Werkwoorden 3de vervoeging (1) Flashcards
1
Q
arcessĕrĕ / accersĕrĕ, -ō, -ĭs
A
accersīvī/arcessīvī, accersītŭm/arcessītŭm
ontbieden, laten komen; dagvaarden; verwerven
2
Q
ăcŭĕrĕ, -ō, -ĭs
A
ăcŭī, ăcūtŭm
scherpen, slijpen; prikkelen, aanwakkeren
3
Q
ădŏlescĕrĕ, -ō, -ĭs
A
ădŏlēvī (-ŭī), ădultŭm
opgroeien; vorderen
4
Q
ăgĕrĕ, -ō, -ĭs
A
ēgī, actŭm
in beweging brengen, drijven; doen, uitvoeren; doorbrengen; behandelen, bespreken; opvoeren
5
Q
ăbĭgĕrĕ, -ō, -ĭs
A
ăbēgī, ăbactŭm
wegdrijven, verjagen
6
Q
ădĭgĕrĕ, -ō, -ĭs
A
ădēgī, ădactŭm
drijven naar, brengen/dwingen tot
7
Q
ambĭgĕrĕ, -ō, -ĭs
A
—, —
(be)twijfelen
8
Q
circŭmăgĕrĕ, -ō, -ĭs
A
circŭmēgī, circŭmactŭm
rondvoeren; omkeren
9
Q
cōgĕrĕ, -ō, -ĭs
A
cŏēgī, cŏactŭm
verzamelen, samendrijven; dwingen
10
Q
dēgĕrĕ, -ō, -ĭs
A
—, —
doorbrengen, leven
11
Q
exĭgĕrĕ, -ō, -ĭs
A
exēgī, exactŭm
wegjagen, verdrijven; eisen, verlangen, vorderen; doorbrengen, afwerken; onderzoeken, beoordelen
12
Q
pĕrăgĕrĕ, -ō, -ĭs
A
pĕrēgī, pĕractŭm
opjagen; doorbrengen; volbrengen, voltooien; samenvatten, formuleren
13
Q
rĕdĭgĕrĕ, -ō, -ĭs
A
rĕdēgī, rĕdactŭm
terugdrijven; herleiden/brengen tot; innen
14
Q
sŭbĭgĕrĕ, -ō, -ĭs
A
sŭbēgī, sŭbactŭm
drijven onder; dwingen, onderwerpen, bedwingen; bewerken; hard aanpakken
15
Q
transĭgĕrĕ, -ō, -ĭs
A
transēgī, transactŭm
voltooien, uitvoeren
16
Q
ălĕrĕ, -ō, -ĭs
A
ălŭī, altŭm/ălĭtŭm
voeden, voeren; opvoeden; grootbrengen; verzorgen
17
Q
angĕrĕ, -ō, -ĭs
A
—, —
benauwen, beklemmen; beangstigen, verontrusten
18
Q
ăpiscī, -ŏr, -ĕrĭs
A
— aptŭs sŭm
bereiken
19
Q
ădĭpiscī, -ŏr, -ĕrĭs
A
— ădeptŭs sŭm
verkrijgen, behalen; bereiken
20
Q
argŭĕrĕ, -ō, -ĭs
A
argŭī, argūtŭm [argŭĭtūrŭs]
betogen, aantonen, bewijzen; betichten; weerleggen
21
Q
bĭbĕrĕ, -ō, -ĭs
A
bĭbī, {pōtŭm}
drinken, te drinken geven; gedrenkt worden in; zuipen
22
Q
cădĕrĕ, -ō, -ĭs
A
cĕcĭdī, [căsūrŭs]
vallen, neervallen; sterven; afnemen, slinken; terechtkomen in; plaatsvinden, gebeuren
23
Q
accĭdĕrĕ, -ō, -ĭs
A
accĭdī, —
neervallen; bereiken; voorvallen, plaatsvinden; aflopen, uitkomen
24
Q
concĭdĕrĕ, -ō, -ĭs
A
concĭdī, —
ineenstorten, instorten, neerstorten
25
dēcĭdĕrĕ, -ō, -ĭs
dēcĭdī, —
neervallen, vervallen tot
26
excĭdĕrĕ, -ō, -ĭs
excĭdī, —
eruit vallen, ontvallen, ontglippen
27
incĭdĕrĕ, -ō, -ĭs
incĭdī, [incăsūrŭs]
vallen in/op; plaatsvinden; terechtkomen; overkomen
28
occĭdĕrĕ, -ō, -ĭs
occĭdī, occāsŭm
neervallen, sneuvelen, sterven; ondergaan; verloren gaan, vergaan, verdwijnen
29
rĕcĭdĕrĕ, -ō, -ĭs
rĕcĭdī, rĕcāsŭm
(terug)vallen; treffen; vervallen, raken in
30
caedĕrĕ, -ō, -ĭs
cĕcīdī, caesŭm
vellen, omhakken; vermoorden, doden; slaan
31
abscīdĕrĕ, -ō, -ĭs
abscīdī, abscīsŭm
afhakken, afsnijden; ontnemen
32
accīdĕrĕ, -ō, -ĭs
accīdī, accīsŭm
omhakken; hard aanpakken
33
concīdĕrĕ, -ō, -ĭs
concīdī, concīsŭm
neerslaan, neerhouwen; toetakelen
34
dēcīdĕrĕ, -ō, -ĭs
dēcīdī, dēcīsŭm
afhakken; afhandelen, overeenkomen, besluiten
35
excīdĕrĕ, -ō, -ĭs
excīdī, excīsŭm
uithakken, verwijderen; verwoesten, vernietigen
36
incīdĕrĕ, -ō, -ĭs
incīdī, incīsŭm
insnijden, afsnijden, doorsnijden; onderbreken
37
occīdĕrĕ, -ō, -ĭs
occīdī, occīsŭm
doodslaan, doden; te gronde richten
38
praecīdĕrĕ, -ō, -ĭs
praecīdī, praecīsŭm
afhouwen, afnemen, afbreken; afslaan
39
rĕcīdĕrĕ, -ō, -ĭs
rĕcīdī, rĕcīsŭm
afsnijden, uitsnijden; uitroeien
40
accendĕrĕ, -ō, -ĭs
accendī, accensŭm
aansteken, in brand steken; verhitten, verlichten; aanwakkeren
41
incendĕrĕ, -ō, -ĭs
incendī, incensŭm
aansteken; verhitten, verbranden, verlichten; aanvuren
42
cănĕrĕ, -ō, -ĭs
cĕcĭnī, {cantātŭm}
zingen; weerklinken; bespelen, bezingen; voorspellen, verkondigen
43
căpessĕrĕ, -ō, -ĭs
căpessīvī, căpessītŭm
grijpen, aangrijpen; streven naar
44
carpĕrĕ, -ō, -ĭs
carpsī, carptŭm
plukken, afplukken; genieten; afleggen; verdelen; kritiseren, bespotten
45
cēdĕrĕ, -ō, -ĭs
cessī, cessŭm
gaan, schrijden; overgaan in; ten deel vallen; weggaan, wijken, zich terugtrekken; afstaan, toestaan
46
abscēdĕrĕ, -ō, -ĭs
abscessī, abscessŭm
weggaan, wijken, toegeven
47
accēdĕrĕ, -ō, -ĭs
accessī, accessŭm
erbij komen, (be)naderen; bereiken
48
antĕcēdĕrĕ, -ō, -ĭs
antĕcessī, antĕcessŭm
voorafgaan; overtreffen
49
concēdĕrĕ, -ō, -ĭs
concessī, concessŭm
weggaan, wijken; toegeven, toestaan; het eens zijn met
50
dēcēdĕrĕ, -ō, -ĭs
dēcessī, dēcessŭm
weggaan, heengaan, verlaten; sterven; afwijken; voorbijgaan, ophouden
51
discēdĕrĕ, -ō, -ĭs
discessī, discessŭm
uiteengaan, weggaan, wegtrekken; opgeven; verlaten
52
excēdĕrĕ, -ō, -ĭs
excessī, excessŭm
weggaan; zich verheffen, afdwalen; ontruimen; overschrijden
53
incēdĕrĕ, -ō, -ĭs
incessī, incessŭm
voortstappen; optrekken; optreden, intreden; opstappen
54
incessĕrĕ, -ō, -ĭs
incessī(vī), —
aanvallen
55
intercēdĕrĕ, -ō, -ĭs
intercessī, intercessŭm
tussenkomen; liggen tussen; zich verzetten
56
praecēdĕrĕ, -ō, -ĭs
praecessī, praecessŭm
voorafgaan; voorgaan, overtreffen
57
prōcēdĕrĕ, -ō, -ĭs
prōcessī, prōcessŭm
vorderen, oprukken, vooruitkomen; zich vertonen, tevoorschijn komen
58
rĕcēdĕrĕ, -ō, -ĭs
rĕcessī, rĕcessŭm
terugwijken, teruggaan, weggaan, vergaan; opgeven
59
sēcēdĕrĕ, -ō, -ĭs
sēcessī, sēcessŭm
weggaan, zich terugtrekken
60
succēdĕrĕ, -ō, -ĭs
successī, successŭm
binnentreden; naderen; (op)volgen; lukken, slagen
61
excellĕrĕ / excellērĕ, -(ĕ)ō, -ĭs/-ēs
—, —
uitsteken boven, overtreffen
62
percellĕrĕ, -ō, -ĭs
percŭlī, perculsŭm
slaan, treffen; neerwerpen, verslaan; schokken
63
cernĕrĕ, -ō, -ĭs
—, —
bemerken, onderscheiden; inzien, doorzien; beslissen
64
dēcernĕrĕ, -ō, -ĭs
dēcrēvī, dēcrētŭm
besluiten, beslissen; oordelen; beslechten
65
discernĕrĕ, -ō, -ĭs
discrēvī, discrētŭm
afzonderen; onderscheiden
66
sēcernĕrĕ, -ō, -ĭs
sēcrēvī, sēcrētŭm
scheiden, onderscheiden, afzonderen
67
cingĕrĕ, -ō, -ĭs
cinxī, cinctŭm
omgorden; omgeven, omkransen, omringen; insluiten
68
accingĕrĕ, -ō, -ĭs
accinxī, accinctŭm
omgorden; omgeven, omkransen; omringen; insluiten
69
claudĕrĕ, -ō, -ĭs
clausī, clausŭm
sluiten, opsluiten, afsluiten, insluiten
70
conclūdĕrĕ, -ō, -ĭs
conclūsī, conclūsŭm
opsluiten, omsluiten; besluiten, samenvatten
71
exclūdĕrĕ, -ō, -ĭs
exclūsī, exclūsŭm
uitsluiten, buitensluiten; afhouden, afsluiten van
72
inclūdĕrĕ, -ō, -ĭs
inclūsī, inclūsŭm
insluiten, opsluiten; omgeven; invoegen
73
interclūdĕrĕ, -ō, -ĭs
interclūsī, interclūsŭm
afsluiten, afsnijden, afhouden, afzonderen
74
rĕclūdĕrĕ, -ō, -ĭs
rĕclūsī, rĕclūsŭm
ontsluiten, openen
75
cŏlĕrĕ, -ō, -ĭs
cŏlŭī, cultŭm
bewerken, bebouwen; bewonen; verzorgen; beoefenen; (ver)eren
76
incŏlĕrĕ, -ō, -ĭs
incŏlŭī, incultŭm
wonen, bewonen
77
cōmĕrĕ, -ō, -ĭs
compsī, comptŭm
kammen, vlechten; versieren
78
consŭlĕrĕ, -ō, -ĭs
consŭlŭī, consultŭm
overleggen, beraadslagen; raadplegen; zorgen voor, helpen
79
convălescĕrĕ, -ō, -ĭs
convălŭī, —
sterk/krachtig worden; in kracht/macht toenemen; genezen, herstellen
80
cŏquĕrĕ, -ō, -ĭs
coxī, coctŭm
koken, bakken; uitdrogen; verontrusten, kwellen
81
dēcŏquĕrĕ, -ō, -ĭs
dēcoxī, dēcoctŭm
inkoken; verbrassen, verspillen
82
crescĕrĕ, -ō, -ĭs
crēvī, crētŭm
groeien, ontstaan; toenemen
83
incumbĕrĕ, -ō, -ĭs
incŭbŭī, incŭbĭtŭm
gaan liggen op; zich toeleggen op, neigen naar
84
prōcumbĕrĕ, -ō, -ĭs
prōcŭbŭī, prōcŭbĭtŭm
vooroverbuigen; gaan liggen; instorten
85
succumbĕrĕ, -ō, -ĭs
succŭbŭī, succŭbĭtŭm
bezwijken onder, toegeven aan, onderworpen zijn aan
86
concŭpiscĕrĕ, -ō, -ĭs
concŭpīvī, concŭpītŭm
hevig verlangen, wensen, begeren
87
currĕrĕ, -ō, -ĭs
cŭcurrī, cursŭm
rennen, lopen; varen, vloeien, stromen; verlopen
88
accurrĕrĕ, -ō, -ĭs
accurrī, accursŭm
toesnellen, naartoe rennen
89
concurrĕrĕ, -ō, -ĭs
concurrī, concursŭm
te hoop lopen, komen aanstormen, aanvallen; samenvallen, overeenkomen
90
dēcurrĕrĕ, -ō, -ĭs
dē(cŭ)currī, dēcursŭm
naar beneden lopen/stromen; doorlopen, afleggen
91
discurrĕrĕ, -ō, -ĭs
dis(cŭ)currī, discursŭm
uiteenlopen; heen en weer lopen
92
incurrĕrĕ, -ō, -ĭs
incurrī, incursŭm
lopen naar; aanvallen; gebeuren; treffen
93
occurrĕrĕ, -ō, -ĭs
occurrī, occursŭm
tegemoet lopen, ontmoeten; aanvallen; zich vertonen; voorkomen, verhoeden; te hulp komen
94
percurrĕrĕ, -ō, -ĭs
percurrī, percursŭm
doorlopen, overlopen
95
prōcurrĕrĕ, -ō, -ĭs
prōcurrī, prōcursŭm
vooruitsnellen, uitrukken
96
succurrĕrĕ, -ō, -ĭs
succurrī, succursŭm
te hulp snellen, helpen
97
dēmĕrĕ, -ō, -ĭs
dempsī, demptŭm
wegnemen, afnemen, ontnemen
98
abdĕrĕ, -ō, -ĭs
abdĭdī, abdĭtŭm
verwijderen; verbergen, verstoppen
99
addĕrĕ, -ō, -ĭs
addĭdī, addĭtŭm
toevoegen; geven, meegeven
100
condĕrĕ, -ō, -ĭs
condĭdī, condĭtŭm
stichten, oprichten; aanleggen; instellen; opbergen
101
abscondĕrĕ, -ō, -ĭs
abscon(dĭ)dī, abscondĭtŭm
verbergen, verstoppen
102
rĕcondĕrĕ, -ō, -ĭs
rĕcondĭdī, rĕcondĭtŭm
opbergen, verbergen
103
crēdĕrĕ, -ō, -ĭs
crēdĭdī, crēdĭtŭm
geloven, vertrouwen; toevertrouwen
104
dēdĕrĕ, -ō, -ĭs
dēdĭdī, dēdĭtŭm
overgeven, uitleveren, overleveren
105
ēdĕrĕ, -ō, -ĭs
ēdĭdī, ēdĭtŭm
uitgeven, voortbrengen; uitvaardigen; baren; uiten, zeggen
106
indĕrĕ, -ō, -ĭs
indĭdī, indĭtŭm
plaatsen bij, toevoegen
107
perdĕrĕ, -ō, -ĭs
perdĭdī, perdĭtŭm
te gronde richten, vernietigen; verspillen, verkwisten; verliezen, kwijtraken
108
prōdĕrĕ, -ō, -ĭs
prōdĭdī, prōdĭtŭm
tevoorschijn brengen; bekendmaken, vertellen; verraden, uitleveren
109
reddĕrĕ, -ō, -ĭs
reddĭdī, reddĭtŭm
teruggeven; vergelden, betalen; vertalen; laten horen
110
subdĕrĕ, -ō, -ĭs
subdĭdī, subdĭtŭm
leggen onder; geven; voorwenden
111
trādĕrĕ, -ō, -ĭs
trādĭdī, trādĭtŭm
overgeven, overleveren; uitleveren; vertellen
112
vendĕrĕ, -ō, -ĭs
vendĭdī, vendĭtŭm
verkopen; veilen
113
dīcĕrĕ, -ō, -ĭs
dixī, dictŭm
spreken, praten, zeggen, vertellen, beweren; bevelen; noemen, benoemen tot
114
abdīcĕrĕ, -ō, -ĭs
abdixī, abdictŭm
afkeuren, afwijzen
115
addīcĕrĕ, -ō, -ĭs
addixī, addictŭm
toewijzen, toekennen
116
bĕnĕdīcĕrĕ, -ō, -ĭs
bĕnĕdixī, bĕnĕdictŭm
[prijzen; zegenen, wijden]
117
ēdīcĕrĕ, -ō, -ĭs
ēdixī, ēdictŭm
verkondigen, bekendmaken; verordenen
118
indīcĕrĕ, -ō, -ĭs
indixī, indictŭm
aankondigen, bekendmaken; opleggen
119
interdīcĕrĕ, -ō, -ĭs
interdixī, interdictŭm
verbieden
120
mălĕdīcĕrĕ, -ō, -ĭs
mălĕdixī, mălĕdictŭm
kwaadspreken (over), belasteren, beledigen
121
praedīcĕrĕ, -ō, -ĭs
praedixī, praedictŭm
voorspellen; voorschrijven
122
discĕrĕ, -ō, -ĭs
dĭdĭcī, —
leren, bestuderen; vernemen, horen
123
dīvĭdĕrĕ, -ō, -ĭs
dīvīsī, dīvīsŭm
verdelen, splitsen, scheiden, indelen
124
dūcĕrĕ, -ō, -ĭs
duxī, ductŭm
leiden; meebrengen; voeren, aanvoeren; trouwen; trekken, rekken; doorbrengen; meeslepen; beschouwen als, rekenen tot
125
abdūcĕrĕ, -ō, -ĭs
abduxī, abductŭm
wegvoeren; afbrengen van; wegnemen
126
addūcĕrĕ, -ō, -ĭs
adduxī, adductŭm
brengen naar; in een toestand/stemming brengen
127
condūcĕrĕ, -ō, -ĭs
conduxī, conductŭm
samenbrengen, verzamelen; in dienst nemen, aannemen, huren
128
dēdūcĕrĕ, -ō, -ĭs
dēduxī, dēductŭm
naar beneden voeren; wegbrengen, wegleiden, afvoeren, overhalen tot; leiden naar
129
dīdūcĕrĕ, -ō, -ĭs
dīduxī, dīductŭm
uit elkaar trekken; scheiden, afzonderen
130
ēdūcĕrĕ, -ō, -ĭs
ēduxī, ēductŭm
wegvoeren, buiten brengen, afvoeren; bouwen, oprichten; grootbrengen, opvoeden
131
indūcĕrĕ, -ō, -ĭs
induxī, inductŭm
aanbrengen; voeren naar; binnenvoeren, opvoeren; bewegen/brengen tot
132
intrōdūcĕrĕ, -ō, -ĭs
intrōduxī, intrōductŭm
naar binnen voeren, binnenleiden; invoeren, introduceren
133
obdūcĕrĕ, -ō, -ĭs
obduxī, obductŭm
voeren tegen; trekken voor/over; omhullen
134
perdūcĕrĕ, -ō, -ĭs
perduxī, perductŭm
leiden/brengen tot; verleiden; voortzetten, rekken
135
prōdūcĕrĕ, -ō, -ĭs
prōduxī, prōductŭm
voortbrengen, tevoorschijn brengen, naar voren brengen; laten voortduren; vooruitbrengen, verbeteren
136
rĕdūcĕrĕ, -ō, -ĭs
rĕduxī, rĕductŭm
terugbrengen, terugtrekken, terugvoeren
137
subdūcĕrĕ, -ō, -ĭs
subduxī, subductŭm
wegnemen, wegvoeren, onttrekken
138
trā(ns)dūcĕrĕ, -ō, -ĭs
trāduxī, trāductŭm
overbrengen, overzetten; voeren door
139
ĕdĕrĕ, -ō, ĕdĭs/ēs
ēdī, ēsŭm (essŭm)
eten; verteren
140
cŏmĕdĕrĕ, -ō, ĕdĭs/ēs
cŏmēdī, cŏmēsŭm (-essŭm)
opeten; verteren; verbrassen, verkwisten, verspillen
141
ĕmĕrĕ, -ō, -ĭs
ēmī, emptŭm
kopen; omkopen
142
ădĭmĕrĕ, -ō, -ĭs
ădēmī, ădemptŭm
ontnemen, roven, afnemen
143
dīrĭmĕrĕ, -ō, -ĭs
dīrēmī, dīremptŭm
scheiden, splitsen; onderbreken, verbreken, opheffen
144
exĭmĕrĕ, -ō, -ĭs
exēmī, exemptŭm
wegnemen, verwijderen; bevrijden; doorbrengen
145
intĕrĭmĕrĕ, -ō, -ĭs
intĕrēmī, intĕremptŭm
doden, uit de weg ruimen; vernietigen
146
pĕrĭmĕrĕ, -ō, -ĭs
pĕrēmī, pĕremptŭm
vernielen; verijdelen, verhinderen
147
rĕdĭmĕrĕ, -ō, -ĭs
rĕdēmī, rĕdemptŭm
terugkopen; vrijkopen, afkopen, opkopen
148
ērŭbescĕrĕ, -ō, -ĭs
ērŭbŭī, —
rood worden, blozen, zich schamen
149
exardescĕrĕ, -ō, -ĭs
exārsī, [exarsūrŭs]
ontbranden; hevig aangegrepen worden
150
extĭmescĕrĕ, -ō, -ĭs
extĭmŭī, —
bevreesd worden, erg bang zijn
151
pertĭmescĕrĕ, -ō, -ĭs
pertĭmŭī, —
erg bang worden, zeer beginnen te vrezen
152
fallĕrĕ, -ō, -ĭs
fĕfellī, (falsŭm){dēceptŭm}
bedriegen, misleiden; ontgaan, onopgemerkt blijven; nalaten; (PASS.) zich vergissen
153
rĕfellĕrĕ, -ō, -ĭs
rĕfellī, {rĕfūtātŭm}
weerleggen, van de hand wijzen
154
fătiscĕrĕ, -ō, -ĭs
—, —
scheuren krijgen, splijten, uiteenvallen, barsten; verslappen, moe worden
155
dēfendĕrĕ, -ō, -ĭs
dēfendī, dēfensŭm
afweren, afhouden; beschermen, verdedigen
156
offendĕrĕ, -ō, -ĭs
offendī, offensŭm
aanstoten, krenken, kwetsen; aanstoot nemen, zich ergeren; aantreffen, vinden
157
fīdĕrĕ, -ō, -ĭs
— fīsŭs sŭm
vertrouwen op; het wagen om
158
confīdĕrĕ, -ō, -ĭs
— confīsŭs sŭm
vertrouwen in, zich verlaten op
159
diffīdĕrĕ, -ō, -ĭs
— diffīsŭs sŭm
wantrouwen, twijfelen aan
160
fīgĕrĕ, -ō, -ĭs
fixī, fixŭm
vasthechten, bevestigen; ophangen; slaan, stoten, boren, doorboren
161
affīgĕrĕ, -ō, -ĭs
affixī, affixŭm
aanhechten, bevestigen; vastketenen, boeien
162
dēfīgĕrĕ, -ō, -ĭs
dēfixī, dēfixŭm
vastzetten in, steken in; richten op, inprenten
163
infīgĕrĕ, -ō, -ĭs
infixī, infixŭm
vasthechten, vastzetten; inprenten
164
findĕrĕ, -ō, -ĭs
fĭdī, fissŭm
splijten, splitsen, klieven
165
fingĕrĕ, -ō, -ĭs
finxī, fictŭm
vormen, maken; boetseren, beeldhouwen; bedenken, verzinnen, zich voorstellen; huichelen, veinzen
166
flectĕrĕ, -ō, -ĭs
flexī, flexŭm
buigen; draaien, (af)wenden, sturen; veranderen, wijzigen; vermurwen
167
afflīgĕrĕ / adflīgĕrĕ, -ō, -ĭs
afflixī, afflictŭm
slaan, gooien tegen; neergooien; teisteren, verzwakken
168
conflīgĕrĕ, -ō, -ĭs
conflixī, conflictŭm
botsen; strijden, vechten
169
flŭĕrĕ, -ō, -ĭs
fluxī, fluxŭm
vloeien, stromen; nat zijn; ontstaan uit, zich verbreiden; wegvloeien, vergaan
170
dēflŭĕrĕ, -ō, -ĭs
dēfluxī, dēfluxŭm
wegvloeien, afdrijven, afwijken
171
prōflŭĕrĕ, -ō, -ĭs
prōfluxī, —
(voort)stromen; tevoorschijn komen
172
frangĕrĕ, -ō, -ĭs
frēgī, fractŭm
breken, verbrijzelen; schenden, verzwakken; ontmoedigen; bedwingen, intomen; vermurwen
173
infringĕrĕ, -ō, -ĭs
infrēgī, infractŭm
(af)breken, knakken; verzwakken, fnuiken; ondergraven; onderbreken
174
perfringĕrĕ, -ō, -ĭs
perfrēgī, perfractŭm
(stuk)breken, verbrijzelen, stukslaan; doorbréken; verijdelen, omverwerpen
175
frĕmĕrĕ, -ō, -ĭs
frĕmŭī, frĕmĭtŭm
dreunen, gonzen, brullen; mompelen, morren; briesen
176
frŭī, -ŏr, -ĕrĭs
— frŭĭtŭs/fructŭs sŭm [frŭĭtūrŭs]
genieten van; gebruiken, benutten; omgaan met
177
fundĕrĕ, -ō, -ĭs
fūdī, fūsŭm
(uit)gieten, vergieten, laten stromen; uitstorten; smelten; uitspreken; verbreiden, verdrijven, verslaan; voortbrengen
178
circumfundĕrĕ, -ō, -ĭs
circumfūdī, circumfūsŭm
gieten om, omstromen; overgieten; omgeven, omstuwen, omringen
179
confundĕrĕ, -ō, -ĭs
confūdī, confūsŭm
bijeengieten, vermengen, versmelten; verwarren
180
diffundĕrĕ, -ō, -ĭs
diffūdī, diffūsŭm
uitgieten; verspreiden, uitspreiden
181
effundĕrĕ, -ō, -ĭs
effūdī, effūsŭm
uitgieten, vergieten; verkwisten, voortdrijven; voortbrengen, baren; loslaten, laten vallen
182
infundĕrĕ, -ō, -ĭs
infūdī, infūsŭm
gieten in, uitstorten in; influisteren; laten instromen, laten binnendringen
183
perfundĕrĕ, -ō, -ĭs
perfūdī, perfūsŭm
overgieten, begieten, vergieten; overstelpen, bedelven
184
prōfundĕrĕ, -ō, -ĭs
prōfūdī, prōfūsŭm
uitstorten, uitgieten, uitstrekken, uiten, verspillen
185
fungī, -ŏr, -ĕrĭs
— functŭs sŭm
verrichten, uitvoeren, uitoefenen, zich kwijten van
186
dēfungī, -ŏr, -ĕrĭs
— dēfunctŭs sŭm
afmaken, voltooien; sterven
187
fŭrĕrĕ, -ō, -ĭs
(fŭrŭī){insānīvī}, —
razen, woeden, tekeergaan
188
fŭtŭĕrĕ, -ō, -ĭs
fŭtŭī, fŭtūtŭm
neuken
189
gĕmĕrĕ, -ō, -ĭs
gĕmŭī, —
kreunen, zuchten, kermen; bulderen; treuren over
190
ingĕmĕrĕ, -ō, -ĭs
ingĕmŭī, —
(hevig) zuchten, steunen; zuchten over, klagen om
191
gĕrĕrĕ, -ō, -ĭs
gessī, gestŭm
dragen, meevoeren, voortbrengen, aanvoeren; dulden, verdragen; uitvoeren, uitoefenen, verrichten, doen
192
congĕrĕrĕ, -ō, -ĭs
congessī, congestŭm
bijeenbrengen, opeenhopen
193
dīgĕrĕrĕ, -ō, -ĭs
dīgessī, dīgestŭm
scheiden, verspreiden; verdelen, indelen, ordenen
194
ingĕrĕrĕ, -ō, -ĭs
ingessī, ingestŭm
binnendragen; brengen op; uiten, voorhouden
195
gignĕrĕ, -ō, -ĭs
gĕnŭī, gĕnĭtŭm
voortbrengen, verwekken, baren; teweegbrengen
196
congrŭĕrĕ, -ō, -ĭs
congrŭī, —
samenkomen; samenvallen; beantwoorden aan, overeenstemmen, passen
197
imbŭĕrĕ, -ō, -ĭs
imbŭī, imbūtŭm
bevochtigen, doordrenken; vertrouwd maken met
198
īrascī, -ŏr, -ĕrĭs
{suscensŭī} (īrātŭs sŭm)
boos worden, woedend zijn
199
iungĕrĕ, -ō, -ĭs
iunxī, iunctŭm
verbinden, verenigen; inspannen, bespannen; trouwen met
200
adiungĕrĕ, -ō, -ĭs
adiunxī, adiunctŭm
aanspannen; toevoegen, bijvoegen; verlenen
201
coniungĕrĕ, -ō, -ĭs
coniunxī, coniunctŭm
verbinden, verenigen
202
disiungĕrĕ, -ō, -ĭs
disiunxī, disiunctŭm
losmaken
203
lābī, -ŏr, -ĕrĭs
— lapsŭs sŭm
glijden, wegglijden, verglijden, verstrijken; instorten, vallen; uitglijden, struikelen, een misstap begaan
204
dēlābī, -ŏr, -ĕrĭs
— dēlapsŭs sŭm
naar beneden glijden, vallen, zinken, ontglippen; voortkomen uit; afdwalen, vervallen tot
205
dīlābī, -ŏr, -ĕrĭs
— dīlapsŭs sŭm
uit elkaar vallen, vervallen; vergaan; oplossen; ontsnappen, ontglippen, verstrijken
206
ēlābī, -ŏr, -ĕrĭs
— ēlapsŭs sŭm
uit-, af-, wegglijden; ontglippen, ontvallen; ontkomen, ontsnappen, ontglippen
207
lăcessĕrĕ, -ō, -ĭs
lăcessīvī, lăcessītŭm
prikkelen, uitdagen, tergen; uitlokken, veroorzaken; aanklagen
208
laedĕrĕ, -ō, -ĭs
laesī, laesŭm
beschadigen, schenden, verwonden, pijn doen; kwetsen, beledigen
209
ēlīdĕrĕ, -ō, -ĭs
ēlīsī, ēlīsŭm
uitstoten, uitdrijven; stukslaan, vernietigen
210
lambĕrĕ, -ō, -ĭs
lambī, lambĭtŭm
likken, oplikken
211
lĕgĕrĕ, -ō, -ĭs
lēgī, lectŭm
verzamelen, bijeenzoeken; uitkiezen, uitzoeken; lezen, bijeenlezen, doorlezen, voorlezen
212
collĭgĕrĕ, -ō, -ĭs
collēgī, collectŭm
verzamelen, verenigen; bijeenzoeken, samenbrengen; behalen; afleiden, concluderen
213
dēlĭgĕrĕ, -ō, -ĭs
dēlēgī, dēlectŭm
uitkiezen; plukken
214
dīlĭgĕrĕ, -ō, -ĭs
dīlexī, dīlectŭm
hoogschatten, liefhebben, houden van
215
ēlĭgĕrĕ, -ō, -ĭs
ēlēgī, ēlectŭm
uitkiezen, uitzoeken; wieden
216
intellĕgĕrĕ, -ō, -ĭs
intellexī, intellectŭm
waarnemen, (be)merken; begrijpen, inzien; menen, aannemen
217
neglĕgĕrĕ, -ō, -ĭs
neglexī, neglectŭm
verwaarlozen; verzuimen, nalaten; minachten, verachten; door de vingers zien
218
lĭnĕrĕ, -ō, -ĭs
lēvī/līvī, lĭtŭm
bestrijken, insmeren
219
illĭnĕrĕ, -ō, -ĭs
illēvī, illĭtŭm
bestrijken, bedekken; smeren
220
lingĕrĕ, -ō, -ĭs
linxī, linctŭm
likken
221
linquĕrĕ, -ō, -ĭs
līquī, —
(achter)laten, verlaten, in de steek laten; laten varen
222
dēlinquĕrĕ, -ō, -ĭs
dēlīquī, dēlictŭm
een misstap begaan, een fout maken; schuldig zijn
223
rĕlinquĕrĕ, -ō, -ĭs
rĕlīquī, rĕlictŭm
achterlaten, nalaten, overlaten; verlaten, opgeven
224
lŏquī, -ŏr, -ĕrĭs
— lŏcūtŭs sŭm
spreken, zeggen; vermelden, noemen; praten over
225
allŏquī, -ŏr, -ĕrĭs
— allŏcūtŭs sŭm
toespreken, aanspreken; troosten
226
collŏquī, -ŏr, -ĕrĭs
— collŏcūtŭs sŭm
bespreken; spreken met
227
ēlŏquī, -ŏr, -ĕrĭs
— ēlŏcūtŭs sŭm
uitspreken, uiten, voordragen
228
lūdĕrĕ, -ō, -ĭs
lūsī, lūsŭm
spelen, schertsen; bespotten, voor de gek houden
229
allūdĕrĕ, -ō, -ĭs
allūsī, allūsŭm
(toe)spelen
230
ēlūdĕrĕ, -ō, -ĭs
ēlūsī, ēlūsŭm
ontwijken, vermijden; bespotten; bedriegen
231
illūdĕrĕ, -ō, -ĭs
illūsī, illūsŭm
bespotten
232
lŭĕrĕ, -ō, -ĭs
lŭī, — [lŭĭtūrŭs]
boeten voor, een straf ondergaan; afwenden; loskopen
233
dīlŭĕrĕ, -ō, -ĭs
dīlŭī, dīlūtŭm
doorweken, oplossen; mengen, verdunnen; verwijderen
234
pollŭĕrĕ, -ō, -ĭs
pollŭī, pollūtŭm
bezoedelen; bevlekken, onteren, schenden
235
mandĕrĕ, -ō, -ĭs
mandī, mansŭm
kauwen, bijten op
236
mergĕrĕ, -ō, -ĭs
mersī, mersŭm
onderdompelen, laten zinken; verbergen; storten
237
ēmergĕrĕ, -ō, -ĭs
ēmersī, ēmersŭm
opduiken, zich vertonen, zich omhoogwerken; zich bevrijden
238
mĕtĕrĕ, -ō, -ĭs
messŭī, messŭm
maaien, oogsten; wegmaaien
239
mĕtŭĕrĕ, -ō, -ĭs
mĕtŭī, —
vrezen, bang zijn; bezorgd zijn voor; ontzag hebben voor, duchten
240
mingĕrĕ, -ō, -ĭs
mi(n)xī, mi(n)ctŭm
pissen, plassen
241
mĭnŭĕrĕ, -ō, -ĭs
mĭnŭī, mĭnūtŭm
verkleinen, verminderen, verzwakken, afzwakken
242
dēmĭnŭĕrĕ, -ō, -ĭs
dēmĭnŭī, dēmĭnūtŭm
verminderen, beknotten, afbreuk doen aan, verzwakken
243
immĭnŭĕrĕ, -ō, -ĭs
immĭnŭī, immĭnūtŭm
verminderen, verkleinen; aantasten, verzwakken
244
mittĕrĕ, -ō, -ĭs
mīsī, missŭm
zenden, sturen; werpen, slingeren, gooien; uiten; vrijlaten; opgeven, laten varen; voorbijgaan aan
245
admittĕrĕ, -ō, -ĭs
admīsī, admissŭm
toelaten, toestaan; binnenlaten
246
āmittĕrĕ, -ō, -ĭs
āmīsī, āmissŭm
wegsturen; opgeven, laten varen; verliezen
247
committĕrĕ, -ō, -ĭs
commīsī, commissŭm
samenbrengen; beginnen, laten plaatsvinden; begaan, plegen; overlaten, prijsgeven; zich wagen
248
dēmittĕrĕ, -ō, -ĭs
dēmīsī, dēmissŭm
omlaag zenden, neerlaten, laten zakken, laten dalen
249
dīmittĕrĕ, -ō, -ĭs
dīmīsī, dīmissŭm
uitzenden, wegzenden, rondzenden; laten gaan, loslaten, ontslaan; opgeven, opheffen
250
ēmittĕrĕ, -ō, -ĭs
ēmīsī, ēmissŭm
uitzenden, wegzenden; vrijlaten; verjagen; afschieten; uiten, uitstoten
251
immittĕrĕ, -ō, -ĭs
immīsī, immissŭm
binnensturen; binnenlaten, toelaten; invoegen; aanzetten; loslaten
252
intermittĕrĕ, -ō, -ĭs
intermīsī, intermissŭm
ertussen leggen/laten; onderbreken; voorbij laten gaan
253
ŏmittĕrĕ, -ō, -ĭs
ŏmīsī, ŏmissŭm
laten gaan, loslaten, opgeven; overslaan; uit het oog verliezen
254
permittĕrĕ, -ō, -ĭs
permīsī, permissŭm
laten gaan; overlaten, overgeven; prijsgeven, laten varen; veroorloven, toestaan, toelaten
255
praemittĕrĕ, -ō, -ĭs
praemīsī, praemissŭm
voorop zenden, vooruitsturen
256
praetermittĕrĕ, -ō, -ĭs
praetermīsī, praetermissŭm
voorbij laten gaan; nalaten; weglaten, overslaan
257
prōmittĕrĕ, -ō, -ĭs
prōmīsī, prōmissŭm
laten groeien; beloven, toezeggen, garanderen
258
rĕmittĕrĕ, -ō, -ĭs
rĕmīsī, rĕmissŭm
terugsturen, teruggeven; loslaten; verzwakken, ophouden; kwijtschelden, opgeven, schenken
259
submittĕrĕ, -ō, -ĭs
submīsī, submissŭm
laten dalen/zakken; sturen; onderwerpen
260
trānsmittĕrĕ / trāmittĕrĕ, -ō, -ĭs
transmīsī, transmissŭm
overbrengen, sturen; doorlaten, overlaten
261
mŏlĕrĕ, -ō, -ĭs
mŏlŭī, mŏlītŭm
malen
262
nanciscī, -ŏr, -ĕrĭs
— na(n)ctŭs sŭm
verkrijgen, verwerven; krijgen, vinden, aantreffen
263
nascī, -ŏr, -ĕrĭs
— nātŭs sŭm [nascĭtūrŭs]
geboren worden, afstammen; ontstaan, beginnen; zich vertonen, verschijnen
264
nectĕrĕ, -ō, -ĭs
nexŭī, nexŭm
knopen, (samen)binden; boeien, arresteren; aanknopen
265
cōnectĕrĕ, -ō, -ĭs
cōnexŭī, cōnexŭm
verbinden, aan elkaar knopen
266
nītī, -ŏr, -ĕrĭs
—, nixŭs (nīsŭs) sŭm
steunen, leunen op; zich inspannen
267
adnītī, -ŏr, -ĕrĭs
—, adnixŭs sŭm
streven naar
268
ēnītī, -ŏr, -ĕrĭs
—, ēnixŭs (ēnīsŭs) sŭm
zich inspannen, moeite doen, streven naar; baren, werpen
269
noscĕrĕ, -ō, -ĭs
nōvī, nōtŭm
leren kennen, herkennen, erkennen; (perf.) weten, kennen
270
agnoscĕrĕ, -ō, -ĭs
agnōvī, agnĭtŭm
(leren) kennen; herkennen, erkennen
271
cognoscĕrĕ, -ō, -ĭs
cognōvī, cognĭtŭm
leren kennen; opmerken, vernemen; onderzoeken, bestuderen
272
ignoscĕrĕ, -ō, -ĭs
ignōvī, ignōtŭm
vergeven, vergiffenis schenken
273
nūbĕrĕ, -ō, -ĭs
nupsī, nuptŭm
trouwen, huwen (gezegd van de vrouw)
274
abnŭĕrĕ, -ō, -ĭs
abnŭī, —
afwijzen, afslaan, ontzeggen; loochenen
275
adnŭĕrĕ, -ō, -ĭs
adnŭī, —
toeknikken; toestemmen, toezeggen, toestaan
276
oblīviscī, -ŏr, -ĕrĭs
—, oblītŭs sŭm
vergeten; veronachtzamen, over het hoofd zien, laten varen
277
păciscī, -ŏr, -ĕrĭs
—, pactŭs sŭm
vaststellen, afspreken; bedingen
278
pandĕrĕ, -ō, -ĭs
pandī, passŭm (pansŭm)
uitbreiden, uitspreiden; openen, opendoen; openbaren, bekendmaken
279
pangĕrĕ, -ō, -ĭs
pĕpĭgī/pēgī (panxī), pa(n)ctŭm
vastslaan, bevestigen; bepalen, regelen; afspreken, bedingen
