P6: Artikel Arnett (2000): Emerging adulthood – A theory of development from the late teens trough the twenties -> monografie Flashcards
introductie artikel Arnet
Introductie
In het huidige artikel wordt door de auteur gesteld dat er in recente jaren een nieuwe levensfase bij is gekomen; opkomende volwassenheid (emerging adulthood). Deze levensfase zou onderscheidend zijn van de adolescentie en de periode van jongvolwassenheid. Gaat om leeftijd van 18-25 jaar.
De opkomende volwassenheid wordt gekenmerkt door relatieve onafhankelijkheid van sociale rollen en normatieve verwachtingen. Mensen in deze fase zijn niet meer zo afhankelijk als tijdens hun adolescentie, maar ze hebben ook nog niet de blijvende verantwoordelijkheden die volwassenen hebben. Hierdoor kunnen ze nog veel levensrichtingen onderzoeken.
Evenals adolescentie is opkomende volwassenheid een levensperiode die cultureel gestructureerd is, niet universeel. Dit wil zeggen dat het per cultuur verschilt wanneer de opkomende volwassenheid begint eindigt.
theoretische achtergrond artikel Arnet
Theoretische achtergrond
Verschillende wetenschappers – waaronder Erikson, Levinson en Keniston – gebruikten rond de jaren 70 al termen om een groep individuen te beschrijven die niet adolescenten of volwassenen genoemd konden worden. De term ‘opkomende volwassenheid’ werd later pas gebruikt, maar het lijkt wel in overeenstemming te zijn met wat destijds werd beschreven als ‘verlengde adolescentie’, de ‘beginnende fase’ of ‘jeugd’.
- Erikson: had het niet over emerging adulthood, maar dat in geïndustrialiseerde landen de adolescentie verlengd kan worden. Young adults vinden dan hun eigen plek in de samenleving → verlenging van adolescentie (psychosociaal moratorium) -> periode van uitstel waarin niks moet.
- Levinson & Keniston: gebruikten ook hun eigen termen over
o Verschil; ze benoemen het als een aparte periode in vergelijk met Erikson. Bij de laatste twee is het iets concreter.
1 – opkomende volwassenheid is demografisch onderscheidend
- Demografische veranderingen in de timing van mijlpalen zoals trouwen, ouderschap en woonarrangementen hebben een periode van opkomende volwassenheid typisch gemaakt voor jonge mensen in geïndustrialiseerde maatschappijen. -> Uitstellen hiervan geeft jongeren 18-15 kans om meer te ontdekken.
- Er is veel variabiliteit onder leeftijdsgenoten; de ene twintiger is al getrouwd en woont samen, terwijl de andere nog aan het studeren is en thuis woont. -> roleless rol; opkomende volwassenen hebben de neiging om brede reikwijdte van activiteiten te hebben dan andere personen met andere leeftijd, omdat ze nergens aan vast zitten -> maakt de variabiliteit zo groot.
- De verblijfsstatus is ook zeer wisselend van opkomende volwassenen. Ze verhuizen gemiddeld het vaakst. Deze veranderingen in verblijfsplaats gaan vaak samen met een transitiefase. Dit maakt dat men het ook nog wel als een exploratieve eigenschap kan zien.
- Er is veel verandering en diversiteit in schoolaanwezigheid bij opkomende volwassenen. Zo ontvangen jonge mensen tegenwoordig meer educatie en vaker van een hoog niveau (voorheen kon men al na de middelbare in een fabriek werken). Vaak wordt school gecombineerd met werk en soms neemt men een tussenjaar.
-> Rond 16 en 30 jaar is het weer heel stabiel.
2 – opkomende volwassenheid is subjectief gezien onderscheidend
- Opkomende volwassenen zien zichzelf niet meer als adolescenten, maar ook niet als volwassenen. -> wanneer aan hen wordt gevraagd of ze zichzelf als volwassen zien, antwoorden ze meestal ‘op sommige vlakken wel en op andere niet’.
- Leeftijd zegt niet veel over of iemand al volwassen is.
- Opkomende volwassenen zien bepaalde karaktereigenschappen (bv onafhankelijk keuzes maken, verantwoordelijkheid nemen, financieel onafhankelijk zijn) eerder als teken van volwassenheid dan demografische transities (afstuderen, trouwen, ouderschap). Toch worden ouders van een kind vaak wel beschouwd als volwassen.
- Opkomende volwassenheid legt dus de nadruk op het worden van zelfvoorzienend.
- Ouderschap is vaak voldoende om een subjectief gevoel van volwassenheid te creëren, ook al zou dit demografisch gezien niet het geval hoeven zijn. -> Geldt alleen voor mensen die vroeg ouders zijn geworden die ouderschap een belangrijk kenmerk vinden voor de overgang naar volwassenheid.
- BELANGRIJK; identiteitsformatie (identity formation) -> staat erg centraal deze periode. -> buiten je ouders om op weg naar een eigen plekje vinden in de samenleving.
3 – opkomende volwassenheid is onderscheidend door identiteitsverkenningen
- Een kerneigenschap van opkomende volwassenheid is dat het de levensperiode is die het meeste kansen biedt voor identiteitsverkenningen op gebied van liefde, werk en wereld perspectieven. Hoewel onderzoek omtrent identiteitsontwikkeling vaak gericht is op adolescenten (10-18 jaar) gaat dit proces door tot in de twintiger jaren (18-25 jaar).
- De identiteitsverkenningen zijn niet alleen beperkt tot directe voorbereiding voor volwassen rollen. Zo kunnen opkomende volwassenen veel levenservaringen opdoen (romantisch of baankansen) voordat ze volhardende en beperkende verantwoordelijkheden (bv een huwelijk of vaste baan) op zich nemen die horen bij volwassenheid).
- In adolescentie hebben veel jongeren een bijbaan om hun activiteiten in vrije tijd te bekostigen. In de opkomende volwassenheid draait werken meer om ervaring opdoen en voorbereiden op latere carrière en ontdekken van verschillende baankansen. Ook op het gebied van school worden vaak verschillende minors gevold.
- Naast identiteitsverkenning op werk en liefde gebied -> ook veranderingen in de wereldbeelden die opkomende volwassenen hebben. Veel studenten worden blootgesteld aan verschillende wereldvisies en niet allen de visie die zij van hun ouder of docent geleerd hebben.
- Niet alleen maar leuk, liefde kan ook telleurstellen net als het niet krijgen van een baan. Ontdekken van nieuwe wereldvisies kan in tegenstrijd zijn met die je als kind hebt geleerd. -> opkomende volwassenen zijn optimistisch over het uiteindelijk bereiken van hun doelen.
4 – andere opvallende bevindingen over de opkomende volwassenheid
- Risicogedrag kan mogelijk gezien worden als een onderscheidend kenmerk van opkomende volwassenen. -> Hoewel er vele mate meer onderzoek is gedaan naar risicogedrag bij adolescenten, blijkt toch dat verschillende typen risicogedrag hun piek bereiken tijdens de opkomende volwassenheid. Verklaringen;
o Het is mogelijk dat risicogedrag een onderdeel uitmaakt van identiteitsverkenningen. -> Nieuwe dingen ontdekken/ sensatie zoeken.
o Opkomende volwassenen zijn vrijer dan adolescenten en volwassenen om dit soort nieuwe en intense ervaringen te verkennen. Adolescenten hebben nog meer ouderlijk toezicht en volwassenen zitten gebonden aan verantwoordelijkheden.
-> Risicogedrag stopt wanneer de opkomende volwassenen bepaalde rollen vervullen die veel verantwoordelijkheid met zich meebrengen. - Onderzoek naar familierelaties -> opvallend was dat er een negatieve relatie is tussen de nabijheid van ouders en de kwaliteit van de relatie tussen ouder en kind. Thuiswonende studenten die genoeg autonomie geboden krijgen vertonen alsnog een hechte band met hun ouders. -> Geldt voor VS & Europa, daar zijn thuiswonende opkomende volwassenen blijer met hun leefsituatie dan degene die uit huis zijn.
-> Toekomstig onderzoek kan ook naar andere aspecten van de ontwikkeling van opkomende volwassenen kijken (vb vriendschappen, genderverschillen en media gebruik) kijken.
Waarom opkomende volwassenheid niet hetzelfde is als adolescentie
Stanley Hall beweerde ooit dat adolescentie plaatsvond tussen de 14-24 jaar. Later werd dit bijgesteld naar 10-18 jaar. Volgens deze beschrijving bereiken en verlaten individuen dus eerder de adolescentie. Dit heeft twee verklaringen:
* Gedurende de twintigste eeuw werd de typische leeftijd waarop kinderen de puberteit bereikten vervroegd. Lichamelijke veranderingen treden tegenwoordig eerder op en de menstruatie begin op jongere leeftijd.
* De middelbare school werd een normatieve, i.p.v. uitzonderlijke ervaring. Het is tegenwoordig logisch om de adolescentie te definiëren als 10-18 jaar, omdat er bij 18 jaar grote educatieve transitie naar vervolgonderwijs optreedt. Ook is dit de leeftijd waarbij legale transities plaatsvinden.
Waarom de vergeten helft altijd vergeten zal worden
Een doelgroep die weinig onderzocht wordt, zijn jonge mensen die niet vervolgonderwijs volgen na het afronden van de middelbare school (=high school to work). Dit komt onder andere door het feit dat universitaire studenten makkelijker bereikbaar zijn voor onderzoek via hun educatieve instelling.
Daarnaast komt het ook door een gebrek aan een duidelijk ontwikkelingsconcept van deze leeftijdsgroep. De term opkomende volwassenheid dient als een nieuw paradigma om te denken over de ontwikkeling die optreedt tussen de 18 en 25 jaar, in de hoop dat dit zal leiden tot meer wetenschappelijke aandacht voor deze levensfase.
Waarom opkomende volwassenheid niet hetzelfde is als jongvolwassenheid
Er zijn verschillende redenen waarom jonge volwassenheid niet de juiste term is voor de ontwikkelingsperiode die optreedt tussen de 18 en 25 jaar.
- De term ‘jonge volwassenheid’ impliceert dat volwassenheid op dit punt bereikt is. Jonge mensen omschrijven het zelf alsof ze stapsgewijs en geleidelijk volwassen aan het worden zijn. Daarom is de term ‘opkomende volwassenheid beter.
- Jonge volwassenheid is een term die beter past bij de jaren 30. Verder is er een groot onderscheid tussen 20tigers en 30tigers. Het zou dus niet logisch zijn om deze twee decennia onder dezelfde naam te schaden.
- Opkomende volwassenheid wordt gekenmerkt door een heterogeniteit, dit is niet kenmerkend voor de jonge volwassenheid. Zo zijn er 25-jarigen die nog bezig zijn met studeren, terwijl er ook 20-jarigen al getrouwd zijn en samenwonen.
LET OP; het is belangrijk om op te merken dat leeftijd slechts een ruwe indicator is voor de overgang van opkomende volwassenheid -> jong volwassenheid. De heterogeniteit is zowel een waarschuwing voor onderzoekers (voorzichtig met generaliseren) als een kans om meer onderzoek te doen.
Opkomende volwassenheid in verschillende culturen
Het lijkt erop dat de opkomende volwassenheid een levensperiode is die zich beperkt tot bepaalde culturen en bepaalde tijden. De opkomende volwassenheid bestaat namelijk alleen in culturen die de aanvang van volwassen rollen en verantwoordelijkheden uitstellen tot na de late tienerjaren (bv niet bij culturen waarin men op vroege leeftijd trouwt).
Dit betekent ook dat opkomende volwassenheid eerder optreedt bij landen die geïndustrialiseerd zijn. Immers is in deze landen een hoog onderwijsniveau nodig voordat men het werkveld in kan, waardoor volwassenheid uitgesteld wordt.
Beperkingen in educatieve en beroepsmogelijkheden zijn ook van invloed op de mate waarin individuen hun late tienerjaren en twintiger jaren kunnen gebruiken om te exploreren, voordat ze aan volwassen verantwoordelijkheden gebonden zitten. Om deze reden treedt de periode van opkomende volwassenheid minder op bij minderheidsgroepen. Hetzelfde geldt voor mensen van een lagere SES.
Toch lijkt opkomende volwassenheid zich wereldwijd te verspreiden door de toenemende globalisering van de wereldeconomie. Economische ontwikkeling maakt een periode van onafhankelijke verkenning mogelijk, vooral omdat de behoefte aan jongerenarbeid afneemt. Hierdoor wordt het waarschijnlijk dat opkomende volwassenheid aan het einde van de 21e eeuw een normatieve periode zal zijn voor jongeren wereldwijd, zij het met variaties in duur en inhoud binnen en tussen landen.
Conclusie
Opkomende volwassenheid is een onderscheidende levensperiode geworden bij veel jonge mensen in geïndustrialiseerde landen. Het is een periode die wordt gekenmerkt door verandering en exploratie, vooral op gebied van werk, liefde en wereldbeeld.
Niet alle jonge mensen ervaren de opkomende volwassenheid; sommige krijgen niet genoeg tijd of ruimte om te exploreren en anderen zijn door omstandigheden of hun eigen persoonlijkheid is geneigd om hun verkenningen te beperken. Toch is deze heterogeniteit ook juist weer een kerneigenschap van de periode van opkomende volwassenheid.
