HC 2.8: Van kolonisatie tot systemische infectie Flashcards
ongeveer 20% van alle mensen draagt staphylococcus aureus permanent bij zich. 10% van de mensen draagt het af en toe bij zich en de rest nooit.
hoe groot is de kans dat iemand die staphylococcus aureus bij zich draagt, ooit een staphylococcus aureus sepsis heeft gehad?
0,3%
alle micro-organismen die je tegenkomt, moeten ergens aanhechten. en voor elk micro-organisme is dat weer anders. andere receptoren, andere cellen, andere plekken in het lichaam. en op het moment dat bacteriën en/of virussen zich daar aanhechten, dan is dat in eerste instantie reversibel en kan door het innate immuunsysteem door de afweermechanismen, zoals maagzuur en slijmvliezen, dat micro-organisme weer verwijderd worden.
het kan ook zijn dat het micro-organisme zich weet te hechten en dat er irreversibele attachment ontstaat. en dat vanuit het koloniseren van het persoon, er uiteindelijk groei van het micro-organisme op dezelfde plek ontstaat. en er vervolgens verspreiding kan optreden.
niet-specifieke afweer en staphylococcus aureus:
- de huid voorkomt verdere kolonisatie en uitgroei, door een lage pH en dus een zure huid
- ook een intacte huid is een mechanisme om s. coccus ‘buiten’ het lichaam te houden
- en ook het feit dat we dagelijks heel veel huidschilfers kwijt raken, waardoor we micro-organismen die op de huid zitten kwijtraken
- urine reinigt van zichzelf en dus als je normaal plast, beschermt dat ook
maagzuur beschermt ook tegen infecties. omdat in die zure omstandigheden, micro-organismen geen stand kunnen houden. als je omeprazol of een andere maagzuur remmer gebruikt, dan is de pH in de maag hoger, waardoor micro-organismen de maag passage overleven en verder in de tractus digestivus kunnen vermenigvuldigen en tot een infectie kunnen leiden.
na kolonisatie en adhesie van een bacterie, zien we biofilm formatie. wat betekent dat bacteriën groeien en dat om die bacteriën heen, allerlei polysachariden, extra DNA en allerlei andere extra stoffen ophopen, die er allemaal toe leiden dat de bacteriën vrij kunnen groeien, maar dat ze minder bereikbaar zijn voor de afweer en ook voor antibiotica.
na kolonisatie en adhesie en vervolgens de biofilm formatie, kan vervolgens lokale invasie ontstaan. uiteindelijk kan vanuit die lokale invasie, verspreiding optreden. eerst lokale verspreiding en uiteindelijk kan het zich ook verspreiden naar de bloedbaan en dus systemisch worden.
staphylococcus aureus geeft buiten het ziekenhuis meestal milde infecties. en dan gaat het vooral over huidinfecties, zoals krentenbaard. maar het kan ook ernstige infecties geven.
staphylococcus aureus kan naast huidinfecties ook ander soort infecties geven:
- infecties van botten en gewrichten (bv septische artritis, osteomyelitis)
- luchtweginfecties (bv pneumonie)
- hart en thorax infecties (bv endocarditis)
- toxinegemedieerde ziektebeelden (toxisch-shocksyndroom)
algemene symptomatologie van infecties:
- warm
- rood
- zwelling
- pijn
- verlies van functie
staphylococcus aureus is heel goed in het ontwijken van onze afweer.
kolonisatie en adhesie –>
biofilm formatie –>
lokale invasie –>
verspreiding (lokaal en systemisch)
hoe definiëren we sepsis?
levensbedreigende orgaanschade door een ontregelde afweer tegen infectie
je spreekt van sepsis als je een gedocumenteerde infectie hebt, of een vermoeden + een verandering in de SOFA score van 2 of meer
SOFA score:
- Sepsis-related
- Organ
- Failure
- Assessment
sepsis definitie is dus: levensbedreigende orgaan dysfunctie veroorzaakt door een gedisreguleerde gastheer respons op een infectie.
