dis Flashcards
υπονατριαμια
κάτω των 135 mEq/L. Οι κλινικές εκδηλώσεις της εμφανίζονται επί τιμών Na
υπονατριαμια
Αιτιολογία
1,Serum osmolality Normal (280–295 mOsm/kg) 1.Hyperproteinemia 2. Hyperlipidemia (chylomicrons, triglycerides, rarely cholesterol)
High (> 295 mOsm/kg) 1. Hyperglycemia 2. Mannitol, sorbitol, glycerol, maltose 3. Radiocontrast agents
Low ( 20 mEq/L Renal salt loss 1. Diuretics 2. ACE inhibitors 3. Nephropathies 4. Mineralocorticoid deficiency 5. Cerebral sodiumwasting syndrome Euvolemic 1. SIADH 2. Postoperative hyponatremia 3. Hypothyroidism 4. Psychogenic polydipsia 5. Beer potomania 6. Idiosyncratic drug reaction (thiazide diuretics, ACE inhibitors) 7. Endurance exercise 8. Adrenocorticotropin deficiency Hypervolemic Edematous states 1. Heart failure 2. Liver disease 3. Nephrotic syndrome (rare) 4. Advanced kidney disease
SX hyponatremia
Mild symptoms of nausea and malaise progress to headache,
lethargy, and disorientation as the sodium concentration
drops. The most serious symptoms are respiratory
arrest, seizure, coma, permanent brain damage, brainstem
herniation, and death.
Labs hyponatremia
σerum electrolytes,
creatinine, and osmolality as well as urine sodium.
mprei thireoidis k epinefridia
Tx hyponatremia
Regardless of the etiology of hyponatremia and the patient’s
volume status, restriction of free water and hypotonic fluid
intake is the initial step
Hypovolemic patients require adequate fluid resuscitation
from isotonic fluids (either normal saline or lactated
Ringer solution) to suppress the hypovolemic stimulus for
ADH release. Patients with cerebral salt wasting may
require hypertonic saline to prevent circulatory collapse;
some may respond to fludrocortisone. Hypervolemic
patients may require loop diuretics or dialysis, or both, to
correct increased total body water and sodium. Euvolemic
patients may respond to free water restriction alone.
Pseudohyponatremia from hypertriglyceridemia or
hyperproteinemia requires no therapy except confirmation
with the clinical laboratory. Translocational hyponatremia
from glucose or mannitol can be managed with glucose
correction or mannitol discontinuation (if possible).
No specific therapy is necessary in patients with reset
osmostat since they successfully regulate their serum
sodium with fluid challenges and water deprivation.
IV NaCI 0,9% ή IV Ringer με γαλακτικό επί υποογκαιμικής υπονατριαιμίας
Το έλλειμμα Νa δίδεται υπό του τύπου:
Έλλειμα Νa = 0,5(γυν) ή 0,6(άνδρ) Χ σωματικό βάρος Χ (120 - Νa πλάσματος). Η εφαρμογή του τύπου
μας οδηγεί στο πόσο Νάτριο πρέπει να χορηγήσωμε ώστε η συγκέντρωση Νατρίου να φθάσει στο όριο
ασφαλείας(120mEq/L). Ο ταχύς ρυθμός αποκατάστασης της συγκεντρώσεως Νa ενέχει τον κίνδυνο
εμφάνισης, μετά παρέλευση 1- ή 2 24ώρων απομυελίνωσης της γέφυρας του εγκεφαλικούς στελέχους,
υπερωσμωτικής αιτιολογίας, που εκδηλώνεται με παραπάρεση ή τετραπάρεση, δυσαρθρία και κώμα. Ο
κίνδυνος της απομυελίνωσης είναι μεγαλύτερος σε βαριά χρόνια υπονατριαιμία, όταν ο ρυθμός
αποκατάστασης υπερβαίνει την τιμή των 12mEq/L το πρώτο 24ωρο ή η τιμή της συγκέντρωσης Νa το πρώτο
48ωρο από την έναρξη αγωγής είναι >140mEq/L. Ασφαλής ρυθμός διόρθωσης είναι η χορήγηση Νa με
μέγιστο ποσό 12mEq/L ημερησίως, επί ασυμπτωματικών ασθενών, ενώ σε νευρολογικά συμπτώματα
συνιστάται βραδύς ρυθμός χορήγησης (1,5–2mEq/L)Χ3-4h, μέχρι υποχωρήσεως των συμπτωμάτων και εν
συνεχεία επιτάχυνση ρυθμού χορήγησης.
Θεραπεία Υποκείμενης Νόσου
Σε υπερογκαιμική υπονατριαιμία με οιδήματα περιλαμβάνει όπωσδήποτε αντιμετώπιση του υποκείμενου
νοσήματος(ΣΚΑ, Κίρρωση ήπατος, Νεφρωσικό Σ.), που ευθύνεται για την υπονατριαιμία και αντιμετώπιση
της ίδιας της υπονατριαιμίας, κατ’ αναλογία προς την κάθε περίπτωση, με στέρηση ύδατος, συμπληρωματική
χορήγηση χλωριούχου νατρίου(ισότονο διάλυμα NaCl 0,9% iv), χορήγηση διουρητικών, και σε βαριά ή
συμπτωματική υπονατριαιμία, ενδοφλέβια χορήγηση υπέρτονου διαλύματος χλωριούχου νατρίου(iv Ringer
με γαλακτικό επί υποογκαιμικής υπονατριαιμίας).
Επί συνδρόμου απρόσφορης έκκρισης ADH (SIADH):
Οξύ SIADH: Περιορισμός πρόσληψης νερού σε 1L ημερησίως, με διατήρηση πρόσληψης Νa και επί
εμμενούσης υπονατριαιμίας χορηγείται NaCl 3% με Φουροσεμίδη.
• Χρόνιο SIADH: Υποχωρεί συνήθως με τη διόρθωση του αιτίου (Πνευμονία, ΤΒC). Ο περιορισμός λήψεως
ύδατος δρα ευνοϊκά και σε αυτή την περίπτωση. Επί χρονίου συνδρόμου με έκτοπη παραγωγή (κυρίως σε
νεοπλάσματα πνεύμονος), συνιστάται χορήγηση demeclocycline 300-600mg/24ωρο διαιρεμένο σε δόσεις. Η
πρόσληψη ύδατος σε ποσότητα μικρότερη του αποβαλλομένου ποσού ουρων είναι αποτελεσματικό μέτρο
θεραπείας αλλά είναι δύσκολη η εφαρμογή του σε βαρειά Καρδιακή Ανεπάρκεια. Φουροσεμίδη και α-ΜΕΑ
έδωσαν ικανοποιητικά αποτελέσματα σε ασθενείς με βαρειά Καρδιακή Ανεπάρκεια.
Υπερνατριαμια
Να ορου >155 mEq/L
