Ziekteleer Pagina 81 t/m 90 Flashcards
Welke verschijnselen zie je bij MKZ na 24 tot 48 uur? En daarna?
Na 24 tot 48 uur barsten de blaren open ren ontstaan ulceraties. In en rond de mond genezen de laesies snel en binnen enkele dagen kunnen de dieren weer normaal eten. De laesies rond de klauwen genezen langzamer en worden nogal eens secundair geïnfecteerd. Een enkele keer treedt ontschoening op. Door de pijnlijkheid van de laesies in de buurt van de spenen is het onmogleijk om koeien te melken. Over het algemeen worden veel dieren geïnfecteerd en ziek (hoge morbiditeit), terwijl de sterfte meestal gering is (lage mortaliteit). Uitzondering hierop vormen jonge dieren, waarbij door hartspierdegeneratie acute sterfte kan optreden.
Wat zien we bij MKZ bij schapen, geiten en varkens vooral?
Vooral kreupelheid treedt op de voorgrond. De blaren in de bek worden bij deze diersoorten vaak niet opgemerkt. Varkens kunnen ziek zijn, schapen en geiten zijn echter nauwelijks ziek, waarbij het beeld beperkt kan blijven tot een voorbijgaande kreupelheid
Waar moet aan worden gedacht bij plotselinge dood van jonge biggen?
Aasn MKZ, vooral wanneer de sterfte bij meerdere tomen optreedt. Op dergelijke bedrijven zijn meestal ook kreupele varkens te vinden met (beginnende) defecten in de tussenklauwspleet, aan de kroonrand of aan de bijklauwen.
Welke exotische dieren kunnen MKZ krijgen en wat zie je dan? Hoe zit het met wilde dieren?
Exotische evenhoevigen kunnen worden geïnfecteerd: lama’s, dromedarissen, alpaca’s en kamelen. Er treedt dan sterfte onder jonge dieren op en kreupelheid bij de volwassen dieren. Ook wilde fauna, zoals herten, reeën en wilde zwijnen kunnen MKZ krijgen.
Wat moeten dierenartsen en veehouders doen bij verdenking van MKZ?
Zij zijn verplicht om verdenkingen van MKZ onmiddelijk door te geven aan het landelijk meldpunt voor dierziekten. De organisatie rondom de diagnostiek wordt vanaf dat moment door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) overgenomen.
Hoe wordt de diagnose MKZ gesteld? Wat is daarvoor nodig en waar moet het naartoe? Hoe lang duurt het voor er uitslag is?
Middels laboratoriumonderzoek. Hiervoor dient in fosfaatbuffer gekoeld, vers materiaal van de blaarwand of blaarinhoud (die zeer veel virusdeeltjes bevatten) en eventueel heparinebloed per koerier naar het Centraal Veterinair Instituut (CVI) in Lelystad te worden gebracht. Voor het aantonen van antigeen wordt een indirecte antigeen-ELISA (IDAS-ELISA) ingezet tegen alle bekende MKZ-serotypen. De uitslag is binnen 6 tot 12 uur bekend. Daarnaast wordt ook een virusisolatie ingezet. Als de antigeen-ELISA negatief is, wordt de uitslag van de virusisolatie afgewacht om een monster definitief negatief te verklaren. Die uitslag kan pas na 7 tot 15 dagen worden gegeven. Ook met een PCR kan de aanwezigheid van het virusantigeen worden aangetoond.
Welke test wordt toegepast als screeningtest voor MKZ en hoe werkt dit?
Serologie. Hiervoor wordt een virus-neutralisatietest en een ELISA gebruikt.
Hoe onderscheid je een tegen MKZ gevaccineerd dier van een met MKZ besmet dier?
Er bestaat ook een ELISA die alleen antistoffen tegen replicatie-eiwitten van het virus (niet-structurele of NS-eiwitten) detecteerd. Antistoffen tegen NS-eiwitten worden wel na natuurlijke infectie, maar niet na vaccinatie geproduceerd. Met de NS-ELISA kan dus onderscheid gemaakt worden tussen gevaccineerde en geïnfecteerde dieren.
Wat staat er in de DDx bij MKZ?
Andere blaarvormige ziekten:
- Bluetongue
- Vesiculaire varkensziekte
- Vesiculaire stomatitis
In het stadium van ulceratieve laesies bij het rund kan ook worden gedacht aan infectieuze bovine rhinotracheïtis (IBR), BVD/MD, bovine catarraalkoorts (BCK), bovine herpes mammilitis, necrotische stomatitis (kalverdifterie) en bij het schaap: ecthyma, rotkreupel.
Ook trauma en contact met chemische middelen kunnen vergelijkbare laesies geven.
Hoe werd MKZ vroeger bestreden?
In het verleden is in Nederland gevaccineerd. Wij zijn daarmee in 1992 gestopt vanwege het non-vaccinatiebeleid van de Europese Unie
Hoe bestrijden we nu MKZ?
Algemene maatrefelen om de verspreiding te voorkomen volgens draaiboek MKZ van de NVWA
Als MKZ op een bedrijf is vastgesteld, wordt direct een standstill van 72 uur ingesteld. In deze periode zijn vervoersbewegingen van vee en dierlijke producten binnen heel Nederland verboden. Op een getroffen bedrijf moet volgens de Europese regelgeving alle gevoelige dieren op dat bedrijf worden gedood (geen therapie). Alle aandacht is vanaf dat moment gericht op het zo snel mogelijk traceren van de infectiebron door middel van het traceren van contactdieren via het identificatie- en registratiesysteem (I&R) en het uitroeien (eradicatie) van het virus. Hiervoor worden zogenaamde beschermingsgebieden (straal 3 km) en toezichtgebieden (straal 10 km) ingesteld rond het besmette bedrijf. Binnen deze gebieden zijn speciale maatregelen van kracht, zoals het instellen van een vervoersverbod, klinische screening van risicobedrijven, nagaan van andere risicobedrijven en eventuele preventieve ruiming.
Hoeveel dieren zijn er in de laatste uitbraak van MKZ in nederland geruimd?
271000 dieren in 2001. hierover ontstond veel ophef.
Wat gebeurde er in 2003 met de ringvaccinatie?
De ringvaccinatie werd onder voorwaarden toegestaan, maar de gevaccineerde dieren werden later alsnog gedood. De vaccinatiestrategie was dus alleen bedoeld om de verspreiding tegen te gaan. De reden voor het later alsnog doden was dat men niet met zekerheid kan uitsluiten dat er MKZ dragers ontstaan en op dat moment was er geen officiële test beschikbaar waarmee onderscheid kon worden gemaakt.
Moeten we de volgende keer weer alle MKZ gevaccineerde dieren ruimen?
Nee. Sinds eind 2003 is de NS-ELISA test aanwezig die onderscheid kan maken. Vlees en melk van de gevaccineerde dieren kan onder voorwaarden op de Europese markt worden afgezet. Gevaccineerde dieren (met uitzondering van dierentuindieren en specifieke fokdieren) mogen niet levend naar een andere lidstaat worden vervoerd
Wat is blauwtong? Geef ook de opvallende verschijnselen
Blauwtong is een virusziekte bij herkauwers, die bij het schaap ondermeer een verdikte blauwe tong kan laten zien. Hieraan ontleent de ziekte haar naam. De ziekte kent talrijke systemische effecten. Opvallende verschijnselen bij het schaap zijn de dikke oedemateuze kop (oogleden, oren) en spenen, hyperemie van de lippen en de neus, met soms een verdikte (blauwe) tong. Dit alles kan gepaard gaan met erosies en ulceraties van het slijmvlies, die een onaangename foetor ex ore veroorzaken.
Bluetongue is aangifteplichtig, vooral omdat het klinische beeld moeilijk te onderscheiden is van bijvoorbeeld MKZ