lenf bezinin benign hastalıkları Flashcards
enfeksiyonlara yatkınlık bulgusu
immün yetmezlik:
-konjenital
-kazanılmış
kilo kaybı/ateş patolojik mekanizması
inflamatuar veya lenfoma hücreleri tarafından üretilen interlökinler
kas güçsüzlüğü (myastenia gravis) patolojik mekanizması
timik hiperplazi veya neoplazi
eritrositlerde Howel-Jolly inklüzyonu patolojik mekanizması
dalak atrofisine bağlı eritrositte DNA fragmanlarının kalıntısı
büyümüş lenf nodlarının patolojik mekanizması
neoplastik infiltrasyon:
-primer (lenfoma)
-sekonder (metastaz)
spesifik enfeksiyonlar (tbc, toksoplasmosis, enfeksiyoz mononükleaz)
reaktif hiperplazi
dalak büyümesi patolojik mekanizması
konjesyon (kalp yetmezliği, portal hipertansiyon)
depo hastalıkları
neoplastik infiltrasyon (lösemi, lenfoma)
korteks
germinal merkezler antijenik uyarı ile B hücre matürleşmesinde rol alır
germinal merkezlerin görevi; antijenik uyarıya yanıt olarak immünoglobülin salgılayan plazma hücreleri ve bellek B hücreleri oluşturmaktır
iyi gelişmiş germinal merkez, kortekste yuvarlak soluk bir yapı olarak görülür
parakorteks
hücre aracılı immün yanıtlardan sorumlu HAREKETLİ, T lenfosit havuzunu içeren korteks ve medulla arasında yer alan bölgedir
post kapiller venüller karakteristik bir özelliğidir, yüksek endotelyal hücrelerle döşeli bu damarlar sitoplazmalarından göç eden lenfositlerin görülmesi ile tanımlanabilirler
parakortekse bulunan başka bir hücre tipi; kazanılmış bağışıklık sisteminin bir üyesi olan dendritik hücredir
parakorteksin genişlemesi, hücre aracılı bir immünoloji reaksiyonun göstergesidir
medulla
hilusa drene olan kord ve sinüslerden oluşur
medüller kordonlar plazma hücreleri açısından zengindir
afferent lenf damarları, marjinal sinüse açılmak için nodal kapsüle girer; karmaşık bir intranodal sinüs ağı oluşturduktan sonra hilustaki efferent lenf damarlarıyla çıkar
ana arterler ve damarlar hilustan geçerek medulla, parakorteks ve korteksin iç kısmına yayılır
Ekstranodal lenfoid dokularda, kronik enfeksiyon veya otoimmün hastalıklarda antijenik uyarı gelişir
Waldeyer halkası ve ince barsak Peyer plakları bu dokulardan bazılarıdır
ayrıca h. pylorinin neden olduğu kronik gastritte midede, hashimato hastalığında tiroid bezinde, sjögren sendromunda tükürük bezlerinde uyarılma olur ve lenfoid doku artar
periorbital lenfoid doku, chlamydia trachomatis, deri lenfoid dokusu ise Lyme hastalığına neden olan borrelia burgdorferi tarafından uyarılabilir
lenfadenopati
lokalize veya yaygın olabilir:
-kalıcıysa tanı için sıklıkla biyopsi gerekir
-enfeksiyon, otoimmünite veya neoplazi nedeniyle gelişebilir
-neoplastik büyüme primer (örnek: lenfoma) veya sekonder (örnek: metastatik karsinom) olabilir
lenfadenopati (benign)
folliküler hiperplazi
parakortikal hiperplazi
makrofaj yanıtı (granülom veya sünüste histiosit birikimi)
mikst (en sık)
lenf nodunun benign hastalıkları;
spesifik olmayan hiperplazi
büyümüş lenf düğümleri önemli bir boyuta ulaşabilir ve klinik ve makroskopik olarak neoplaziyi taklit eder
mikroskobik olarak; çok sayıda genişlemiş germinal merkez görülür. Sentroblast baskınlığı ve yüksek mitotik sayı ile aktiftirler; genellikle aynı zamanda çok sayıda tangible body makrofajları da içerirler
ekstranodal lenfoid dokuda ve dalakta marjinal bölgeler de genişleyebilir
parakorteks genellikle dağılmış büyük, aktive lenfoid hücreler, artan küçük T hücreleri, dendritik hücreler ve belirgin yüksek endotelli venüller ile karakterize edilen reaktivite gösterir
lenf düğümü sinüsleri makrofaj artışı ile genişler: sinüs histiositozu olarak adlandırılır
lenf nodunun benign hastalıkları;
lenfadenitler
enfeksiyonlar ve inflamatuar uyaranlar sıklıkla lenf düğümlerinde bölgesel veya sistemik immün reaksiyonlara neden olur
lenfosit aktivasyonu, lenf düğümlerine morfolojik değişikliklere yol açar
antijenik stimülasyondan sonraki birkaç gün içinde, primer folliküller büyür ve germinal merkezleri geliştirir
parakortikal T hücre bölgeleri de hiperplaziye maruz kalabilir
akut nonspesifik lenfadenit
diş ve tonsil iltihaplarında; servikal lenf nodlarında
ekstremite iltihaplarında; aksilla ve inguinal lenf nodlarında
apandisit ve barsak iltihaplarında; mezenterik lenf nodlarında
sistemik viral enfeksiyonlar ve bakteriyemilerde yaygın olarak görülür