C. difficile

Question 1

Leczenie lekkiej postaci C.difficile (nie spełniającej kryteriów ciężkiej ani piorunującej)

Answer 1

ODSTAWIĆ LEK WYWOŁUJĄCY CHOROBĘ (ew. zamienić na ten o niskim ryzyku wywołania RZJ).
1 rzut:
-wankomycyna p.o. 125mg 4x/d przez 10 dni
-fidaksomycyna p.o. 200mg 2x/d przez 10 dni
2 rzut (jeśli ww są niedostępne):
-metronidazol p.o. 500mg 3x/d przez 10 dni

Question 2

Leczenie ciężkiej postaci C.difficile

Answer 2

wankomycyna p.o. 125mg 4x/d przez 10 dni lub fidaksomycyna p.o. 200mg 2x/d przez 10 dni

Question 3

Leczenie piorunującej postaci C.difficile

Answer 3

wankomycyna 500mg 4x/d p.o lub przez zgłębnik dojelitowy ORAZ metronidazol i.v. 500mg 3x/d

• jeśli niedrożność jelit to DODATKOWO wankomycyna w wlewkach doodbytniczych 500mg w 100ml 0,9% NaCl 4x/d
• nie stosuj leków hamujących perystaltykę (loperamid, opioidy)

Question 4

Czynnik etiologiczny rzekomobłoniastego zapalenia jelit (RZJ)

Answer 4

toksyny A i B wytwarzane przez beztlenowe G+ laseczki C.difficile

Question 5

Antybiotyki o dużym ryzyku wywołania C.difficile

Answer 5

klindamycyna (linkozamid, podobne do makrolidów), fluorochinolony (cyprofloksacyna, lewofloksacyna), cefalosporyny (II i wyższych generacji)

Question 6

Antybiotyki o średnim ryzyku wywołania C.difficile

Answer 6

penicyliny, makrolidy (klarytromycyna, spiramycyna), karbapenemy (meropenem), wankomycyna, metronidazol

Question 7

Antybiotyki o niskim ryzyku wywołania C.difficile

Answer 7

aminoglikozydy (streptomycyna, amikacyna, gentamycyna), tetracykliny (doksycyklina), sulfonamidy (sulfametoksazol, sulfadoksyna, sulfadiazyna), ryfampicyna, trimetoprym

Question 8

Kryteria ciężkiego przebiegu C.difficile

Answer 8

leukocyty we krwi >15 000/mikrolitr lub kreatynina >1,5 mg/dl (132,6 mikromol/l)

Question 9

Kryteria piorunującego przebiegu C.difficile

Answer 9

Wystąpienie:

• hipotensji lub wstrząsu
• niedrożności jelit
• megacolon toxicum

Question 10

Badania pomocnicze w rozpoznawaniu C.difficile

Answer 10

1. Metody immunoenzymatyczne (EIA):
   - GDH w kale (dehydrogenaza glutaminianowa)
   - toksyny A/B w kale
2. Metody molekularne:
   - NAAT (amplifikacja kw. nukleinowych np. PCR wybranego regionu genów toksyny A/B)
3. Hodowla w celu wykrycia produkcji toksyn (nie każdy C.difficile produkuje toksyny)

Question 11

Rozpoznanie zakażenia C.difficile

Answer 11

Typowe objawy + wykazanie obecności szczepu wytwarzającego toksyny w biegunkowym stolcu

Question 12

Rozpoznanie RZJ

Answer 12

obraz endoskopowy (szarożółte/miodowe tarczki o średnicy do 2cm w j.g.) + potwierdzenie zakażenia C.difficile

Question 13

Algorytm diagnostyczny C.difficile

Answer 13

GDH-EIA lub NAAT w kale -> + -> oznaczenie toksyn A/B metodą EIA -> + -> rozpoznanie
LUB
GDH-EIA i toksyny A/B EIA w kale -> + -> rozpoznanie
GDH-EIA i toksyby A/B EIA w kale -> +/- -> NAAT