Styl międzynarodowy Flashcards
Styl międzynarodowy
podobnie jak w rzeźbie, rozwinął się około roku 1400 w kręgu kultury
dworskiej. Malarstwo tego stylu cechowały idealizacja, wyrafinowanie i dekoracyjność.
Charakterystyczne było staranne odwzorowanie szczegółów szat, których fałdy układały
się miękko. Wyraźnie zaznaczała się skłonność do narracji, mnożono poboczne epizody,
wprowadzano do scen religijnych motywy rodzajowe. Sylwetki ludzkie były wydłużone,
a ich proporcje dalekie od realizmu. Postacie traktowano dość sylwetowo. Uwagę zwracała
bogata paleta czystych, świetlistych barw. Mimo zaczerpnięcia z tradycji pogiottowskiej
prób modelunku światłocieniowego i elementów realizmu w oddawaniu otaczającego
świata, nastrój większości tworzonych wówczas dzieł przypomina baśń. Częstym tematem
obrazów był Pokłon Trzech Króli. Stwarzał on pretekst do malowania bogatych szat, końskich
rzędów, egzotycznych zwierząt i precjozów. Artyści malując tę scenę, osiągnęli efekt zbliżony klimatem do rycerskich opowieści. W scenach pasyjnych liryzm często dominował nad dramatyzmem.
Gentile da Fabriano Pokłon Trzech Króli
Obraz został namalowany przez włoskiego malarza dla florenckiej rodziny Strozzich. Jest przykładem
stylu międzynarodowego. Cechuje go niezwykła skłonność do rozbudowywania narracji. Poza Świętą
Rodziną i królami oddającymi hołd Dzieciątku przedstawiono niezwykle barwny orszak monarchów
składający się ze służby, koni, wielbłądów, psów, małp, a nawet lwa i lamparta. Na dalszym planie
dostrzec można inne sceny z udziałem trzech króli, co świadczy o tym, że w obrazie zastosowano
narrację kontynuacyjną. Uwagę przykuwa bogactwo strojów i klejnotów. Dzieło stworzone w technice
tempery na desce ma wymiary 3,03 x 2,82 m. Znajduje się we florenckiej Galerii Uffizi we Włoszech.
Dyptyk z Wilton House
Obraz namalowany temperą na desce powstał ok. 1390 roku. Jest przykładem stylu międzynarodowego.
Jego niewielkie wymiary – dwuskrzydłowy ołtarz ma 58 x 46 cm – wskazują, że służył religijności
prywatnej. Król Anglii – Ryszard II, dla którego powstało to dzieło – pokazany został na lewym skrzydle
w towarzystwie świętych patronów: Jana Chrzciciela, Edmunda i Edwarda Wyznawcy. Prawe skrzydło
przedstawia Marię z Dzieciątkiem otoczoną aniołami, których szaty ozdobione są motywem białego
jelenia – emblematem angielskiego króla. Zabieg ten ma podkreślić, że władca jako pomazaniec boży
cieszy się szczególną protekcją niebian. Obraz wykonany został z wykorzystaniem drogich materiałów,
m.in. złota płatkowego i ultramaryny. Dzieło przechowywane jest w Galerii Narodowej w Londynie.
Bardzo bogate godzinki
Miniatury przeznaczone
na maj i czerwiec pochodzą
z brewiarza zawierającego
modlitwy dla ludzi świeckich
związane z określonymi porami
dnia. Ta rękopiśmienna księga
o wymiarach 21 x 29 cm zawierała
aż czterdzieści całostronicowych
miniatur przedstawiających m.in.
cykl kalendarzowy. Na dole ukazano sceny dworskie lub zajęcia
ludzi typowe dla danego miesiąca. Nad nimi wyobrażono rydwan solarny i znaki zodiaku.
Zaakcentowano zarówno zmienność świata, jak i jego harmonię, za którą odpowiada
niebiański Zegarmistrz. Czynności podejmowane przez ludzi zyskują tu wymiar kosmiczny.
Z wyjątkową dbałością ukazano detale – sprzęty i narzędzia, stroje, budowle, które są
źródłem informacji o życiu codziennym w XV-wiecznej Burgundii. Niezwykłą
cechą tych malowideł jest
stworzenie iluzji otwierającej się
w głąb przestrzeni. Sceny
dotyczące życia dworzan wyszły
spod pędzli braci Limbourg
w latach 1410–1416, a ukazujące realia wsi powstały nieco później i są dziełem anonimowych artystów.
Miniatura ilustrująca maj przedstawia orszak dworzan obchodzących święto miłości. Prowadzeni
przez muzyków, powracają oni z lasu przyozdobieni wieńcami i naszyjnikami z liści. Scena przewidziana
na czerwiec ukazuje chłopów podczas sianokosów. W tle, na wyspie, wznoszą się mury paryskiej
siedziby królewskiej wraz z Sainte-Chapelle. Rękopis przechowywany jest w Musée Condé w Chantilly
we Francji.
