Brainscape's Knowledge GenomeTM

Browse over 1 million classes created by top students, professors, publishers, and experts.


See full index

Pitanja za GRID > 3D Štampa > Flashcards

3D Štampa Flashcards

1
Q

Proizvodne tehnologije se, na osnovu principa za dobijanje
završne geometrije, mogu podeliti u četiri osnovne grupe:

A

 Tehnologije obrade deformisanjem;
 Tehnologije spajanja materijala;
 Tehnologije obrade skidanjem materijala;
 Tehnologije aditivne proizvodnje.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Tehnologije za obradu deformisanjem

A

polaze od početne geometrije - pripremaka, koji su najčešće prizmatičnog ili rotacionog oblika.

Prema definisanom planu obrade i upotrebom prethodno definisanih alata, završna geometrija predmeta postiže se deformisanjem materijala, primenom mehaničkih sila i različitih vrsta kalupa.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Tehnologije spajanja materijala

A

omogućavaju spajanje - čvrsto vezivanje, pojedinih
komponenata u cilju formiranja funkcionalnih sklopova koji su namenjeni obavljanju specifičnih zadataka.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

tehnologija obrade skidanjem materijala

A

pripremak obično ima prizmatičan ili rotacioni oblik i od punog je materijala. Prema definisanom planu obrade i korišćenjem prethodno definisanih alata, završna geometrija predmeta se postiže skidanjem materijala.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

tehnologije aditivne proizvodnje

A

ne koriste pripremak, tj. materijal, u nekoj inicijalnoj geometrijskoj formi, već se do završne geometrije dolazi dodavanjem ili očvršćavanjem materijala, u tankim slojevima.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Fotopolimerizacija u kadi (Vat Photopolymerization)

A

Predstavlja selektivno očvršćavanje tečnog fotopolimera
u kadi, pod dejstvom svetlosnog
izvora.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Fuzija praškastog supstrata (Bed powder fusion)

A

Selektivno očvršćavanje praškastog supstrata primenom spoljašnjeg izvora zračenja.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Ekstrudiranje materijala (Material extrusion)

A

Selektivno deponovanje materijala
kroz otvor mlaznice.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Direktna 3D štampa (Material jetting)

A

Selektivno deponovanje kapljica gradivnog
materijala i materijala za
oslonce.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Vezivna 3D štampa (Binder jetting)

A

Selektivno deponovanje tečnog vezivnog
sredstva na praškasti supstrat.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Laminacija folija (Sheet lamination)

A

Slepljivanje folija načinjenih od odabranih
materijala, u čvrstu celinu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Deponovanje materijala primenom
usmerene energije (Directed energy deposition)

A

Fuzija materijala topljenjem, primenom
usmerene toplotne energije.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

1.3 Aditivna proizvodnja i alternativni nazivi

A

Automatizovana izrada (Automated Fabrication - Autofab)

Izrada tela složene geometrije (Solid Freeform Fabrication)

Stereolitografija ili 3D štampa (Stereolithography/3D Printing)

Brza izrada prototipova (Rapid Prototyping)

Aditivna proizvodnja (Additive Manufacturing)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Prednosti aditivne proizvodnje

A

Jedna od ključnih karakteristika kojima se odlikuju AM tehnologije jeste upotreba
računara u celokupnom toku procesa izrade radnih predmeta, iz čega proizilazi niz
prednosti.

-Proizvoljna složenost geometrije bez dodatnih troškova
-Proizvoljna raznolikost proizvodnog programa
-Mogućnost izrade gotovih sklopova
-Minimalno vreme obuke
-Neograničene mogućnosti za oblikovanje proizvoda
-Minimalno rasipanje materijala
-Mogućnost kombinovanja materijala

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Celokupan tehnološki tok se realizuje u šest
karakterističnih koraka

A

Faza pretprocesiranja

  1. generisanje digitalnog 3D modela
  2. konvertovanje podataka o digitalnom 3d modelu u standardni format
  3. orijentacija modela, korekcije, dopune, generisanje oslonaca..
  4. Podesavanje tehnoloskih parametara na masini

Faza procesiranja
5. Procesiranje

  1. Postprocesiranje
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Za generisanje digitalnog 3D modela mogu biti korišćeni:

A
  1. CAD softverski sistemi
  2. Matematički podaci
  3. Reverzibilni inženjering
  4. Podaci o poprečnim presecima
  5. Medicinski podaci
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

Fotopolimeri

A

visokomolekularni spojevi sastavljeni od velikog broja
atomskih grupa (monomera) povezanih hemijskim, tj. kovalentnim vezama. U fotopolimere
spadaju oni polimeri koji očvršćavaju pod dejstvom spoljašnjeg elektromagnetnog
(EM) zračenja, iz različitih delova EM spektra:

 Gama zračenja;
 Rendgenskog zračenja;
 Mlaza elektrona;
 Ultraljubičastog zračenja;
 Svetlosti iz vidljivog spektra.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

Fotoinicijatori

A

molekuli koji, usled apsorpcije svetlosti određene talasne
dužine, emituju reaktivne čestice koje ubrzavaju proces polimerizacije;

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

Tečni monomeri i oligomeri

A

molekuli male molekulske mase koji su sposobni
da stupaju u reakciju sa identičnim ili različitim molekulima male molekulske
mase, radi formiranja polimera;

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

U sastav formulacije
fotopolimera ulaze tri ključne komponente:

A

 Fotoinicijatori – molekuli koji, usled apsorpcije svetlosti određene talasne
dužine, emituju reaktivne čestice koje ubrzavaju proces polimerizacije;
 Tečni monomeri i oligomeri – molekuli male molekulske mase koji su sposobni
da stupaju u reakciju sa identičnim ili različitim molekulima male molekulske
mase, radi formiranja polimera;
 Aditivi (stabilizatori, pigmenti, itd).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

Polimerizacija

A

Polimerizacija je proces ulančavanja malih molekula – monomera, u veće molekule
– polimere

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
22
Q

Proces se odvija kroz tri karakteristične faze:

A

 Inicijaciju;
 Propagaciju;
 Terminaciju.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
23
Q

Pod dejstvom zračenja UV lasera, talasne dužine (koje)

A

300-400 nm

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
24
Q

Faza terminacije može da nastupi u slučaju:

A

 Rekombinacije – dva polimerna lanca se spajaju posredstvom dva slobodna radikala
 Disproporcije – u kojoj dolazi do međusobnog poništavanja radikala;
 Okluzije – slobodni radikal ostaje okružen očvrslim polimerom, te tako biva onemogućen
da stupa u reakcije.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
25
Za pokretanje procesa katjonske fotopolimerizacije koriste se
katjonski fotoinicijatori
26
U fazi propagacije kod katjonske fotopolimerizacije dolazi do
formiranja jonskih veza između katjona i monomera
27
Aditivi su supstance koje se dodaju polimerima u cilju poboljšanja njihovih mehaničkih, hemijskih i fizičkih svojstava. U tipične aditive spadaju:
 Punioci;  Plastifikatori;  Stabilizatori;  Koloranti;  Aditivi za smanjenje gorivosti.
28
Punioci
Punioci se dodaju radi poboljšanja zatezne i pritisne čvrstoće polimera, otpornosti na habanje, toplotne stabilnosti, i dr. U materijale koji se koriste za punioce spadaju drveno brašno (fino mlevena piljevina), pesak, staklo, glina i neki sintetički polimeri.
29
Plastifikatori
Dodavanjem plastifikatora poboljšava se fleksibilnost i žilavost polimera, dok se, sa druge strane, umanjuju tvrdoća i krutost.
30
Stabilizatori
Stabilizatori doprinose očuvanju mehaničkih svojstava polimera, koja bi, tokom vremena, bila narušena pod uticajem spoljašnje sredine.
31
Koloranti
Koloranti se mogu dodavati kao boje ili kao pigmenti. Molekuli boje se rastvaraju u polimeru, dok se pigmenti ne rastvaraju, već predstavljaju posebnu fazu.
32
Aditivi za smanjenje gorivosti
1. ometaju proces sagorevanja prisustvom svoje gasne faze 2. modifikuju reakciju sagorevanja, snižavajući temperaturu, te na taj način usporavaju ili zaustavljaju gorenje.
33
Sa stanovišta interakcije laser/fotopolimer, dva parametra imaju ključan uticaj na kvalitet procesa očvršćavanja:
 Dubina prodiranja (Dp);  Kritična aktinička ekspozicija (Ec).
34
Za aktinički laserski snop koji se pravolinijski kreće po slobodnoj površini tečnog fotopolimera, konstantnom brzinom vs, važe sledeće tri polazne pretpostavke:
 Apsorpcija aktiničkog laserskog zračenja u fotopolimeru odvija se na osnovu Lamber-Berovog zakona1;  Raspodela ukupne snage elektromagnetnog zračenja po jedinici površine2, H [W/m2], odvija se po Gausovoj raspodeli;  Prelazak fotopolimera iz tečnog u čvrsto stanje odvija se u tranzicionoj tački.
35
Postupci fotopolimerizacije u kadi razlikuju se prema tehnološkom rešenju koje se primenjuje radi očvršćavanja fotopolimera. S tim u vezi, postoje dva tipa postupaka:
 Postupci koji koriste laser za fotopolimerizaciju (laserska stereolitografija - SLA);  Postupci koji koriste DLP projektor (DLP-SLA) ili LED/LCD tehnologiju za osvetljavanje kompletnog sloja tečnog fotopolimera (MSLA).
36
Principijelna šema laserskog SLA sistema sadrži sledeće ključne komponente:
 Radnu platformu;  Kadu sa tečnim fotopolimerom;  Sistem za poravnavanje fotopolimera;  Ultraljubičasti (UV) laser, snage do 1 W;  Računarom upravljan sistem za skeniranje (sočiva i ogledala).
37
SLA proces se odvija u sledećim koracima:
1. Elevator, koji ima mogućnost pomeranja u vertikalnom pravcu (Z-osa), spušta se ispod slobodne površine fotopolimera za debljinu prvog sloja; 2. Optički sistem mašine proverava tačnost Z koordinate nivoa slobodne površine fotopolimera, kako bi laserski zrak bio korektno fokusiran; 3. Na osnovu programirane putanje u tekućem sloju i brzine skeniranja, laserski zrak skenira površinu tečnog fotopolimera i dolazi do očvršćavanja; 4. Po završetku procesa skeniranja u tekućem sloju, elevator sa radnom platformom spušta se za debljinu sloja, a sistem za poravnavanje fotopolimera, poravnava novi sloj tečnog fotopolimera i popunjava eventualne usahline (videti tačku 3.1.2); 5. Nakon toga sledi mirovanje sistema, kako bi se slobodna površina tečnog fotopolimera potpuno umirila i omogućila tačno fokusiranje laserskog snopa. Ovo vreme se podešava programski i naziva se Z wait; 6. Ponavljaju se koraci 2–5, sve do završetka izrade.
38
Usmeravanje laserskog zraka (skeniranje)
Kod svih tipova SLA mašina, laserska jedinica je, zbog svoje mase i inertnosti, fiksirana, dok se laserski snop pokreće uz pomoć sistema skretnih ogledala, prikazanih na slici 3.3. Laserski snop se od izvora (plava strelica) kreće i usmerava sistemom skretnih ogledala (bele strelice) i tako se navodi na rotirajuće ogledalo, koje ga usmerava na slobodnu površinu tečnog fotopolimera (detalj ,,A”, Sl. 3.3). Ovo ogledalo omogućava da se upadni laserski zrak, nakon odbijanja od poslednjeg zakretnog ogledala (zlatni disk, obeležen belom strelicom), usmeri ka željenoj tački na površini fotopolimera.
39
Uloga osnovnog oslonca kojeg mora imati svaki radni predmet, sastoji se u sledećem:
 Vezivanje radnog predmeta za radnu platformu;  Omogućavanje bezbednog prolaska sistema za nanošenje i poravnavanje polimera, izdizanjem radnog predmeta na bezbednu visinu u odnosu na radnu platformu (od 6.7 do 10 mm);  Kompenzovanje eventualnih neravnina i nagiba na radnoj platformi.
40
Da bi se izbeglo urušavanje površi pod nagibom u toku izrade
preporuka je da sve površi koje se izrađuju pod uglom koji je manji od 30o, odnosno veći od 150o, budu poduprte osloncima. Površi koje zauzimaju uglove izvan ove zone, ne zahtevaju oslonce i nazivaju se samodržećim.
41
U nastavku su predstavljene sledeće tehnike za lasersko skeniranje:
 TriHatch;  Weave;  STAR-Weave;  ACES;  QuickCast.
42
Od popularnih AM tehnologija, SLA je najzahtevnija u pogledu postprocesiranja. Postprocesiranje obuhvata sledeće korake:
1. Skidanje završenog radnog predmeta sa radne platforme – perforirana ploča, koja nosi model u toku izrade, skida se sa mašine i model se specijalnim noževima odvaja od platforme. U radu se koriste zaštitne rukavice, jer u dodiru sa kožom, neočvrsli polimer može izazvati oštećenja; 2. Skidanje oslonaca, za šta se mogu koristiti posebni noževi ili standardni ručni alati, npr. špakle; 3. Ceđenje i čišćenje radnog predmeta – radni predmet se cedi od zaostalog tečnog poli-mera, a za čišćenje preostalog polimera koriste se hemijska sredstva1 koja ne oštećuju radni predmet. Radni predmet se izduvava vazduhom pod pritiskom; 4. Naknadno očvršćavanje – najčešće se koriste posebne peći sa UV zračenjem – PCA (Post Curing Apparatus) (sl. 3.16 a i b). Temperatura naknadnog očvršćavanja zavisi od vrste polimera, ali u proseku iznosi oko 100 oC. Vreme zadržavanja u peći zavisi od tipa polimera i mase radnog predmeta; 5. Završnu obradu - izvodi se u zavisnosti od krajnje namene radnog predmeta i može da obuhvati peskarenje, poliranje, bušenje, glodanje i sl.
43
OSNOVE PROCESA VEZIVNE 3D ŠTAMPE
U postupku vezivne 3D štampe, radni predmet nastaje međusobnim vezivanjem tankih slojeva praška, koji očvršćavaju pod dejstvom vezivnog sredstva. Na osnovu programskih instrukcija, inkdžet glava lokalno deponuje vezivno sredstvo (binder).
44
Inkdžet tehnologije koje se koriste u vezivnoj 3D štampi
U principu, postoje dva osnovna tipa tehnologije inkdžet štampe, a to su kontinualna (Continuous Ink-Jet - CIJ) i ,,kapljica na zahtev" (Drop-on-Demand - DOD).
45
Inkdžet sistemi sa termalnim aktuatorima
Mehanizmi sa termalnim (bubble-jet) aktuatorima (Thermal Ink-Jet - TIJ) raspolažu minijaturnim otpornicima, prečnika 50 m na koje se dovodi električna struja (sl. 8.1a). Pošto su u neposrednom kontaktu sa tečnošću u rezervoaru, otpornici im predaju toplotu, dovodeći tečni interfejs na temperaturu od oko 300 oC. Na osnovu toga dolazi do stvaranja i ekspanzije gasnog mehura, koji obezbeđuje energiju neophodnu za istiskivanje tečnosti kroz mlaznicu. Za odvijanje opisanog procesa potrebne su oko dve mikrosekunde, a kada kapljica napusti rezervoar, kroz otvor za dovod tečnosti stiže odgovarajuća zapremina nove tečnosti i proces može da bude ponovljen. Ispitivanja su pokazala da se tanak sloj tečnosti koji je u kontaktu sa grejačem, vraća na početnu temperaturu već nakon desetak mikrosekundi, dok se ukupnoj masi tečnosti u rezervoaru podiže temperatura za svega 4-10 oC.
46
Sistemi sa pijezoelektričnim aktuatorom imaju sledeće prednosti u odnosu na sisteme sa termalnim aktuatorom:
 Duži životni vek (otporniji su na rastvarače i kiselu sredinu);  Niže brzine izbacivanja kapljica;  Veća mogućnost kontrole prečnika i brzine kapljice.
47
Pri formiranju tečnog mlaza i odvajanja kapljica, najvažniju ulogu igraju tri faktora:
 Površinski napon;  Viskoznost;  Specifična gustina/inertnost fluida.
48
Sledeća tri parametra imaju ključni uticaj na deponovanje kapljica vezivnog sredstva i formiranje očvrsle staze:
 Brzina inkdžet glave (vgl) – tj. brzina kojom se inkdžet glava kreće duž brze ose 3D štampača, iznad supstrata;  Frekvencija deponovanja kapljica (fd) – učestanost kojom mlaznice inkdžet glave izbacuju kapljice na supstrat;  Međukapljično rastojanje (lkap) – rastojanje između dve susedne kapljice.
49
3DP (ZCorp, Three-Dimensional Printing)
ZCorp 3D štampači se dele u tri tehnološke generacije uređaja (sl. 9.1). Sa konstruktivne tačke gledišta, ključnu razliku između štampača druge i treće, najsavremenije generacije 3D štampača, čini to što je pomoćna radna platforma sa komorom za prašak, zamenjena vertikalnim bunkerom za dodavanje praška. Ova ušteda u prostoru omogućila je da, u štampačima treće generacije, komora za odstranjivanje zaostalog praška bude integrisana u sastav mašine, umesto da bude realizovana kao eksterni modul.
50
Šema 3DP procesa U ključne komponente spadaju:
 Pomoćna platforma sa klipom i komorom za dodavanje praška;  Radna platforma sa klipom i komorom za izradu 3D modela;  Sistem za nanošenje praška (valjak sa suprotnosmernim obrtanjem);  Sistem za pozicioniranje u XY ravni, sa inkdžet glavom (glavama).
51
Princip funkcionisanja 3DP procesa
1. Portal se kreće sleva nadesno, a valjak sa suprotnosmernim obrtanjem ispred sebe nagomilava prašak; 2. Valjak raspoređuje tanak sloj praška preko radne platforme; 3. Višak praška se deponuje u prihvatnu komoru; 4. Portal vrši povratno kretanje ulevo, a inkdžet glava deponuje vezivno sredstvo na poprečni presek koji treba očvrsnuti u tekućem sloju; 5. Pomoćna platforma se podiže inkrementalno za visinu jednog sloja, dok se radna platforma spušta za isti iznos i proces 1–4 se ponavlja.
52
Nanošenje vezivnog sredstva
Vezivno sredstvo se nanosi tako da omogući što veću brzinu štampe i obezbedi čvrstoću radnog predmeta. Veća koncentracija vezivnog sredstva se nanosi na spoljašnjoj konturi radnog predmeta, čime se stvara ojačani spoljašnji omotač (sl. 9.6). Na unutrašnjem preseku, vezivno sredstvo se nanosi u većoj koncentraciji u pojedinim tačkama, obavljajući ulogu armature, dok se preostala površina štampa sa nižom koncentracijom.
53
Pravilna orijentacija radnog predmeta u radnom prostoru mašine ima odlučujući uticaj na sledeće karakteristike radnog predmeta:
 Čvrstoću pre infiltracije;  Brzinu izrade;  Smanjenje efekta sleganja;  Kvalitet površine;  Tačnosti u slučaju delova koji formiraju sklop.
54
Nakon čišćenja radnog predmeta, sledi infiltracija, kojom se postižu:
 Završna čvrstoća modela;  Specijalna svojstva (elastomerna svojstva i snap-fit karakteristike);  Zahtevani kvalitet boje.
55
Infiltranti mogu biti načinjeni na bazi:
 Voska;  Cijanoakrilata;  Epoksida;  Elastomernog uretana.
56
Materijali za 3DP
1. **Kompozit visokih performansi (High performance composite)** - Osnovu čini gips/skrob sa brojnim aditivima. Dobar finiš, rezolucija detalja i jačina modela. 2. **Materijal za elastična naleganja (Snap-fit material)** - Smeša optimizovana za infiltraciju Z-snap epoksi smolom, za osobine naleganja slične plastičnim materijalima. 3. **Elastomerni materijal** - Osnovu čini celuloza, uz dodatak aditiva. Ovakva matrica može da upije veće količine elastomernog infiltranta, radi postizanja svojstava nalik gumi. 4. **Materijal za kalupe za precizno livenje (Investment casting material)** - Mešavina celuloze i aditiva, koja obezbeđuje tačnost delova i dobro sagorevanje, bez ostataka. 5. **Materijal za kalupe za direktno livenje (Direct casting material)** - Mešavina livačkog peska, gipsa i aditiva. Dobro podnosi visoke temperature potrebne za livenje obojenih metala.
57
Snap-fit svojstvo
omogućava zidovima modela da se elastično deformišu kako bi ostvarili spoj sa drugim delom, slično plastičnom poklopcu koji ostvaruje čvrsto naleganje na plastičnu kutiju.
58
STL format
kreiran 1987. godine, od strane firme Albert Consulting Group, za potrebe stereolitografskog sistema kompanije 3-D SYSTEMS (SAD). Pored niza konkurentskih formata, ovaj format i danas predstavlja de-facto standard za razmenu podataka o modelima u oblasti aditivne proizvodnje.
59
STL datoteka može biti zapisana u dva formata:
 ASCII;  Binarnom. Kada je zapisana u ASCII formatu, STL datoteka je čitljiva, tj. razumljiva za korisnika. Binarni zapis je nečitljiv, ali omogućava dobijanje znatno manjih datoteka, u odnosu na ASCII format.
60
Datoteka zapisana u STL formatu, mora da zadovolji dva osnovna pravila:
 Pravilo triangulacije (vertex-to-vertex rule);  Pravilo o redosledu navođenja temena u trouglu.
61
STL datoteka ima jedinstvenu strukturu
Datoteka mora započeti zaglavljem u kojem se nalazi službena reč ,,solid”, iza koje sledi naziv modela. Iza zaglavlja sledi lista ravanskih trouglova koji ulaze u sastav površinske mreže modela. Svaki trougao je opisan sa četiri skupa X, Y, Z koordinata, pri čemu je svaka koordinata zapisana u formatu pokretnog zareza (floating point), sa 8 značajnih cifara.
62
Jedan od važnijih nedostataka STL formata jeste
redundancija, tj. nepotrebno ponavljanje podataka, koje se ogleda u činjenici da se jednom navedene koordinate temena trougla moraju ponavljati i u definiciji onih trouglova u čijem sastavu se takođe nalazi to teme.
63
STL se razlikuje od standardnog formata koji koriste savremeni CAD sistemi. Postoje dve ključne razlike koje treba izdvojiti:
 Za čuvanje informacija o solid modelima, najveći broj savremenih CAD sistema koristi neku od varijacija B-REP (Boundary Representation) struktura podataka. Međutim, STL može da čuva samo informacije o površinskim modelima;  Savremeni CAD sistemi čuvaju informacije o tačnoj geometriji površi (npr. površ ne mora biti ravna, već može biti cilindrična, ili definisana B-splajnom). Sa druge strane, STL čuva samo informacije o ravanskim trouglovima (sl. 10.6).
64
Postoji pet tipova grešaka koje su karakteristične za STL datoteke, a posledica su nemogućnosti reprodukcije topoloških informacija. U te greške spadaju:
 Procepi, tj. nedostajući trouglovi;  Degenerisani trouglovi;  Preklapanje trouglova;  Pogrešno orijentisane normale trouglova;  Pojava neuređene topologije (non-manifold).
65
U principu, moguće je razlikovati dva tipa degeneracije trougaonih poligona:
 Topološku degeneraciju;  Geometrijsku degeneraciju.
66
Do topološke degeneracije dolazi:
kada se dva ili više čvorova trougla preklapaju.
67
Do geometrijske degeneracije (sl. 10.11b) dolazi:
kada su svi čvorovi poligona jasno izdvojeni, a sve ivice poligona su kolinearne
68
Postoje tri tipa neuređene topologije:
 Teme;  Ivica;  Površ. Dva tela ne mogu ostvarivati kontakt isključivo u jednom temenu
69
Problem non-manifold ivice rešen na dva načina:
zatvaranjem cilindra kružnom površi i stvaranjem debljine zida, čime je ponovo eliminisana ,,ogoljena” kružna ivica (naked edge) cilindrične površi.
70
Ključni koraci u postupku preprocesiranja - pripreme podataka.
1. Provera eventualne korekcije ulazne datoteke 2. Orijentacija i pozicioniranje 3. Generisanje oslonaca 4. Generisanje slojeva 5. Projektovanje putanje alata 6. Generisanje upravljackog sistema(G koda)
71
Upravljački G-kôd
G-kôd je poseban format u kojem se kodiraju upravljačke informacije namenjene 3D štampaču, a koje su neophodne za izvršavanje radnji i kretanja u cilju izrade svih slojeva koji čine model.
72
Jedan od ključnih nedostataka STL
Nedostatak podataka o boji
73
PLY (Polygon File Format)
poznat je i kao Stanford Triangle Format, a stvoren je sa namerom da omogući razmenu podataka o 3D modelima koji su dobijeni skeniranjem.
74
OBJ
je format koji je napravila kompanija Wavefront Technologies za potrebe svog paketa Advanced Animation. Format je ubrzo prihvaćen i od drugih proizvođača grafičkog softvera.
75
VRML (Virtual Reality Modelling Language)
je standardni format za razmenu podataka o 3D interaktivnoj vektorskoj grafici, primarno za potrebe Svetske komunikacione mreže (WWW).
76
AMF (Additive Manufacturing Format)
(Additive Manufacturing Format) je jedini format koji je nastao imajući u vidu specifične potrebe 3D štampe. Iako još uvek nije obezbedio status opšteprihvaćenog standarda koji predstavlja definitivnu zamenu za STL, format je, zbog svoje obuhvatnosti i važnosti, posebno predstavljen u nastavku.
77

Pitanja za GRID (30 decks)

Brainscape helps you reach your goals faster, through stronger study habits.
© 2025 Bold Learning Solutions. Terms and Conditions