LEKI NIEWYDOLNOŚCI SERCA Flashcards
1
Q
DAPAMINA:
A
AMINA KATECHOLOWA; INOTROPOWO (+),
- prekursor NORADRENALINY,
- słaby agonista rec. BETA, silny agonista rec. D1, D2,
- wykorzystywana przy:
1. niewydolności nerek,
2. niewydolności ostrej serca,
3. wstrząsie septycznym, - niewydolność serca zaawansowana, z hipotonią,
- we wstrząsie kardiogennym jako następstwo zawału,
- w każdej dysfunkcji serca z racji zabiegów kardiochirurgicznych,
2
Q
Dawkowanie DOPAMINY:
A
- 0,5-5ug/kg/min –> rec. D w nerkach; wzrost diurezy,
- 5-10ug/kg/min –> rec. BETA1 w sercu; inotrop. (+).
- więcej niż 10ug/kg/min –> rec. ALFA1 w naczyniach; skurcz,
3
Q
DOBUTAMINA:
A
analog DOPAMINY; INOTROPOWO (+),
- stymuluje rec. BETA1 (w ciągłej infuzji),
- po około 72h występuje tachyfilakcja (o 1/3; down-regulation),
- wybierana w ostrej/przewlekłej dekompensacji serca,
- stosowana do przeprowadzenia próby wysiłkowej,
- NIE wykazuje efektu diuretycznego,
- większa arytmogenność niż DOPAMINA,
4
Q
INHIBITORY FOSFODIESTERAZY 3:
A
- poprzez wzrost cAMP dochodzi pośrednio do WZROSTU Ca2+,
- większa dostępność Ca2+ dla TnC (troponiny C),
- można stosować krótkotrwale (45h),
- wykorzystywane w ostrej zastoinowej niewydolności,
- przy zaostrzeniu przewlekłej niewydolności jako II rzut,
- mogą być łączone z GLIKOZYDAMI,
- wymagają kontroli klinicznej i EKG,
- MILRYNON,
- ENOKSYMON,
5
Q
Działanie niepożądane inhibitorów PDE3:
A
- często dają pojedyncze KOMOROWE pobudzenia przedwczesne,
- rzadziej występują ARYTMIE nad i podkomorowe,
- objawowa hipotonia,
- bóle, zawroty głowy,
- nudności, wymioty oraz biegunka,
- uwaga na małopłytkowość i hipokaliemie,
6
Q
LEWOZYMENDAN:
A
UCZULACZ WAPNIOWY; INOTROPOWO (+),
- STABILIZUJE TnC, bez wpływu na Ca2+,
- zwiększa siłe skurczu,
- nie wpływa na PDE3,
- dodatkowo otwiera kanały K+ w naczyniach –> rozkurcz i kardioprotekcja,
- wskazany przy niewydolności SKURCZOWEJ z niskim CO (gdy NIE MA hipotensji),
- podobny lek, ale z wpływem na PDE3 to: PIMOBENDAN,
7
Q
Działanie niepożądane UCZULACZY WAPNIOWYCH:
A
- hipotonia,
- zaburzenia rytmu (migotanie przedsionków, częstoskurcz komorowy),
- niedokrwienie mięśnia sercowego,
- hipokaliemia,
8
Q
GLIKOZYDY NAPARSTNICY:
A
- poprzez blok K+/Na+ ATPazy powodują wzrost stężenia Ca2+ –> INOTROPOWO (+),
- poprzez stymulacje n.X powodują wzrost Ach –> DROMOTROPOWO (-),
- dochodzi do skracania czasu refrakcji, co zmniejsza częstość pracy komór –> EFEKTYWNE NAPEŁNIANIE,
- stosowany przy migotaniu przedsionków,
- uwaga - NIE stosowany w przypadku preekscytacji, iż może wywołać MIGOTANIE KOMÓR,
9
Q
DIGOKSYNA:
A
GLIKOZYD NAPARSTNICY,
- powolnie nasyca - do 0,5mg/24h,
- osiąga stabilnę stężenie po 7 dniach,
- jej stężenie terapeutyczne to 0,5-0,8ng/ml,
- podawana w max. dawce 0,375/24h,
- w 80% wydalana przez nerki –> musimy zmniejszyć dawkę w przypadku niewydolności nerek,
- ew. występuje jeszcze ACETYLODIGOKSYNA, która jest deacetylowana w ścianie jelit,
10
Q
METYLDIGOKSYNA:
A
GLIKOZYD NAPARSTNICY,
- lepsza farmokokinetyka niż DIGOKSYNA,
- po podaniu doustnym wchłania się w 100%,
- zadziała już po 5-20 minutach,
- w przypadku podania dożylnego - 4min,
- t1/2=40h,
- w 60% metabolizowana przez nerki, jednak częściowo demetylowana do DIGOKSYNY,
11
Q
DIGITOKSYNA:
A
GLIKOZYD NAPARSTNICY,
- metabolizowana przez nerki w 60%,
- nie wymaga kontroli wydolności nerek (ck),
- tu musimy kontrolować WĄTROBĘ,
- zwykle w dawce 0,15mg/24h,
- dawkę redukujemy u starszych,
- stężenie terapeutyczne od 10-30ng/ml,
12
Q
Wskazania do stosowania DIGOKSYNY:
A
- niewydolność krążenia pochodzenia sercowego,
- migotanie/trzepotanie przedsionków (w momencie gdy mamy szybką akcję komór),
- tachykardia napadowa KOMOROWA,
13
Q
Przeciwwskazania do stosowania GLIKOZYDÓW:
A
- hipokaliemia,
- hiperkalcemia,
- zespół preekscytacji,
- blok AVII i ACIII,
- zespół chorego SA,
- wieloogniskowa tachykardia przedsionkowa,
- przewlekła niewydolność serca z zachowaną czynnością skurczową LK,
- bradykardia,
- planowana kardiowersja,
14
Q
Zmiany w EKG przy stosowaniu/zatruciu GLIKOZYDAMI:
A
- spadek woltażu QRS,
- wydłużenie odcinka PP (CHRONO (-)),
- wydłużenie odcinka PQ (DROMO (-)),
- obniżenie ST,
- spłaszczenie T (ew. owrócenie),
- cały odcinek ST-T –> wąsy Salvadora DALI’EGO,
15
Q
Zatrucie GLIKOZYDAMI:
A
- z racji niskiego indeksu terapeutycznego,
- z racji DUŻEJ ZDOLNOŚCI DO AKUMULACJI,
- zaburzenia rytmu lub przewodzenia,
- nudności, wymioty, biegunka,
- zawroty głowy,
- charakterystyczne żółto-zielone halo,
