Zaburzenia rytmu serca i przewodnictwa Flashcards
Standardowe badanie EKG
12 odprowadzeń:
3 kończynowe 2-biegunowe - I, II, III
3 koczynowe 1-biegunowe - aVL, aVR, aVF
6 przedsercowych 1-biegunowych - V1-V6
V1 - IV międzyżebrze, prawy brzeg mostka V2 - IV miedzyżebrze, lewy brzeg mostka V3 - między V2 i V4 V4 - V międzyżebrze, linia środkowo-obojczykowa V5 - poziom V4, linia pachowa przednia V6 - poziom V4, linia pachowa środkowa
Załamek P pochodzenia zatokowego
Czas trwania <120ms
Dodatni I, II, aVF
Ujemny: aVR
If P wave is plus, plus, plus, minus, plus, plus, plus-minus, it’s a sinus
Odstęp PQ
Od początku P do początku QRS
Czas: od 120 ms do 200 ms
Odcinek PQ
Czas od końca P do początku QRS
Zwykle w LINII IZOELEKTRYCZNEJ
Zespół QRS
Czas trwania: 60-110 ms
Załamek Q przegrodowy
To NIEPATOLOGICZNY załamek Q
Może być w I, aVL, aVF, V4-V6
Odcinek ST
Od końca QRS (punkt J) do początku T
Przebiega w LINII IZOELEKTRYCZNEJ w większosci odrowadzeń
Uniesienie V2-V3 u M >= 40 r.ż. nie przekracza 0.2 mV (2mm), a u młodszych M nie przekracza 0.25mV (2.5mm)
Uniesienie V2-V3 u kobiet nie przekracza 0.15mV (1.5mm)
W pozostałych odpwoadzeniach nie przekracza 0.1mV (1mm)
Załamek T
Dodatni: I, II, V2-V6
Ujemny: aVR
Dodatni/ujemny: III, aVF, aVL, V1
Załamek U (fala U)
Może występować ZA załamkiemT w odprowadzeniach V2-V3
Odstęp QT
Od początku QRS do końca T
Czas trwania zależy od płci i HR!
Do korygowania czasu QT względem rytmu serca - wzór Bazetta i wzór Hodgesa
GGN:
M - 450ms
K - 460ms
Bazett:
Qtc [s] = QT [s]/pierw(RR[s])
Hodges:
QTs = QT (ms) x 1.75 x (HR - 60)
Nadkomorowe zaburzenia rytmu - wymień
- Częstoskurcze nadkomorowe:
a) AVNRT - częstoskurcz nawrotny w węźle AV
b) AVRT - częstoskurcz nawrotny przedsionkowo-komorowy
c) AT - częstoskurcz przedsionkowy - Tachyarytmie zatokowe
- Migotanie przedsionków (AF - Atrial Fibrillation)
- Trzepotanie przedsionków (AFl - Atrial Flutter)
Częstoskurcze nadkomorowe (SVT) - definicja, rodzaje
SVT - supraventricular tachycardia
Częstoskurcz NADKOMOROWY to każdy rytm o HR > 100/min, który powstaje W PĘCZKU HISA lub POWYŻEJ
Rodzaje:
- AVNRT - częstoskurcz nawrotny w węźle AV (atrioventricular nodal reentrant tachycardia)
- AVRT - częstoskurcz nawrotny przedsionkowo-komorowy (atrioventricular reentrant tachycardia)
- AT - częstoskurcz przedsionkowy (atrial tachycardia)
AVNRT - definicja
Inaczej częstoskurcz węzłowy nawrotny
To NAPADOWY CZĘSTOSKURCZ, powstający w wyniku KRĄŻENIA FALI POBUDZENIA w węźle AV poprzez:
DROGĘ SZYBKĄ o dłuższym czasie refrakcji
DROGĘ WOLNĄ o krótszym czasie refrakcji
Częściej u MŁODYCH, bez organicznej choroby serca
To NAJCZĘSTSZA postać napadowego SVT
Częściej u K
AVNRT - postaci
TYPOWA (najczęstsza)
Częstoskurcz wolno-szybki
1. Droga wolna (r. zstepujące pętli) -> przewodzenie DO KOMÓR
2. Droga szybka (r. wstępujące pętli) - wstecznie do przedsionków
ATYPOWA (rzadziej)
Cz. szybko-wolny
1. Droga szybka (r. zstępujące, do komór)
2. Droga wolna (r. wstępujące, wstecznie do A)
B. rzadka - cz. wolno-wolny
AVNRT - częstoskurcz wolno-szybki - patogeneza
AVNRT może ZOSTAĆ ZAPOCZĄTKOWANY przez przedwczesne pobudzenie (np. przedsionkowe), które dotrze do AVN w okresie refrakcji drogi szybkiej, a pobudliwości wolnej.
Droga szybka jest ZABLOKOWANA (refrakcja), ale impuls idzie ORTODROMOWO przez drogę WOLNĄ.
Przez drogę wolną idzie DŁUGO, dlatego jak dotrze “na dół” AVN to droga szybka jest pobudliwa - impuls “dzieli się” i wstecznie idzie do przedsionka, ale też dalej z AVN w dół do pęczka Hisa i komór.
Jak drogą szybką impuls pójdzie do góry to droga wolna znowu jest “dostępna” - dalej idzie w pętle RE-ENTRY
AVNRT - obraz kliniczny
- Objawy w MŁODYM wieku
- Napadowe KOŁATANIE serca
- HR zwykle <= 170-180
AVNRT - rozpoznanie EKG
- Załamki P o częstotliwości > 100/min
- P ujemne w II, III, aVF, dodatnie w aVR
- Najczęściej załamek P jest częściowo UKRYTY w KOŃCÓWCE QRS
Widoczna częśc zał. P może w V1 imitować załamek r’ o niskiej amplitudzie
W odprowadzeniach II, III, aVF może imitować płytki zał. S
AVNRT - leczenie DORAŹNE
Algorytm: 1. Zabiegi zwiększające napięcie n. błędnego (-) (jeśli nieskuteczne) 2. Adenozyna i.v. (-) 3. B-bloker i.v. lub Werapamil/Diltiazem i.v. (-) 4. Kardiowersja elektryczna
Jeśli NIESTABILNY HEMODYNAMICZNIE - PILNIE WYKONAĆ KARDIOWERSJĘ
AVNRT - leczenie PRZEWLEKŁE
- Ablacja przezskórna - NAJSKUTECZNIEJSZA
- Chorzy, którzy wolą przewlekle przyjmować lek p.o. zamiast ablacji:
Werapamil/diltiazem lub B-bloker
Ew. B-bloker + diltiazem
Zespół preekscytacji - definicja
To wrodzona nieprawidłowość, istnienie pęczka włókien mięśniowych umożliwiające pobudzenie części komory poza fizjologicznym układem przewodzącym
W 98% to PĘCZEK KENTA (najczęściej lewostronnie)
Pęczek Kenta - klinicznie odpowiedzialny za zespół Wolffa, Parkinsona White’a (WPW)
Zespół preekscytacji - etiologia i patogeneza
Pęczek dodatkowy (w odróżnieniu od węzła) ZAZWYCZAJ PRZEWODZI SZYBKO, podobnie jak włókna Hisa i Purkinjego, komórki mięśnia przedsionków
Jest to PRZEWODZENIE ORTODROMOWE
Ok. 8% dróg przewodzi wolno i tylko ANTYDROMOWO
Zespół preekscytacji - cechy, podział
Cechy PREEKSCYTACJI komory:
- Skrócenie PQ (<120ms)
- Poszerzenie QRS (>120ms) z falą DELTA na r. wstępującym QRS
- Często przeciwstawny kierunek ST i zał. T w stosunku do głównego wychylenia QRS
AVRT ORTODROMOWY (częstszy, zstępujący przez AV):
- Wąskie QRS
- Brak fali delta
- ODWRÓCONE załamki P, występujące po QRS, ujemne w II, III, aVF
- Zał. P o częstotliwości > 100/min
AVRT ANTYDROMOWY
- Szerokie QRS (>120ms)
- Załamki P mogą być niewidoczne
- Załamki P o częstotliwości > 100/min
Zespół preekscytacji - objawy kliniczne
- Kołatania serca (u ok. 50% z cechami preekscytacji w EKG)
- Objawy pojawiają się zazwyczaj w dzieciństwie lub u młodych dorosłych
- Pierwszą manifestacją choroby może być Migotanie komór, omdlenie
- Zwiększone ryzyko NAGŁEJ ŚMIERCI SERCOWEJ
U kogo rozpoznać zespół WPW?
TYLKO u osób z:
- Cechami preekscytacji komory w EKG spoczynkowym
- Stwierdzoną tachyarytmią
Tachyarytmie: AVRT ORTO - 85-95% Migotanie przedsionków (AF) - 30%? AVRT ANTY- 5-10% AFl, AT - rzadko