H19 Genderdysforie, parafiele stoornissen en seksuele disfuncties Flashcards

Question

Waardoor wordt vroegtijdige ejaculatie gekenmerkt? Prevalentie

Answer 1

Mannelijk orgasme treedt op voordat het gewenst is 10%

Answer 2

Samenvoeging van vaginisme (vagina zit op slot, gemeenschap niet mogelijk) en dyspareunie (gemeenschap wel mogelijk maar doet veel pijn) Vaginisme: 1-5% Dyspareunie: 5%

Answer 3

Biopsychosociale paradigma. De psychische oorzaken van seksuele disfuncties kunnen worden ingedeeld in nabije of directe oorzaken en verwijderde of verre oorzaken. Kaplan (1974) definieerde de nabije oorzaken als factoren die binnen de seksuele interactie zelf het seksuele functioneren belemmeren. Zij hebben te maken met wat mensen in een concrete seksuele situatie doen. (...) Aan deze belemmeringen in de seksuele situatie hoeven geen ernstige andere psychische problemen ten grondslag te liggen. Van verwijderde oorzaken wordt gesproken wanneer een seksuele disfunctie het gevolg is van een psychopathologische ontwikkeling of partnerrelatieproblematiek, waardoor mensen niet toe (kunnen) komen aan bevredigend vrijen. Voorbeelden zijn een onverwerkte incestervaring, hechtingsproblematiek en (seksuele) identiteitsproblematiek.

Answer 4

1. Allereerst zal nagegaan worden wat de behandelwensen van de persoon zijn, of er sprake is van genderdysforie, en of andere persoonlijke, sociale of psychiatrische problemen een eventuele geslachtsaanpassende behandeling in de weg staan 2. Op basis van de diagnose wordt een behandeladvies gegeven. Daarbij is maatwerk de regel. Bij angsten, onzekerheid of verwarring over de eigen mannelijkheid of vrouwelijkheid kan psychotherapie worden toegepast. 3. Indien er besloten wordt tot een geslachtsaanpassende behandeling, zal de persoon starten met de zogenoemde real-life-experience (of zoals momenteel de terminologische voorkeur is: met de sociale-genderroltransitie). Tijdens deze periode gaat de persoon de sociale rol van het gewenste gender vervullen. (...) 4. In de sociale transitiefase wordt naast psychologische begeleiding gestart met hormonale geslachtsaanpassende behandeling. De tijdsduur van deze fase is in principe twaalf maanden. 5. De eerste diagnostische fase en de real-life-experience duren langer naarmate de patiënt jonger is of de diagnostiek ingewikkelder, bijvoorbeeld omdat er naast genderdysforie ernstige psychopathologie aanwezig is. (...) Alleen als een adolescent psychisch stabiel is en ernstig lijdt als gevolg van de genderdysforie wordt in Nederland aan de hormoontherapie begonnen vóór het achttiende levensjaar. De hormonale behandeling vindt echter niet eerder plaats dan na het zestiende jaar. Daarvoor kan wel met puberteitsremmers worden gestart om de jongere de kans te geven in relatieve rust na te denken of hij of zij met de volgende behandelingsfase wil beginnen. (...)

Answer 5

De essentie van transvestie is seksuele aantrekking tot, verlangen naar of opwinding bij crossdressing, dat wil zeggen: het omkleden naar of het dragen van de kleding van de andere sekse. Deze parafilie komt samen voor met fetisjisme of met autogynefilie. Transvestie is zeldzaam: minder dan drie procent van de mannen ervaart seksuele opwinding bij het zich kleden als vrouw (APA, 2013). De prevalentie van deze parafilie bij vrouwen is onbekend, maar aangenomen wordt dat ze nog veel zeldzamer is dan bij mannen (APA, 2013). Reeds in de kindertijd kan er sterke fascinatie zijn voor kleding van de andere sekse. Een fascinatie die met de puberteit geseksualiseerd wordt. Personen met transvestie(stoornis) vormen een heterogene groep. Sommigen lijken meer op ‘ware’ fetisjisten, andere meer op personen met genderdysforie. Sommigen dragen incidenteel vrouwenkleding (soms alleen onder hun mannenkleren), of verschijnen daar niet mee in het openbaar. Anderen proberen er zo vrouwelijk mogelijk uit te zien en tonen zich zo in openbare gelegenheden. Soms verdwijnt na verloop van tijd of met stijgende leeftijd de seksuele opwinding die oorspronkelijk ervaren werd bij het omkleden of het dragen van kleding, die typisch is voor de andere sekse.

Answer 6

In de DSM-5 wordt ervan uitgegaan dat de seksuele-responscyclus van mannen en vrouwen wezenlijk van elkaar verschilt. In het bijzonder geldt dit het al dan niet samen nemen van verlangen en opwinding als eerste fase van de seksuele-responscyclus. Met enkel een vage verwijzing naar het sterkere seksuele verlangen van mannen (APA, 2014, Nederlandse vertaling p. 606) wordt er in de DSM-5 van uitgegaan dat verlangen en opwinding bij mannen aparte fasen/facetten zijn van de seksuele respons (met overeenkomstige seksuele disfuncties), terwijl verlangen(sproblemen) en opwinding(sproblemen) bij vrouwen zo vaak samen voorkomen dat samenvoeging binnen één diagnostische categorie, de seksuele-interesse-/opwindingsstoornis, gerechtvaardigd is.

Answer 7

Er is bij Peter geen sprake van een parafiele stoornis in termen van DSM-5, omdat de fantasieën en handelingen bij Peter pas enkele maanden aanwezig zijn. (Juist)

Answer 8

seksuele ervaringen in de jeugd die de ‘love-map’ hebben beschadigd.

Answer 9

I en II zijn juist.

Answer 10

seksuele-interesse-/opwindingsstoornis

Answer 11

Mentale blauwdru van de ideale liefdespartner en van het ideale scenario van seksueel-erotische activititn met die partner. Door seksuele repressie, seksueel misbruik of te vroege blootstelling aan seksuele spelletjes kunnen oneigenlijke elementen in het liefdesschema worden opgenomen waardoor het object van het seksuele verlangen geen normaal persoon meer zal zijn. Als de puberteit het beschadigde liefdesschema seksualiseert, zal een parafilie het resultaat zijn volgens deze theorie.