Φλεγμονή (1) Flashcards
Εγγενής μη προσαρμόσιμη απόκριση
Υλοποιείται μέσω:
Α) αγγειακών διεργασιών -> στόχος διαστολή αγγείων, ⬆️ όγκου αίματος στο σημείο φλεγμονής, ⬇️ ροή αίματος, τελικά στάση αίματος
Β) κυτταρικών διεργασιών -> στόχος η παραγωγή κιτοκινών, ισταμίνης, τοξικών παραγώγων Ο2, ελεύθερων ριζών => θάνατος+απομάκρυνση παθογόνου μικροοργανισμού. Εμπλέκονται: μαστοκ, λευκοκ, αμτ, κύτταρα αγγειακού ενδοθηλίου
Εγγενής μη προσαρμόσιμη απόκριση - Σειρά γεγονότων
1) αναγνώριση από τα μακροφάγα των ειδικών μοριακών σχηματισμών στην επιφάνεια του παθογόνου οργανισμού μέσω Υ Toll
2) => οδηγεί σε ενεργοποίηση μακροφάγων + έκκριση κιτοκινών
3) αυτές οι κιτοκίνες δρουν στο αγγειακό επιθήλιο -> δομικές αλλαγές στα μόρια συγκόλλησης -> ⬆️ διαπερατότητα επιθηλίου
Είδη αντιδράσεων στην οξεία φλεγμονώδη αντίδραση
Α) ΕΓΓΕΝΗΣ ΜΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΙΜΗ:
- ενεργοποείται αμέσως μετα τη λοίμωξη, σήμα αφύπνισης για το ανοσοποιητικό
- διεργασίες βασικα μη ανοσολογικές: επαγομενες από ισταμίνη αγγειακές αλλαγές, αντιδράσεις από μαστοκύτταρα/αιμοπετάλια/λευκοκύτταρα
Β) ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΙΜΗ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗ:
- πιο δραστική+ειδική για τον εισβαλοντα παθογόνο μικροοργανισμό, άρα πιο αποτελεσματική
- στηρίζεται στα λεμφοκύτταρα:
1) Β -> παραγωγή αντισωμάτων (χυμική άνοση απάντηση)
2) Τ -> στην επιφάνεια εχουν Υ παρόμοιους με αντισώματα που αναγνωρίζουν κ σκοτώνουν τα μολυσμένα κύτταρα (κυτταρική άνοση απάντηση)
Προσαρμόσιμη ανοσολογική απόκριση - Φάσεις
Α) ΕΠΑΓΩΓΙΚΗ: ενεργοποιείται το ανοσοποιητικό, σε απάντηση στην ανίχνευση παθογόνου δημιουργεί τεράστιο κλώνο από κύτταρα που αναγνωρίζουν + απαντούν στα αντιγόνα του παθογόνου
Β) ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ:
- β λεμφ -> εκκρίνουν αντισώματα (IgG)
- τ λεμφ -> ενεργοποιούν μακροφάγα ή αναγνωρίζουν+σκοτώνουν μολυσμένα κύτταρα του ξενιστή
Κυκλοξυγενάσες
- ένζυμα από τα οποια εξαρτάται η βιοσύνθεση των προσταγλανδινών, αυτά καταλύουν το ρυθμιστικό βήμα στην ακολουθία σύνθεσης των προσταγλανδινών
- Cox 1: εκφράζεται συνεχώς στους περισσότερους ιστούς
- Cox 2: επάγεται κατά την ενεργοποίηση των φλεγμονωδών κυττάρων
- Cox 3: περιγράφηκε πρόσφατα (2002)
ΜΣΑΦ - Δράσεις
1) Αντιφλεγμονώδης: σε οξεία ή χρόνια φλεγμονή, σχετίζεται με την αναστολή μεταβολισμού του αραχιδονικού οξέος
2) Αναλγητική: σε επώδυνες καταστάσεις που σχετίζονται με φλεγμονή και καταστροφή ιστών
3) Αντιπυρετική
- κυρία θέση δράσης η αραχιδονική κυκλοξυγενάση
- κάποια ΜΣΑΦ έχουν επιπλέον θέσεις δράσης
- θεραπευτικές δράσεις οφείλονται στην αναστολή της Cox2, πιθανόν και της Cox3
Κυκλοξυγενάσες - Αναστολή
- Cox1: διαμεσολαβεί παρενέργειες των ΜΣΑΦ, κυρίως ΓΕΣ
- Cox2: διαμεσολαβεί αντιφλεγμονώδεις δράσεις των ΜΣΑΦ
- τα κλασικά ΜΣΑΦ (πχ ασπιρίνη) αναστέλλουν κ τις 2
- πρόσφατα ανάπτυξη ΜΣΑΦ με αυξημένη ειδικότητα για Cox2 -> στόχος ο περιορισμός παρενεργειών των κλασικών σκευασμάτων
Αντιφλεγμονώδης δράση των ΜΣΑΦ
- οφείλεται κυρίως στην αναστολή διεργασιών φλεγμονής που διαμεσολαβούνται από προσταγλανδίνες: αγγειοδιαστολή, οίδημα
- περιορίζεται μόνο στις διεργασίες που διαμεσολαβούνται από τα παράγωγα της Cox2
Αναλγητική δράση των ΜΣΑΦ
- οφείλεται στην αναστολή σύνθεσης προσταγλανδινών που ευαισθητοποιούν Υ του πόνου στη δράση της βραδυκινίνης
- δραστικά σε: αρθρίτιδα, θυλακίτιδα, πόνο μυϊκής+αγγειακής αιτιολογίας, πονόδοντο, οστικές καρκινικές μεταστάσεις
- πονοκέφαλος
Αντιπυρετική δράση των ΜΣΑΦ
- θ σώματος: ρύθμιση από θερμορυθμιστικό κέντρο υποθαλάμου που ελέγχει ισορροπία ανάμεσα σε παραγωγή+απώλεια θερμότητας
- βακτηριακές ενδοτοξίνες -> επάγουν έκφραση πυρετογόνου IL1
- IL1 -> επάγει τις προσταγλανδίνες PGE στον υποθάλαμο -> διαταράσσουν ομαλή λειτουργία θερμοστάτη
- Cox2 (ίσως κ Cox3) στον υποθάλαμο, που επάγεται από IL1: κεντρικός ρόλος κ φαρμακολογικός στόχος των ΜΣΑΦ
Παρενέργειες ΜΣΑΦ - ΓΕΣ
1) δυσπεψία
2) διάρροια
3) γαστρική αιμορραγία
4) εξέλκωση
5) ναυτία
6) έμετος
* 1/5 που λαμβάνουν μη εκλεκτικούς ΜΣΑΦ -> κίνδυνος από γαστρική βλάβη => σοβαρή αιμορραγία+διάτρηση
* εκπληκτικοί αναστολείς Cox2: πολύ ⬇️ κίνδυνος για γαστρική βλάβη / ⬆️ κίνδυνος για καρδιαγγειακές αλλοιώσεις
Παρενέργειες ΜΣΑΦ - Αναστολή δράσης της Cox1
1) Δερματικές αντιδράσεις: εξανθήματα, κνίδωση, φωτοευαισθησία
2) Νεφροπάθεια των αναλγητικών: μετά από χρόνια χορήγηση υψηλών δόσεων
3) Ηπατικές διαταραχές: ιδίως οταν προϋπάρχει νεφρική βλάβη
4) Βρογχόσπασμος σε άσθμα
Κοινώς χρησιμοποιούμενα ΜΣΑΦ
- Ασπιρίνη
- Παρακεταμόλη
- Σελεκοξίμπη
- Ροφεκοξίμπη
Ασπιρίνη - Δράσεις
1) μη αναστρέψιμη, μη εκλεκτική απενεργοποίηση Cox1 + Cox2
2) αναστολή συνάθροισης αιμοπεταλίων => προφύλαξη από έμφραγμα μυοκαρδίου
* χορήγηση per os, ταχεία απορρόφηση, μεταβολισμός από ήπαρ κατά 75%
Ασπιρίνη - ΑΕ
1) γαστρική αιμορραγία, εξέλκωση
2) μεγάλες δόσεις -> ζάλη, κώφωση, εμβοές (σαλικυλισμός)
3) μη αντιρροπούμενη αναπνευστική οξέωση
4) παιδιά -> εγκεφαλίτιδα
5) +βαρφαρίνη -> ⬆️ δράση βαρφαρίνης + παρεμποδίζει συσσωμάτωση ΑΜΤ => ⬆️ σημαντικά κίνδυνος αιμορραγίας