HC 12.8 Longembolie Flashcards
Wat is een longembolie?
Longembolie: stolselvorming in de takken van de longslagaders.
Is een trombosebeen een risicofactor voor een longembolie?
Een trombosebeen is geen risicofactor voor een longembolie omdat het in het verlengde van dezelfde ziekte is.
Wat zijn de risicofactoren voor een longembolie?
Sterk (odds ratio >10)
- Fractuur onderste extremiteiet
- Heup- of knie vervanging
- Hartinfarct (< 3 maanden)
- Eerdere VTE
Matig (odds ratio 2-9)
- Postpartum: na een bevalling
- Infectie/pneumonie
- Maligniteit
Zwak (odds ratio < 2)
- Bedrust > 3 dagen
- DM/hypertensie
- Obesitas
Wat zijn de symptomen van een longembolie?
De klachten zijn heel erg aspecifiek. Je verdenking op een longembolie hangt meer samen met de risicofactoren.
Wat was de oude diagnostiek voor een LE?
WELLS score: je kreeg een aantal punten voor bevindingen. En met meer dan vier punten werd dan gezegd dat een longembolie waarschijnlijk was.
Als je meer dan 4 punten had werd er een CT-scan gemaakt. Of als je dat niet had werd er een D-dimeer test afgenomen en als die meer dan 0,5 was wordt er alsnog een CT-scan gemaakt.
Wat is het sluitstuk voor de diagnostiek van een longembolie?
De CT-scan is het sluitstuk voor de diagnostiek van een longembolie, want daarmee toon je het aan dat er contrastuitsparingen zijn.
Wat is de nieuwe diagnostiek voor een longembolie?
YEARS Beslisregel:
- Klinische tekenen van trombosebeen
- Hemoptoë
- Longembolie meest waarschijnlijke diagnose (volgens arts)
Als je er één van de drie hebt wordt de criteria voor de d-dimeer anders afgekapt dan als je er geen hebt.
Wat is de leeftijd-afhankelijke D-dimeer
Op hogere leeftijd heb je meer stolling. Dus dan is de afkapwaarde bij mensen die ouder zijn dan 50 jaar: 0,01 x leeftijd.
Wanneer mag je ook op basis van een echo concluderen dat iemand een longembolie heeft?
Als je bij de echo ziet in een acute situatie dat de rechterkamer overbelast is bij iemand die mogelijk een longembolie heeft dan hoef je geen CT te maken en kan je ervan uitgaan dat iemand een longembolie heeft.
Wat zijn de vormen van diagnostiek bij een verdenking op LE?
- WELLS score
- YEARS beslisregel
- Leeftijd-afhankelijke D-dimeer
Wat is de duur van de behandeling van een LE?
Duur van de behandeling: voor onbepaalde tijd, > 3 mnd (idiopathische longembolie), vanwege de recidief kans. Als iemand wel een keiharde risicofactor heeft dan is de behandeltijd 3 maanden.
Hoe behandelen we longemboliën? En wat zijn daarvan de voordelen?
We behandelen LE nu met DOACs. Deze nieuwe middelen zijn even effectief maar hebben een lagere kans op het ontstaan van bloedingen. En ze zijn makkelijker om mee te werken, want er hoeft niks gecontroleerd te worden. Je bent bij een LE ervoor aan het zorgen dat de trombus niet erger wordt maar het lichaam zelf lost het uiteindelijk op.
Hoe kunnen we de werking van DOACs couperen? Stel iemand krijgt een grote bloeding?
Er zijn middelen die de werking van DOACs couperen, bijvoorbeeld idarucizumab. Maar dit is heel duur dus alleen gebruiken in levensbedreigende situaties.
Wat kan het gevolg zijn van massale longembolieën?
Van massale longembolieën kun je in shock raken, de rechterhartkamer kan het niet meer aan.
Wanneer doen we een trombolyse? En waarom niet altijd?
Trombolyse (medicijnen) doen we alleen bij LE bij mensen die in shock zijn of mensen met een hele lage bloeddruk (hemodynamisch instabiel). We geven niet iedereen zo’n behandeling omdat er een groot risico is op massale bloedingen.
Wat is het belangrijkste om te besluiten wat je gaat doen met een patiënt met een LE?
De risicoinschatting is het allerbelangrijkste als iemand komt met een LE om te besluiten wat je gaat doen.
Wat is een perfusiescan?
Een perfusiescan is de makkelijkste en meest gevoelige wijze om longembolieën op te sporen. Alles wat doorbloed is wordt zwart.
Wat is de behandeling van CTEPH?
Keuze 1: kijken of de CTEPH operabel is, dan wordt er een pulmonale trombo-endarteriëctomie (PTE) (het deel met de embolie wordt verwijderd) uitgevoerd.
Keuze 2: Als de CTEPH niet operabel is of de operatie was niet succesvol dan wordt er een bronchopulmonale angioplastiek (BPA)(met een ballonnetje) gestart of een longtransplantatie.
Keuze 3: Daarnaast kan ook op medicamenteus gebied de pulmonale hypertensie worden behandeld.
