Klasyfikacja próchnicy Flashcards
Czego dotyczy klasyfikacja Billingsa?
podział próchnicy korzenia
Ile stopni wyróżnia klasyfikacja próchnicy korzenia?
4
I stopień klasyfikacji próchnicy korzenia
przebarwienie powierzchowni koloru od żółtego do brązowego bez ubytku tkanek
II stopień klasyfikacji próchnicy korzenia
ubytek tkanek głębokości poniżej 0,5 mm
III stopień klasyfikacji próchnicy korzenia
ubytek tkanek głębokości powyżej 0,5 mm
IV stopień klasyfikacji próchnicy korzenia
głęboki ubytek bliski miazgi
I stopień klasyfikacji próchnicy korzenia - leczenie
leczenie nieinwazyjne: kontrola płytki i preparaty fluorkowe
II stopień klasyfikacji próchnicy korzenia - leczenie
leczenie nieinwazyjne: kontrola płytki, preparaty fluorkowe i lakier chlorheksydynowy
III stopień klasyfikacji próchnicy korzenia - leczenie
leczenie inwazyjne: wypełnienie materiałem bioaktywnym uwalniającym jony fluorkowe, kontrola płytki
IV stopień klasyfikacji próchnicy korzenia - leczenie
leczenie inwazyjne: wypełnienie materiałem bioaktywnym uwalniającym jony fluorkowe, kontrola płytki
Jakie oznaczenia stosuje WHO do klasyfikacji zaawansowania próchnicy?
D1 - D4
D1 zaawansowania próchnicy wg WHO
próchnica początkowa / wczesna zmiana próchnicowa
biała lub ciemna plama, twarde szkliwo, brak ubytku, brak odchyleń na radiogramie
D2 zaawasowania próchnicy wg WHO
próchnica powierzchowna
demineralizacja obejmuje całe szkliwo i do 1/3 zewnętrznej części zębiny, wyraźna chropowatość powierzchni, możliwy ubytek, widoczne przejaśnienie na radiogramie
D3 zaawansowania próchnicy wg WHO
próchnica średnia
obejmuje do 2/3 głębokości zębiny, obecność nawisów szkliwa, średnio głęboki ubytek, widoczny na radiogramie do 1/3 głębokości zębiny
D4 zaawansowania próchnicy wg WHO
próchnica głęboka
rozległy głęboki ubytek, zbliżający się do miazgi, przejaśnienie na radiogramie sięga powyżej 2/3 grubości zębiny
D1 zaawansowania próchnicy wg WHO - objawy bólowe
brak
D2 zaawansowania próchnicy wg WHO - objawy bólowe
gdy obejmuje tylko szkliwo: wrażliwość zęba podczas spożywania słodyczy, czasem kwaśnego lub słonego
gdy dotarła do zębiny: również krótkotrwałe bóle pod wpływem bodźców termicznych i/lub mechanicznych
D3 zaawansowania próchnicy wg WHO - objawy bólowe
zwłaszcza w przypadku próchnicy ostrej: krótkotrwałe bóle pod wpływem bodźców termicznych
podczas nawiercania bolesność jest większa przy nawiercaniu ścian niż dna (obecność zębiny sklerotycznej)
D4 zaawansowania próchnicy wg WHO - objawy bólowe
może pojawiać się krótkotrwały ból sprowokowany bodźcami termicznymi
I klasa ubytków próchnicowych wg Blacka
ubytki rozpoczynające się w zagłębieniach anatomicznych wszystkich zębów = ubytki na powierzchniach żujących zębów przedtrzonowych i trzonowych, na powierzchniach policzkowych zębów trzonowych dolnych i na powierzchniach podniebiennych zębów trzonowych górnych oraz siecznych górnych
II klasa ubytków próchnicowych wg Blacka
ubytki rozpoczynające się na powierzchniach stycznych zębów przedtrzonowych i trzonowych
III klasa ubytków próchnicowych wg Blacka
ubytki rozpoczynające się na powierzchniach stycznych zębów przednich z zachowaniem kąta siecznego
IV klasa ubytków próchnicowych wg Blacka
ubytki rozpoczynające się na powierzchniach stycznych zębów przednich obejmujące kąt sieczny
V klasa ubytków próchnicowych wg Blacka
ubytki rozpoczynające się na 1/3 przydziąsłowej części powierzchni wargowej/policzkowej i podniebiennej/językowej wszystkich zębów
VI klasa ubytków próchnicowych wg Blacka
ubytki rozpoczynające się na brzegach siecznych zębów przednich i szczytach guzków zębów bocznych
Jak można nazwać klasyfikacje Mounta i Hume’a?
koncepcją miejsca występowania i stadium zaawansowania zmiany próchnicowej (Si/Sta = sites-stages)
Na czym opiera się klasyfikacja Mounta i Hume’a?
na ocenie stopnia zaawansowania zmiany w trzech miejscach korony lub korzenia zęba, na których najczęściej gromadzi się płytka bakteryjna
Klasyfikacja Mounta i Hume’a - miejsce 1:
w naturalnych zagłębieniach (dołkach i bruzdach):
zagłębienia na powierzchniach żujących zębów bocznych oraz zagłębieniach na powierzchniach podniebiennych zębów przednich górnych, podniebiennej zz trzon górnych i policzkowych zz trzon dolnych
Klasyfikacja Mounta i Hume’a - miejsce 2:
powierzchnie styczne zz bocznych i przednich poniżej punktu stycznego
Klasyfikacja Mounta i Hume’a - miejsce 3:
na powierzchni korony i/lub korzenia w rejonie przyszyjkowym wszystkich zębów
Klasyfikacja Mounta i Hume’a - stadium 1:
ubytek minimalny: minimalne zmiany w zębinie
Klasyfikacja Mounta i Hume’a - stadium 2:
ubytek średni: umiarkowane zmiany w zębinie; pozostające tk są wystarczająco silne dla utrzymania wypełnienia i normalnego obciążenia okluzyjnego
Klasyfikacja Mounta i Hume’a - stadium 3:
ubytek duży: większy ubytek; pozostające tk są tak osłabione, że pęknięte guzki lub brzegi sieczne mogą ulec zniszczeniu pod wpływem sił żucia; odbudowa ubytku wymaga podparcia pozostających tk zęba
Klasyfikacja Mounta i Hume’a - stadium 4:
ubytek rozległy: rozległa próchnica doprowadzająca do utraty znacznej ilości tk twardych
Klasyfikacja Lasfarguesa - modyfikacja której klasyfikacji?
Mounta i Hume’a
Klasyfikacja Lasfarguesa - miejsce 1:
w naturalnych zagłębieniach (dołkach i bruzdach): zagłębienia na powierzchniach żujących zębów bocznych oraz zagłębieniach na powierzchniach podniebiennych zębów przednich górnych, podniebiennej zz trzon górnych i policzkowych zz trzon dolnych
Klasyfikacja Lasfarguesa - miejsce 2:
powierzchnie styczne zz bocznych i przednich poniżej punktu stycznego
Klasyfikacja Lasfarguesa - miejsce 3:
- na powierzchni korony i/lub korzenia w rejonie przyszyjkowym wszystkich zębów
- do tej grupy nie zalicza się przyszyjkowych ubytków niepróchnicowych
Czym się różni klasyfikacja Lasfarguesa od klasyfikacji Mounta i Hume’a?
modyfikacja Lasfarguesa wyróżnia stadium 0 - brak ubytku
Klasyfikacja Lasfarguesa - stadium 0:
brak ubytku
Klasyfikacja Lasfarguesa - stadium 1:
ubytek minimalny: minimalne zmiany w zębinie
Klasyfikacja Lasfarguesa - stadium 2:
ubytek średni: umiarkowane zmiany w zębinie; pozostające tk są wystarczająco silne dla utrzymania wypełnienia i normalnego obciążenia okluzyjnego
Klasyfikacja Lasfarguesa - stadium 3:
ubytek duży: większy ubytek; pozostające tk są tak osłabione, że pęknięte guzki lub brzegi sieczne mogą ulec zniszczeniu pod wpływem sił żucia; odbudowa ubytku wymaga podparcia pozostających tk zęba
Klasyfikacja Lasfarguesa - stadium 4:
ubytek rozległy: rozległa próchnica doprowadzająca do utraty znacznej ilości tk twardych
Si/Sta 1.0 - rozpoznanie:
zdemineralizowane szkliwo w naturalnych zagłębieniach zębów po osuszeniu strumieniem powietrza; wizualnie bez ubytku szkliwa; brak zmian na RTG skrzydłowo-zgryzowym przy połączeniu szkliwno-zębinowym lub w zębinie
Si/Sta 1.1 - rozpoznanie:
- nieprzezierność lub podpowierzchniowe przebarwienie zauważalne bez osuszania szkliwa (obecność mikroubytku)
- RTG: zmiany poza połączeniem szkliwno-zębinowym nieprzekraczajaca 1/3 zewn części zębiny
Si/Sta 1.2 - rozpoznanie:
- odłamania szkliwa i/lub nieprzezierność albo podpowierzchniowe szare przebarwienie (rozmiękła zębina pod szkliwem)
- RTG: zmiany poza połączeniem szkliwno-zębinowym obejmujące 1/3 zewn części zębiny
Si/Sta 1.3 - rozpoznanie:
- faktyczny ubytek szkliwa i podpowierzchniowe szare, nieprzezierne przebarwienie (boczne szerzenie się zmiany pod połączeniem sz-z)
- RTG: zmiany poza połączeniem szkliwno-zębinowym przekraczajaca 1/3 zewn części zębiny i szerząca się bocznie pod połączeniem sz-z
Si/Sta 1.4 - rozpoznanie:
- duży ubytek szkliwa uwidaczniający przebarwioną zębinę próchnicową pokrytą płytką bakteryjną i resztkami pożywienia (osłabienie struktury zęba w kierunku policzkowo-językowym)
- RTG: bliskość ubytku w odniesieniu do komory miazgi
Si/Sta 2.0 - zęby boczne - rozpoznanie:
- biała plama dostrzegalna wizualnie (gdy umożliwiają to warunki anato) lub za pomocą transiluminacji
- RTG: zmiana w obrębie szkliwa znajdująca się poniżej punktu stycznego; gdy demineralizacja rozprzestrzenia się do poł sz-z, w zębinie można dostrzec niewielkie przejaśnienie (tzw. halo)
Si/Sta 2.1 - zęby boczne - rozpoznanie:
- nieprzezierność lub podpowierzchniowe przebarwienie zauważalne bez osuszania szkliwa (obecność mikroubytku) dostrzegalne wizualnie (gdy umożliwiają to warunki anato) lub za pomocą transiluminacji
- można podejrzewać istnienie zmiany, gdy nitka dentystyczna ulega postrzępieniu lub przecięciu przy przechodzeniu przez przestrzeń międzyzębową
- RTG: zmiany poza połączeniem szkliwno-zębinowym nieprzekraczajaca 1/3 zewn części zębiny
Si/Sta 2.2 - zęby boczne - rozpoznanie:
- odłamania szkliwa w rejonie punktu stycznego i/lub nieprzezierność albo podpowierzchniowe szare przebarwienie (rozmiękła zębina pod szkliwem) pod krawędzią brzeżną szkliwa
- RTG: zmiany poza połączeniem szkliwno-zębinowym obejmujące 1/3 zewn części zębiny
Si/Sta 2.3 - zęby boczne - rozpoznanie:
- szerokie podpowierzchniowe szare, nieprzezierne przebarwienie (szerzenie się zmiany pod krawędzią brzeżną) → zapowiada odłamanie krawędzi brzeżnej lub obecny jej ubytek
- RTG: zmiany poza połączeniem szkliwno-zębinowym przekraczajaca 1/3 zewn części zębiny i szerząca się bocznie na całej powierzchni stycznej
Si/Sta 2.4 - zęby boczne - rozpoznanie:
- odłamanie krawędzi brzeżnej i guzków
* RTG: bliskość ubytku w odniesieniu do komory miazgi
Si/Sta 2.0 - zęby przednie - rozpoznanie:
biała plama, bez ubytku szkliwa
Si/Sta 2.1 - zęby przednie - rozpoznanie:
- nieprzezierność lub podpowierzchniowe przebarwienie zauważalne bez osuszania szkliwa (obecność mikroubytku) dostrzegalne wizualnie
- RTG: zmiany w okolicy połączenia szkliwno-zębinowego
Si/Sta 2.2 - zęby przednie - rozpoznanie:
- odłamania szkliwa i/lub nieprzezierność albo podpowierzchniowe szare przebarwienie (rozmiękła zębina pod szkliwem)
- RTG: zmiany poza połączeniem szkliwno-zębinowym obejmujące 1/3 zewn części zębiny
Si/Sta 2.3 - zęby przednie - rozpoznanie:
- ubytek styczny policzkowo-językowy zachowujący brzeg sieczny
- RTG: zmiany sięgające 1/3 wewn części zębiny
Si/Sta 2.4 - zęby przednie - rozpoznanie:
ubytek styczny policzkowo-językowy obejmujący brzeg sieczny
Si/Sta 3.0 - rozpoznanie:
biała albo ciemna plama po osuszeniu w przyszyjkowej części korony, bez utraty tkanek
Si/Sta 3.1 - rozpoznanie:
nieprzezierność lub podpowierzchniowe przebarwienie zauważalne bez osuszania szkliwa (obecność mikroubytku), ograniczone do szkliwa i nie przekraczają poł sz-z
Si/Sta 3.2 - rozpoznanie:
ubytek szkliwa w rejonie przyszyjkowym i sięgający do poł sz-z
Si/Sta 3.3 - rozpoznanie:
rozległy ubytek odsłaniający próchnicowo zmienioną zębinę, zmiana nie szerzy się stycznie
Si/Sta 3.4 - rozpoznanie:
- bardzo rozległy ubytek wokół szyjki zęba odsłaniający zmienioną zębinę
- ryzyko złamania korony
Jakie zdjęcia RTG są przydatne do oceny zmian w Si 2?
skrzydłowo-zgryzowe
Jakie zdjęcia RTG są przydatne do oceny zmian w Si 3?
na ogół nie są przydatne
Jakie wady ma klasyfikacja Lasfarguesa?
nie obejmuje próchnicy wtórnej i leczenia ubytków niepróchnicowego pochodzenia
