Brainscape's Knowledge GenomeTM

Browse over 1 million classes created by top students, professors, publishers, and experts.


See full index

Psychiatria > Zaburzenia nerwicowe > Flashcards

Zaburzenia nerwicowe Flashcards

1
Q

Zaburzenia nerwicowe

Definicja

A

Zwane są potocznie nerwicami (neurozami).

Podstawowym objawem jest lęk .

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Zaburzenia nerwicowe

Klasyfikacja

A

Zaburzenia lękowe w postaci fobii F40

Inne zaburzenia lękowe F41

Zaburzenia obsesyjno – kompulsyjne F42

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne F43

Zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne) F44

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną F45

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Zaburzenia nerwicowe

Epidemiologia

A

30% populacji ogólnej przynajmniej 1 raz w ciągu życia miało objawy zaburzeń lękowych.

Najczęściej występują zaburzenia lękowe (5-7% populacji ogólnej), dotyczą obu płci, jednak obciążenie chorobą jest większe u kobiet.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Zaburzenia lękowe

Epidemiologia

A
  • zaburzenie lękowe uogólnione: 1-3%, częściej kobiety,
  • fobie,
  • OCD: 1-3%,
  • zaburzenie lękowe z napadami lęku: 3-4%, częściej kobiety.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Zaburzenia związane ze stresem

Epidemiologia

A
  • 1–3% populacji ogólnej,

- mogą wystąpić w każdym przedziale wiekowym,

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Zaburzenia somatoformiczne

Epidemiologia

A
  • hipochondryczne: 1–5% populacji ogólnej, początek we wczesnej dorosłości,
  • somatyzacyjne: 0,2–2% populacji ogólnej, częściej kobiety, początek w okresie dojrzewania.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Zaburzenia nerwicowe

Przebieg

A

Najczęściej przewlekły, z tendencją do nawrotów lub nasileń po stresujących wydarzeniach życiowych.

Często współtowarzyszą: nadużywanie alkoholu/BDZ, dystymia i depresja.

Rokowanie jest istotnie gorsze, gdy zaburzenia współistnieją z depresją (wysokie ryzyko samobójstwa).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Zaburzenia nerwicowe

Etiologia

A

Czynniki biologiczne:

  • czynniki genetyczne – mają największy udział dla zaburzenia panicznego i OCD,
  • zaburzenia genów dla układów neuroprzekaźników - układ GABA-ergiczny,
  • dysfunkcja OUN.

Czynniki psychologiczne i społeczne - stresujące wydarzenia życiowe.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Zaburzenia lękowe w postaci fobii F40

A

Podstawowe objawy:

  • lęk w określonej sytuacji,
  • lęk przed wystąpieniem lękotwórczej sytuacji (antycypacyjny) ,
  • unikanie tej sytuacji.

Częstymi objawami są:

  • uczucie kołatania serca, lęk przed śmiercią,
  • lęk przed utratą kontroli nad postępowaniem lub przed chorobą psychiczną.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Agorafobia

A

Silny lęk przed otwartą przestrzenią, tłumem ludzi, miejscami publicznymi

lub sytuacjami z których wydostanie się może być trudne

np. podróż środkami komunikacji, samotne podróżowanie, przebywanie w kościele, stanie w dużej kolejce

Doprowadza do unikania takich sytuacji i narastających trudności z wyjściem z domu, aż do niemożności jego opuszczenia bez towarzystwa innych osób (bliskich).

Lęk może przejawiać się w postaci napadu paniki.

Agorafobii (szczególnie długotrwałej i nasilonej) mogą towarzyszyć objawy depresyjne.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Fobia społeczna

A

Inaczej zespół lęku społecznego.

Lęk przed oceną i ośmieszeniem, „zbłaźnieniem się” przed innymi ludźmi w sytuacjach społecznych:
- pacjent obawia się, że w tych sytuacjach będzie miał zupełną pustkę w głowie lub to, co powie będzie nieodpowiednie,

Nasilający się w takich sytuacjach lęk doprowadza do całkowitego unikania sytuacji społecznych.

Towarzyszące objawy somatyczne to m.in.:

  • kołatanie serca, uczucie braku tchu,
  • uczucie gorąca, pocenie się, czerwienienie się,
  • drżenie rąk i mięśni, parcie na mocz, nudności.

Objawy najczęściej rozpoczynają się w okresie dorastania.

Ryzyko zachorowania w populacji ogólnej wynosi 7%

Nierzadko współwystępują: depresja, uzależnienia od alkoholu/BDZ, innych SPA,

Duże ryzyko samobójstwa.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Fobia społeczna - postać izolowana

A
  • charakteryzującą się pojawieniem się lęku tylko w jednej sytuacji społecznej, np. lęk podczas jedzenia w towarzystwie.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Fobie specyficzne

A

Lęk wyłącznie w przypadkach ograniczonych do konkretnych sytuacji lub zjawisk.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

algofobia

A
  • ból
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

akrofobia

A

– wysokość

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

arachnofobia

A

– pająki

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

awiatofobia

A

– podróżowanie samolotem

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

hemofobia

A

– krew (jedyna fobia, w której dochodzi do mobilizacji układu przywspółczulnego, co może prowadzić do omdlenia)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

kancerofobia

A
  • nowotwór
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

keraunofobia

A

– pioruny

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

klaustrofobia

A
  • zamknięte, małe pomieszczenia
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
22
Q

nyktofobia

A

– ciemność

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
23
Q

odontofobia

A

– dentysta

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
24
Q

tanatofobia

A
  • śmierć
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
25
Q

zoofobia

A

– zwierzęta

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
26
Q

myzofobia

A
  • lęk przed brudem
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
27
Q

ailurofobia

A
  • lęk przed kotami
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
28
Q

brontofobia

A
  • lęk przed burzą
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
29
Q

musofobia

A
  • lęk przed myszami, szczurami
30
Q

ofidofobia

A
  • lęk przed wężami
31
Q

Lęk paniczny F41.0 - objawy

A

Napad paniki charakteryzuje się silnym lękiem z wyraźnymi objawami wegetatywnymi:

  • kołatanie, przyśpieszenie akcji serca,
  • ból w klatce piersiowej,
  • uczucie duszności,
  • uczucie dławienia,
  • nudności,
  • pocenie się, uderzenia gorąca,
  • drżenie/dygotanie,
  • zawroty głowy,
  • derealizacja i depersonalizacja,
  • parestezje,
  • obawa śmierci, utraty kontroli, „utraty zmysłów”.
32
Q

Lęk paniczny F41.0

A

Nagły początek, pełna intensywność do 10 minut,
a następnie stopniowo ustępują.

Napady pojawiają się bez związku ze znaną czy przewidywalną przyczyną.

Wg ICD-10, by postawić tę diagnozę, należy stwierdzić wystąpienia w ciągu około miesiąca co najmniej kilku napadów lęku z objawami autonomicznymi w sytuacjach, w których brak jest obiektywnego zagrożenia.

Objawy zespołu lęku napadowego prowadzą zwykle do narastania wtórnego lęku antycypacyjnego (lęku oczekiwania) - przed nieprzewidywalnymi napadami lęku.

33
Q

Lęk paniczny F41.0

Należy wykluczyć schorzenia somatyczne, które mogą być przyczyną napadu paniki m.in:

A
  • zaburzenia czynności tarczycy,
  • zaburzenia czynności nadnerczy,
  • zespół wypadania płatka zastawki dwudzielnej,
  • ostre zespoły bólowe,
  • intoksykacja (np. kofeiną, marihuaną)
34
Q

Zaburzenia lękowe uogólnione F41.1

A

Są to przewlekłe zaburzenia lękowe występujące u 1-3% populacji ogólnej charakteryzujące się wolnopłynącymi, bezprzedmiotowymi stanami niepokoju i poczuciem zagrożenia niepowiązanym z sytuacją zewnętrzną.

Może wyprzedzać lub współwystępować z zaburzeniami depresyjnymi/ innymi zaburzeniami lękowymi.
(u około 80% chorych)

Rozpoznanie można postawić po 6 miesiącach utrzymywania się objawów.

35
Q

Zaburzenia lękowe uogólnione F41.1

Objawy

A
  • stałe uczucie zdenerwowania,
  • zamartwianie się,
  • napięcie i drżenie mięśniowe,
  • zaburzenia koncentracji i uwagi,
  • trudności ze snem,
  • zawroty głowy,
  • przyśpieszone bicie serca,
  • dyskomfort w nadbrzuszu.
36
Q

Leczenie zaburzeń lękowych

Psychoterapia

A

(głównie poznawczo-behawioralna)

- rozpoczyna się leczenie nią w mało nasilonych przypadkach.

37
Q

Leczenie zaburzeń lękowych

Farmakoterapia

A
  • doraźna redukcja lęku - BDZ o krótkim działaniu
    (Alprazolam, Lorazepam, Oksazepam)
  • długoterminowa - leki przeciwdepresyjne
    (SSRI, wenlafaksyna)
  • Leki II rzutu:
  • przeciwpadaczkowe (pregabalina)
  • Hydroksyzyna (ograniczone zastosowanie z powodu wywoływania dużej senności).
  • zmniejszenie wegetatywnych objawów lęku (np. kołatanie serca) - beta-blokery,
  • w przypadku OCD dawki leków przeciwdepresyjnych są wyższe niż w przypadku depresji lub innych zaburzeń nerwicowych.
38
Q

Zaburzenia obsesyjno - kompulsyjne F42

Epidemiologia

A

Nazywane również zespół anankastyczny lub„ nerwica natręctw”.

Rozpowszechnienie - ok. 1-3% populacji .

kobiety = mężczyźni

Zwykle przebiega przewlekle i nawraca (szczególnie w sytuacjach stresowych).

Do oceny służy skala natręctw Yale-Brown

39
Q

Zaburzenia obsesyjno - kompulsyjne F42

A

Występowanie nawracających natrętnych myśli, impulsów (obsesji) i/lub przymusowych czynności (kompulsji).

Treść obsesji jest zwykle związana z: zachowaniem czystości, seksem, religią, agresją.

Kompulsje najczęściej dotyczą: sprawdzania, zachowania czystości, liczenia.

Pacjent próbuje się przeciwstawiać takim myślom lub czynnościom (ocenia je jako przykre) , ale próby te zazwyczaj są bezskuteczne.

Wykonanie czynności natrętnych czasem na pewien czas redukuje przeżywane napięcie i lęk.

40
Q

Zaburzenia obsesyjno - kompulsyjne F42

Rozpoznanie

A

Aby je rozpoznać, należy stwierdzić, że obsesje i/lub kompulsje

występują przez większość dni w ciągu co najmniej 2 tygodni

i powodują cierpienie pacjenta oraz pogorszenie jego codziennego funkcjonowania.

41
Q

PANDAS

A
  • dziecięce autoimmunologiczne zaburzenie związane z

infekcją streptokokiem beta-hemolitycznym gr. A (u dzieci z pląsawicą Sydenhama pojawiają się obsesje i kompulsje)

42
Q

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne F43

Klasyfikacja

A

Ostra reakcja na stres F43.0

Zaburzenie stresowe pourazowe F43.1

Zaburzenia adaptacyjne F43.2

43
Q

Ostra reakcja na stres

A

Przemijające zaburzenia o znacznym nasileniu, rozwijające się wskutek wyjątkowego stresu fizycznego lub psychicznego (np. katastrofa) u osoby uprzednio bez jakichkolwiek zaburzeń psychicznych.

44
Q

Ostra reakcja na stres - kryteria czasowe

A

Rozwija się w ciągu minut od zadziałania stresora i zanika w ciągu godzin lub 2-3 dni.

45
Q

Ostra reakcja na stres

Objawy

A
  • „stan oszołomienia” z zawężeniem pola świadomości i uwagi,
  • zaburzenia orientacji,
  • możliwa jest niepamięć częściowa i całkowita tego stanu,
  • stupor dysocjacyjny/pobudzenie,
  • zamieranie/ucieczka,
  • przyśpieszona akcja serca, pocenie się, zaczerwienienie,
46
Q

Zaburzenie stresowe pourazowe F43.1

A

Inaczej zespół stresu pourazowego (PTSD).

Powstaje jako opóźniona (od kilku tygodni do kilku miesięcy po urazie – zwykle do 6 mies.)

i/lub przedłużona reakcja na stresujące wydarzenie o wyjątkowo zagrażającym charakterze, które dla każdego mogłoby stanowić przejmujące nieszczęście (np. wojna, katastrofa).

Przebieg jest falujący i zmienny.

U większości objawy ustępują całkowicie, u niewielkiej części może być przewlekłe z przejściem w trwałą zmianę osobowości.

Występuje u 7-25% osób, które doznały silnej traumy.

47
Q

Zaburzenie stresowe pourazowe

Czynniki predysponujące

A
  • zaburzenia psychiczne (głównie lękowe i afektywne),
  • cechy osobowości (np. anankastyczna, asteniczna),
  • płeć żeńska (2x częściej),
  • podatność genetyczna i choroby psychiczne w rodzinie,
  • przebyte wcześnie zdarzenia traumatyczne.

Na świecie występowanie waha się od 1% do 18%.
W Polsce występuje u około 10-16% populacji dorosłych.

48
Q

Zaburzenie stresowe pourazowe

Typowe objawy

A
  • reminiscensje – powtarzające się przeżywanie urazu na nowo w natrętnych wspomnieniach lub snach,
  • uporczywe poczucie „odrętwienia” i otępienia uczuciowego, odizolowania od innych ludzi,
  • anhedonia,
  • unikanie sytuacji mogących przypominać dawny uraz,
  • mogą pojawiać się ostre wybuchy paniki lub agresji,
  • zazwyczaj występuje stan pobudzenia układu autonomicznego ze wzmożonym stanem czuwania, bezsennością,
  • często pojawia się lęk i depresja, nierzadko myśli samobójcze, nadużywanie alkoholu i leków.
49
Q

Zaburzenia adaptacyjne F43.2

A

Powstają w wyniku sytuacji stanowiących duże i ważne zmiany w życiu pacjenta, nie przekraczających jednak granic zwykłego ludzkiego doświadczenia.

(np. utrata rodziców lub współmałżonka, rozpoczęcie nauki w szkole, urodzenie dziecka)

50
Q

Zaburzenia adaptacyjne F43.2

Objawy

A

(w stopniu utrudniającym prawidłowe funkcjonowanie społeczne)

  • obniżenie nastroju,
  • lęk i zamartwianie się,
  • poczucie bezradności,
  • napięcie emocjonalne,
  • wybuchy złości, zachowania agresywne (szczególnie u młodzieży),
  • u dzieci - objawy regresu, np. powrót do moczenia nocnego, ssanie palca.
51
Q

Zaburzenia adaptacyjne F43.2

Rozpoznanie

A

Zaburzenia adaptacyjne rozpoczynają się w ciągu MIESIĄCA od wystąpienia stresującego wydarzenia i trwają do pół roku.

Jeśli czas ich trwanie przekracza 6 miesięcy należy rozpocząć diagnostykę w kierunku depresji .

52
Q

Leczenie zaburzeń związanych ze stresem

A

Postaci ostre - anksjolityki (hydroksyzyna, BDZ) , opieka i wsparcie.

Zaburzenia stresowe pourazowe - głównie leki przeciwdepresyjne (ale też normotymiki, LPP IIG) , psychoterapia (najczęściej CBT).

53
Q

Zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne) F44 - definicja

A

Utrata świadomej kontroli nad własną tożsamością, pamięcią, myśleniem, przeżywaniem czy własnym ciałem.

Częściej chorują kobiety (>60%),
ale amnezja i fuga częściej występują u mężczyzn.

Objawy są odbiciem wyobrażeń chorego, o tym jaki jest obraz i przebieg kliniczny określonej choroby.

Przyczyną jest uraz psychiczny, ale rolę w patogenezie odgrywają też nieprawidłowości OUN.

Ważne jest wykluczenie chorób somatycznych (w tym neurologicznych), innych psychicznych, a także symulacji.

54
Q

Zaburzenia dysocjacyjne (konwersyjne) F44 - podział

A

Amnezja dysocjacyjna F44.0

Fuga dysocjacyjna F44.1

Osłupienie (stupor) dysocjacyjny F44.2

Trans i opętanie F44.3

Dysocjacyjne zaburzenia ruchu F44.4

Drgawki dysocjacyjne F44.5

Dysocjacyjne znieczulenie i utrata czucia zmysłowego F44.6

Inne zaburzenia dysocjacyjne F44.8

  • Zespół Gansera F44.80
  • Osobowość mnoga F44.81
55
Q

Amnezja dysocjacyjna

A
  • częściowa, rzadziej całkowita, utrata pamięci, najczęściej na skutek traumatycznych wydarzeń życiowych.
56
Q

Fuga dysocjacyjna

A
  • pacjent wykonuje wiele różnych czynności, bardzo złożonych (np. podróżuje daleko od domu), których potem nie pamięta,
  • fugi występują okresowo - najczęściej co kilka tygodni, miesięcy.
57
Q

Trans i opętanie

A
  • niezależnie od własnej woli pacjent traci kontrolę nad myślami, przeżywaniem, ciałem, własną tożsamością,
  • dochodzi do zastąpienia jego własnej osobowości przez inną (postrzeganą często jako demoniczną, co może prowadzić do: przemawiania obcymi głosami, językami, wykazywania się nietypową dla jego osoby siłą).
58
Q

Dysocjacyjne zaburzenia ruchu

A
  • przejawiają się zaburzeniami w wykonywaniu ruchów dowolnych,
  • przypominać mogą częściowy niedowład, a nawet całkowite porażenie.
59
Q

Drgawki dysocjacyjne

A
  • przypominają drgawki w przebiegu napadu padaczkowego, ale bez innych towarzyszących mu objawów (takich jak: przygryzania języka, oddania moczu), a świadomość pacjenta jest przy tym w pełni lub przynajmniej częściowo zachowana,
  • często występują napady śmiechu lub płaczu.
60
Q

Osłupienie dysocjacyjne

A
  • całkowite niekontrolowane „odcięcie się” danej osoby od sytuacji, osób, miejsca, w którym się znajduje,
  • obserwuje się zahamowanie ruchowe, mutyzm, odmowę przyjmowania pokarmów, brak kontaktu z otoczeniem, a nawet zanieczyszczanie się,
  • pacjent jest przynajmniej w znacznym stopniu przytomny (wskazują na to napięcie mięśniowe, reakcje wegetatywne), jednak czasem obecne są krótkotrwałe zaburzenia świadomości.
61
Q

Dysocjacyjne znieczulenia i utrata czucia zmysłowego

A
  • psychogenne zaburzenia czucia w zakresie różnych obszarów skóry czy narządów zmysłów, np. różnego rodzaju zaburzenia wzroku, słuchu (dysocjacyjna ślepota/głuchota).
62
Q

Zespół Gansera

A
  • zaburzenie reaktywne, określane jako zespół sytuacyjny z pogranicza psychoz, zaburzeń dysocjacyjnych i symulacji.

Przypomina świadome udawanie choroby psychicznej, polega na trudności w wykonywaniu niektórych prostych czynności czy odpowiedzi na proste pytania, (np. na pytanie „ile jest 2+2?”, pacjent podaje przybliżoną odpowiedź, czyli „pięć”),

Najczęściej jest reakcją na trudną sytuację chorego (np. zagrożenie więzieniem).

63
Q

Osobowość mnoga

A
  • występowanie u danej osoby przynajmniej dwóch osobowości, z własną odrębną tożsamością dla każdej z postaci i brakiem wzajemnych wspomnień pomiędzy nimi,
  • powstaje po szczególnie traumatycznych przeżyciach.
64
Q

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (somatoformiczne) F45

A

Rozpoznanie stawia się wówczas, gdy występuje:

  • co najmniej 2 letni okres utrzymywania się wielorakich i zmiennych dolegliwości somatycznych, przy braku stwierdzonych odpowiednich przyczyn somatycznych,
  • uporczywe nieakceptowanie zapewnień lekarzy w sprawie nieobecności schorzeń somatycznych,
  • upośledzenie funkcjonowania społecznego i rodzinnego.

Należy wykluczyć urojenia hipochondryczne (brak krytycyzmu w urojeniach).

65
Q

W skład grupy zaburzeń somatoformicznych wchodzą:

A

Zaburzenie somatyzacyjne F45.0

Zaburzenie hipochondryczne F45.2

Zaburzenia autonomiczne występujące pod postacią somatyczną F45.3

Uporczywe bóle psychogenne F45.4

66
Q

Zaburzenia somatyzacyjne

A

Związane są z licznymi i ciągłymi skargami pacjenta na wiele różnych, zmieniających się dolegliwości somatycznych, które niekoniecznie dotyczą konkretnej choroby czy chorób somatycznych,
Najczęstsze skargi dotyczą układu trawiennego, nieprzyjemnych doznań (np. swędzenie, pieczenie) oraz wykwitów skórnych.

67
Q

Zaburzenia hipochondryczne

A

W zaburzeniu hipochondrycznym dominuje nieuzasadnione przekonanie o istnieniu przynajmniej jednej poważnej choroby somatycznej.

Chory zgłasza uporczywe skargi i stale skupia uwagę na objawach - normalne doznania są przez niego błędnie interpretowane jako nieprawidłowe, wyzwala to LĘK powodujący wystąpienie objawów wegetatywnych i uruchamia błędne koło nerwicowe.

68
Q

DYSMORFOFOBIA

A

można zaliczyć do zaburzeń hipochondrycznych

zaburzenie obrazu ciała, występujące często u adolescentów i młodych dorosłych

Towarzyszy jej prawie zawsze: duża depresja, fobia społeczna, OCD, pewne typy zaburzeń osobowości, nadużywanie alkoholu lub BDZ.

69
Q

Zaburzenia autonomiczne występujące pod postacią somatyczną

A

Związane są ze skargami pacjenta na dolegliwości związane z funkcjonowaniem układów kontrolowanych przez nerwowy układ autonomiczny, m.in. układu sercowo-naczyniowego, oddechowego czy pokarmowego;

Pacjent może zgłaszać np. objawy: „nerwicy serca”, „nerwicy żołądka”, psychogennej biegunki, wzdęć, niestrawności, czkawki, przyspieszony oddech, przyspieszone bicie serca, drżenie ciała.

70
Q

Uporczywe bóle psychogenne

A

Polegają na przewlekle występujących uporczywych silnych bólach (np. głowy czy dolnego odcinka kręgosłupa), które nie są związane z zaburzeniami somatycznymi, a w ich powstawaniu i rozwoju główną rolę odgrywają czynniki psychologiczne.

WAŻNE - Pacjenci autentycznie cierpią i odczuwają ból !!!

A silny lęk i przekonanie o poważnej niezdiagnozowanej chorobie mogą prowadzić do samobójstwa.

71
Q

Leczenie zaburzeń somatoformicznych

A

Podstawę leczenie stanowi psychoterapia (najczęściej poznawczo - behawioralna)

Gdy jednak konieczna jest farmakoterapia przy wyborze leku należy preferować lek dający jak najmniej objawów niepożądanych
- ich wystąpienie nasila lęk i może stać się powodem przerwania terapii, a także nasilenia zaburzeń.

Należy UNIKAĆ leków uspokajających z grupy BDZ.

NAJCZĘŚCIEJ leki z grupy SSRI lub SNRI, a w bólach psychogennych - duloksetyna / pregabalina

Psychiatria (20 decks)

Brainscape helps you reach your goals faster, through stronger study habits.
© 2024 Bold Learning Solutions. Terms and Conditions