacjentów z zespołem WPW mogą spowodować migotanie komór
Strofantyna G.
- podawana dożylnie
- tylko w stanach nagłych
Digoksyna.
- z liści naparstnicy wełnistej
- powolne nasycanie pozwala na osiągnięcie stężenia terapeutycznego po 7 dniach (0,5-0,8ng)
- 80% wydalany przez nerki 20% z kałem
- dawka dobowa zależy od masy ciała, wieku, stopnia wydolności nerek (zmniejszamy proporcjonalnie do klirensu)
B-metylodigoksyna.
- lepsza farmakokinetyka
- podana doustnie wchłania się w całości
- > początek działania po 5-20min
- podana dożylnie działa po 1-4 min
- T1/2 = 40h
- wydalana w 60% przez nerki (częściowo demetylowana do Digoksyny)
Acetylodigoksyna.
- wydalana w 80% przez nerki w 20% z kałem
- ulega deacetylacji w wątrobie i ścianie jelita
Digitoksyna.
- z liści naparstnicy purpurowej
- wydalane przez nerki w 60%, z kałem w 40%
- nie trzeba modyfikować dawki w NN, ale trzeba w niewydolności wątroby
- stężenie terapeutyczne 10-30 ng
Glikozydy naparstnicy - wskazania.
- niewydolność krążenia (pochodzenia sercowego)
- migotanie lub trzepotanie przedsionków z szybką akcją komór
- napadowa tachykardia nadkomorowa
Glikozydy naparstnicy - PW.
- hipokaliemia, hiperkalcemia
- kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu
- skrobiawica serca
- zespół preekscytacji
- wieloogniskowa tachykardia przedsionkowa
- planowana kardiowersja
- bradykardia
- blok p-k II i III stopnia
- OZW
- SSSS
- zespół zatoki tętnicy szyjnej
- przewlekła NS z zachowaną czynnością skurczową LK
Glikozydy naparstnicy - zmiany w EKG.
- spadek woltażu QRS
- wydłużenie PP (spadek HR - działanie chronotropowe ujemne)
- wydłużenie PQ (działanie dromotropowe ujemne)
- obniżenei ST
- spłaszczenie lub odwrócenie T (aż do przyjęcia kształtu wąsów przez ST-T)
- charakterystycznie bigeminia (działanie batmotropowe dodatnie)
Glikozydy naparstnicy - problemy w dawkowaniu.
- niski indeks terapeutyczny (mała różnica między dawką skuteczną a toksyczną)
- duża zdolność kumulacji
- osobniczo większa wrażliwość
- potęgowanie działania toksycznego w niewydolności nerek lub wątroby
Glikozydy naparstnicy - objawy zatrucia.
- zaburzenia rytmu/ zaburzenia przewodzenia
- wymioty, biegunka
- zawroty głowy
- zaburzenia widzenia
- rzadko widoczne żółte/zielone halo podczas patrzenia w źródło światła
Glikozydy - naparstnicy - leczenie zatrucia.
- zaprzestanie podawania leku
- podanie jonów K+ i Mg++
- usunięcie jonów Ca++
- leki antyarytmiczne
- fragmnet Fab przeciwciał wiążące Digoksynę
Nezyrytyd - mechanizm działania i zastosowanie.
- rekombinowany ludzki BNP
- działanie moczopędne, natriuretyczny, naczyniorozkurczowe (tętnice i żyły)
- zmniejsza ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej, zmniejsza CTK
- zwiększa frakcję wyrzutową
- stosowany w NS z dusznością (NYHA III/IV)
Nezyrytyd - DN.
- spadek CTK (zależny od dawki)
- zawroty głowy
- napady dławicy
- bradykardia
- bezsenność
- wymioty
Wymień waptany stosowane w NS! (2)
Tolwaptan
Koniwaptan
Waptany - mechanizm działania.
- blokują receptory dla Wazopresyny (są to niepeptydowi antagoniści)
- nazywane są akwaretykami ponieważ powodują wydalanie wolnej wody (wzrost diurezy, wzrost Na+ w osoczu i spadek osmolarności moczu)
- za efekt diuretyczny odpowiada zahamowanie receptora V2 (Tolwaptan jest selektywny)
- Koniwaptan dodatkowo hamuje receptor V1a powoduje rozszerzenie naczyń (spadek ciśnienia w t. płucnej i w prawym przedsionku)
Waptany - zastosowanie.
- leczenie hiponatremii skojarzonej z NS
- w marskości wątroby
- w SiADH
-> redukcja masy ciała, zwiększenie natremii, poprawienie parametrów hemodynamicznych
Waptany vs diuretyki pętlowe.
-mniej DN (nie wywołują zaburzeń elektrolitowych, nie powodują arytmii, nie aktywują osi neurohormonalnej, nie nasilają niewydolności nerek, nie mają dużego pływu na ciśnienie krwi i czynność serca)
Omekamtyw mekarbil - mechanizm działania.
DN.
- aktywator miozyny (działanie inotropowe dodatnie)
- aktywacja ATP-azy w miozynie
- wzrost szybkości rozkładu ATP i częstotliwości tworzenia nowych mostków
- zwiększa frakcję wyrzutową bez znacznego wzrostu zużycia tlenu i niezależnie od stężenia Ca++
- stosowany w NS
DN. wzrost troponin
Patiromer - mechanizm działania i zastosowanie.
- K+-binder
- zapobiega hiperkaliemii
- wiąże potas w pp i zmniejsza jego wchłanianie
- stosowany razem z antagonistami aldosteronu w NS
Schemat leczenia NS.
- I rzut: ACEI lub ARB
- II rzut: Antagonista aldosteronu
- B-bloker
- diuretyk tiazydowy
- Iwabradyna
- Glikozydy naparstnicy
- Dihydralazyna lub nitraty w przypadku nieskuteczności powyższych
ACEI i ARB w NS.
-leki pierwszego rzutu
-korzystny wpływ hamujący remodeling serca (spadek AngII która jest czynnikiem wzrostowym fibroblastów)
-korzystne jest zablokowanie osi RAA, gdyż jest nadmiernie pobudzona przez podniesienie poziomu katecholamin
-
Spironolakton i Eplerenon w NS.
- antagoniści aldosterunu
- Spironolakton jst nieselektywny (hamuje tez receptor androgenowy)
- Eplerenon jest selektywny
- hamują remodeling serca zależny od aldosteronu
B-blokery w NS.
- Metoprolol, Karwedylol, Nebiwolol
- u pacjentów stabilnych hemodynamicznie
- w celu osłony serca przed nadmiernym stężeniem katecholamin
Iwabradyna w NS.
- podawana gdy HR>70
- u pacjentów nietolerujących B-blokerów lub z HR>70 pomimo ich stosowania
Wymień leki stosowane w obrzęku płuc! (5)
Tlen Morfina Furosemid Nitraty dożylnie (normalne lub wysokie CTK) Dobutamina dożylnie
Morfina w obrzęku płuc.
- działanie paradoksalne
- działa przeciwlękowo, uspokajająco i depresyjnie na ośrodek oddechowy = zwalnia hiperwentylacje i nadmierną stymulację adrenergiczną (pośrednio spadek HR)
- bezpośrednio uwalnia histaminę (rozszerza żyły, zwłaszcza w krążeniu trzewnym, rozkurcz tętniczek) = spadek peload i afterload
