WZW Teoria Flashcards

1
Q

Interferon α w WZW postacie

A
  1. α-2A i α-2B
  2. W postaci preparatów pegylowanych (PegIntron, Pegasys)
  3. W badaniach
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Interferon α w WZW postacie w badaniach

A
  1. Albuferon -> połączenie z albumina-> podawanie raz na 2-4 tyg
  2. Lokteron i preparat IFN omega podawane w postaci implantów uwalniających przez 12 tyg subst. czynna
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Interferon α w WZW stosowanie

A
  1. Leczenie przewlekłego, aktywnego zapalenia wątroby typu B i C
  2. Podawany podskórnie lub domięśniowo
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Działania niepożądane INFalfa

A
  • > często i poważne
    1. Zespół grypopodobny (do 6h od zastosowania leku, prawie u wszystkich)
  • > można zapobiec podając paracetamol
    2. Nasilenie przebiegu dotychczasowych chorób autoimmunologicznych + wywoływanie nowych
    3. Zaburzenia neuropsychiatryczne (depresja, myśli samobójcze, agresja, splątanie, drgawki, neuropatia obwodowe)
    4. Mielosupresja
    5. Retinopatia
    6. Ubytek słuchu i szum w uszach
    7. Objawy skórne -> rumień, wysypki, zespół Stevensa-Johnsona
    8. Tendencja do zakażeń wirusowych np. zapalenia gardła
    9. Wzrost ryzyka poronienia
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Lamiwudyna działanie

A
  1. Analog cytozyny

2. Hamuje zarówno polimeraze DNA HBV jak i odwrotna transkryptazę HIV

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Lamiwudyna oporność

A
  1. Mutacja polimerazy DNA

2. Krzyżowa z Entekawirem, Emtrycytabiną

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Lamiwudyna zastosowanie

A
  1. W WZW-B u 44% pacjentów doprowadza do zniknięcia DNA HBV z krwi
    - > a u 17% do trwałej serokonwersji w HBeAg
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Adefowir działanie

A
  1. Acykliczny analog nukleotydu adeninowego
  2. Jest fosforylowany do difosforanu
  3. Hamuje polimeraze DNA HBV i odwrotna transkryptazę HIV
  4. Niektóre szczepy HBV pierwotnie oporne
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Adefowir zastosowanie

A
  1. Stosowany w postaci diestru-> rozkładany przez esterazy
  2. Wdrażany do terapii HIV, obecny w terapii WZW-B
  3. Podawanie przez 48 tyg prowadzi do zaniku DNA z krwi 48-72% pacjentów oraz do poprawy obrazu morfologicznego wątroby u 53-64%
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Adefowir działania niepożądane

A
  • > rzadko
    1. Uszkodzenie nerek -> przy dużych dawkach
    2. Zaburzenie funkcji mitochondriów -> jak NRTI
    1) kwasica metaboliczna
    2) stłuszczenie wątroby
    3. Embriotoksyczne w badaniach na zwierzętach
    4. Nieswoiste -> nudności i wymioty, bóle brzucha, ogólne osłabienie
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Entekawir działanie

A
  1. Analog nukleozydu guaninowego

2. Hamuje polimeraze HBV -> wszystkie funkcje

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Entekawir oporność

A
  1. Nie odnotowano

2. Mniejsza skuteczność gdy niewrażliwość HBV na Lamiwudynę

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Entekawir zastosowanie

A
  1. Przewlekłe WZW-B

2. Nieco bd efektywny niz Lamiwudyna w usuwaniu DNA wirusa z krwi, ale podobna skuteczność w serokonwersji HBeAg

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Entekawir podawanie

A
  1. Doustny

2. Podawany na pusty żołądek-> pokarm hamuje wchłanianie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Entekawir działanie niepożądane

A
  1. Nieswoiste -> nudności i wymioty, bóle i zawroty głowy

2. U zwierząt wzrost zapadalności na nowotwory

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Tenofowir w WZW

A
  1. NRTI w leczeniu i profilaktyce HIV

2. Skuteczny w zakażeniu HBV

17
Q

Emtrycytabina w WZW

A
  1. NRTI w leczeniu i profilaktyce HIV

2. Skuteczny w zakażeniu HBV

18
Q

Telbiwudyna działanie

A
  1. Nowszy analog nukleozydu timidylowego
  2. Inhibitor polimerazy DNA HBV
  3. Aktywny wobec szczepów opornych na Lamiwudynę i Adefowir
19
Q

Telbiwudyna działania niepożądane

A
  1. Kwasica mleczanowa
  2. Uszkodzenie wątroby
  3. Uszkodzenie mięśni i podwyższenie kinazy kreatynowej we krwi
20
Q

Rybawiryna działanie

A
  1. Analog guanozyny
  2. Jest fosforylowana przez kinazy komórkowe do aktywnej trifosfopochodnej
  3. Niejasny mechanizm działania
21
Q

Ribawiryna możliwe mechanizmy działania

A
  1. Zmniejsza komórkową syntezę trifosforanu guanozyny przez hamowanie IMPDH -> dehydrogenazy monofosforanu inozyny
  2. Blokuje czapeczki wirusowego mRNA
  3. Bezpośrednio hamuje polimerazę wirusów
  4. W przypadku HCV moze zwiększać liczbę mutacji wirusowego RNA -> spadek zdolności do zakazania nowych komórek bez wyraźnego wpływu na replikacje
  5. Nasila odpowiedź komórkową na INFα
22
Q

Rybawiryna spektrum działania

A
  1. HCV
  2. Wirusy grypy A i B
  3. Wirusy paragrypy
  4. RSV
  5. HIV-1
  6. EBV
  7. Wirus gorączki Lassa
23
Q

Rybawiryna farmakokinetyka

A
  1. Podawana doustnie z preparatami INF-alfa2A
  2. Odpowiedz zależy od genotypu wirusa:
    2) genotyp 1-> 40-50%
    3) genotypy 2 i 3 -> 75%
  3. Gorsza skuteczność u czarnych
  4. Gorsza skuteczność u osób z marskością i stłuszczeniem wątroby, cukrzycy
24
Q

Rybawiryna zastosowanie

A
  1. Leczenie RSV
  2. Ciężka grypa A i B
  3. Gorączka Lassa
  4. Zakażenie EBV
25
Q

Rybawiryna działania niepożądane

A
  1. Niedokrwistość hemolityczna (10-20% pacjentów)
    - > wprost zależna od dawki leku
    - > moze być ciężka
    - > zapobiega jej monitorowanie stężenia Rybawiryny we krwi
  2. Nieswoiste -> zaburzenia nastroju, depresja, bezsenność, nudności i świąd skory
26
Q

Rybawiryna przeciwwskazania

A
  1. Osoby z anemią
  2. Zaawansowana niewydolność nerek
  3. Postępująca dlawica piersiowa
  4. Ciąża -> silnie teratogenny
    - > pacjentki nie powinny planować ciąży do 6 miesięcy po zakończeniu leczenia
27
Q

Wybiórcze inhibitory proteazy serynowej NS3 wirusa HCV działanie

A
  1. Nowe
  2. Proteaza ta odpowiada za cięcie powstającego z translacji wirusowego RNA pojedynczego dużego białka (polyprotein) na wiele białek HCV
28
Q

Wybiórcze inhibitory proteazy serynowej NS3 wirusa HCV zastosowanie

A
  1. Leczenie skojarzone przewlekłego WZW-C wywołanego wirusem z genotypem 1
  2. W politerapii z:
    1) Peginterferonem alfa
    2) Rybawiryna
    3) niektórymi inhibitorami NS5B-> polimerazy RNA HCV
29
Q

Działania niepożądane inhibitorow NS3 HCV

A
  • > częste
    1. Hematologiczne (anemia, małopłytkowość, limfopenia)
    2. Zaburzenia z pp (szczeliny odbytu, świąd okolicy odbytu, nudności i wymioty oraz biegunka)
    3. Skórne (świąd i wysypka) -> dość często
30
Q

Inhibitory białka NS5A HCV działanie

A
  1. Białko NS5A bierze udział razem z NS5B (polimerazą) w replikacji wirusa
  2. Moze być odpowiedzialne za opornosc na IFN
31
Q

Inhibitory białka NS5A HCV zastosowanie

A
  • > głownie w politerapii

1. Z inhibitorami NS5B -> bezinterferonowa terapia WZW-C

32
Q

Inhibitory białka NS5A HCV działania niepożądane

A
  1. Nieswoiste -> uczucie zmęczenia, bóle głowy, nudności

2. Rzadziej -> limfopenia i trombocytopenia

33
Q

Inhibitory NS5B HCV działanie

A
  1. Są to swoiste inhibitory polimerazy RNA HCV (NS5B = polimeraza)
  2. Sofosbuwir jest analogiem urydyny -> przekształcany do trifosforanu hamuje polimeraze
  3. Dasabuwir -> nienukleozydowy inhibitor
34
Q

Inhibitory NS5B HCV zastosowanie

A
  1. IFNα
  2. Rybawiryna
  3. Inhibitory NS5A
35
Q

Inhibitory NS5B HCV działania niepożądane

A
  • > nieswoiste:

1. Zmęczenie, bóle głowy, nudności i wymioty, zaburzenia snu, anemia, świąd skory

36
Q

Terapia WZW-C w praktyce -> preparaty

A
  • > stosuje sie leczenie skojarzone:
    1. Elbaswir + Grazoprewir
    2. Ledipaswir + Sofosbuwir
    3. Ombitaswir + Paritaprewir + Rytonawir
  • > tzw. ritonavir boosting
  1. Welpataswir + Sofosbuwir
37
Q

Inhibitory cyklofiliny B

A
  1. Cyklofilina Bczestniczy w replikacji materiału genetycznego wirusa
  2. W 3 fazie badań klinicznych