آنتی بیوتیک Flashcards
۴ گروه موادی که برای کنترل رشد میکروب ها استفاده میشن چیان؟
1) Sterilizing Agents : این گروه ترکیبات استریل کننده هستند که از قدرت بسیار بالایی برخوردارند مثل دمای بسیار بالا و یا اشعه. این ترکیبات قادرند هر موجود زنده ای را از بین ببرند.
2) Disinfectant : Disinfectants ها یا ترکیبات ضدعفونی کننده می توانند بسیاری از میکروب ها را از بین ببرند (نه همه را) و عمدتا برای ضدعفونی کردن سطوح استفاده می شوند. نباید آن ها را برای بافت زنده استفاده کنیم چون به قدری قوی هستند که می توانند به بافت زنده آسیب برسانند.
3) Antiseptics : مفهوم ملایم تری از اثر یک ماده شیمیایی بر روی میکرو ارگانیسم ها را بیان می کند. پس نسبت به disinfectant ها اثر ملایم تری دارند و به گونه ایست که ما می توانیم به صورت موضعی (پوستی) برای از بین بردن میکروب ها استفاده کنیم مثل الکل یا محلول ید که برای ضدعفونی کردن دست ها استفاده می شوند ، ولی استفاده ی
خوراکی از آن ها مجاز نیست.
4) Chemotherapeutics : مواد شیمیایی که برای از بین بردن میکروب ها استفاده می شوند که به صورت سیستمیک قابل استفاده هستند ( قابل خوردن هستند) مثل پنی سیلین ها و کلیه ی دستجات آنتی بیوتیکی.
از اون ۴ دسته موادی که برای کنترل رشد میکروب استفاده میشه ، انتی بیوتیک ها جز کدوم دسته ان؟
Chemotherapeutics
انتی بیوتیک های bacteriostatic چی ان؟
پسوند static به معناى سکون) ترکیباتی اند که با غلظت استفاده شده در بدن (nonباعث مهار رشد و تکثیر باکترى شده و اجازه انتشار عفونت را نمی دهند. مانند اریترومایسین، تتراسایکلین ها، کلرآمفنیکل، سولفونامیدها.
انتی بیوتیک های bactericidal چی ان؟
Bactericidal : (پسوند cidal به معنای کشنده) ترکیباتی که با غلظت استفاده شده در بدن میکروارگانیسم را می کشند. مانند بتالاکتام ها و آمینوگلیکوزیدها.
در مورد باکتریسیدال و باکتریواستاتیک
برای بیمار نقص ایمنی کدوم استفاده میکنیم؟
در افرادی که نقص سیستم ایمنی دارند و دارو های سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کنند انتخاب بهتر ما در صورت بروز عفونت استفاده از ترکیبات Bactericidal است؛ زیرا دارای ریسک کمتری برای افرادی که ضعف سیستم ایمنی دارند، هستند. مثلا افرادی که شیمی درمانی سرطان می شوند یا مثلا کسانی که بافت پیوندی دریافت کرده اند و از دارو هایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند استفاده می کنند مثل کورتون ها ، کورتیکواستروئید ها یا افرادی که بیماری های روماتیسمی دارند مجبور هستند به دلایلی از این دارو ها استفاده کنند.
در مورد باکتریسیدال و باکتریواستاتیک
برای بیمار ایمنی نرمال کدوم استفاده میکنیم؟
در فردی با سیستم ایمنی نرمال، مصرف Bacteriostatic یا Bactericidal تفاوت چندانی ندارد. البته نوع عفونت، تهاجمی بودن عفونت و شرایط بالینی بیمار خیلی تعیین کننده اند. در این شرایط حتی اگر از ترکیبات Bacteriostatic استفاده کنیم رشد باکتری ها مهار می شود و بقیه کار کشتن باکتری ها را سیستم ایمنی انجام می دهد.
انتی بیوتیک های narrow spectrum چیه؟
مثال؟
کی استفاده میشن؟
آنتی بیوتیک هایی هستند که طیف اثر محدود روی یک سری میکروب های خاص دارند مثل پنی سیلین های V و G. زمانی از این آنتی بیوتیک ها استفاده می کنیم که بدانیم میکروب ایجاد کننده عفونت دقیقا چیست یعنی تست آنتی بیوگرام به وسیله آزمایشگاه انجام شده و نتیجه ی آن مشخص کند که این عفونت مثلا توسط E-coli ایجاد شده و وقتی دقیقا بدانیم که مولد عفونت چه میکروبی است، مستقیما سراغ آنتی بیوتیکی که روی آن اثر می گذارد می رویم و لزومی در استفاده از آنتی بیوتیک وسیع الطیفی که کل فلور نرمال بدن را تحت تاثیر قرار می دهد، نیست.
انتی بیوتیک های wide spectrum?
مثال؟
کاربرد ان ها؟
آنتی بیوتیک های وسیع الطیف هستند و روی دسته های میکروبی زیادی اثر می گذارند مانند دسته ی خود پنی سیلین ها مثل آمینوپنی سیلین ها (آموکسی سیلین و آمپی سیلین) و همچنین بسیاری از سفالوسپورین ها. بنابراین در کیس هایی که عفونت میکس داشته باشیم استفاده از wide spectrum ها ارجحیت دارد. مثل سوختگی ها که poly-infection داریم و می دانیم که تعداد زیادی از گروه های میکروبی در حال فعالیت هستند، یا در انواع
مننژیت که عوامل مختلفی می توانند ایجاد کننده ی آن باشند، برای این که در کیس مننژیت چیزی miss نشود از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف استفاده می کنیم تا کنترل بهتری در عفونت داشته باشیم. یا تا زمان آمدن جواب تست آنتی بیوگرام برای این که فرد در معرض خطر بیشتر نباشد از این گروه آنتی بیوتیک ها استفاده می کنیم چرا که ممکن است تشخیص ما در نوع عفونت اشتباه باشد؛ پس پزشک برای کم کردن ریسک انتشار عفونت، از یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف استفاده می کند.
ایا وسیع طیف بودن انتی بیوتیک یعنی potency بیشتری هم داره؟
طیف اثر آنتی بیوتیک هیچ گونه ارتباطی با Efficacy یا Potency آنتی بیوتیک ندارد .
اینکه تصورکنیم هرچقدر یک آنتی بیوتیک طیف اثر بیشتری داشته باشد، قدرت و کارایی بیشتری هم دارد کاملا نادرست است به طور مثال ممکن هست یک آنتی بیوتیک جزو narrow spectrum ها باشد اما potency بسیار بالایی برای یک نوع میکروب خاص داشته باشد و اصلا هیچ ارتباطی با spectrum of activity آن ندارد
اینکه میگیم MIC فلان میکروب در حد ۲ میکروگرمه یعنی چی؟
حداقل غلظت آنتی بیوتیک است که می تواند اثر مهاری بر روی رشد میکروارگانیسم ها داشته باشد . عدد MIC را در محیط آزمایشگاه محاسبه می کنند؛ مثلا گفته می شود که MIC این میکروب در حدود 2 میکروگرم است. (دقت کنیم که MIC از جنس غلظت است).
آیا این MIC که در محیط آزمایشگاه محاسبه می شود در بدن انسان هم با همین غلظت تاثیر می گذارد و استفاده می شود؟
دقت کنیم که برای اینکه یک آنتی بیوتیک اثر آنتی باکتریال مناسبی در بدن داشته باشد باید مقدار 3 الی 4 برابر MIC آزمایشگاهی استفاده شود که البته شما نیازی به محاسبه ی این مقادیر ندارید و در همان دوز هایی که در گایدلاین ها تعیین شده است همه ی این محاسبات انجام شده است .
چه موقع گفته میشود که یک میکروارگانیزم به آنتی بیوتیک مقاوم هست ؟
تعریف مقاومت انتی بیوتیک چیه؟
اگر MIC یک آنتی بیوتیک به قدری بالا باشد که عملا نتوانیم این غلظت از آنتی بیوتیک را در بدن انسان استفاده کنیم گفته می شود که میکروارگانیسم نسبت به این آنتی بیوتیک مقاوم است. (چرا که افزایش بیش از حد غلظت آنتی بیوتیک در بدن برای بافت های خود بدن بسیار آسیب زننده خواهد بود)
از دست رفتن efficacy یک نوع آنتیبیوتیک خاص علیه یک نژاد باکتریایی
دو انتی بیوتیک وایسته به غلطت و یاکتریوسیددال نام ببر
کینولون ها
امینوگلیکوزید ها
در مورد انتی بیوتیک ها منظور از time dependent چیه؟
در این گروه آنتی بیوتیک ها، غلظت به مقدار چشمگیری تعیینکننده اثر آنها نیست. در مقابل مدت زمان مواجهه با میکروب تعیینکننده اثر است. مثال واضح در گروه Time-dependent ها مهارکنندههای سنتز دیواره سلولی هستند که در راس آنها پنیسیلینها قرار میگیرد.
WhatIs the Post antibiotical effects
کدوما این اثر را دارند؟
به این مفهوم است که با حذف آنتیبیوتیک از محیط همچنان شاهد اثر آنتی بیوتیکی دارو هستیم و میکروب رشد نمیکند و پیک افزایش انتشار عفونت مشاهده نمیشود. این ویژگی در بعضی از آنتی بیوتیکها دیده میشود.
آنتی بیوتیک هایی که دارای این ویژگی هستند و اثر پس آنتی بیوتیکی طولانی تری دارند مثل جنتامایسین (از دسته آمینوگلیکوزیدها) و ایمی پنم؛ اگر مقداری در ساعت مصرفشان جا به جایی رخ بدهد همچنان اثر آنتیباکتریال خود را دارند. ولی در مقابل داروهایی که این اثر را ندارند یا اثر post anti-biotical آن ها کوتاه است مثل پنی سیلین باید کاملا دقیق و سر ساعت معین مصرف شوند. اگر به محض کاهش غلظت آنتی بیوتیک در بدن فرد، دوز بعدی مصرف نشود تکثیر میکروب و
انتشار عفونت دوباره شروع میشود.
Post antibiotical effects
را در سفتازیدیم و ایمی پنم مقایسه کن.
وقتی ایمی پنم داریم روند رشد میکروب ها مثل سفتازیدیم صعودی نخواهد بود ، بلکه به مدت حدودا 2 ساعت هیچ رشدی در محیط کشت نداریم. این بازه ی 2 ساعته مربوط به -Post Anti
biotical Effect دارو است و سفتازیدیم این اثر را ندارد. اگر پس از 2 ساعت مجددا ایمی پنم به محیط اضافه نشود رشد میکروب ها روند صعودی پیدا می کند. (اما نسبت به سفتازیدیم شیب ملایم تری دارد.)
مقاومت ذاتی به انتیبیوتیک چیه؟
مقاومت اکتسابی؟
مقاومت ذاتی: خود باکتری ذاتا به واسطه ی ژنومش به نوع خاصی از آنتیبیوتیک مثلا پنی سیلین مقاوم است.
مقاومت اکتسابی: این نوع باکتری از ابتدا مقاوم نبوده, بلکه به دلیل قرار گرفتن مداوم در مجاورت نوع خاصی از آنتیبیوتیک، راه مقاومت نسبت به آن را پیدا کرده است. علت اصلی مقاومت آنتیبیوتیکی رایج کنونی، مقاومت
اکتسابی باکتریها نسبت به آنتیبیوتیک است که باعث بیتاثیر شدن کامل آنتیبیوتیک علیه یک گونه ی خاص از
باکتری میشود
در راه های باکتری برای اکتساب مقاومت انتی بیوتیکی ، روش تولیذ انزیم های غیر فعال کننده یا تخریب کننده:
کدوم باکتری ها در مقابل چه باکتری ای؟
با چه مکانیزممی؟
یکی از مهمترین راههای کسب مقاومت آنتیبیوتیکی برای انواعی از باکتریهای گرم مثبت، در مقابل پنیسیلینها تولید
آنزیم های تخریب کننده است. میکروارگانیسمها موجودات هوشمندی هستند و زمانی که آنتیبیوتیکی مداوم بر علیه آنها استفاده شود، قسمت Basic و کلیدی ساختار شیمیایی آنتیبیوتیک را شناسایی و با تولید آنزیم های تخریب کننده، آن قسمت را هدف قرار داده و از بین میبرند. به طور مثال اثر آنتیبیوتیکی پنیسیلین ملزم به حضور حلقه های بتالاکتام آن است و تمامی پنیسیلینها حلقه ی بتالاکتام را دارند. مهم ترین راه کسب مقاومت میکروبهای مقاوم شده به پنیسیلین، ایجاد آنزیم بتالاکتاماز یا پنیسیلیناز محسوب میشود. آنزیم بتالاکتاماز، حلقه ی بتالاکتام ضروری پنیسیلین را شکسته و در نهایت آنزیم را از بین میبرد.
در راه های باکتری برای اکتساب مقاومت انتی بیوتیکی ، روش کاهش تجمع انتی بیوتیک در میکروارگانیسم را توضیح بده
کدام انتی بیوتیک ها با این مکانیسم دچار مقاومت شدند؟
آنتی بیوتیک هایی که به فرد می دهیم تا نتوانند وارد باکتری یا میکروارگانیسم مورد نظر شوند، نمی توانند تاثیر خود را اعمال کنند، بنابراین یک سری مکانیسم هایی برای اتصال دارو به میکروارگانیسم وجود دارد.
میکروب هایی که مقاومت اکتسابی را برای این عمل یاد می گیرند، پس از مدتی شروع به ساخت Efflux Pump می کند که اجازه نمی دهد دارو در درون میکروب تجمع پیدا کند. این پمپ های افلاکسی، پمپ های خروجی هستند یعنی دارو را از درون خود به بیرون پرت می کنند در نتیجه آنتی بیوتیک یا نمی تواند وارد میکروارگانیسم شود یا اگر وارد شد فورا به بیرون اخراج می شود! درنتیجه غلظت دارو در داخل میکروارگانیسم پایین می آید و اثر آن چنانی بر میکروارگانیسم نمی گذارد. از جمله مقاومتی که در برابر تتراسايکلین ها ایجاد می شود این روش است .
در راه های باکتری برای اکتساب مقاومت انتی بیوتیکی ، روش alteration of binding sites؟
کدام انتی بیوتیک ها؟
یکی دیگر از راه های ایجاد مقاومت اکتسابی تغییر در ناحیه binding site آنتی بیوتیک بر روی میکروب است. همانطور که قبل تر ذکر شده است، آنتی بیوتیک ها برای اثر گذاری روی میکروارگانیسم ها باید خود را به آن برسانند و برای این مسئله باید binding site ای داشته باشند و به نقطه ای متصل شوند. درنتیجه میکروارگانیسم ها بعد از مدتی آن جایگاه اتصال آنتی بیوتیک را شناسایی می کنند و در آن محل، یک جهش نقطه ای و تغییراتی رخ می دهد که آنتی بیوتیک دیگر
توانایی تشخیص میکروارگانیسم را ندارد و از طرفی با عدم اتصال به میکروارگانیسم، هیچ تاثیر فارماکولوژیکی روی آن نمی گذارد. پس عملا آن آنتی بیوتیک بی اثر می شود . دارو های آمینوگلیکوزيد ها و اريترومايسین ها (که از دسته ماکرولید ها است) در این دسته قرار می گیرند.
در راه های باکتری برای اکتساب مقاومت انتی بیوتیکی ، روش development of alternative metabolic pathways?
کدام انتی بیوتیک ها؟
به این شکل است که pathway های متابولیک خود و یا مسیر های ساخت مواد ضروری ای که برای حیات خود لازم
است را تغییر می دهند. به عنوان مثال فولیک اسید ماده ای است که برای حیات میکروارگانیسم ضروری است. (در بدن خود ما نیز فولیک اسید ساخته می شود، البته بیشتر منبع فولیک اسید بدن ما از خارج از بدن تامین می شود) تفاوت باکتری ها با ما این است که به اسید فولیک ساخته شده خودشان وابسته هستند و اگر در یک محیط غنی از فولیک اسید قرار بگیرند، نمی توانند فولیک اسید را از بیرون جذب کنند. در نتیجه اگر دارو هایی داشته باشیم که تولید اسید فولیک در داخل میکروب را مهار کند، می تواند به عنوان آنتی بیوتیک های خوبی مورد استفاده قرار بگیرند که سولفانامید ها از این دسته هستند.
عوارض جانبی هایپر سنسیتیویتی که توسط انتی بیوتیک ها ایجاد میشه؟
به دلیل فعال شدن سیستم ایمنی اتفاق میافتد. دامنه ی این واکنش ها میتواند از بثورات جلدی ساده (rash- راش: قرمزی های جوش مانند روی پوست) تا خارش، کهیر (urticaria)، کهیرهای مقاوم به درمان، کهیرها با خارش و التهاب بسیار زیاد گسترده باشد و در حالت های خیلی شدیدتر با آنژیوادم یا شوک آنافیلاکسی مواجه میشوند.
منظور از direct toxicity انتی بیوتیک ها چیه؟
این نوع مسمومیت ها ارتباطی با سیستم ایمنی بدن نداشته و مثل هر داروی دیگری توکسیک شده و
مسمومیت ایجاد میکند که این توکسین ممکن است بر کبد، کلیه، گوش و … اثر بگذارد؛ به همین علت به آن مسمومیت مستقیم گفته میشود. این نوع مسمومیت، اثر وابسته به غلظت دارد و در غلظتهای بالا اثرات این نوع توکسیسیتی را بیشتر میبینیم. تداخلات دارویی از طریق القا یا مهار آنزیم های کبدی ارتباط تنگاتنگی با direct toxicity دارد؛ داروهایی که موجب افزایش غلظت سرمی آنتیبیوتیک بشوند می توانند عوارض توکسیک وابسته به دوز را نیز بیشتر کنند.
کدام انتی بیوتیک ها direct toxicity دارند؟
آمینوگلیکوزيدها (جنتامایسین (سردسته)، توپرامایسین، نئومایسین، متیلمایسین، استرپتومایسین و …)
میتوانند باعث اتوتوکسیسیتی (سمیت گوش) و یا نفروتوکسیسیتی (سمیت کلیوی) بشوند. این دارو ها میتوانند به خودی خود در سلول های گوش و کلیه تغلیظ شوند؛ این تغلیظ به واسطه ی پمپ های برداشت اختصاصی سلول ها، دارو را درون سلول تغلیظ کرده و باعث ایجاد مسمومیت و آسیب مستقیم به سلول میشود که میتواند سبب ناشنوایی و مشکلات شدید کلیوی بشود.