2.5 Eiwit turnover en eiwitbeperkt dieet bij stofwisselingsziekten Flashcards
Noem 3 macronutriënten en wat zijn de kenmerken hiervan?
Koolhydraten: Korte termijn energieopslag
Vetten: Lange termijn energieopslag
Eiwitten: Zeer weinig functie als energieopslag.
- Bestaat uit aminozuren
- In natuurlijke eiwitten zitten essentiële en niet-essentiële aminozuren
Anabool: Vasthouden eiwitten
Katabool: Eiwitten afbreken
Waar zitten eiwitten in het menselijk lichaam?
- Spieren
- Enzymen
- Plasma eiwitten (Albumine, hemoglobine, immunoglobulines)
- Collageen en structurele eiwitten
- Verteringseiwitten
- Membraaneiwitten
- Hormoon
In totaal is er ongeveer 200 gram vrije aminozuren
Wat wordt er gemaakt uit aminozuren?
N-verbindingen: Stikstofverbindingen
Bijvoorbeeld: Purine, creatine, creatinine, heem, pyrimide
Hoe vindt de eiwit- en aminozuur turnover plaats?
Via het dieet krijg je aminozuren binnen in de aminozuurpool. Met deze aminozuren kan er lichaamseiwitten of stikstofhoudende stoffen worden gemaakt. Aminozuren die ontstaan bij de proteolyse van de lichaamseiwitten komen terecht in de aminozuurpool. Aminozuren worden afgebroken tot ureum en CO2.
Eiwit turnover is ongv. 280 gram per dag
20% rustmetabolisme
Waarom vindt er überhaupt eiwit turnover plaats?
Het is een mechanisme om beschadigde (door UV-straling of toxische stoffen), verkeerd gevouwen of overbodige eiwitten te verwijderen en te vervangen door nieuwe functionele eiwitten.
Tijdens het vasten/ziekten worden de skeletspieren gebruikt als eiwitbron om andere weefsels van aminozuren te voorzien
Hoe vindt de eiwit- en aminozuur turnover bij gezonde volwassenen plaats?
Dagelijks krijgt een persoon 80 gr eiwitten per dag binnen. Dit wordt verteerd in de darmen. Vanuit de darmen worden verteringsenzymen gemaakt. Aminozuren kunnen metabolieten maken en worden uitgescheiden door de urine. Kleine hoeveelheid van de aminozuren zitten in de feces.
Er vindt ook uitwisseling van aminozuren naar eiwitten en omgekeerd plaats
Hoe vindt het aminozuur metabolisme plaats?
Aminozuur wordt omgezet tot C-skelet (a-ketonzuur)
C-skelet wordt afgebroken tot CO2 in de gevoede toestand en afgebroken tot glucose en acetyl-CoA in de gevaste toestand. Er ontstaat minder acetyl-CoA dan bij vetverbranding waardoor dit niet efficiënt is om te verbranden.
Bij teveel aminozuren wordt de NH3-groep omgezet tot ureum in de lever en uitgescheiden (ureumcyclus)
Hoe vindt de ureumcyclus plaats?
NH3 wordt omgezet tot ureum in de lever (Want in het begin is de concentratie 200/300) met behulp van 5 enzymen en gebeurd niet spontaan
Als stikstof niet wordt omgezet tot ureum ontstaat er CO2
Wat is de stikstofbalans?
Balans:
- Lichaamseiwit: Afbraak = aanmaak
- N-intake = N-verlies
Positieve stikstofbalans:
- Lichaamseiwit: Aanmaak > Afbraak
- N-intake > N-verlies
Negatieve stikstofbalans:
- Lichaamseiwit: Afbraak > Aanmaak
- N-verlies > N-intake
Waar zorgt een positieve N-balans voor?
- Groei
- Wondgenezing
- Zwangerschap
- Bodybuilding
Waar zorgt een negatieve N-balans voor?
- Ondervoeding/vasten (proteïn-energie malnutritie)
- Grote wonden/brandwonden
- Koorts
- Cachexie (Bijv. kanker, COPD)
- Hyperthyroïdisme
Wat is de eiwitbehoefte van een gezonde volwassene?
EAR (Estimated Average Requirement): 0,65 gram eiwit/kg/dag
RDA (Recommended Dietary Allowance): 0,83 gram eiwit/kg/dag. Dat dekt de behoefte voor eiwitten voor 97,5%
Hoe groot moet de eiwit intake zijn bij zieke mensen?
De RDA dus de 0,83 gram eiwit/kg/dag dekt niet meer de behoefte aan eiwitten
Zieke PT: 1,2 gram/kg eiwit
Het kan eventueel ook worden verhoogd naar 1,5 gram/kg maar niet hoger dan 2 gram/kg
Hoe wordt de kwaliteit van een voedingseiwit aangegeven?
- Verteerbaar zijn
- Er moet een biologische waarde zijn (essentiële en niet-essentiële aminozuren).
- Hoge biologische waarde bevatten alle essentiële aminozuren in een goede verhouding
Wat zijn essentiële aminozuren?
- Histidine
- Isoleucine
- Leucine
- Lysine
- Methionine
- Phenylalanine
- Threonine
- Tryptophan
- Valine
Wat voor informatie wordt er verkregen door de stikstofbalans?
Aanmaak en afbraak van lichaamseiwitten