❌Profilaktyka perio Flashcards
Co jest GŁÓWNYM celem postępowania profilaktyczno-leczniczego w protetyce stom?
odtworzenie fizjologicznej normy zwarciowej, z zapewnieniem bezurazowych kontaktów protezy z tkankami JU oraz zapewnienie zrównoważonej okluzji (zarówno zębów naturalnych, jak i sztucznych) przy zachowaniu wysokości zwarciowej gwarantującej prawidłową funkcję zespołu mm-stawowego
Który rodzaj sił jest bardziej niekorzystny z punktu widzenia biomechaniki: pionowe czy poziome?
siły poziome (tzw. siły obciążenia bocznego) - działające prostopadle do osi długiej zębów powodują, że część włókien ozębnej ulega nadmiernemu rozciąganiu, a pozostałe polegają zgniatającemu uciskowi → w protetyce obowiązuje zasada unikania obciążeń bocznych
Do czego mogą prowadzić niefizjologiczne boczne przeciążenia zęba?
rozchwianiem zęba, a w przypadku braku podparcia bocznego patologiczną migracją zębów → zasada odtwarzania ciągłości łuków zębowych szczęki i żuchwy w ich prawidłowej relacji okluzyjnej, z jednoczesnym odbudowaniem miejsc stycznych zębów
Do czego prowadzi utrata miejsc stycznych w wyniku przemieszczania się zębów do pozornego zamknięcia luki po utraconym zębie?
do utraty bariery ochronnej dla tk. przyzębia
Do czego prowadzi nachylenie zębów zmieniające kierunek ich osi pionowej w wyniku przemieszczania się zębów do pozornego zamknięcia luki po utraconym zębie?
stwarza niekorzystne warunki obciążeń zgryzowych (niekorzystne siły boczne)
Do czego prowadzi pionowe przesunięcie zębów w wyniku przemieszczania się zębów do pozornego zamknięcia luki po utraconym zębie?
zaburza przebieg powierzchni okluzyjnej i uniemożliwia płynność ruchów artykulacyjnych
W jaki sposób realizowana jest profilaktyczna rola uzupełnień protetycznych dla tkanek przyzębia?
na drodze przywracania tkankom przyzębia równowagi czynnościowej, poprzez eliminowanie przeciążeń okluzyjnych i czynników urazowych
Na czym polega dwuetapowość postępowania terapeutycznego (dla tk przyzębia)?
- unieruchomienie zębów w położeniu biostatycznym (uzyskanie równowagi czynnościowej tk przyzębia)
- utrzymanie równowagi czynnościowej tk przyzębia
Jaka naczelna zasada przy planowaniu uzupełnień ruchomych ma na celu profilaktykę periodotnopatii?
stworzenie takich warunków, aby obciążenia czynnościowe przekazywane przez trzon protezy oraz jej elementy utrzymujące i podpierające były równomiernie rozłożone na tkanki podłoża w stopniu przez nie tolerowanym
Najczęściej obserwowane nieprawidłowości wyzwalające procesy patologiczne lub pogłębiające je:
• Zaniechanie stosowania uzupełnień protetycznych, zwłaszcza w
strefach podparcia
• Wadliwie zaprojektowana płyta protezy powodująca uraz tk. podłoża
• Nieskuteczne elementy zakotwiczające, co powoduje nadmierną ruchomość protezy → wyważanie zębów
• Brak lub niewłaściwe usytuowanie podparć → osiadanie protezy
• Niestaranna polimeryzacja i obróbka akrylu → uraz chemiczny (resztkowy monomer) i mechaniczny
• Nierówna powierzchnia okluzyjnego kontaktu zębów górnych i dolnych z nadmierną interkuspidacją i nieprawidłową wysokością
zwarciową → zachwianie biostatyki i jej patogenne oddziaływanie na tkanki
Do czego prowadzi długotrwały kontakt tkanek z płytą protezy?
zapalenie dziąseł i przyzębia oraz próchnica zębów → należy dążyć do oddalenia płyty protezy od szyjki zęba oraz uwolnić dziąsło od ucisku przez płytę protezy
Zasady planowania uzupełnień ruchomych u pacjentów z chorobami przyzębia:
• Nie należy nadmiernie ograniczać zasięgu płyty protezy w
przypadku rozległych braków i niekorzystnego rozmieszczenia zębów
zachowanych oraz przyzębiu objętym procesami patologicznymi
• Odsunąć brzeg płyty protezy od szyjek zębów o 10mm
• Stosować protezy podparte szkieletowe lub płytowe o typie obciążenia śluzówkowo–ozębnowym, z systemem
zrównoważonych podparć na jak największej liczbie pozostałych zębów
• Stosowania elementów podpierających równomiernie rozkłada obciążenia i kieruje je pionowo za pośrednictwem
całej konstrukcji protezy
• Obciążenia pionowe są amortyzowane przez aparat więzadłowy ozębnej, który posiada zdolność wyrównawczą do przejęcia dodatkowych nacisków o kierunku pionowym
• Obciążenia poziome stwarzają większe niebezpieczeństwo uszkodzenia ozębnej
• Stosowanie konstrukcji łączących zęby w bloki przez ich zespolenie systemem klamer ciągłych, kładkami, protezami
nakładkowymi, szynoprotezami
• Objęcie maksymalnej liczby zębów oporowych
• Klamry po obu stronach łuku zębowego, aby linia klamrowa dzieliła trzon protezy na dwie równe części
• Obciążenia okluzyjne nieprzekraczające progu tolerancji ozębnej wyzwalają adaptacyjne procesy wyrównawcze
• W przypadku małej liczby zębów oporowych, zaleca się stosowanie koron teleskopowych, protez typu overdentures, lub protez na zespoleniach kładkowych → w wyniku ich stosowania może dochodzić do intruzji korzeni zębów filarowych z równoczesną przebudową tk. przyzębia i kości wyrostka (pozytywny efekt wzmocnionego ich utrzymania)
Jakie zasady muszą być przestrzegane, by ozębna mogła przyjąć dodatkowe obciążenia okluzyjne przy projektowaniu uzupełnień ruchomych?
• Duża liczba podparć z równomiernym rozłożeniem
• Lokalizacja podparć na powierzchniach poziomych
• Sztywne połączenie podparć z trzonem protezy
• Stabilność protezy dzięki współdziałaniu elementów
zakotwiczających i podpierających
• Rozległa płyta w zaawansowanych chorobach przyzębia i niekorzystnego rozmieszczenia zębów oporowych
Do czego prowadzi brak oddalenia brzegu płyty protezy od naturalnej szyjki zęba?
mniejsze niż 10 mm oddalenie → doprowadza do zapalnych przerostów dziąsła tej okolicy
brak oddalenia → procesy doprowadzające do recesji dziąseł i rozchwiania zębów
Gdzie na zębach przednich można zlokalizować podparcie protezy?
w wypreparowanym łożysku w szkliwnej warstwie powierzchni językowej, ponad guzkiem zębowym, a niekiedy także na brzegach siecznych (co zaburza efekt estetyczny)
Czym są szynoprotezy?
aparaty rehabilitujące narząd żucia poprzez odciążenie przyzębia i unieruchomienie zębów rozchwianych z jednoczesnym uzupełnieniem braków