Choroby nerek i dróg moczowych Flashcards
Jak są położone nerki?
Zaotrzewnowo, na wysokości Th12-L??
4 funkcje nerek
- Wydalnicza - usuwają produkty przemiany materii, nadmiar elektrolitów i wody
- Homeostatyczna - zapewniają izowolemię, prawidłowe CTK, izojonię, izohydrię i izoosmię
- Endokrynna - wytwarzają EPO, 1,25(OH)-D3, wazopresory (A, NA, endotelina) i wazodylatatory (PGI, bradykinina, NO)
- Metaboliczna - przemiana białek, węglowodanów, lipidów i puryn, RKZ, gospodarka wodno-elektrolitowa
Co to GFR?
To przesączanie kłębuszkowe w ciągu minuty (glomelural filtration rate)
Wynosi 80-120 ml/min/1.73m2
1% przesączu wydalane jako mocz ostateczny
Od czego zależy GFR?
- Od liczby czynnych nefronów
- Od czynników humoralnych
- Od czynników hormonalnych (RAA, endotelina)
- Od czynników nerwowych
Jak liczyć GFR?
Klirens inuliny - cele naukowe, bo inulina nie wchłania się zwrotnie ani nie jest wydzielana w cewkach
Klirens kreatyniny endogennej
Co dzieje się w cewce bliższej?
Wchłanianie zwrotne:
- Glukozy
- Aminokwasów
- Fosforanów
- Wodorowęglanów
- Znacznej ilości elektrolitów
Co się dzieje w pętli Henlego?
Jej zadaniem jest zagęszczanie i rozcieńczanie moczu, dzieje się to przez układ wzmacniaczy przeciwprądowych.
Na i Cl są aktywnie wchłaniane ze światła ramienia wstępującego pętli Henlego, przez co “zamolalą” płyn śródmiąższowy, co powoduje przesunięcie wody z ramienia zstępującego do płynu śródmiąższowego
Co się dzieje w cewce dalszej?
Wydzielanie:
- H+
- K+
Wchłanianie zwrotne:
- Na+
- Wody
Ból w chorobach nerek - o charakterze kolkowym
Najczęściej objaw kamicy nerkowej
Typowo w okolicy lędźwiowej
Często promieniuje do pachwiny, jądra/wargi sromowej
Ból w chorobach nerek - w okolicy lędźwiowej
- Stany zapalne miedniczek nerkowych
2. Związany guzami nerek (rzadko, gdy guz jest duży)
Ból w chorobach nerek - choroby miąższu
Choroby miąższu z reguły przebiegają BEZBÓLOWO
Ból w chorobach nerek - ból w okolicy spojenia łonowego
- Zapalenie pęcherza moczowego
2. Choroby innych części ciała - odbytnicy, narządów rodnych etc.
Ból w chorobach nerek - ból w cewce
Jeśli występuje podczas oddawania moczu jest najczęściej objawem zapalenia cewki moczowej
Dysuria
Trudności w oddawaniu moczu - bolesne lub nie, kroplami lub słabym/przerywanym strumieniem
Pollakisuria
Częste/ciągłe parcie na mocz
Stranguria
Uczucie palenia w cewce moczowej
Oliguria
Skąpomocz - wydalanie <500ml moczu na dobę (<70ml/10kg)
Przyczyny - AKI, przewlekłe ch. miąższu nerek w fazie schyłkowej, hiponatremia,
Anuria
Bezmocz - wydalanie <100ml moczu na dobę
Polyuria
Wielomocz - wydalanie >2500ml moczu na dobę
Może być objawem:
1. PNN, fazy wielomoczu AKI
2. Moczówki prostej (podwzgórzowo-przysadkowej, nerkowej)
3. Cukrzycy
4. HiperCa, hipoK
5. Polidypsji psychogennej
Częstomocz
Oddawanie moczu >8 razy w ciągu dnia
Nykturia
Oddawanie moczu w nocy (>1 raz) Częsty objaw: 1. Przerostu prostaty 2. Zapalenia dróg moczowych 3. Niewydolności serca 4. PChN
Obrzęki w chorobach nerek
Nefrytyczne - mniej nasilone, ale uogólnione
Nerczycowe
Krwiomocz
zwiększona liczba erytrocytów w moczu (≥ 3 wpw w odwirowanej próbce moczu)
Krwiomocz makoskopowy - zmienia zabarwienie moczu
Krwinkomocz - w ilości niewidocznej gołym okiem
Przyczyny krwio- i krwinkomoczu
- Przednerkowe
a) skazy krwotoczne - Nerkowe
a) zmiany zapalne/zwyrodnieniowe kłębuszków, tk. śródmiąższowej, naczyń
b) zmiany nowotworowe
c) urazy nerek - Zanerkowe
a) nowotwory
b) kamica
c) stan zapalny (zakażenia, reakcje immunologiczne, toksykologia)
d) urazy
e) domieszka krwi miesiączkowej - Inne
a) intensywny wysiłek fizyczny
b) gorączka
NT w chorobach nerek
Często występuje w PChN, może być jej jedynym objawem
Wzór Cockcrofta i Gaulta
Do oszacowania wielkości klirensu kreatyniny (ml/min)
Wzór:
C = [(140-wiek) x masa ciała]/[Skreat x 72]
U kobiet przemnożyć x 0.85
S kreat - kreatynina w surowucy w mg/dl
Przyczyny upośledzonego zagęszczania moczu
- Upośledenie czynności miąższu
- Zaburzenia elektrolitowe (hiperCa, hipoK)
- Niedobór wazopresyny, defekt receptora
- Niedoczynność/nadczynność tarczycy
- Nadczynność kory nadnerczy
Upośledzenie zagęszczania moczu
Izostenuria - utrzymywanie się gęstości względnej ok. 1.010 g/ml
Gęstość względna moczu >1.035g/ml
Zawsze sugeruje obecność w moczu niefizjologicznego składnika (cukru, etanolu, środka cieniującego)
Prawidłowa utrata białka z moczem
Nie przekracza 150 mg
Białkomocz neczycowy
> 3-3.5 g
wskaźnik albumina/kreatynina >2200 mg/g
Kiedy rośnie kreatynina?
Dopiero gdy nieczynna jest około połowa miąższu nerkowego;
Dlatego konieczne jest badanie klirensu lub wyliczanie eGFR
Dlaczego Cystatyna C jest dobrym wskaźnikiem spadku czynności nerek?
Ponieważ zależy w dużej mierze od GFR i zwiększa się wcześniej (przy mniejszej utracie GFR)
Do tego stęzenie cystatyny C nie zależy od masy mięśniowej czy diety
Mocznik
Powstaje w wątrobie, w cyklu mocznikowym, z amoniaku i CO2;
W 90% usuwany jest przez nerki
Kreatynina
Produkt degradacji kreatyny i fosfokreatyny, dziennie ulega jej 1-2% masy mięśniowej, więc stężenie kreatyniny zależy od masy mięśniowej i diety
Kwas moczowy
Końcowy produkt przemiany puryn, pochodzących głównie z rozpadu kwasów nukleinowych
W większości przesączany w kłębuszkach i wydalany z moczem
Biopsja nerki
Wykonuje się ją pod kontrolą USG
Rutynowo nakłuwa się DOLNY BIEGUN NERKI
Biopsja nerki - wskazania
- Przewlekająca się ONN
- Izolowany białkomocz o niejasnej przyczynie
- Zespół nerczycowy (z wyjątkami)
- Krwiomocz o niejasnej etiologii (po wykonaniu innych badań)
- Podejrzenie nefropatii w przebiegu chorób układowych (toczeń, z. Goodpasture, ziarniniakowatość Wegenera, zapalenie naczyń z IgA, RZS)
- Upośledzenie czynności nerki przeszczepionej
Biopsja nerki - przeciwwskazania
- Brak jednej nerki
- Ciężkie NT
- Wielotorbielowatość nerek
- Zmiany ropne nerek/otaczających je tkanek
- Wodonercze (możliwość powstania przetoki moczowej, rozwoju roponercza)
- Roponercze
- Nowotwory nerek (możliwość rozsiewu, możliwość krwawienia) !!!!!!!! WAŻNE !!!!!!!!!
- Liczne tętniaki tętniczek nerkowych
- Niedokrwistość znacznego stopnia (względne, można wyrównać przed zabiegiem)
- Skaza krwotoczna (APTT>1.5x ggn, INR > 1.5, PLT < 50k/ul
Dronoustroje w drogach moczowych
Fizjologicznie drogi moczowe są jałowe powyżej zwieracza pęcherza moczowego
U osób zdrowych liczba drobnoustrojów zwykle ≤ 10^3 w 1 ml świeżo oddanego moczu
Bakteriomocz
???
Ostre uszkodzenie nerek (AKI)
Definicja:
1) Wzrost stężenia kreatyniny w surowicy o ≥ 0.3 mg/dl (26.5 umol/l) w ciągu 24h
lub
2) ≥ 1.5-krotne zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy w ciągu ostatnich 7 dni
lub
3) diureza < 0.5ml/kg/h przez 6h
AKI - zaburzenia, klasyfikacja
Od przejściowego zwiększenia wskaźników biologicznych uszkodzenia nerek do ciężkich zaburzeń metabolicznych i klinicznych (ONN)
Klasyfikacja - oparta na wielkości wzrostu stężenia kreatyniny w surowicy i wielkości diurezy godzinowej
AKI - stopień 1
Kreatyninemia:
wzrost 1.5-1.9 krotny do stężenia wyjściowego lub ≥ 0.3 mg/dl (26.5 umol/l)
Diureza:
<0.5 ml/kg/h przez 6-12h
AKI - stopień 2
Kreatyninemia:
wzrost 2.0-2.9 krotny do stężenia wyjściowego
Diureza:
<0.5 ml/kg/h przez ≥ 12h
AKI - stopień 3
Kreatyninemia:
wzrost 3-krotny do stężenia wyjściowego lub kreatyninemia ≥ 4.0 mg/dl (≥ 353.6umol/l) lub rozpoczęcie leczenia nerkozastępczego
Diureza:
<0.3 ml/kg/h przez ≥ 24h lub bezmocz ≥ 12h
AKI - podział na przyczyny
- Przednerkowe
- Nerkowe (miąższowe)
- Zanerkowe
AKI Przednerkowe
Spowodowane upośledzeniem perfuzji nerek, najczęściej przez spadek objętości krwi krążącej, rzutu serca lub spadek CTK;
Nawet niewielkie zmniejszenie rzutu serca (15-20%) może spowodować spadek przepływu przez nerki o 50%
Leki - ACEI, ARB mogą powodować spadek perfuzji nerki (zwłaszcza u chorych odwodnionych i z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych) - rozszerzają tętniczke odprowadzającą, obniżają ciśnienie filtracyjne w kłębuszku
AKI Nerkowe (miąższowe)
Następstwo uszkodzenia struktur nerek przez przyczyny zapalne lub niezapalne.
Niezapalne AKI:
1. Uszkodzenie cewek przez
- przedłużające się przednerkowe AKI
- substancje nefrotoksyczne
- niedokrwienie
Konsekwencja - upośledzenie wchłaniania zwrotnego sodu, co odczytuje plamka gęsta i kurczy tętniczki doprowadzające (spadek filtracji w kłębuszku)
Zapalne AKI:
- Ostre, gwałtownie postępujące KZN
- Ostre cewkowo-śródmiąższowe zapalenia nerek
- Zaburzenia małych naczyń nerkowych
AKI Zanerkowe
Wynik niedrożności dróg odprowadzających mocz (nefropatia zaporowa)
Patogeneza AKI
- Uszkodzenie cewek przez czynniki nefrotoksyczne (a następnie ich złuszczenie i zatkanie, a komórki cewek mają duże zapotrzebowanie na tlen, bo wykonują pracę przy wchłanianiu zwrotnnym, więc szybko uszkadzają się te komórki przy małym przepływie krwi)
- obkurczenie komórek mezangium (mniejsza powierzchnia filtracyjna)
- naciekanie struktur nerki przez komórki zapalne
- rozsiane wykrzepianie w małuych naczyniach nerki
- zatkanie cewek przez mioglobinę, Hb itd.
AKI - obraz kliniczny
- Objawy ogólne - osłabienie, utrata łaknienia, N&W
- Zmniejszenie objętości wydalanego moczu (50% dochodzi do skąpomoczu, ale może przebiegać z prawidłową lub zwiększoną objętością wydalanego moczu!)
- Objawy związane z przyczyną AKI
4 okresy AKI
- Okres wstępny - od zadziałania czynnika szkodliwego do uszkodzenia nerek
- Okres skąpomoczu (bezmoczu) - u 50% chorych, trwa około 10-14 dni, następuje powolny wzrost kreatyninemii (nerkowe AKI - dzienny przyrost 44-88umol/l)
* mniejsze przyrosty wskazują na przednerkowe AKI - Okres wielomoczu - po okresie skąpomoczu w ciągu kilku dni objętość moczu szybko się zwiększa, może łatwo dojść do odwodnienia, utraty elektrolitów (zwłaszcza uważać na POTAS)
- Okres zdrowienia
AKI - badania
Krew:
- Kreatynina i mocznik - dynamika i stan nerek
- Potas - łatwo stracić
- Elektrolity
- Gazometria
- Małopłytkowość - HUS, TTP, DIC
Mocz
Inne:
- EKG
- USG
AKI - przednerkowe, porównanie (ważne - pytania)
Mniejsze przyrosty kreatyninemii w okresie skąpomoczu
Obj. dobowa moczu: <400ml
Osmolalność moczu: >500ml (więcej, bo zagęszczanie nawet działa!)
Gęstość względna: >1.023 (więcej)
Mocznik/kreatynina w surowicy: >40 (więcej)
Kreatynina w moczu/kreatynina w surowicy: >40 (więcej)
mocznik w moczu/mocznik w surowicy: >20 (więcej)
Na w moczu (mmol/l): <20 (mniej)
Wyd. frakcyjne przesączonego Na: <1% (mniej)
Osad moczu: bez nieprawidłowości/wałeczki szkliste
AKI - nerkowe, porównanie (ważne - pytania!)
Dzienny przyrost kreatyninemii w okresie skąpomoczu 44-88 umol/l
Obj. dobowa moczu: Różnie
Osmolalność moczu: <400ml (mniej)
Gęstość względna: <=1.010 (mniej)
Mocznik/kreatynina w surowicy: <20 (mniej)
Kreatynina w moczu/kreatynina w surowicy: <20 (mniej)
mocznik w moczu/mocznik w surowicy: <20 (mniej)
Na w moczu (mmol/l): >40 (więcej)
Wyd. frakcyjne przesączonego Na: >2% (więcej)
Osad moczu: komórki nabłonkowe, wałeczki brunatno podbarwione lub z komórek nabłonkowych
AKI a PChN
- AKI, 2. PChN
Wywiad wskazujący na chorobę nerek: 1. NIE, 2. TAK
Wielkość nerek: 1. Duże 2. Małe
Dynaimka wzrostu kreatyninemii: 1. Duża, 2. Mała
Morfologia krwi: 1. Prawidłowa, 2. Niedokrwistość
Gospodarka Ca-P: 1. Małe lub średnie nasilenie zaburzeń, 2. Duże stężenie P, zwiększona akt. fosfatazy zasadowej, cechy osteodystrofii
Dno oka: 1. B/z, 2. Często zmiany typowe dla cukrzycy, NT
AKI - leczenie ogólnie
- Usunięcie przyczyny
- Usunięcie czynników pogarszających czynność nerek (leki!)
- Kontrola bilansu płynów - monitorowanie diurezy i podaży płynów, ważenie
- Odpowiednie dostosowanie dawkowania leków do GFR
AKI przednerkowe - leczenie
- Korekcja hipowolemii (krystaloidy!)
- Odstawienie NLPZ, ACEI, ARB
- Leczenie NS i wstrząsu
- Leczenie HiperK, kwasicy, hiperP, niedokrwistośi, dieta etc.
AKI nerkowe - leczenie
- Przyczynowe
- Chory przewodniony - ograniczenie podaży NaCl i wody, diuretyk pętlowy (furosemid i.v. 40 mg, ew. póxniej we wlewie max 500mg przez 30-60 minut - jeśli to nie przyniesie poprawy to NIE DAWAĆ KOLEJNYCH DAWEK tylko hemofiltrację/dializę
- Kontrola CTK
- Leczenie HiperK, kwasicy, HiperP
- Leczenie żywieniowe
- KKCz w wypadku niedokrwistości
- Zapobieganie krwawieniom z PP (IPP)
- Leczenie skazy krwotocznej (desmopresyna, krioprecypitat, estrogeny)
AKI zanerkowe - leczenie
- Usunięcie przeszkody w odpływie moczu
2. W okresie wielomoczu - uzupełnianie płynów i elektrolitów
AKI - leczenie nerkozastępcze
Wytyczne KDIGO2012 - decyzje o leczeniu nerkozastępczym podejmować gdy wystąpią stany podlegające modyfikacji w wyniku tego leczenia oraz na podstawie KIERUNKU zmian wyników, a nie sztywno określonych wartości.
Pilne wskazania do rozpoczęcia leczenia nerkozastępczego:
- Zagrażające życiu:
- przewodnienie (obrzęk płuc)
- encefalopatia mocznicowa (zaburzenia świadomości, drgawki)
- mocznicowe zapalenie osierdzia
- skaza krwotoczna - Zaburzenia elektrolitowe, gospodarki kwa-zas, metaboliczne:
- HiperK oporna na leczenie
- kwasica oddechowa oporna na leczenie
- inne oporne na leczenie zaburzenia
Metody oczyszczania krwi
- Przerywane hemodializy
- Dializy otrzewnowe
- Techniki ciągłego oczyszczania krwi:
a) hemofiltracja
- ciągła hemofiltracja tętniczo-żylna (CAVH)
- ciągła hemofiltracja żylno-żyln (CVVH)
b) hemodiafiltracja - Techniki hybrydowe
- Dializa albuminowa
Powikłania AKI
Występują zwłaszcza gdy leczenie rozpoczęto późno, w okresie zaawansowanej NN:
- Sercowo-naczyniowe
- Neuologiczne
- PP
- Hematologiczne
- Płucne
- Zakażenia
- PChN
AKI - rokowanie
Śmiertelność - około 50%
Rośnie u chorych w podeszłym wieku, z niewydolnością oddechową, niewydolnością serca
W niewydolności wielonarządowej przekracza 80%
Większość zgonów - faza bezmoczu, najczęściej przyczyny to: choroba podstawowa hiperK przewodnienie kwasica
AKI - sytuacje szczególne
- Nefropatia kontrastowa (zapobieganie - identyfikacja chorych o zwiększonym ryzyku, skala Mehran)
- Mioglobinuria
- Ostra nefropatia fosforanowa
- Mikroangiopatia zakrzepowa
- Zespół rozpoadu nowotworu
- AKI w marskości wątroby
- Nefropatia warfarynowa
Nefropatia kontrastowa
AKI ujawniające się 1-3 dni po podaniu radiologicznego środka cieniującego
stężenie kreatyniny wraca do normy w ciągu 7-10 dni
czynniki ryzyka: starszy wiek, cukrzyca, odwodnienie, PChN z GFR < 60 ml/min, uszkodzenie wątroby, szpiczak plazmocytowy
profilaktyka - nawadnianie przed podaniem kontrastu
AKI spowodowana mioglobinurią
następstwo rabdomiolizy
ciemnobrunatne zabarwienie moczu
nefrotoksyczność zmniejsza się wraz ze wzrostem pH moczu - utrzymywać pH moczu > 6,5
ostra nefropatia fosforanowa
wynik szybko rozwijającej się nefrokalcynozy spowodowanej doustnym stosowaniem fosforanów (przygotowanie do kolonoskopii)
zmiany najczęściej nieodwracalne
zapobieganie: unikanie fosforanów, nawanianie, odstęp ≥ 12 h pomiędzy dawkami
mikroangiopatia zakrzepowa
HUS, zakrzepowa plamica małopłytkowa
schistiocyty we krwi
leczenie: plazmafereza, dializa, leki immunosupresyjne
zespół ciasnoty wewnątrzbrzusznej
zaburzenie ukrwienia nerek z powodu podwyższonego ciśnienia w jamie brzusznej (> 25mmHg w pęcherzu moczowym)
skąpomocz + niedrożność jelit + niewydolność oddechowa
Przewlekła choroba nerek - definicja
utrzymujące się > 3 miesięcy nieprawidłowości budowy lub czynności nerek mające znaczenie dla zdrowia
stadia 3-5 - przewlekła niewydolność nerek
stadium 5 - mocznica/schyłkowa niewydolność nerek
Przewlekła niewydolność nerek - klasyfikacja wg KIDIGO 2012
G1 - GFR ≥ 90 G2 - GFR 60 - 89 G3 a - GFR 45 - 59 G3 b - GFR 30 - 44 G4 - GFR 15 - 29 G5 - GFR ≤ 15
G4, G5 - wskazanie do leczenia nerkozastępczego
kategorie albuminurii w PChN
A1 - dobowa utrata z moczem (mg/24h)< 30 - albumina/kreatynina (mg/g) < 30 A2 - dobowa utrata z moczem 30 - 300 - albumina/kreatynina 30 - 300 A3 - dobowa utrata z moczem > 300 - albumina kreatynina > 300
PChN - kryteria rozpoznania
- czas trwania > 3 miesiące - kryterium konieczne
- GFR < 60 ml/min/1,73 m2
- albuminuria (utrata z moczem > 30 mg/d lub albumina/kreatynina > 30 mg/g)
- nieprawidłowości osadu moczu
- zaburzenia czynności cewek nerkowych
- odchylenia w badaniach obrazowych
- nieprawidłowości w badaniu histopatologicznym
- stan po transplantacji nerki
PChN - przyczyny
- nefropatia cukrzycowa
- KZN
- nefropatia nadciśnieniowa
- cewkowo-śródmiąższowe choroby nerek
- wielotorbielowate zwyrodnienie nerek
- rzadziej: nefropatia niedokrwienna, nefropatia zaporowa, układowe choroby tkanki łącznej, sarkoidza, amyloidoza
Nefropatia cukrzycowa
rozwija się u 50% chorych
albuminuria świadczy o stanie zaawansowania klinicznego (5-10 lat cukrzycy)
Badanie przesiewowe:
- wydalanie albuminy z moczem + kreatyninemia
- w CI najpóźniej 5 lat po rozpoznaniu
- w CII w momencie rozpoznania
Nefropatia nadciśnieniowa
rozpoznanie tylko na podstawie badania histopatologicznego!
częstość ok. 10-15%
Kryteria pomocnicze:
- wywiad nadciśnienia złośliwego
- zmiany w dnie oka
- nadciśnienie tętnicze jako jedyny czynnik uszkodzenia nerek
- “małe nerki” w USG
PChN - objawy ogólne
- osłabienie
- męczliwość
- hipotermia
- utrata łaknienia
- obniżona odporność
PChN - objawy skórne
- bladość
- suchość
- przedłużone krwawienie z ran
- podbiegnięcia krwawe
- świąd
- SZRON MOCZNICOWY
PChN - objawy ze strony układu krążenia
- NT
- przerost LK
- niewydolność serca
- zaburzenia rytmu
- miażdżyca
- mocznicowe zapalenie osierdzia
PChN - objawy ze strony układu oddechowego
- oddech kwasiczy (Kussmaula)
- mocznicowe zapalenie opłucnej
- przekrwienie i obrzęk płuc
PChN - objawy ze strony przewodu pokarmowego
- zapalenie błony śluzowej żołądka i jelit
- wrzód trawienny
- krwawienie z przewodu pokarmowego
- w zaawansowanym stopniu: nudności, wymioty, mocznicowy zapach z ust, OZT, niedrożność porażenna jelit
PChN - układ nerwowy i mięśniowy
- upośledzenie koncentracji
- bóle głowy
- nadmierna senność/bezsenność
- zaburzenia zachowania
- drgawki
- śpiączka
- drżenia grubofaliste
- osłabienie mięśni
- porażenie nerwów
PChN - układ rozrodczy
- hipogonadyzm hipogonadotropowy
- spowolnienie metabolizmu estrogenów i androgenów
- zaburzenia miesiączkowania
- niepłodność
- zaburzenie czynności seksualnych
- ginekomastia
PChN - zaburzenia mineralne
- nieprawidłowy metabolizm wapnia (hipo- / hiperkalcemia)
- HIPERfosfatemia
- niedobór aktywnej witaminy D3
- zaburzenia wydzielania PTH - osteodystrofia nerkowa
PChN - zaburzenia gospodarki kwasowo-zasadowej
KWASICA NIEODDECHOWA
- ograniczenie ilości wytwarzanego amoniaku
- zmniejszona reabsorpcja cewkowa HCO3-
- retencja kwasów organicznych
niedokrwistość w PChN
normocytowa normobarwliwa
- zmniejszone wytwarzanie EPO przez nerki
- niedobór żelaza
- utajona lub jawna utrata krwi
- hamowanie szpiku przez toksyny mocznicowe
- skrócone przeżycie erytrocytów
- niedobór kwasu foliowego i witaminy B12
PChN - zalecane szczepienia
- grypa
- pneumokoki
- WZW B
PChN - leczenie żywieniowe
- dziennie 35 kcal/kg
- 50 - 60% węglowodanów
- ≤ 30% tłuszczów (w tym < 1/3 zwierzęcych)
- podaż białka zależy od GFR
(>60 - 0,8 - 1 g/kg, 25-60 - 0,8 g/kg, < 25 - 0,6 g/kg) - u chorych z NT ogranicza się podaż sodu
- ograniczone spożycie fosforanów (do 800-1000 mg)
zespół MIA
Malnutrition - Inflammation - Atherosclerosis
- niedożywienie białkowo-kaloryczne
- nasilenie reakcji zapalnej
- przyspieszony rozwój miażdżycy
PChN - leczenie farmakologiczne
zmniejszenie białkomoczu
- cel < 1g/d
- optymalnie < 0,3 g/d
- ACEI lub ARB
bilans wodno-elektrolitowy
- diuretyki
zwalczanie kwasicy
- NaHCO3
Gospodarka Ca-P
- aktywne pochodne witaminy D
- kalcymimetyki
leczenie NT
- docelowe ciśnienie ≤ 140/90 (u pacjentów z albuminurią ≤ 130/80)
leczenie hiperlipidemii
- statyny
leczenie obrzęków
- GFR > 30 ml/min - diuretyki tiazydowe
- GFR 5-30 ml/min - diuretyki pętlowe
PChN - leczenie nerkozastępcze
przygotowania przy GFR 15-20 ml/min/1,73 m2
rozważyć przeszczepienie wyprzedzające
odpowiednio wczesne wytworzenie przetoki tętniczo-żylnej
PChN - wskazania do leczenia nerkozastępczego
GFR 9 - 14 ml/min/1,73m2
- przedmiotowe i podmiotowe objawy mocznicy
- niepoddające się leczeniu przewodnienie lub NT
- rozwijające się niedożywienie białkowo-kaloryczne
Przeciwwskazania do leczenia nerkozastępczego w PChN
- rozsiana choroba nowotworowa
- ciężki zespół otępienny/nieodwracalne zaburzenia psychiczne uniemożliwiające przestrzeganie zaleceń związanych z leczeniem
Monitorowanie PChN
częstotliwość oznaczania stężenia kreatyniny
G1, G2, G3 stabilna - raz w roku
G3 z progresją, G4 stabilna - co 6 miesięcy
G4 z progresją i G5 - co 1 - 3 miesiące
Przy jakiej wartości eGFR skierować pacjenta do nefrologa?
< 30
PChN - patogeneza
stopniowa utrata nefronów przeciążenie pozostałych nefronów (przez hiperfiltrację) przerost kłębuszków stwardnienie kłębuszków włóknienie tkanki śródmiąższowej upośledzenie czynności nerek
PChN - badanie ogólne moczu
albuminuria białkomocz krwinkomocz wałeczki, leukocyturia mała gęstość względna moczu
PChN - badanie krwi
niedokrwistość
zwiększone stężenie mocznika, kreatyniny, kw. moczowego
hiperkaliemia, hiperfosfatemia, hipokalcemia
zwiększone PTH
hipercholesterolemia, hipertriglicerydemia
Zespół nerczycowy - definicja
dobowa utrata białka z moczem > 3,5 g/1,73 m2
hipoalbuminemia w surowicy (wzrost albuminy w moczu)
lipiduria
hiperlipidemia
obrzęki
zespół nerczycowy - przyczyny
- glomerulopatie pierwotne
- submikroskopowe KZN (najczęstsza przyczyna u dzieci)
- błoniaste KZN (najczęstsza przyczyna u dorosłych)
- ogliskowe i segmentowe stwardnenie kłębuszków
- błoniastorozplemowe KZN - glomerulopatie w przebiegu innych chorób
- glomerulopatie wrodzone
Obraz kliniczny zespołu nerczycowego
- osłabienie, uczucie zmęczenia, zaburzenia miesiączkowania
- ból głowy i brzucha, utrata łaknienia, nudności
- początkowo miękkie obrzęki występujące symetrycznie w lokalizacji zależnej od pozycji ciała
- przesięki w jamach ciała
- przełomy brzuszne (krótkotrwały, nagły ból brzucha z wymiotami, obroną mięśniową i gorączką, najprawdopodobniej w skutek obrzęku błony śluzowej jelit)
- ZAKRZEPICA (10-40%) - utrata z moczem inhibitorów krzepnięcia
- ORTOSTATYCZNE SPADKI CTK w ciężkiej hipoalbuminemii i hipotensja
zespół nerczycowy - badania pomocnicze
badanie ogólne moczu: białkomocz, czasami krwinkomocz/wałeczki erytrocytarne
badanie krwi:hipoalbuminemia, wzrost alfa2- i beta-globulin, spadek immunoglobulin, HIPOKALCEMIA, hipercholesterolemia i hipertriglicerydemia
biopsja nerki
płyn w jamach ciała w badaniach obrazowych
zespół nerczycowy- kryteria rozpoznania
białkomocz > 3,5 g/d/1,73m2
hipoalbuminemia
hiperlipidemia
obrzęki
zespół nerczycowy - leczenie
ograniczenie podaży sodu, białka, cholesterolu i tłuszczów nasyconych
leczenie moczopędne:
- diuretyk tiazydowy + oszczędzający K+
- przy braku efektu diuretyk pętlowy
leczenie hipolipemizujące:
- statyny
- w hipercholesterolemią z hipertriglicerydemią fibraty/afereza LDL
hamowanie RAA:
1. ACEI/ARB (monitorowanie kreatyniny i potasu)
zapobieganie i leczenie zakrzepicy
Ostre kłębuszkowe zapalenie nerek
nagle występująca choroba kłębuszków nerkowych związana z obecnością kompleksów immunologicznych po przebyciu zakażenia paciorkowcem beta-hemolizującym z grupy A
1-3 tygodnie po zapaleniu gardła
2-3 tygodnie po pojawieniu się zmian skórnych
najczęstsze KZN u dzieci w wieku szkolnym, u dorosłych 10% KZN
najlepsze rokowanie z KZNów
OKZN - objawy
przypadki bezobjawowe 4-5 x częstsze niż objawowe
objawy ogólne: złe samopoczucie, utrata łaknienia, N&W
w badaniu krwi wzrost ASO, hipergammaglobulinemia, spadek C3
Kiedy wykonać biopsję w OKZN?
gdy po 6. tygodniach nie następuje poprawa
gdy nasila się niewydolność nerek
triada Addisa
występuje w OKZN
- obrzęki
- nadciśnienie
- zmiany w moczu (krwinkomocz, wałeczki erytrocytarne)
OKZN - leczenie
- leczenie czynnego zakażenia paciorkowcowego
- ograniczenie podaży soli
- ograniczenie płynów
- leki moczopędne, hipotensyjne
- dializoterapia
Gwałtownie postępujące KZN
najgorsze rokowanie z KZNów
zespół objawów z szybkim pogarszaniem czynności nerek (spadek GFR o ≥ 50% w ciągu 3 miesięcy)
+
obraz histopatologiczny rozplemowego zewnątrzwłośniczkowego KZN
80% - postać wtórna (układowe zapalenia małych naczyń)
Przyczyny GPKZN
- Zakażenia (kompleksy immunologiczne)
- IZW, sepsa z JB, WZW B i C, mykoplazma, histoplazmoza, HIV, kiła, trąd - Choroby układowe
- przeciwciała anty-GBM (z. Goodpasture’a)
- kompleksy immunologiczne (SLE, plamica S-H, samoistna krioglobulinemia mieszana, choroba Behçeta, nowotwory)
- ANCA (mikroskopowe zapalenie naczyń, ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń, choroba Churga-Strauss) - leki
- propylotiouracyl, tiamazol, allopurynol
GPKZN - objawy
ZESPÓŁ NEFRYTYCZNY z bardzo szybko postępującą niewydolnością nerek
podstępny początek: zmęczenie, gorączka, nocne poty, bóle stawów
w przypadkach nieleczonych szybko rozwija się schyłkowa niewydolność nerek (1-2 tygodnie)
GPKZN - kryteria rozpoznania
obecnośćpółksiężyców w ≥50% kłębuszków w badaniu histopatologicznym
gdy nie można wykonać biopsji rozpoznanie można postawić na podstawie typowego przebiegu klinicznego i obecności wskaźników immunologicznych
GPKZN - leczenie
- anty-GBM: metyloprednizolon + cyklofosfamid
- z obecnością kompleksów immunologicznych: metyloprednizolon
- ubogoimmunologiczne: metyloprednizolon, cyklofosfamid
nie występują samoistne remisje, powrót czynności nerek niepewny
Mezangialne KZN
uogólniony i rozlany rozplem komórek mezangium ze zwiększeniem ilości macierzy
objawy: krwinkomocz, umiarkowany białkomocz
najczęstsza postać pierwotna: nefropatia IgA
najczęstsza postać wtórna: zapalenie naczyń związane z IgA (plamica S-H), marskość wątroby, celiakia, HIV
nefropatia IgA
10-25% KZN w Polsce
najczęściej występujące KZN u dorosłych!!!
odkładanie złogów IgA w kłębuszkach
objawy:
- nawracający krwiomocz, towarzyszący zwłaszcza wirusowemu lub bakteryjnemu zakażeniu GDO/PP
- białkomocz (niewielki)
- NT
- zwiększone stężenie IgA w surowicy
nefropatia IgA - leczenie
- gdy białkomocz > 1g/d: ACEI/ARB
- jeśli białkomocz utrzymuje się mimo leczenia: GKS przez 6 miesięcy
- we wskazaniach laryngologicznych tonsillektomia
Błoniastorozplemowe KZN
głównie w wieku 5-30 lat
wtórne w przebiegu chorób z krążącymi kompleksami immunologicznymi (HBV, HCV, SLE, krioglobulinemia mieszana)
może być przyczyną GPKZN
Błoniastorozplemowe KZN - objawy
krwiomocz, białkomocz subnerczycowy
wałeczki ziarniste w osadzie moczu
ZESPÓŁ NERCZYCOWY z prawidłową lub nieznacznie upośledzoną czynnościąnerek
postępujące PChN z NT, krwinkomoczem, białkomoczem
Błoniastorozplemowe KZN - leczenie
białkomocz > 3,5 g/d i spadkiem GFR: leczenie immunosupresyjne (cyklofosfamid/MMF + GKS w małej dawce)
ma charakter postępujący, 50-60% osób po 5 latach wymaga dializoterapii
Submikroskopowe KZN
prawidłowy obraz histopatologiczny w mikroskopie świetlnym
+
zespół NERCZYCOWY
najczęstsza przyczyna zespołu nerczycowego do 16 r.ż.
Submikroskopowe KZN - leczenie
prednizon: 1 mg/kg/24h lub 2 mg/kg/48g p.o.
dawkę utrzymuj ≥ 4 tygodnie od wystąpienia remisji, powoli zmniejszaj przez 6 miesięcy
brak remisji po 16 tyg. - steroidooporność
wtedy: cyklososfamid, cyklosporyna, takrolimus, MMF
Submikroskopowe KZN - rokowanie
całkowita remisja u 70-80%
nawrót po odstawieniu cyklosporyny : 60-90%
Ogniskowe segmentowe stwardnienie KN (FSGS)
grupa nefropatii charakteryzująca się uszkodzeniem podocytów z postępującym stwardnieniem kłębuszków i przyrostem macierzy mezagium
złe rokowanie, u 50% SNN w ciągu 10 lat
Ogniskowe segmentowe stwardnienie KN (FSGS) - przyczyny
postać pierwotna - nieznane
postać wtórna - hiperfiltracja, toksyny egzogenne, zakażenia HIV, parwowirusem B19, CMV, EBV
Ogniskowe segmentowe stwardnienie KN (FSGS) - objawy
zwłaszcza u mężczyzn w młodym wieku
białkomocz
w 75% zespół nerczycowy, krwinkomocz, krwiomocz
NT
Ogniskowe segmentowe stwardnienie KN (FSGS) - leczenie
chorzy z białkomoczem subnerczycowym
- ACEI/ARB
- ograniczenie podaży białka do 0,8 g/kg/d
- ograniczenie podaży sodu do 50-100 mmol/d
chorzy z białkomoczem nerczycowym:
- prednizon
- steroidooporność: cyklosporyna, takrolimus, MMF
chorzy po przeszczepie nerki: PLAZMAFEREZA
błoniaste KZN
uszkodzenie błony podstawnej przez kompleksy immunologiczne - białkomocz
postać pierwotna: Ab przeciwko rec. dla fosfolipazy A2
postać wtórna: NOWOTWORY, sarkoidoza, SLE, HBV, HCV, leki
błoniaste KZN - objawy
najczęściej w wieku 40-60 lat
> 2/3 przypadków jako zespół nerczycowy
NAJCZĘSTSZA PRZYCZYNA ZESPOŁU NERCZYCOWEGO U DOROSŁYCH!!!
w 50% z zespołem nerczycowym występują incydenty zakrzepowo-zatorowe
błoniaste KZN - leczenie
ACEI/ARB, docelowe BP ≤ 125/75
w ciężkich przypadkach immunosupresja
po usunięciu przyczyny BKZN z reguły ustępuje
amyloidoza nerek
odkładanie się nierozpuszczalnych białek o budowie włókienkowej (amyloidu)
rozpoznanie na podstawie hist-patu
amyloidoza AL
pierwotna
w przebiegu gammapatii monoklonalnych (łańcuchy lekkie Ig)
dominują złogi w kłębuszkach
objawy: zespół nerczycowy, niewydolność nerek, białkomocz selektywny (albuminuria)
przeszczepienie krwiotwórczych komórek macierzystych może prowadzić do zmniejszenia białkomoczu w 70% przypadków
amyloidoza AA
reaktywna
następstwo przewlekłego zapalenia (RZS, SpA)/zakażenia
prekursor amyloidu: białko ostrej fazy SAA
dominują złogi w obszarze cewkowo-śródmiąższowym i w naczyniach kory nerek
objawy: białkomocz i niewydolność nerek
zespół Alporta - definicja
dziedziczna nefropatia spowodowana zaburzeniami syntezy łańcuchów alfa kolagenu typu IV (uszkodzenie błon podstawnych kłębuszków)
w 85% postać sprzężona z płcią, postać pełnoobjawowa i mężczyzn
w badaniu: krwinkomocz, białkomocz
zespół Alporta - objawy i leczenie
schyłkowa NN u wszystkich mężczyzn i 15% kobiet
czuciowe upośledzenie słuchu, objawy oczne
leczenie objawowe (ACEI zmniejsza białkomocz)
Nefropatia cienkich błon podstawnych
= łagodny krwiomocz rodzinny
dziedziczenie AD
krwinkomocz stwierdzany w dzieciństwie
nie wymaga leczenia
choroba Fabry’ego
dziedziczona z chromosomem X choroba spichrzeniowa
niedobór alfa-galaktozydazy A - gromadzenie glikosfingolipidów
objawy: białkomocz, zespół nerczycowy, niewydolność nerek, upośledzenie wydzielania potu, hipertermia, parestezje, ból brzucha, choroby oczu, zaburzenia słuchu, uszkodzenie serca, naczyniaki rogowaciejące
leczenie: rekombinowana alfa-galaktozydaza A (wlew i.v. co 2 tygodnie)
Śródmiąższowe zapalenie nerek
Współistnieje z uszkodzeniem cewek - CŚZN
Etiologia:
- Niezakaźna
- Zakaźna (zaliczany do ZUM)
Ostre CŚZN - cechy
- Pojawia się NAGLE
- Trwa krótko (do 3 miesięcy)
(“u osób z predyspozycją/nadwrażliwością pod wpływem antygenu dochodzi do reakcji immunologicznej w tkance śródmiąższowej neek”)
Ostre CŚZN - etiopatogeneza
- Leki - najczęściej (>70%), zwłaszcza NLPZ, też antybiotyki
- Zakażenie
- W chorobach układowych (SLE, sarkoidoza)
Ostre CŚZN - obraz kliniczny
Bardzo rzadko są wszystkie objawy, raczej pojedyńczo:
- Tępy ból w okolicy lędźwiowej
- SKĄPOMOCZ
- Osutka plamisto-grudkowa
- Gorączka
- Kwiomocz
- Ból stawów
- NT
- Obrzęki
1-4 często w polekowym, ale występują razem tylko w około 40%
Ostre CŚZN - jak rozpoznać
Obraz kliniczny + wywiad = nagłe objawy u osoby z zakażeniem lub przyjmującej niektóre leki
Często eozynofile - w moczu (eozynofiluria) i we krwi (eozynofilia)
Biopcja - rozpoznanie pewne, ale rzadko się robi…
Ostre CŚZN - leczenie
- Usunąć przyczynę
- W przypadku polekowego - GKS:
Najpierw metyloprednizolon (3 dni, 0.5g/d), później prednizon (1mg/kg/d), jak to nie pomoże to ewentualnie cyklofosfamid/MMF
Ostre CŚZN - rokowanie
Jeśli szybko zadziałamy - wyleczenie w 50%
U reszty różny stopień upośledzenia funkcji nerek, do stałego leczenia nerkozastępczego włącznie
Przewlekłe ŚZN
Różne nefropatie z przewlekłym procesem zapalnym pierwotnie zaczynającym się w tkance śródmiąższowej nerek
Trwają > 3 miesiące
Przewlekłe ŚZN - patogeneza
Pierwotne:
- Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek
- Gruźlica
- Leki
- Toksyny
- Choroby metaboliczne, immunologiczne, krwi, genetyczne
Wtórne:
- ŚZN w przebiegu glomerulopatii
- ŚZN w przebiegu chorób naczyń
- ŚZN w przebiegu zaburzeń strukturalnych
Przewlekłe ŚZN - ważniejsze postaci
- Nefropatia analgetyczna - nadużywanie >3 lat leków p-bólowych, też z NLPZ; objawaia się często NT, nykturią, niedokrwistością hemolityczną, zwapnieniami w brodawkach nerkowych w TK
CZĘŚCIEJ NOWOTWORY UKŁADU MOCZOWEGO! - Martwica brodawek - niedokrwienie, uszkodzenie toksyczne (leki!), częściej w cukrzycy, przy częstych ZUMach; objawiają się wielomoczem, kolką nerkową
Przewlekłe ŚZN - leczenie
- Usunięcie przyczyny!
2. Hamowanie PChN
Tubulopatie - wymienić
- Kwasica cewkowa bliższa (typ 2) - HCO3-
- Kwasice cewkowe dalsze (typ 1 - H+, typ 3 - H+ i HCO3-)
- Nerkowa kwasica cewkowa typu 4 - za mało ALDO/ALDO nie działa - NAJCZĘSTSZA POSTAĆ U DOROSŁYCH
- Moczówka prosta nerkowa
- Cystynuria
- Tubulopatie z hipokaliemią:
a) Z. Gittelmanna (utrata Mg2+), cewka dalsza
b) Z. Barttera (bez utraty Mg2+), gruba częśc p. Henlego
c) Z. Fanconiego - defekt cewki bliższej, duuuużo rzeczy się nie wchłania!
*Glukozuria nerkowa
Glukozuria nerkowa
Wrodzone zaburzenie reabsorpcji glukozy w cewce bliższej, przez co glukoza wydalana jest z moczem przy prawidłowej, a nawet zmniejszonej glikemii!
ZAWSZE WYKLUCZYĆ CUKRZYCĘ!
Wtórna - spowodowana toksycznym uszkodzeniem cewek.
Leczenie NIE jest konieczne.
Rokowanie - dobre.
Kwasica cewkowa bliższa (t. 2)
Upośledzenie REABSORPCJI HCO3- w BLIŻSZYCH cewkach nerkowych
Postacie:
- Pierwotna - rzadko, rozpoznawana w wieku niemowlęcym
- Wtórna:
- wrodzone choroby metaboliczne
- choroby ogólnoustrojowe
- zatrucia metalami ciężkimi
- stan po przeszczepieniu nerki
Kwasica cewkowa bliższa (t. 2) - przebieg
- Utrata HCO3- z moczem (ale jeśli HCO3- w surowicy spadnie do 15-16mmol/l to więcej się ich nie traci, wtedy MOCZ SIĘ ZAKWASZA do pH <5.5! —> jeśli uzupełnimy HCO3- to znowu więcej ich się wydali…)
- Kwasica NIEoddechowa - umiarkowana, często samoograniczająca
- Hipokaliemia - często
Kwasica cewkowa bliższa (t. 2) - leczenie
Alkalizacja (dawać to, co tracimy) - regularne podawanie NaHCO3 lub mieszanki cytrynianów
Kwasice cewkowe dalsze (t.1 i t.3)
Spowodowane upośledzeniem WYDZIELANIA H+ przez cewki DALSZE (zostaje w organizmie, stąd kwasica!)
Jeśli reabsorbcja HCO3- jest ok - typ 1
Jeśli zmniejszona - typ 3
Postacie:
- Pierwotna - rzadko, idiopatyczne choroby rodzinne
- Wtórne:
- choroby z wapnicą
- choroby autoimmunologiczne
- nefropatia zaporowa
- choroba Wilsona
- niedokrwistość sierpowatokrwinkowe
- odmiedniczkowe ZN
Kwasice cewkowe dalsze (t.1 i t.3) - objawy i zaburzenia
- pH moczu >5.5 pomimo kwasicy nieoddechowej (H+ zostaje w organizmie)
- Utrata sodu (nie wymienia się z Na) przez co aktywacja RAA -> zatrzymuje Na, ale traci K+
- Wielomocz - bo upośledzenie zagęszczania moczu
Kwasice cewkowe dalsze (t.1 i t.3) - leczenie
NaHCO3 lub roztwór cytrynianów
Nerkowa kwasica cewkowa typu 4
Inaczej: Hiperkaliemiczna kwasica cewkowa
Wynika z zaburzenia w ilości/działaniu ALDOSTERONU - albo jego niedobór, albo oporność cewki DALSZEJ najego działanie.
NAJCZĘSTSZA POSTAĆ NERKOWEJ KWASICY CEWKOWEJ U DOROSŁYCH
Aldosteron - działanie
- Wzmacnia reabsorpcję NaCL
- Zatrzymuje wodę w organizmie
- Tracimy z moczem więcej K+
Nerkowa kwasica cewkowa typu 4 - przebieg i leczenie
- Często bezobjawowo
- HiperK+
- Kwasica NIEoddechowa
Leczenie - wyrównać hiperK+
Moczówka prosta nerkowa
Wynika z zaburzenia ODPOWIEDZI CEWEK na działanie WAZOPRESYNY
Postaci:
- Pierwotna - mutacja genu receptora V2/genu akwaporyny 2
- Wtórna - zaburzenie wytwarzania wysokiego ciśnienia w rdzeniu nerki
Moczówka prosta nerkowa - różnicowanie z centralną
W moczówce NERKOWEJ po podaniu DESMOPRESYNY nic się nie zmieni, bo receptor dalej nie działa…
Moczówka prosta nerkowa - objawy
- Wielomocz
- Polidypsja
- Skłonność do odwodnienia
Rzadziej:
- wymioty
- zaparcia
- drgawki
Cystynuria
Defekt układu transportowego w cewkach i przewodzie pokarmowym. Dotyczy COLA (Cystyna, Ornityna, Lizyna, Arginina)
Efekt - KAMICA CYSTYNOWA, zwykle po 20r.ż.
Leczenie - wzrost podaży płynów, alkalizacja moczu, tiopronina, penicylamina, kaptopryl
Tubulopatie z hipoK - Zespół Gitelmana
Defekt tiazydowrażliwego współtransporteraNaCl w cewce DALSZEJ
Dziedziczenie AR
Przyczyna około 50% przewlekłych hipoK+ u dorosłych
Charakterystyczne - utrata Mg2+ z moczem, niski poziom w surowicy!
Tubulopatie z hipoK - Zespół Gitelmana - objawy
- Osłabienie
- Ból mięśni
- Ból brzucha, zaparcia
- Zaburzenia rytmu
- Tężyczka
Lubią słone produkty
Tubulopatie z hipoK - Zespół Gitelmana - kiedy podejrzewać
- HipoK+
- HipoMg2+
- Zasadowica nieoddechowa (potas wyrzucany z komórek przez niskie stężenie w osoczu, na jego miejsce wchłaniany H+)
- Zwiększona aktywność reninowa osocza
- Prawidłowe CTK
Tubulopatie z hipoK - Zespół Gitelmana - leczenie
Podawać Mg2+
U części chorych K+ lub diuretyki oszczędzające K+
Tubulopatie z hipoK - Zespół Barttera
Wrodzony defekt REABSORPCJI NaCl i K w grubym odcinku WSTĘPUJĄCYM pętli HENLEGO
Niewchłonięte zwrotnie Na+ dociera do cewki dalszej, gdzie jest nadmiernie wymieniane na K+i H+, przez co następuje:
- Nadmierna utrata K+ z moczem
- Hipokaliemia
- Zasadowica nieoddechowa (nadmierna utrata H+ z moczem)
Przez upośledzenie Na+:
- Hipowoleia względna
- Hiperreninemia
- HiperAldo
- HipoK+
- Upośledzenie zagęszczania moczu
Tubulopatie z hipoK - Zespół Barttera - obraz kliniczny
- Postać noworodkowa
- zaraz po urodzeniu
- WIELOMOCZ ze skłonnościami do odwodnienia
- hiperkalciuria, wapnica nerek - Postać klasyczna
- w każdym wieku
- niedobór wzrostu
- słabe łaknienie
- wielomocz, polidypsja
- osłabienie, upośledzenie umysłowe
Tubulopatie z hipoK - Zespół Barttera - kiedy podejrzewać?
- HipoK
- Zasadowica nieoddechowa
- Zwiększona ARO
- Prawidłowe/obniżone BP
Tubulopatie z hipoK - Zespół Barttera - leczenie
- KCl
- Uzupełnić Mg2+
- Leki zmniejszające wydzielanie K+ przez cewki dawsze, jeśli to wyżej nie pomaga
- Leki hamujące powstawanie reniny - propranolol, ACEI
Tubulopatie z hipoK - Zespół Fanconiego
Defekt CEWKI BLIŻSZEJ dotyczący transportu strasznie wielu rzeczy, m.in.:
- Aminokwasów
- Glukozy
- PO4-
- Czasem HCO3-
- K+
- H2O
- Kwasu moczowego
- Ca
- Mg
- Białek drobnocząsteczkowych
Postaci - pierwotna (AD/AR) i wtórna (szpiczak, torbielowatość, CŚZN, po zatruciu metalami)
Tubulopatie z hipoK - Zespół Fanconiego - objawy
Są następstwem utraty:
- PO4-
- HCO3-
- K+
- H2O
Objawy:
- Osłabienie
- Wielomocz
- Ból i zniekształcenia kości, też PATOLOGICZNE ZŁAMANIA
- Zmniejszenie napięcia mięśni, do wiotkich porażeń włącznie! (gdy duży niedobór K+)
Tubulopatie z hipoK - Zespół Fanconiego - leczenie
Wtórne - leczenie choroby podstawowej
Pierwotne - wyrównywanie zaburzeń (objawowe)
Kamica nerkowa
Obecność nierozpuszczalnych złogów w drogach moczowych - powstają gdy stężenie danych substancji w moczu przekracza próg rozpuszczalności
Czynniki sprzyjające:
- Wysokie stężenie substancji kamicorodnych - szczawianów, Ca, PO4-, kw. moczowy, cystyna)
- Zastój moczu, ZUM
- Obecność organicznych jąder krystalizacji
Z czego najczęściej są złogi w kamicy nerkowej?
- Szczawian wapnia
- Fosforan wapnia
Rzadziej:
- moczany
- struwit
- cystyna
Kamica nerkowa - czynniki ryzyka
- Rodzinne występowanie
- Nowotwory
- Choroby kostno-stawowe
- Choroby PP
- Nawracające ZUM
- Mało przyjmowanych płynów
- Dieta (bogatoszczawiowa, białkowa itd., ubogowapniowa)
- Unieruchoienie długotrwałe
- Leki - wapń, sulfonamidy, wit.D w za dużych dawkach)
Kamica nerkowa - objawy
Kolka nerkowa:
- Ból w okolicy lędźwiowej (dodatni Goldflam!)
- Promieniuje do spojenia łonowego, zewn. narz. płciowych, wew. pow. ud
- Jeśli zablokowana cewka - ból w okolicy nadłonowej
Do tego - N&W, bladość, niepokój, krwiomocz, parcie na mocz i częste oddawanie w małych ilościach
gorączka - jeśli współistnieje ZUM!
Kamica nerkowa - rozpoznanie
Objawy kliniczne + badania obrazowe (USG, RTG) + badanie ogólne moczu
W badaniu moczu:
- zwykle krwinkomocz/krwiomocz (w 85% podczas kolki!)
- w okresie międzynapadowym chcemy poznać przyczynę kamicy (badamy Ca, szczawiany itd.)
W badaniu krwi:
- zwykle umiarkowana leukocytoza (wyższa ->współistnieje ZUM)
- j.w., w okresie międzynapadowym szukanie przyczyny
W badaniach obrazowych:
- RTG - może uwidocznić złogi (oprócz MOCZANOWYCH!)
- USG - uwidacznia złogi i poszerzenie dróg moczowych wyżej
- TK - najlepsze, ale rzadko - gdy wątpliwości diagnostyczne
- Urografia - całe drogi moczowe, można rozpoznać wodonercze
Jakich złogów w kamicy nerkowej nie uwidocznimy na RTG?
Złogów moczanowych
Wodonercze
Poszerzenie miedniczki i kielichów z wtórnym zanikiem miąższu nerki
Kamica nerkowa - leczenie zachowawcze
- NLPZ - ketoprofen, diklofenak - zmniejszają obrzęk i odczyn zapalny wokół złogu, p-bólowo
- Opioidy - tramadol, morfina
- Leki rozkurczające mm. gładkie - drotaweryna (No-Spa), hioscyna, papaweryna
Czy opioidy są lepsze niż NLPZ przeciwbólowo w kamicy?
NLPZ są równie dobre p-bólowo jak opioidy
Kamica nerkowa - kiedy hospitalizacja lub pilna konsultacja urologiczna?
- Towarzysząca gorączka i objawy ZUM
- Skąpomocz/bezmocz
- Gdy leczenie nie prowadzi do ustąpienia bólu, zwłaszcza gdy złóg >=5mm, występują N&W
Kamica nerkowa - co robić w okresie międzynapadowym?
- Pić dużo płynów (>2l moczu na dobę)
- Ograniczyć białko i pokarmy zawierające substancje kamieniorodne w diecie
- Zakwaszania/alkalizacja moczu w zależności od rodzaju złogu
- Ograniczyć spożycia Na < 100 mmol/dobę
Kamica nerkowa - leczenie inwazyjne
- Litotrypsja pozaustrojowa (ESWL) - fala uderzeniowa z zewnątrz rozbija kamienie
- Nefrolitotrypsja przezskórna (PCNL) - endoskop bezpośrednio w układ kielichowo-miedniczkowy, usunięcie złogu
- Litotrypsja uretroendoskopowa (URSL) - endoskop w cewkę i usunięcie złogu “od dołu”
- Operacyjne usunięcie złogu/wyjątkowo całej nerki
ZUM - definicja
obecność drobnoustrojów w drogach moczowych powyżej zwieracza pęcherza moczowego, które w warunkach prawidłowych są jałowe
Bakteriomocz znamienny
wskazująca na ZUM liczba żywych bakterii jednego szczepu w ml moczu
w zależności od postaci ZUM:
≥ 10^3 CFU/ml u kobiety z objawami zapalenia pęcherza
≥ 10^4 CFU/ml u kobiety z objawami OOZN
≥ 10^5 CFU/ml w powikłanym ZUM
≥ 10^2 CFU/ml w próbce moczu pobranej przez jednorazowe wprowadzenie cewnika do pęcherza moczowego
każda ilość CFU w moczu pobranym przez nakłucie nadłonowe pęcherza moczowego
ZUM - zakażenia krwiopochodne lub limfopochodne
2% wszystkich ZUM, są najcięższe i najczęściej występują u osób z upośledzoną odpornością
ZUM - patogeneza
w warunkach prawidłowych drogi moczowe są jałowe, z wyjątkiem dalszego odcinka cewki moczowej
drobnoustroje kolonizują układ moczowy drogą wstępującą
kolonizacja ujścia cewki jest łatwiejsza u kobiet
Czynniki ryzyka powikłanego ZUM
- zastój moczu
- kamica moczowa
- refluks pęcherzowo-moczowodowy
- cewnik w pęcherzu moczowym
- cukrzyca (zwłaszcza niewyrównana)
- starszy wiek
- ciąża i połóg
- płeć męska
- leczenie szpitalne z innych przyczyn
Czynniki etiologiczne ZUM
niepowikłane i nawracające zapalenie pęcherza moczowego
- E. coli (70-95%)
- S. saprophyticus (5-10%)
niepowikłane OOZN
1. E. coli (79-99%)
powikłane ZUM
- E. coli (< 50%)
- Enterococcus spp.
- Klebsiella
- Pseudomonas
bakteriomocz bezobjawowy
- E. coli (u kobiet)
- Pseudomonas, Proteus (u chorych z długotrwale utrzymywanym cewnikiem)
Niepowikłane zapalenie pęcherza moczowego - objawt
- dyzuria, częstomocz
- ból w okolicy nadłonowej
- nietrzymanie moczu
- krwiomocz
- leukocyturia
- bakteriomocz
Leczenie niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego
I wybór:
- nitrofurantoina 100 mg 2x dz. przez 3-5 dni
- kotrimoksazol
- trimetoprym
- fidaksomycyna 3g jednorazowo
II wybór:
- amoksycylina + kwas klawulanowy
- cefaklor
- amoksycylina
niewskazana kontrola po leczeniu
Nawracające zapalenie pęcherza moczowego u kobiety
występuje u 10-20% kobiet
wykrycie rzadkiego patogenu - podejrzenie powikłanego ZUM
Leczenie jak w niepowikłanym zapaleniu pęcherza
Leczenie zapalenia pęcherza w ciąży
amoksycylina
amoksycylina + klawulanian
cefaleksyna
fosfomycyna
nitrofurantoina (nie w I trymestrze)
kotrimoksazol (nie w I trymestrze i krótko przed rozwiązaniem)
niepowikłane OOZN
proces zapalny dotyczy układu kielichowo-miedniczkowego oraz przylegającego miąższu rdzenia nerki
następstwo wstępowania zakażenia z dolnego odcinka
występuje w 30-50% niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego
OOZN - objawy
zróżnicowany obraz kliniczny
- ból w okolicy lędźwiowej
- dodatni objaw Goldflama
- złe samopoczucie
- dreszcze i gorączka
- dolegliwości dyzuryczne
- nudności i wymioty
rozpoznanie OOZN
Badanie ogólne i posiew moczu w każdym przypadku!
Posiew krwi u chorych przyjmowanych do szpitala
leukocyturia
bakteriomocz (≥ 10^4 CFU/ml u kobiety)
OOZN - wskazania do badań obrazowych
- wątpliwości co do rozpoznania
- gorączka ≥ 48h
- pogorszenie stanu klinicznego w trakcie leczenia
- konieczność hospitalizacji
- powtórny epizod OOZN
OOZN - leczenie
oparte na posiewie moczu, do czasu wyniku empiryczne
10-14 dni
chorzy w dobrym stanie ogólnym - leczenie ambulatoryjne: fluorochinolony ew. cefpodoksym, ceftybuten, kotrimoksazol, amoksycylina + klawulanian
jeśli oporność E. coli na fluorochinolony >10% (w Pl) oraz w leczeniu alternatywnym: rozpocznij od podania pozajelitowego jednorazowej dawki długo działającego antybiotyku (np. 1g ceftriaksonu/dobowa dawka aminoglikozydu)
OOZN - wskazania do hospitalizacji
uporczywe N&W
brak poprawy lub nasilenie objawów pomimo leczenia ambulatoryjnego
wątpliwości co do rozpoznania
KOBIETY W CIĄŻY
OOZN - leczenie szpitalne
fluorochinolon (ciprofloksacyna 200-400 mg i.v. co 12h) NIE W CIĄŻY!!!
aminoglikozyd +/- ampicylina
cefalosporyna III generacji (ceftriakson)
warunki przejścia na leczenie p.o.:
- ustąpienie gorączki
- poprawa kliniczna
(zwykle w ciągu 72h)
Powikłane ZUM
- Każde ZUM u mężczyzny
- ZUM u kobiety z anatomicznym lub czynnościowym zaburzeniem utrudniającym odpływ moczu, bądź upośledzeniem ogólnoustrojowych lub miejscowych mechanizmów obronnych.
- ZUM wywołane nietypowymi drobnoustrojami.
Powikłane ZUM - rozpoznanie
badanie ogólne i posiew moczu (≥ 10^5 CFU/ml)
badania biochemiczne krwi w celu oceny czynności nerek
w przypadkach o średnio ciężkim i ciężkim przebiegu u chorych hospitalizowanych posiew krwi
w każdym przypadku USG, a u niektórych także RTG JB (w celu wykluczenia kamicy moczowej i przeszkody w drogach moczowych)
Powikłane ZUM - wskazania do hospitalizacji
- nieprawidłowości dróg moczowych
- upośledzenie odporności
- niewydolność nerek
- współistniejące inne ciężkie choroby
Leczenie powikłanego ZUM
interwencja urologiczna w wielu przypadkach ma podstawowe znaczenie
leczenie empiryczne jak w niepowikłanym OOZN
kontrolny posiew moczu po upływie 1-2 tygodni od zakończenia leczenia
Bakteriomocz bezobjawowy
bakteriomocz znamienny (10^5 w próbce moczu ze środkowego strumienia, 10^2 z cewnika) u osoby bez podmiotowych i przedmiotowych objawów ZUM
Wymaga leczenia u:
- kobiet w ciąży (amoksycylina)
- mężczyzn przed planowaną przezcewkową resekcją gruczołu krokowego
- u osób przed zabiegami urologicznymi, w trakcie których może dojść do krwawienia z błony śluzowej dróg moczowych
ZUM - niebakteryjne zakażenie pęcherza moczowego
Objawy typowe dla infekcyjnego zapalenia pęcherza moczowego, ale nic nie rośnie w standardowym posiewie
Czynniki etiologiczne:
- HSV
- Chlamydia trachomatis
- Mykobakterie
Czasem poprzedzone terapią onkologiczną - radioterapią okolic miednicy/chemioterapią
Przyczyna - śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego
Leczenie:
Przyczyna infekcyjna - antybiotyk
Inne - leczenie objawowe
ZUM - zapalenie cewki moczowej
Zespół chorób przenoszonych drogą płciową
Najczęściej spowodowane zakażeniem
Rodzaje:
- Rzeżączkowe (N. gonorrhoeae) - częściej!
- Nierzeżączkowe (Ch. trachomatis i inne)
ZUM - zapalennie cewki moczowej Ch.trachomatis
U 50% K może przebiegać bezobjawowo i czasem prowadzić do zapalenia narządów miednicy mniejszej
NIE występują objawy ogólne!
Objawy zwykle po 4-14 dniach od kontaktu
ZUM - zapalenie cewki moczowej - objawy
- Ból PODCZAS ODDAWANIA MOCZU, najsilniejszy rano
- Swędzenie okolic cewki
- Częstomocz i naglące parcie (jeśli też zapalenie pęcherza/prostaty)
- Ropny wyciek z cewki
ZUM - zapalenie cewki moczowej - rozpoznanie
- Badanie mikroskopowe wymazu z cewki/próbki POCZĄTKOWEGO strumienia po zabarwieniu m. Grama
- Wykrycie Neu - zapalenie cewki
- Obecność G- dwoinek WEWNĄTRZ tych komórek - etiologia RZEŻĄCZKOWA
ZUM - zapalennie cewki moczowej - leczenie
- Ceftriakson i.m. 1g - jednorazowo
- Azytromycyna p.o. 1g - jednorazowo
- Doksycyklina p.o. 100mg 2xdz przez 7 dni
ZUM - powikłania
- Ropień korowo-rdzeniowy
- Mnogie ropnie kory nerek
- Ropień okołonerkowy
- Roponercze
- Martwica brodawek nerkowych
- Zgorzelinowe/przewlekłe/zółtakozianiniakowe odmiedniczkowe zapalenie nerki
- Ostre zapalenie gruczołu krokowego
- Urosepsa
- Ostre zapalenie najądrza -> najczęstsza przyczyna OSTREJ MOSZNY u 18+
Torbiele nerek
Przestrzenie płynowe różnej wielkości zlokalizowane w obrębie miąższu nerek. Większość to torbiele prawdziwe (wyściełane nabłonkiem), pourazowo czasem torbiele rzekome.
- Torbiele proste nerek - nabyte
- Zwyrodnienie wielotorbielowate nerek (PKD) - genetycznie uwarunkowane
- Nabyta torbielowatość nerek
- Gąbczastość rdzenia nerek - wrodzone
- Wielotorbielowata dysplazja nerek - wrodzone
Torbiele proste nerek
Zwykl pojedyńcze, są to torbiele nabyte, występują u około 30% dorosłych, częstość występowania wzrasta z wiekiem.
Mogą się powiększać z wiekiem.
Najczęściej nie powodują objawów, chyba że duże (>5cm)
Rozpoznanie: Często przypadkowe znalezisko w badaniach obrazowych, ważne aby WYKLUCZYĆ NOWOTWÓR
Leczenie:
Bezobjawowe - kontrola USG 1/rok
Jeśli objawy - opróżnienie i sklerotyzacja torbieli (wstrzyknięcie 95% etanolu), ew. chirurgia
Zwyrodnienie wielotorbielowate nerek (PKD) - rodzaje
Postać AD - ADPKD:
- ujawnia się u osób dorosłych, jest NAJCZĘSTSZĄ GENETYCZNIE UWARUNKOWANĄ CHOROBĄ NEREK, wykrywana około 10-30r.ż.;
- odpowiada za 8-15% schyłkowej NN wymagającej leczenia nerkozastępczego
Postać AR - ARPKD:
- rzadsze, ujawnia się już u niemowląt
Zwyrodnienie wielotorbielowate nerek AD (ADPKD) - przebieg
Przez wiele lat może być bezobjawowo, wykrywane często przypadkowo przy okazji badań obrazowych z innej przyczyny
Pierwsze objawy:
- NT, inne powikłania PNN
- Ból w okolicy lędźwiowej
- Krwiomocz (pęknięcie torbieli)
- 20% kamica nerkowa
W 60% też torbiele w wątrobie!
Tętniaki wewnątrzczaszkowe - rzadko współistnieją, ale są przyczyną 10% zgonów w ADPKD!
Zwyrodnienie wielotorbielowate nerek AD (ADPKD) - rozpoznanie
Na podstawie badań obrazowych - głównie USG
Kryteria ADPKD wg Ravina - mnogie torbiele w obu nerkach (różna ilość torbieli w zależności od wieku i wywiadu rodzinnego)
Zwyrodnienie wielotorbielowate nerek AD (ADPKD) - leczenie
Objawowe i wspomagające - jak w PNN
Ważna normalizacja CTK (hamowanie RAA)
Chorzy na PKD to dobrzy kandydaci do PRZESZCZEPU NERKI - nieimmunologiczny charakter choroby
Nabyta torbielowatość nerek
> =4 torbieli w każdej erce u chorego z PChN inną niż PKD, w okresie zaawansowanej PNN
Występuje u chorych z PNN bez względu na przyczynę, etiologia nieznana.
Najczęściej bezobjawowe, nei wymaga leczenia, jeśli nie ma powikłań.
W razie pęknięcia torbieli zdarza się krwiomocz
Gąbczastość rdzenia nerki (nerka gąbczasta, MSK)
Zaburzenie rozwojowe nerek
Na ogół bezobjawowy przebieg, wykrywane przypadkowo
W USG liczne małe (1-7mm) torbiele ze zwpapnieniami
Powikłania:
- Kamica nerkowa
- ZUM
Sama gąbczastość rdzenia NIE jest przyczyną niewydolności nerek!
Wielotorbielowata dysplazja nerek
Zaburzenie rozwojowe
Mnogie torbiele różnej wielokości
Brak prawidłowego układu kielichowo-miedniczkowego
Jeśli wada obustronna - LETALNA
Najczęściej rozpoznawana PRENATALNIE.
W większości dochodzi do inwolucji torbieli, nerka “dotknięta” jest zmniejszona, druga nerka jest większa - wyrównawczy przerost.
Różnicowanie - wodonercze, dysplazja nerki wtórna do innego zaburzenia
Rozpoznanie - brak układu kielichowo-miedniczkowego w badaniach obrazowych