Pediatria Flashcards
Noworodek urodzony przedwcześnie to noworodek z ciąży trwającej krócej niż:
A)
37 tygodni i urodzony z masą <2500 g
B)
37 tygodni i urodzony z masą <1500 g
C)
40 tygodni
D)
38 tygodni
E)
37 tygodni lub 259 dni
E)
37 tygodni lub 259 dni
76%
Doskonale! Wcześniak to noworodek urodzony po ukończeniu 22. tygodnia (po 154. dniu) i przed ukończeniem 37. tygodnia ciąży (przed 259. dniem), licząc od pierwszego dnia ostatniego krwawienia miesięcznego), a więc z ciąży trwającej 22.+0–36.+6 tygodni. Natomiast noworodek donoszony to noworodek urodzony z ciąży pomiędzy 38. a 42. tc. (po ukończeniu 37. tc. i przed ukończeniem 42. tc.). W przypadku ciąży trwającej ≥42. tyg. mówimy o ciąży po terminie.
U noworodka po porodzie obserwuje się objawy niewydolności oddechowej: sinicę,
duszność, tachypnoe oraz zapadnięty „łódkowaty” brzuch. Objawy wskazują typowo na:
A)
aplazję płuca
B)
siniczą wadę serca
C)
przepuklinę pępkową
D)
przepuklinę przeponową
E)
obecność ciała obcego w drogach oddechowych
D)
przepuklinę przeponową
54%
Doskonale! Opisane powyżej objawy w postaci: narastającego wysiłku oddechowego, asymetrii ruchów klatki piersiowej, sinicy, zapadniętego łódkowatego brzucha dotyczą wrodzonej przepukliny przeponowej, czyli przemieszczenia przez ubytek w przeponie narządów jamy brzusznej do klatki piersiowej. Najczęściej mamy do czynienia z przepukliną tylno-boczną (zwaną przepukliną Bochdaleka), która stanowi nawet 90% wszystkich przypadków i pojawia się zwykle po lewej stronie. Leczenie stanowi chirurgiczne odprowadzenie narządów do jamy brzusznej oraz plastyka ubytku przepony.
Żółtaczka związana z karmieniem piersią prawdopodobnie wynika z:
A)
przyspieszonego pasażu smółki
B)
znacznej zawartości laktozy w mleku początkowym utrudniającej sprzęganie
bilirubiny z kwasem glukuronowym
C)
opóźnionego pierwszego karmienia i niedostatecznej podaży pokarmu
D)
niedostatecznej kolonizacji bakteryjnej przewodu pokarmowego noworodka
E)
przyjmowania przez matkę karmiącą leków rozszczepiających wiązania estrowe
glukuronidu bilirubiny
C)
opóźnionego pierwszego karmienia i niedostatecznej podaży pokarmu
44%
Oczywiście! Przypuszcza się, że żółtaczka związana z karmieniem piersią rozwija się na skutek zaburzenia krążenia jelitowo-wątrobowego bilirubiny oraz upośledzenie jej przemiany w wątrobie poprzez czynniki utrudniające glukuronizację (np. lipaza lipoproteinowa). Czynnikiem, który zaburza krążenie jelitowo-wątrobowe jest właśnie opóźnienie pierwszego karmienia i niedostateczna podaż pokarmu, a także opóźniony pasaż smółki, obecność β-glukuronidazy w pokarmie oraz zmniejszone powstawanie urobilirubinoidów w jelitach .
Opóźnienie pierwszego karmienia wraz z niedostateczną podażą pokarmu sprzyja powstawaniu żółtaczki związanej z karmieniem piersią. Mała ilość pokarmu opóźnia wydalenie smółki, potężnego rezerwuaru bilirubiny wolnej, co zwiększa jej zwrotne wchłanianie do krwiobiegu i przyczynia się do powstania żółtaczki.
Żółtaczka noworodków karmionych piersią określana jako późna, pojawia się pod
koniec:
A)
2–3. doby życia, ustępuje samoistnie w 2–3. tygodniu
B)
4–5. doby życia, ustępuje samoistnie w 3–4. tygodniu
C)
6–7. doby życia, ustępuje samoistnie w 2–3. tygodniu
D)
8–10. doby życia, ustępuje samoistnie w 2–3. tygodniu
E)
1. tygodnia życia i trwa do 4–12 tygodni
E)
1. tygodnia życia i trwa do 4–12 tygodni
29%
Dobrze! Żółtaczka noworodków karmionych naturalnie jest jedną z przyczyn żółtaczki przedłużającej się (>10. dż. u noworodków urodzonych o czasie i >14. dż. u wcześniaków). Do jej przyczyn należą prawdopodobnie zwiększony obiegu jelitowo-wątrobowy bilirubiny oraz zaburzenia przemiany bilirubiny w wątrobie.
Postać wczesna pojawia się w 2–4. dż., ustępuje samoistnie w 2–3. tż.
Postać późna występuje pod koniec 1. tż. i trwa 4–12 tygodni.
U noworodka po porodzie widoczny jest wyczuwalny palpacyjnie guz na czaszce nad kością ciemieniową lewą. Najprawdopodobniej jest to:
A)
obrzęk limfatyczny
B)
krwiak podokostnowy
C)
przedgłowie
D)
przepuklina czaszkowa
E)
naczyniak wczesnodziecięcy
B)
krwiak podokostnowy
51%
Dobrze! Krwiak podokostnowy powstaje na skutek przerwania ciągłości naczyń krwionośnych w przestrzeni
podokostnowej kości czaszki. Cechą typową jest to, że nie przekracza linii szwów czaszkowych. Najczęściej lokalizuje
się nad kością ciemieniową lub skroniową.
Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące zabiegu Credego:
A)
jest wykonywany u wszystkich dzieci i polega na obustronnym dospojówkowym
podaniu 0,5% erytromycyny lub 1% tetracykliny
B)
zapobiega zapaleniom spojówek wywołanym przez Neisseria gonorrhoeae i
Chlamydia trachomatis
C)
nie jest wykonywany u dzieci urodzonych drogą cięcia cesarskiego
D)
polega na zakropieniu dospojówkowo 1% azotanu srebra
E)
po zabiegu należy przemyć oczy solą fizjologiczną
D)
polega na zakropieniu dospojówkowo 1% azotanu srebra
80%
Dobrze! Zabieg Credégo polega na podaniu obustronnym wszystkim noworodkom (niezależnie od metody ukończenia porodu) 1% roztworu azotanu srebra (kiedyś stosowało się 2% roztwór), zapobiega on zapaleniu spojówek wywołanym przez Neisseria gonorrhoeae, jednak nie zapobiega wystąpieniu zapalenia spojówek wywołanym przez Chlamydia trachomatis. W ramach prewencji tych zakażeń stosuje się również maść lub roztwór zawierające 0,5% erytromycyny lub 1% tetracykliny. Po podaniu leków nie należy przemywać oczu solą fizjologiczną ani wodą destylowaną.
Z pojęciem zabieg Credégo możesz spotkać się również w praktyce ginekologicznej. Pojęcie to oznacza w praktyce masaż macicy przez powłoki brzuszne celem przyspieszenia wydalenia łożyska po porodzie.
Jasne, śluzowe upławy występujące w okresie noworodkowym, zwykle ustępujące po
kilku dniach to objaw:
A)
działania estrogenów matki
B)
działania oksytocyny matki
C)
grzybicy
D)
rzęsistkowicy
E)
zakażenia bakteryjnego
A)
działania estrogenów matki
95%
Doskonale! Dziecko narażone na zmiany poziomu matczynych hormonów płciowych (wysokie stężenia w łonie matki, nagłe obniżenie po urodzeniu) może prezentować objawy w postaci ginekomastii prawdziwej (zarówno dziewczynki, jak i chłopcy), która może utrzymywać się przez kilka tygodni od porodu. U dziewczynek zaobserwować można również obecność wydzieliny z pochwy o charakterze śluzowym bądź krwistym, natomiast u chłopców obrzęk prostaty. Opisane zjawiska nie powinny budzić niepokoju i ustępują samoistnie.
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące badania przesiewowego w kierunku
wrodzonej dysplazji stawów biodrowych:
- obejmuje badanie fizykalne – objaw Ortolaniego i Barlowa
- objaw Ortolaniego i Barlowa bada się u noworodków i niemowląt do 5. miesiąca
życia - jako badanie przesiewowe zastosowanie znalazło również badanie RTG stawów
biodrowych - jako badanie przesiewowe zastosowanie znalazło również badanie USG stawów
biodrowych - badanie USG stawów biodrowych wykonuje się między 4. a 6. tygodniem życia
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3
B)
1, 4, 5
C)
1, 2, 3, 5
D)
2, 3, 4, 5
E)
wszystkie wymienione
B)
1, 4, 5
Objaw Ortolaniego i objaw Barlowa są spowodowane wiotkością torebki stawowej i zwykle zanikają do 6. tż!!!
76%
Świetnie! Badanie pod kątem wrodzonej dysplazji stawów biodrowych powinno być wykonane w pierwszych dniach życia. Lekarz wykonuje badanie podczas wizyty patronażowej noworodka (w ciągu pierwszych 4 tygodni życia). Polega ono na ocenie objawów:
Barlowa (wyważania – prowokowanie zwichnięcia) – do 3. mż.,
Ortolaniego (przeskakiwania – nastawianie zwichniętego stawu) – do 3. mż.,
ograniczonego odwodzenia – ok. 3. mż
Do oceny dojrzałości noworodka służy skala:
A)
Tannera
B)
Glasgow
C)
NYHA
D)
Ballarda
E)
Apgar
D)
Ballarda
Wyśmienicie! Skala Ballard umożliwia ocenę dojrzałości noworodka, uwzględniając 7 cech morfologicznych oraz 6 cech neurologicznych. Oprócz tej skali możemy posłużyć się szeregiem innych tj.: skala Dubowitza, skala Maliny, skala Cappuro, skala Pertussa, skala Parkina.
Noworodek może być zaliczony na podstawie oceny wstępnej do pierwszej grupy
(wymagającej tylko osuszenia skóry i okrycia), gdy spełnia następujące warunki:
- aktywnie oddycha lub płacze
- ma prawidłowe napięcie mięśniowe
- ma prawidłowe lub obniżone napięcie mięśniowe
- czynność serca wynosi powyżej 100/min
- czynność serca wynosi poniżej 100/min
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 4
B)
1, 2, 5
C)
2, 4
D)
1, 3, 4
E)
1, 3, 5
A)
1, 2, 4
85%
Dobrze! Noworodek, który aktywnie oddycha lub płacze, ma prawidłowe napięcie mięśniowe i czynność serca >100/min nie wymaga dodatkowych czynności po porodzie ani natychmiastowego klemowania pępowiny. Wystarczy osuszenie dziecka, owinięcie i podanie matce.
Na wizytę kontrolną do gabinetu lekarza rodzinnego zgłosiła się mama z 7-dniową
córeczką zaniepokojona jasnymi, śluzowymi upławami, które występują u jej dziecka.
Jakie jest właściwe postępowanie?
A)
jest to objaw działania estrogenów u matki, zwykle ustępujący samoistnie, dlatego
należy zalecić odpowiednią pielęgnację dziecka
B)
należy podejrzewać ropne zapalenie pochwy z zapaleniem sromu i skierować
dziecko do szpitala
C)
należy podejrzewać grzybicze zapalenie pochwy i skierować dziecko na konsultację
do lekarza pediatry
D)
należy podejrzewać rzęsistkowicę, jako skutek zakażenia z pochwy u matki i
skierować dziecko do szpitala
E)
należy podejrzewać wirusową infekcję pochwy, jako skutek zakażenia pochwy u
matki i skierować dziecko do szpitala
A)
jest to objaw działania estrogenów u matki, zwykle ustępujący samoistnie, dlatego
należy zalecić odpowiednią pielęgnację dziecka
92%
Doskonale! Dziecko narażone na działanie wysokiego stężenia hormonów podczas ciąży może prezentować objawy takie jak:
powiększenie gruczołów sutkowych,
upławy śluzowe (mogą być podbarwione krwią),
przerost gruczołów łojowych skóry twarzy (działanie androgenów).
Opisane zjawiska nie powinny budzić niepokoju i ustępują samoistnie.
U 10-dniowego, karmionego naturalnie noworodka płci męskiej za stan nieprawidłowy
i wymagający interwencji specjalistycznej należy uznać:
A)
obecność zażółcenia skóry
B)
obecność przepukliny pępkowej
C)
obecność odruchu Moro
D)
jednostronny brak jądra w worku mosznowym
E)
żadne z powyższych
E)
żadne z powyższych
44%
Brawo! Żadne z powyżej wymienionych zjawisk nie wymaga interwencji u 10-dniowego noworodka karmionego piersią. Żółtaczka u dzieci karmionych naturalnie może utrzymywać się nawet przez 12 tygodni. Przepuklina pępkowa z czasem ulega samoistnemu zamknięciu i nie wymaga rutynowej interwencji chirurgicznej (ale zabieg będzie konieczny np. w przypadku uwięźnięcia, podobnie do braku jądra w mosznie, które powinno zstąpić w 1. rż. Natomiast odruch Moro utrzymuje się do ok. 6. mż.
Do grup ryzyka niedoboru witaminy D należą:
A)
wcześniaki
B)
otyłe dzieci i młodzież (BMI > 90. centyla dla wieku i płci)
C)
otyli dorośli (BMI ≥30 kg/m2)
D)
osoby z ciemną karnacją oraz pracujące w godzinach nocnych
E)
wszyscy wymienieni
E)
wszyscy wymienieni
93%
Super! Czynnikami ryzyka niedoboru witaminy D3 są:
wcześniaki (ze względu na gromadzenie większości wapnia w ostatnim trymestrze ciąży),
dzieci i młodzież z otyłością (BMI >90. percentyla dla wieku i płci),
dorośli z otyłością (BMI ≥30 kg/m2),
kobiety w ciąży i karmiące,
osoby ciemnoskóre (mniejsza synteza witaminy D w skórze),
ograniczenie przebywania na świeżym powietrzu, praca nocna, okrywanie ciała (mniejsza ekspozycja na słońce).
W pierwszych dniach życia noworodka ubytek masy ciała średnio wynosi ok.:
A)
10%
B)
5%
C)
2%
D)
1%
E)
noworodek nie traci masy ciała po urodzeniu
A)
10%
56%
Dobrze! Noworodek może stracić maksymalnie 10% masy urodzeniowej. Utrata masy ciała związana jest z oddaniem smółki i moczu, wydaleniem płynu owodniowego, utratą wody przez skórę w wyniku parowania, wyschnięciem pępowiny. Rozpoczyna się już pierwszego dnia życia, ze szczytem w 3–4. dobie.
W okresie niemowlęcym zdrowe dziecko urodzone w terminie:
A)
podwaja w 4. miesiącu, a potraja w 10. miesiącu życia swoją masę urodzeniową
B)
podwaja w 3. miesiącu, a potraja w 9. miesiącu życia swoją masę urodzeniową
C)
podwaja w 5. miesiącu, a potraja w 12. miesiącu życia swoją masę urodzeniową
D)
podwaja w 6. miesiącu, a potraja w 11. miesiącu życia swoją masę urodzeniową
E)
podwaja w 6. miesiącu, a potraja w 12. miesiącu życia swoją masę urodzeniową
C)
podwaja w 5. miesiącu, a potraja w 12. miesiącu życia swoją masę urodzeniową
70%
Świetnie! Masa ciała noworodka donoszonego (czyli urodzony między 38. a 42. tc.) wynosi średnio 3000–3500 g. Zakres normy wynosi 2501–4500 g. W 1. mż. masa ciała wzrasta o ok. 600 g, w 2. mż. o ok. 800–900 g i następnie po ok. 500 g na miesiąc. Można przyjąć, że przyrost wynosi:
700 g na miesiąc do 5. mż.,
500 g na miesiąc od 6. do 12. mż.
W 4-5. mż. dochodzi do podwojenia masy urodzeniowej, a w 12. mż. – do potrojenia.
Prawidłowo zamknięcie ciemienia przedniego u dziecka następuje:
A)
przed 12. miesiącem życia
B)
przed 10. miesiącem życia
C)
między 12. a 18. miesiącem życia
D)
powyżej 18. miesiąca życia
E)
między 10. a 13. miesiącem życia
C)
między 12. a 18. miesiącem życia
71%
Dobrze! Ciemiączko przednie to błoniaste połączenie zlokalizowane pomiędzy szwem wieńcowym, czołowym i strzałkowym. Ma kształt rombu i początkową wielkość ok. 2 × 2 cm. Powinno zarosnąć pomiędzy 12. a 18. mż
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ciemiączka przedniego:
- bezpośrednio po porodzie kości czaszki nachodzą na siebie i ciemiączko może
wydawać się mniejsze - prawidłowe zamknięcie następuje między 6. a 8. tygodniem życia
- napięte ciemiączko nasuwa podejrzenie odwodnienia
- przedwczesne zarośnięcie ciemiączka przedniego może być przyczyną mikrocefalii
- opóźnienie zarastania ciemiączka obserwuje się np. w krzywicy
- prawidłowo ciemiączko zarasta między 9. a 18. mż.
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 4, 5
B)
1, 4, 5, 6
C)
1, 3, 5, 6
D)
2, 3, 4, 5
E)
1, 3, 4, 5
B)
1, 4, 5, 6
59%
Brawo! Ciemię przednie (duże) znajduje się pomiędzy kośćmi czołowymi i ciemieniowymi i zwykle ma kształt rombu. Ze względu na nachodzenie na siebie kości czaszki zaraz po urodzeniu, może ono wydawać się mniejsze, jednak zwykle jego wymiary przekątne wynoszą średnio 2–4 cm. Prawidłowo ciemię przednie zarasta między 9. a 18. mż., opóźnienie zarastania może być efektem krzywicy, natomiast zarastanie przedwczesne, wraz z przedwczesnym zarastaniem szwów czaszkowych może prowadzić do małogłowia.
Badanie niemowlęcia pod kątem niedosłuchu obejmuje ocenę wszystkich poniższych,
za wyjątkiem:
A)
reakcji dziecka na głośny dźwięk
B)
obecności głużenia
C)
wyników noworodkowego testu przesiewowego słuchu
D)
rozwoju mowy
E)
występowania czynników ryzyka niedosłuchu
B)
obecności głużenia
58%
Brawo! Głużenie pojawia się w 2–3. mż. i występuje zarówno u dzieci zdrowych jak i tych z niedosłuchem. Inaczej sytuacja wygląda z gaworzeniem, które pojawia się mniej więcej w 6. mż., a u dzieci głuchych nie występuje.
Wskaż zestaw parametrów: czynność serca (HR) oraz ciśnienie tętnicze krwi (RR)
prawidłowych dla rocznego dziecka:
A)
HR: 105/min, RR: 85/60 mm Hg
B)
HR: 105/min, RR: 120/80 mm Hg
C)
HR: 90/min, RR: 120/80 mm Hg
D)
HR: 65/min, RR 85/60 mm Hg
E)
HR: 65/min, RR 120/80 mm Hg
A)
HR: 105/min, RR: 85/60 mm Hg
47%
Świetnie! Zgodnie z podręcznikiem Pediatria (Tom Lissauer, Will Carroll, wydanie 5, 2019), częstotliwość rytmu serca u rocznego dziecka wynosi 95–150/min (co wyklucza odpowiedzi C, D i E), a wartość skurczowego ciśnienia tętniczego nie przekracza 110 mm Hg (dlatego odpowiedzi B, C i E są nieprawidłowe).
W literaturze można znaleźć różne dane na temat prawidłowej częstotliwości rytmu serca i wartości ciśnienia tętniczego u dzieci, poniżej przedstawiliśmy te, które znajdują się w literaturze zalecanej przez CEM.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Serce dziecka jest stosunkowo małe, przez co jest ono w stanie wygenerować mniejszą objętość wyrzutową serca i niższe ciśnienie tętnicze krwi. Aby zapewnić odpowiednią wydolność krążenia, częstość akcji serca musi być zwiększona w porównaniu do osób dorosłych.
Częstość oddechów u zdrowego, czuwającego dziecka w drugim roku życia nie
powinna przekraczać:
A)
20/min
B)
30/min
C)
40/min
D)
50/min
E)
60/min
C)
40/min
38%
Dobrze! U dziecka w 2. rż. częstotliwość oddechów nie powinna przekraczać 40 oddechów na minutę. Częstość oddechów >40/min to tachypnoë
- mż.
> 60
2–12. mż.
> 50
2–5. rż.
> 40
>
- rż.
> 30
Podstawowe dobowe zapotrzebowanie płynowe u dziecka ważącego 35 kg wynosi:
A)
1000 ml
B)
1300 ml
C)
1500 ml
D)
1800 ml
E)
2100 ml
D)
1800 ml
50%
Dobrze! Dziecko o masie ciała 35 kg ma podstawowe dobowe zapotrzebowanie płynowe wynoszące 1800 ml. Wynika to z równania: 1500 ml + 20 ml/kg × (35 kg – 20 kg) = 1500 ml + 20 ml/kg × 15 kg = 1800 ml.
Do obliczenia podstawowego zapotrzebowania dobowego dziecka na płyny możesz wykorzystać metodę Hollidaya i Segara, według której dziecko ważące od 1–10 kg potrzebuje 100 ml/kg mc., 11–20 kg 1000 ml + 50 ml/kg mc. na każdy kg powyżej 10 kg, a powyżej 20 kg – 1500 ml + 20 ml/kg mc. na każdy kg powyżej 20 kg.
Umiejętność kontroli zwieracza odbytu powinna być osiągnięta u dziecka do:
A)
2. roku życia
B)
3. roku życia
C)
4. roku życia
D)
5. roku życia
E)
nie ma ustalonej granicy, każde dziecko należy traktować indywidualnie
B)
3. roku życia
Odruch Moro:
A)
pojawia się ok. 6 mies. życia i zanika ok. 18 mies. życia
B)
pojawia się ok. 3 mies. życia i zanika ok. 12 mies. życia
C)
jest obecny od urodzenia, a zanika pomiędzy 3 a 6 mies. życia
D)
jest odruchem patologicznym w każdym okresie życia
E)
jest odruchem patologicznym tylko w okresie noworodkowym
C)
jest obecny od urodzenia, a zanika pomiędzy 3 a 6 mies. życia
89%
Super! Odruch Moro jest obecny już u noworodka i może utrzymywać się przez pierwsze półrocze życia dziecka.
Które z poniższych czynności charakteryzują niemowlę w szóstym miesiącu życia?
A)
podpiera się na wyprostowanych ramionach i na wpół lub całkiem otwartych
dłoniach
B)
przekłada zabawkę z ręki do ręki
C)
celowo upuszcza przedmiot
D)
prawdziwe są odpowiedzi A, B
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C
D)
prawdziwe są odpowiedzi A, B
43%
Brawo! Obie te czynności niemowlę powinno opanować między 4. a 7. mż.
Reakcja błędnikowa u niemowlęcia badana w celu oceny rozwoju psychoruchowego to:
A)
objaw Lusta
B)
odruch Landaua
C)
odruch Levine’a
D)
objaw Laseque’a
E)
objaw Leigha
B)
odruch Landaua
46%
Doskonale! Prawidłowa odpowiedź. Odruch ten występuje u niemowląt i małych dzieci. Stanowi połączenie odruchu toniczno-błędnikowego, toniczno-szyjnego i wzrokowego. Pojawia się około 5. miesiąca życia i utrzymuje się do 3. roku życia. Wywołujemy go trzymając dziecko w powietrzu poziomo, zwrócone twarzą do podłoża. Podtrzymywane w tej pozycji powinno unieść głowę do góry, po czym wygiąć tułów łukowato i wyprostować kończyny dolne w stawach biodrowych.
Brak tego odruchu lub nieprawidłowa reakcja w trakcie jego wykonywania świadczą o uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego.
U 9-miesięcznego niemowlęcia, urodzonego o czasie, ze skalą Apgar 10 pkt. w 1.
minucie, za nieprawidłowe należy uznać:
A)
występowanie dodatniego odruchu Babińskiego
B)
brak odruchu Moro
C)
obecne głużenie, brak gaworzenia
D)
brak odruchu chwytnego górnego, obecny odruch chwytny dolny
E)
brak ciemienia tylneg
C)
obecne głużenie, brak gaworzenia
54%
Brawo! Głużenie pojawia się u 2–3-miesięcznego niemowlęcia, by ustąpić miejsca gaworzeniu ok. 6–7. mż.
9-miesięczne niemowlę powinno więc gaworzyć. Pamiętaj, że głużenie u dzieci głuchych może utrzymywać się do 18. mż., natomiast gaworzenie wcale się nie pojawia.
U 7-miesięcznego niemowlaka za stan nieprawidłowy należy uznać:
A)
obecność głużenia, brak gaworzenia
B)
obecność odruchu chwytnego dolnego
C)
obecność odruchu Galanta (zgięcie tułowia w drażnioną stronę po podrażnieniu
bocznej powierzchni ciała na wysokości lędźwiowej)
D)
obecność odruchu Babińskiego
E)
brak samodzielnego siadania
A)
obecność głużenia, brak gaworzenia
63%
Super! Brak gaworzenia w 6. mż. jest objawem niepokojącym i sugeruje m.in. osłabienie słuchu . Głużenie pojawia się u 2–3-miesięcznego niemowlęcia, by ustąpić miejsca gaworzeniu ok. 6–7. mż. Pamiętaj, że dzieci niesłyszące głużą do ok. 18. mż.
Do przyczyn omdleń kardiogennych u dzieci nie zalicza się:
A)
choroby Kawasaki
B)
zespołu wydłużonego QT
C)
nadciśnienia płucnego
D)
nieprawidłowej autoregulacji częstości serca i ciśnienia tętniczego krwi podczas
długotrwałej pozycji stojącej
E)
kardiomiopatii rozstrzeniowej
D)
nieprawidłowej autoregulacji częstości serca i ciśnienia tętniczego krwi podczas
długotrwałej pozycji stojącej
60%
Masz rację! To jest przyczyna omdleń wazowagalnych, które stanowią najczęstszą przyczynę omdleń u dzieci.
W leczeniu farmakologicznym omdleń wazowagalnych u dzieci najczęściej stosuje się:
A)
mineralokortykoid
B)
stałą stymulację serca
C)
bloker receptorów β
D)
leczenie kardiochirurgiczne
E)
zwiększoną podaż płynów w diecie
C)
bloker receptorów β
26%
Dobrze! Jedną z przyczyn omdleń wazowagalnych może być nadwrażliwość receptorów β-adrenergicznych, która prowadzi do spadku oporu obwodowego. W takiej sytuacji skuteczne może być zastosowanie β-blokerów.
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące rozdwojenia II tonu serca u dzieci:
A)
fizjologiczne występuje jedynie w czasie wdechu
B)
patologiczne najczęściej występuje u dzieci z ubytkiem w przegrodzie
międzyprzedsionkowej
C)
stałe rozdwojenie II tonu występuje u dzieci ze zwężeniem zastawki tętnicy płucnej
D)
patologiczne rozdwojenie II tonu słyszalne w czasie wydechu charakterystyczne jest
dla kardiomiopatii przerostowej ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory serca
E)
każde rozdwojenie II tonu serca u noworodka jest zjawiskiem patologicznym
E)
każde rozdwojenie II tonu serca u noworodka jest zjawiskiem patologicznym
62%
Doskonale! Do fizjologicznego rozdwojenia drugiego tonu serca dochodzi podczas wdechu (rozdwojenie jest zmienne oddechowo i nie jest słyszalne na wydechu. Spowodowane jest to spadkiem ciśnienia w klatce piersiowej, co zwiększa powrót krwi do prawej komory, skutkując nieznacznym opóźnieniem zamknięcia się zastawki pnia płucnego w stosunku do zastawki aortalnej.
Do typowych objawów krytycznego zwężenia zastawki aorty u noworodka nie należy:
A)
powiększenie lewego przedsionka, objawy zastoju i obrzęku płuc w badaniu RTG klatki piersiowej
B)
sinica centralna
C)
prawogram w zapisie EKG
D)
szmer skurczowy o typie wyrzutu
E)
kwasica metaboliczna
B)
sinica centralna
24%
Dobrze! Krytyczne zwężenie zastawki aorty należy do wad wrodzonych serca z przewodozależnym przepływem systemowym, co oznacza, że drożny przewód tętniczy zapewnia dostateczny przepływ systemowy (krew z prawej komory przepływa do tętnicy płucnej, a następnie przez przewód tętniczy do aorty – przeciek prawo-lewy). Prawa komora jest tą częścią serca, która zaopatruje obie części krążenia: płucne i systemowe.
Otwór owalny znajduje się:
A)
w przegrodzie międzykomorowej serca
B)
w przegrodzie międzyprzedsionkowej serca
C)
między prawą tętnicą płucną a łukiem aorty
D)
między lewą tętnicą płucną a łukiem aorty
E)
w przewodzie Botalla
B)
w przegrodzie międzyprzedsionkowej serca
88%
Doskonale! Otwór owalny znajduje się w przegrodzie międzyprzedsionkowej. Fizjologicznie zamknięcie czynnościowe następuje tuż po porodzie, anatomiczne zamknięcie następuje natomiast zwykle w 1. rż.
Obecnie najczęstszą przyczyną nabytych chorób serca u dzieci jest:
A)
VSD (ubytek przegrody międzykomorowej)
B)
PDA (przetrwały przewód tętniczy)
C)
choroba Kawasakiego
D)
gorączka reumatyczna
E)
zapalenie wsierdzia
C)
choroba Kawasakiego
51%
Doskonale! Obecnie przyjmuje się, że choroba Kawasakiego stanowi najczęstszą przyczynę nabytych wad serca w populacji światowej. Zapalenie mięśnia sercowego, czy wsierdzia, a także zmiany w obrębie zastawek występują w tej chorobie z bardzo dużą częstością.
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące badań czynnościowych układu oddechowego u dzieci:
A)
parametr FEV1 służy do określenia stopnia nasilenia obturacji oskrzeli
B)
przed wykonaniem badania spirometrycznego konieczne jest odstawienie leków rozszerzających oskrzela
C)
próbę odwracalności skurczu oskrzeli uznaje się za dodatnią, gdy FEV1 wzrośnie o co najmniej 12% i 200 ml w stosunku do badania wyjściowego
D)
do oceny przepływu w średnich i drobnych drogach oddechowych służą parametry MEF25 i MEF50
E)
badania spirometryczne zaleca się u dzieci od 4. rż.
)
badania spirometryczne zaleca się u dzieci od 4. rż.
40%
Doskonale! Spirometria wymaga współpracy z pacjentem, dlatego też należy wykonywać ją u dzieci od 6. rż. .
Kryterium dla dorosłych i dzieci jest od >12 rż.
Wyjaśnienie do odpowiedzi C:
C)
próbę odwracalności skurczu oskrzeli uznaje się za dodatnią, gdy FEV1 wzrośnie o co najmniej 12% i 200 ml w stosunku do badania wyjściowego
Spirometryczną próbę rozkurczową uznaje się za dodatnią jeśli zaobserwuje się przyrost FEV1 o >12% oraz >200 ml w porównaniu z wartością wyjściową, ok. 10–15 min po wziewnej podaży 200–400 µg salbutamolu.
Pytanie pochodzi z bazy CEM z puli pytań z pediatrii. Zalecanym podręcznikiem jest Pediatria pod red. Wandy Kawalec, Ryszarda Grendy i MarkaKulusa (wydanie II, 2018). Tam znajdziesz informację, że znamienna odwracalność obturacji oskrzeli to przyrost FEV1 i/lub FVC o co najmniej 12% i 0,2 l w porównaniu do wartości wyjściowej.
Astma oskrzelowa u dzieci może manifestować się:
A)
świszczącym oddechem (wheezing)
B)
kaszlem
C)
dusznością wydechową
D)
uciskiem w klatce piersiowej
E)
wszystkimi wymienionymi
E)
wszystkimi wymienionymi
96%
Brawo! Astma oskrzelowa u dzieci może manifestować się wszystkimi wymienionymi objawami. Charakterystyczny jest suchy, napadowy kaszel, który często nasila się w nocy lub rano po przebudzeniu, pojawia podczas zakażenia wirusowego, wysiłku fizycznego, w wyniku ekspozycji na alergeny czy zimne powietrze. Duszność wydechowa (choć czasem, u małych dzieci może występować również duszność wdechowo-wydechowa), świszczący oddech oraz ucisk w klatce piersiowej również mogą wystąpić w przebiegu astmy.
Wstępne leczenie w warunkach ambulatoryjnych ciężkiego zaostrzenia astmy u dzieci <5. roku życia obejmuje:
A)
2-krotne zwiększenie dawki steroidów wziewnych
B)
podanie wziewnie krótko działających β-mimetyków
C)
podanie wziewnie β-mimetyków o przedłużonym działaniu
D)
dołączenie do terapii leków antyleukotrienowych
E)
podanie doustne teofiliny o przedłużonym działaniu
B)
podanie wziewnie krótko działających β-mimetyków
66%
Super! Postępowanie wstępne w ciężkim zaostrzeniu u dzieci w wieku 5 lat i młodszych polega na podaniu salbutamolu (β2-mimetyk krótko działający) , który znosi obturację oskrzeli. Jest to lek pierwszego wyboru w zaostrzeniu. Lek może być podany w domu przez rodziców, a jeśli nie ma odpowiedzi na leczenie lub stan dziecka się pogarsza, należy pilnie zgłosić się do placówki opieki zdrowotnej.
Wskazaniem do pilnego przyjęcia dziecka do szpitala z powodu astmy oskrzelowej
jest/są:
A)
saturacja < 96%
B)
tachypnoë mimo podania jednej dawki krótko działającego beta-2 mimetyku (SABA)
C)
brak odpowiedzi na 2-krotne podanie SABA
D)
trudności w jedzeniu, piciu i mówieniu
E)
silny kaszel i gorączka
D)
trudności w jedzeniu, piciu i mówieniu
52%
Bardzo dobrze! Wskazaniami do hospitalizacji dziecka ≤5 lat z zaostrzeniem astmy są trudności z jedzeniem, piciem oraz trudności z mówieniem, SpO2 <92%, brak odpowiedzi 3-krotne podanie SABA lub utrzymujące się tachypnoë, sinica, brak możliwości zapewnienia prawidłowej opieki w domu.
U 7-letniego dziecka, chorującego na astmę oskrzelową i leczonego glikokortykosteroidami wziewnymi, po wycieczce do lasu wystąpiło zaostrzenie choroby pod postacią: narastającej duszności, kaszlu i świszczącego oddechu. Rodzice podali dodatkową dawkę krótko działającego β2-mimetyku. Kolejnym krokiem postępowania w takiej sytuacji powinno być:
A)
dołączenie do leczenia antagonisty receptorów leukotrienowych
B)
odstawienie podaży glikokortykosteroidów wziewnych i włączenie do leczenia β-mimetyków o przedłużonym działaniu
C)
dołączenie do leczenia doustnych preparatów teofiliny o przedłużonym działaniu
D)
podwojenie dotychczas przyjmowanej dawki wziewnego glikokortykosteroidu
E)
kontynuowanie dotychczas przyjmowanej dawki wziewnego glikokortykosteroidu podawanego łącznie z formoterolem z jednego inhalatora
D)
podwojenie dotychczas przyjmowanej dawki wziewnego glikokortykosteroidu
35%
Dobrze! W przypadku wystąpienia zaostrzenia lekami 1. wyboru są szybko i krótko działające β2-mimetyki (SABA), które znoszą obturację oskrzeli. Rodzice mogą samodzielnie zadecydować (zgodnie z planem leczenia) o zwiększeniu częstości podawania leku doraźnego oraz zintensyfikowaniu leczenia przewlekłego. Chłopiec przyjmował GKS wziewny jako lek kontrolujący, dlatego w tej sytuacji należy zalecić zwiększenie dawki GKS wziewnego co najmniej 2-krotnie.
Do objawów mukowiscydozy zalicza się:
A)
nawracające obturacje oskrzeli i zapalenia płuc
B)
stolce tłuszczowe
C)
przewlekły kaszel
D)
słaby przyrost masy ciała
E)
wszystkie wymienione
E)
wszystkie wymienione
Do cech charakterystycznych dla mukowiscydozy nie należy/ą:
A)
krwioplucie
B)
przewlekłe zakażenie Mycoplasma pneumoniae i/lub Chlamydia trachomatis
C)
zmiany w RTG - nawracająca niedodma, rozstrzenie oskrzeli
D)
polipy nosa
E)
przewlekłe zapalenie zatok obocznych nosa
B)
przewlekłe zakażenie Mycoplasma pneumoniae i/lub Chlamydia trachomatis
32%
Doskonale, u chorych na mukowiscydozę występują najczęściej przewlekłe zakażenie Pseudomonas aeruginosa.
Mukowiscydoza polega na wrodzonej dysfunkcji kanału chlorkowego. Obserwowane jest zmniejszenie wydzielania chloru, a zwiększenie absorpcji sodu do komórek, co prowadzi do zaburzeń jonowych i odwodnienia wydzieliny gruczołów wydzielania zewnętrznego. Prawdą jest zatem, że u dzieci z mukowiscydozą częściej niż u zdrowych:
- pot zawiera mniej chloru, co jest wykorzystywane w diagnostyce
- może wystąpić rozstrzenie oskrzeli
- może wystąpić cholestaza i kamica żółciowa
- może wystąpić zapalenie zatok przynosowych i polipy nosa
- obserwowany jest niedobór enzymów trzustkowych, przy w pełni zachowanej funkcji wewnątrzwydzielniczej trzustki (m. in. wydzielanie insuliny)
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
tylko 1
B)
2, 3
C)
2, 3, 4
D)
2, 3, 4, 5
E)
1, 2, 3, 4
C)
2, 3, 4
Produktywny kaszel typowo występuje we wszystkich poniższych chorobach, z wyjątkiem:
A)
mukowiscydozy
B)
wrodzonej dyskinezy rzęsek
C)
plastycznego zapalenia oskrzeli
D)
krztuśca
E)
rozstrzeni oskrzeli
D)
krztuśca
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zapaleń płuc u dzieci:
A)
wiek <6. mż. u dziecka z zapaleniem płuc jest wskazaniem do hospitalizacji
B)
częstym czynnikiem etiologicznym zapaleń płuc u dzieci powyżej 5. r.ż. jest
Streptococcus agalactiae
C)
ciężkie zapalenie płuc rozpoznaje się, gdy częstość oddechów u niemowląt wynosi >
30 oddechów/min
D)
zapalenie płuc u dziecka z towarzyszącym zapaleniem opłucnej można leczyć
ambulatoryjnie
E)
hipoksemię rozpoznaje się, gdy saturacja wynosi <95%
A)
wiek <6. mż. u dziecka z zapaleniem płuc jest wskazaniem do hospitalizacji
77%
Zgadza się! Wskazaniami do hospitalizacji dziecka z zapaleniem płuc są m.in.:
wiek <6. mż.,
hipoksemia (saturacja 92%),
tachypnoë,
ciężki stan ogólny, odwodnienie,
niewydolność krążeniowo-oddechowa.
Podczas badania czteromiesięcznego niemowlęcia stwierdzono cechy duszności,
tachypnoë 75/min oraz osłuchowo nad polami płucnymi rozlane trzeszczenia. Urodzony
w 28 Hbd o masie 820g. Przez pierwsze dwa miesiące życia wymagał tlenoterapii.
Ciepłota ciała 36,8, CRP 1mg/l. Wykonane RTG klatki piersiowej wykazało rozsiane,
drobne nacieki w obrębie płuc. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:
A)
niedobór alfa-1-antytrypsyny
B)
zapalenie oskrzelików
C)
mukowiscydoza
D)
zapalenie płuc
E)
dysplazja oskrzelowo-płucna
E)
dysplazja oskrzelowo-płucna
65%
Wyśmienicie! U opisanego wyżej niemowlęcia najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest oczywiście dysplazja oskrzelowo-płucna. Świadczy o tym wcześniactwo, powikłane koniecznością kilkumiesięcznego stosowania tlenoterapii, a także obecne objawy w postaci duszności, tachypnoë oraz trzeszczeń nad polami płucnymi.
Do poradni pulmonologicznej zgłosiło się 10-letnie dziecko z przewlekłym kaszlem i
nawracającymi infekcjami dróg oddechowych, zwykle przebiegającymi z
odkrztuszaniem ropnej wydzieliny. W wywiadzie smółkowa niedrożność jelit po
urodzeniu oraz słabe przyrosty masy ciała. Ponadto dziecko okresowo oddaje
tłuszczowe stolce. Biorąc pod uwagę wywiad, dziecko najprawdopodobniej choruje na:
A)
astmę oskrzelową
B)
zespół dyskinetycznych rzęsek
C)
przewlekłe zapalenie zatok przynosowych
D)
mukowiscydozę
E)
gruźlicę
D)
mukowiscydozę
96%
Doskonale! Nasz pacjent choruje najpewniej na mukowiscydozę. Rozpoznanie powinien Ci nasuwać fakt pojawienia się objawów zaraz po urodzeniu w postaci niedrożności smółkowej oraz słabego przyrostu masy ciała. Przewlekły kaszel wraz z nawracającymi infekcjami dróg oddechowych wynika z upośledzonego oczyszczania rzęskowego gęstej wydzieliny. Ze względu na niewydolność zewnątrzwydzielniczą trzustki, a co za tym idzie – zaburzenia trawienia i wchłaniania – mogą pojawiać się tłuszczowe stolce.
Do przyczyn kolki jelitowej należy/należą:
A)
nadmierna ilość gazów w jelitach
B)
nietolerancja laktozy
C)
niedojrzałość ośrodkowego układu nerwowego
D)
błędy dietetyczne matki karmiącej
E)
wszystkie wymienione
E)
wszystkie wymienione
Celiakia może współistnieć z wieloma innymi chorobami autoimmunologicznymi, m.in.
z:
- autoimmunologicznym zapaleniem wątroby
- chorobą Hashimoto
- chorobą Duhringa
- chorobą Sjögrena
- chorobą Crohna
- cukrzycą typu II
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
wszystkie wymienione
B)
1, 2, 3, 4, 5
C)
1, 2, 3, 4
D)
1, 2, 3, 5
E)
1, 2, 4, 5
B)
1, 2, 3, 4, 5
43%
Świetnie! Chorobami częściej występującymi u osób z celiakią są m.in.:
autoimmunologiczne choroby wątroby, tarczycy (choroba Hashimoto), trzustki,
nieswoiste zapalenie jelit,
zespół Downa, zespół Turnera, zespół Williamsa,
niedobór IgA, nefropatia IgA,
inne choroby automunologiczne, np. zespół Sjögrena, RZS,
choroba Dühringa (opryszczkowate zapalenie skóry).
Który z poniższych testów nie ma zastosowania w diagnostyce choroby trzewnej u dzieci?
A)
test prowokacji glutenem
B)
oznaczenie przeciwciał przeciwretikulinowych
C)
oznaczenie przeciwciał przeciwendomyzjalnych
D)
oznaczenie przeciwciał przeciw tkankowej transglutaminazie
E)
badanie bioptatu jelita cienkiego
B)
oznaczenie przeciwciał przeciwretikulinowych
Chorobę trzewną od nieceliakalnej nadwrażliwości na gluten odróżnia:
A)
występowanie objawów z przewodu pokarmowego
B)
związek objawów klinicznych z wprowadzeniem do diety glutenu
C)
występowanie zaburzeń emocjonalnych
D)
obecność nieprawidłowego zapisu EEG
E)
stwierdzenie całkowitego lub prawie całkowitego zaniku kosmków jelitowych w
materiale bioptycznym pobranym z dwunastnicy
E)
stwierdzenie całkowitego lub prawie całkowitego zaniku kosmków jelitowych w
materiale bioptycznym pobranym z dwunastnicy
78%
Świetnie! Zanik kosmków jelitowych i obecność swoistych przeciwciał to charakterystyczne cechy celiakii. W przebiegu nieleczonej choroby dochodzi również do zmian w układzie nerwowych, które mogą skutkować pojawieniem się nieprawidłowości w zapisie EEG. W nieceliakalnej nadwrażliwości na gluten nie obserwuje się zaniku kosmków jelitowych, nie ma również swoistych markerów serologicznych (rozpoznanie opiera się na wykluczeniu celiakii i alergii na pszenicę).
U dziecka z potwierdzoną celiakią, czyli trwałą nietolerancją glutenu, należy na stałe i w
całości wykluczyć z diety produkty żywnościowe zawierające:
pszenicę
żyto
kukurydzę
jęczmień
ryż
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 4
B)
1, 2, 3
C)
1, 3, 4
D)
1, 2
E)
3, 5
A)
1, 2, 4
74%
Doskonale! Produkty zakazane w diecie bezglutenowej znajdziesz w artykule o celiakii.
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące szczepienia przeciw odrze, śwince i różyczce:
A)
dzieciom, które nie zostały zaszczepione w 6. roku życia brakujące szczepienie można podać tylko w 10. roku życia
B)
wcześniejsze szczepienie szczepionką przeciw odrze nie jest przeciwwskazaniem do zaszczepienia skojarzoną szczepionką przeciw odrze, śwince i różyczce
C)
dzieci, które otrzymały dwie dawki skojarzonej szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce w poprzednich latach życia, nie wymagają podawania trzeciej dawki tej szczepionki
D)
podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na odrę, świnkę i różyczkę nie stanowi przeciwwskazania do szczepienia
E)
nie należy szczepić szczepionką skojarzoną przeciw odrze, śwince i różyczce 4 tygodnie przed planowaną ciąża
A)
dzieciom, które nie zostały zaszczepione w 6. roku życia brakujące szczepienie można podać tylko w 10. roku życia
60%
Ekstra! Dawkę przypominającą skojarzonej szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce podaje się w 6 roku życia. Dzieciom, które nie zostały zaszczepione
w 6 roku życia należy uzupełnić brakujące szczepienie w możliwie najwcześniejszym terminie, nie później, niż do ukończenia 19 roku życia
Przy przeprowadzaniu szczepień ochronnych należy stosować następujące zasady:
odstęp czasu między dwiema rożnymi szczepionkami zawierającymi żywe drobnoustroje powinien być nie krótszy niż 4 tygodnie
odstęp czasu między różnymi szczepionkami niezawierającymi żywych drobnoustrojów jest dowolny, z zachowaniem niezbędnego odstępu dla uniknięcia nałożenia się ewentualnego niepożądanego odczynu poszczepiennego (NOP) na kolejne szczepienie
odstęp czasu między szczepionką zawierającą żywe drobnoustroje, a szczepionką niezawierającą żywych drobnoustrojów jest dowolny, z zachowaniem niezbędnego odstępu dla uniknięcia nałożenia się ewentualnego NOP na kolejne szczepienie
odstęp czasu między kolejnymi dawkami tej samej szczepionki powinien być zgodny ze wskazaniami producenta szczepionki dotyczącymi schematu szczepienia
odstęp czasu między kolejnymi dawkami tej samej szczepionki może ulec wydłużeniu, ale nie powinien być skracany
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3
B)
1, 2, 3, 4
C)
3, 4, 5
D)
2, 3, 4
E)
wszystkie wymienione
E)
wszystkie wymienione
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące drgawek gorączkowych prostych:
- są uogólnione, zwykle toniczno-kloniczne
- czas trwania wynosi poniżej 15 minut, zwykle 5 minut
- nawracają w ciągu 24 godzin
- po napadzie obserwuje się porażenie Todda
- są to najczęstsze drgawki gorączkowe
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 5
B)
1, 3, 5
C)
2, 3, 4, 5
D)
2, 3, 5
E)
wszystkie wymienione
A)
1, 2, 5
72%
Świetnie! Drgawki gorączkowe proste są najczęstszą postacią drgawek gorączkowych. Napad jest uogólniony, zwykle toniczno–kloniczny, czas trwania nie jest dłuższy niż 15 minut (zwykle nie przekracza 5 minut). Nie nawracają w ciągu 24 godzin, a u dziecka nie stwierdza się cech uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego (OUN).
Występowanie porażenia Todda jest typowe dla złożonych drgawek gorączkowych.
każ prawdziwe stwierdzenia dotyczące krztuśca:
choroba zaczyna się od niespecyficznych objawów nieżytu dróg oddechowych, które trwają 10-14 dni
po fazie nieżytowej następuje okres kaszlu napadowego, który trwa 4-6 tygodni
po napadzie kaszlu może wystąpić bezdech o różnym czasie trwania
pomiędzy napadami kaszlu w niepowikłanym krztuścu stan pacjenta jest dobry
okres zdrowienia trwa kilka tygodni
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 3
B)
1, 3, 5
C)
2, 3, 4, 5
D)
2, 3, 5
E)
wszystkie wymienione
E)
wszystkie wymienione
78%
Ekstra! W przebiegu krztuśca wyróżnia się trzy następujące po sobie fazy:
nieżytową, charakteryzującą się występowaniem niespecyficznych objawów nieżytu górnych dróg oddechowych, która trwa 10-14 dni,
napadowego kaszlu, trwająca 4-6 tygodni,
zdrowienia , trwająca kilka tygodni.
Zazwyczaj między napadami w niepowikłanym krztuścu stan pacjenta jest dobry, bez duszności i zmian osłuchowych nad płucami, jednak okres kaszlu napadowego może przebiegać nietypowo np. w 1. roku życia napady mogą kończyć się bezdechem, bez występowania typowego “piania”.
- Pediatria
LEK-J-2022
Baza CEM LEK
Wskaż prawidłowe postępowanie po ugryzieniu przez kleszcza:
A)
podanie profilaktycznie antybiotyku
B)
zbadanie kleszcza na obecność patogenów
C)
przeprowadzenie badań w kierunku chorób odkleszczowych
D)
wdrożenie leczenia u osoby ugryzionej przez kleszcza, u którego stwierdzono obecność patogenu
E)
kleszcza należy usunąć i zdezynfekować miejsce ugryzienia na skórze
E)
kleszcza należy usunąć i zdezynfekować miejsce ugryzienia na skórze
86%
Ekstra! Prawidłowym postępowaniem po ugryzieniu przez kleszcza jest jego usunięcie ze skóry oraz dezynfekcja miejsca ugryzienia. W przypadku, gdy nie uda się go wyjąć w całości, to nie należy za wszelka cenę usuwać pozostałości, gdyż pozostawiony w skórze aparat gębowy nie zwiększa ryzyka chorób odkleszczowych.
Wskaż profilaktyczne dawki witaminy D u dzieci, które są nieprawidłowe dla wskazanego przedziału wiekowego:
A)
600 j.m. w zależności od masy ciała i podaży witaminy D w diecie dzieci 1–10 lat
B)
1000 j.m. w zależności od masy ciała i podaży witaminy D w diecie dzieci 1–10 lat
C)
800 j.m. w zależności od masy ciała i podaży witaminy D w diecie dzieci 11–18 lat
D)
dzieci 11-18 lat – 1000 j.m. w zależności od masy ciała i podaży witaminy D w diecie
E)
niemowlęta 7–12 mies. życia – 1000-2000 j.m. zależnie od ilości witaminy D przyjętej z pokarmem
E)
niemowlęta 7–12 mies. życia – 1000-2000 j.m. zależnie od ilości witaminy D przyjętej z pokarmem
Najczęstszą przyczyną alergii pokarmowej u niemowląt jest uczulenie na:
Najczęstsza przyczyna alergii pokarmowej u niemowląt znajduje się w mieszankach mlecznych, którymi są one karmione.
Zgłoś zastrzeżenie
A)
pszenicę
1%
B)
soję
0%
C)
białka mleka krowiego
89%
D)
białko jaja kurzego
8%
E)
marchew
C)
białka mleka krowiego
Alergia pokarmowa może manifestować się:
A)
pokrzywką
B)
nieżytem nosa
C)
zapaleniem spojówek
D)
prawdziwe są odpowiedzi A, B
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C
90%
Świetnie! Reakcje alergiczne po spożyciu pokarmów mogą manifestować się jako:
anafilaksja,
objawy ze strony przewodu pokarmowego,
objawy pozajelitowe ze strony:
układu oddechowego: astma, alergiczny nieżyt nosa,
skóry: pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, atopowe zapalenie skóry,
OUN: nadpobudliwość, apatia, migrena i inne bóle głowy, chwiejność emocjonalna, zaburzenia snu,
układu moczowego,
narządu ruchu,
narządu wzroku: alergiczny nieżyt spojówek.
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące prowokacji pokarmowej (PP), będącej
uznanym narzędziem diagnostycznym w alergii pokarmowej:
A)
PP najczęściej jest wykonywana z mlekiem krowim, jajem kurzym, orzeszkami
arachidowymi i pszenicą
B)
służy ustaleniu progu tolerancji na uczulający produkt
C)
złotym standardem jest prowokacja wykonana metodą podwójnie ślepej próby z
placebo, przeprowadzona w warunkach kontrolowanych
D)
u dzieci po anafilaksji na dany pokarm próbę prowokacji przeprowadza się z reguły
po okresie 12 miesięcy stosowania diety eliminacyjnej
E)
zwykle stosuje się co najmniej dwa alergeny równocześnie podczas próby
E)
zwykle stosuje się co najmniej dwa alergeny równocześnie podczas próby
Metodą diagnostyczną rozstrzygającą o rozpoznaniu alergii na pokarm jest wykonanie:
A)
testów skórnych i atopowych testów płatkowych z natywnymi alergenami
pokarmowymi
B)
oznaczenie stężenia alergenowo swoistych IgE na alergeny pokarmowe
C)
oznaczenie stężenia alergenowo swoistych IgG na alergeny pokarmowe
D)
wykonanie doustnej próby prowokacji pokarmowej z podejrzanym pokarmem
E)
dodatni wynik każdego z wymienionych badań upoważnia do rozpoznania alergii na
pokarm
D)
wykonanie doustnej próby prowokacji pokarmowej z podejrzanym pokarmem
U 6-letniego chłopca, dwukrotnie wystąpiła swędząca, rumieniowo-grudkowa wysypka i
upośledzona drożność nosa po spożyciu naturalnego jogurtu. Objawy utrzymywały się
do kilku godzin. Rodzice chłopca podejrzewają, że ich dziecko ma objawy alergii na
białka mleka krowiego. Które z poniższych badań byłoby najlepsze do zdiagnozowania
alergii na pokarm?
A)
testy skórne z alergenami pokarmowymi
B)
ocena stężenia alergenowo swoistych przeciwciał IgE na alergeny pokarmowe
C)
podwójnie ślepa próba prowokacji pokarmowej kontrolowana placebo
D)
ocena całkowitego stężenia IgE w surowicy
E)
atopowe testy płatkowe z alergenami pokarmowymi
C)
podwójnie ślepa próba prowokacji pokarmowej kontrolowana placebo
Wskaż, jakie żywienie nie jest zalecane w leczeniu alergii na białka mleka krowiego:
- mieszankami sojowymi
- karmienie mlekiem matki z zastosowaniem przez nią diety eliminacyjnej
- mieszankami elementarnymi
- hydrolizatami o znacznym stopniu hydrolizy białka
- hydrolizatami o nieznacznym stopniu hydrolizy białka
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 5
B)
2, 3
C)
2, 4
D)
tylko 2
E)
tylko 4
A)
1, 5
60%
Super! U niemowląt karmionych sztucznie, z alergią na białka mleka krowiego zaleca się raczej stosowanie mieszanek o znacznym stopniu hydrolizy niż mleka sojowego. Dodatkowo, ze względów odżywczych, nie zaleca się stosowania go u dzieci poniżej 6. mż.
Preparaty o nieznacznym stopniu hydrolizy, tzw. mleka „HA” stosuje się w zapobieganiu wystąpieniu alergii na białka mleka krowiego u dzieci z wywiadem rodzinnym obciążonym chorobą atopową. W przypadku rozpoznania alergii na białka mleka krowiego są one przeciwwskazane.
Do profilaktyki alergii pokarmowej nie należy:
A)
karmienie wyłącznie piersią przez pierwsze 6 miesięcy życia dziecka
B)
wprowadzenie do diety dziecka pokarmów innych niż mleko nie wcześniej niż po ukończeniu 4. miesiąca życia dziecka
C)
stosowanie hydrolizatów białkowych u dzieci żywionych sztucznie z obciążeniem rodzinnym atopią
D)
stosowanie mleka koziego zamiast krowiego
E)
wyeliminowanie z diety matki karmiącej silnych alergenów
D)
stosowanie mleka koziego zamiast krowiego
73%
Świetnie! Stosowanie mleka koziego, zamiast krowiego nie zmniejsza prawdopodobieństwa wystąpienia alergii pokarmowej. Dzieje się tak, ponieważ kazeina, jedno z alergizujących białek mleka krowiego, ma niemal identyczną budowę także w przypadku mleka koziego i owczego. Ponadto, jego podaż mleka koziego niemowlętom może spowodować niedokrwistość (z powodu zbyt małej ilości kwasu foliowego i witaminy B12).
Wskaż cechy ostrej biegunki u dzieci:
choroba o podłożu infekcyjnym
oddawanie trzech lub więcej płynnych lub półpłynnych stolców na dobę
oddawanie stolców zawierających krew, ropę lub znaczne ilości śluzu
objawy utrzymują się do 2 tygodni
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
wszystkie wymienione
B)
1, 2, 3
C)
1, 2, 4
D)
1, 2
E)
tylko 1
A) bo tak było w Kawalec
wszystkie wymienione
47%
Doskonale! Biegunka ostra powstaje w większości na podłożu infekcyjnym. Charakteryzuje się oddawaniem płynnych lub półpłynnych stolców i/lub zwiększeniem liczby stolców do 3 lub więcej na dobę. Stolce te mogą zawierać krew, ropę lub znaczne ilości śluzu, ale zgodnie z aktualnymi źródłami nie jest to już elementem definicji biegunki ostrej u dzieci. Czas jej utrzymywania się nie powinien przekraczać dwóch tygodni. Inne objawy mogące jej towarzyszyć to bóle brzucha, upośledzenie łaknienia, wymioty i gorączka. Biegunka ostra ma zwykle etiologię wirusową lub dużo rzadziej bakteryjną czy pierwotniakową lub pasożytniczą.
W zapobieganiu biegunce związanej z antybiotykoterapią znalazł zastosowanie
następujący probiotyk:
A)
Lactobacillus rhamnosus GG
B)
Saccharomyces boulardii
C)
Bifidobacterium infantis
D)
prawdziwe są odpowiedzi A, B
E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C
D)
prawdziwe są odpowiedzi A, B
50%
Brawo! Biegunka związana z antybiotykoterapią pojawia się w trakcie lub do 2 mies. po zakończeniu stosowania leków przeciwbakteryjnych. Najczęściej ustępuje po zakończeniu podawania antybiotyku i ma łagodny przebieg. W ramach zapobiegania można rozważyć stosowanie probiotyków w trakcie trwania antybiotykoterapii. Właściwości przeciwbiegunkowe są potwierdzone obecnie dla probiotyków zawierających szczepy Lactobacillus rhamnosus (inaczej Lactobacillus GG) lub kultury drożdży Saccharomyces boulardii.
Mama zgłasza się do lekarza z 2-letnim dzieckiem, które w ostatniej dobie oddało 6
luźnych stolców, nie wymiotuje, nie gorączkuje, nie ma cech odwodnienia. Właściwym
postępowaniem w przypadku tego pacjenta jest:
A)
skierowanie do szpitala
B)
zastosowanie metronidazolu
C)
wykonanie posiewu stolca i zastosowanie odpowiedniej do otrzymanego wyniku
farmakoterapii
D)
zastosowanie kotrimoksazolu
E)
nawadnianie doustne w warunkach domowych
E)
nawadnianie doustne w warunkach domowych
89%
Perfekcyjnie! Pamiętaj, że leczeniem z wyboru w przypadku wystąpienia biegunki u dziecka, za wyjątkiem sytuacji wymagających hospitalizacji, jest nawadnianie doustne. Opisany pacjent nie gorączkuje, nie ma cech odwodnienia oraz nie wymiotuje – zatem pojenie dziecka w warunkach domowych powinno być wystarczające. W przypadku nieskuteczności powyższego leczenia oraz postępującego odwodnienia konieczna byłaby hospitalizacji (gdy utrata masy ciała w wyniku odwodnienia przekroczyłaby 9%).
Do diagnostyki zaparcia wykorzystuje się:
manometrię
test Hintona
test wodorowy
wlew kontrastowy jelita grubego
gastrofiberoskopię
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3
B)
1, 2, 4
C)
2, 3, 4
D)
1, 2, 5
E)
2, 3, 5
B)
1, 2, 4
63%
Doskonale! Podczas manometrii bada się ciśnienie w odbytnicy i na wysokości zwieraczy zewnętrznego i wewnętrznego za pomocą specjalnego cewnika. W warunkach prawidłowych, podczas badania zmniejsza się napięcie zwieraczy, a ciśnienie w odbytnicy wzrasta. Test Hintona polega na podaniu znaczników i ocenie ich przechodzenia przez przewód pokarmowy przy użyciu RTG. Wlew kontrastowy jelita grubego może być pomocny w diagnostyce np. choroby Hirschsprunga.
Do alarmujących objawów choroby refluksowej u dzieci należą:
zaburzenia połykania
biegunka
nocne napady kaszlu i duszności
zaparcia
utrata masy ciała
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3
B)
2, 3, 5
C)
1, 3, 5
D)
tylko 2
E)
1, 4, 5
C)
1, 3, 5
91%
Dobrze! Objawami alarmującymi ChRP u dzieci są:
zaburzenia połykania,
nocne napady kaszlu i duszności,
utrata masy ciała,
bezdechy, zespół nagłej śmierci niemowląt.
Do najczęstszych przyczyn krwawień z dolnego odcinka przewodu pokarmowego u niemowląt należą:
choroba Schoenleina-Henocha
szczelina odbytu
alergie pokarmowe
nieswoiste zapalenie jelit
wgłobienie jelita
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2, 3
B)
2, 3, 5
C)
1, 3, 5
D)
2, 4, 5
E)
1, 2, 5
B)
2, 3, 5
31%
Doskonale! Do najczęstszych przyczyn krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego u niemowląt należą:
szczelina odbytu,
alergie pokarmowe,
wgłobienie ,
a także zakażenia bakteryjne przewodu pokarmowego, uchyłek Meckla, zdwojenie jelit oraz urazy okolicy anorektalnej.
LEK-J-2019
Baza CEM LEK
Cholestazą określa się zespół objawów klinicznych i biochemicznych cechujących się
wzrostem stężenia bilirubiny związanej w surowicy. Zgodnie z definicją cholestazy,
można ją rozpoznać, jeżeli przy stężeniu bilirubiny całkowitej przekraczającym 5 mg/dl
(85 µmol/l), stężenie bilirubiny związanej przekracza:
A)
5% wartości bilirubiny całkowitej
B)
10% wartości bilirubiny całkowitej
C)
15% wartości bilirubiny całkowitej
D)
20% wartości bilirubiny całkowitej
E)
25% wartości bilirubiny całkowitej
D)
20% wartości bilirubiny całkowitej
42%
Tak! O cholestazie mówimy, gdy stężenie bilirubiny całkowitej w surowicy wynosi <5 mg/dl, a stężenie bilirubiny związanej przekracza 1 mg/dl lub gdy stężenie bilirubiny całkowitej w surowicy przekracza 5 mg/dl, a stężenie bilirubiny związanej > 20% wartości bilirubiny całkowitej.
Wskaż cechy charakterystyczne choroby Wilsona u dzieci:
nadmierne gromadzenie się miedzi w wątrobie ze wzrostem aktywności
aminotransferaz w surowicy
częste występowanie zaburzeń neurologicznych, zwłaszcza dyzartrii
częste występowanie pierścienia Kaysera-Fleischera w rogówce oka
podwyższone stężenie ceruloplazminy w surowicy
zwiększone wydalanie miedzi w moczu
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
1, 2
B)
1, 3
C)
1, 5
D)
1, 3, 5
E)
1, 3, 4, 5
C)
1, 5
24%
Dobrze! Złogi miedzi lokalizują się w różnych narządach, najczęściej w wątrobie i układzie nerwowym (inne
lokalizacje to np. rogówka, nerki, serce). U dzieci uszkodzeniu zazwyczaj ulega wątroba, a objawy neurologiczne
pojawiają się u młodych dorosłych. Wśród objawów wątrobowych występują: wzrost stężenia aminotransferaz,
cholestaza, zapalenie, marskość i niewydolność wątroby. Do typowych odchyleń w badaniach laboratoryjnych należy
w surowicy obniżenie stężenia ceruloplazminy, obniżenie całkowitego stężenia miedzi , wzrost frakcji wolnej miedzi
oraz zwiększone wydalanie miedzi z moczem.
Matka zgłasza się z 3-tygodniowym noworodkiem, zaniepokojona niewielkimi
ulewaniami, występującymi prawie po każdym posiłku. Dziecko, urodzone o czasie, jest
karmione mlekiem modyfikowanym, pije łapczywie, od urodzenia zwiększyło masę ciała
o 400 gramów. Właściwym postepowaniem w odniesieniu do noworodka jest:
A)
zastosowanie metoklopramidu
B)
zalecenie mamie zagęszczania mleka klejem ryżowym
C)
uspokojenie mamy, pouczenie o odpowiednim ułożeniu dziecka w trakcie karmienia i
odbiciu po karmieniu
D)
skierowanie dziecka na pilną konsultację chirurgiczną
E)
prawdziwe są odpowiedzi A i C
C)
uspokojenie mamy, pouczenie o odpowiednim ułożeniu dziecka w trakcie karmienia i
odbiciu po karmieniu
87%
Doskonale! Ze względu na prawidłowe łaknienie i przyrost masy ciała u dziecka, a także niewielkie ulewania – powinieneś uspokoić matkę i zalecić karmienie w odpowiedniej pozycji ciała, częściej ale w mniejszych porcjach. W tym przypadku nie ma potrzeby wdrażania farmakoterapii i specjalnej diety oraz poszerzania diagnostyki. Jeżeli takie postępowanie nie będzie skuteczne, zaleca się leki poprawiające motorykę jelit (np. trimebutyna). Ulewania ustępują zwykle do 4–6. mż. Ich przyczyną jest niedojrzałość anatomiczna i czynnościowa wpustu żołądka, natomiast czynnikami sprzyjającymi: przekarmienie, nieodbijanie połkniętego powietrza, układanie dziecka po karmieniu w pozycji leżącej.
Dziecko w wieku 6-miesięcy przyjęto do Izby Przyjęć z powodu trwającego od 3 godzin nieukojonego płaczu i niepokoju. Rodzice dziecka obserwowali podkurczanie nóżek, oraz bladość powłok skórnych. Od godzin rannych dziecko odmawia przyjmowania pokarmów, dwukrotnie zwymiotowało. Badaniem fizykalnym z odchyleń stwierdzono: wzdęty brzuch oraz palpacyjnie wyczuwalna masa w jamie brzusznej, ciepłota ciała prawidłowa, na pieluszce ślad stolca o wyglądzie „galaretki porzeczkowej”. Jaka jest najbardziej prawdopodobna diagnoza?
A)
ostre zapalenie wyrostka robaczkowego
B)
salmonelloza
C)
uchyłek Meckela
D)
kolka niemowlęca
E)
wgłobienie
E)
wgłobienie
84%
Bardzo dobrze! Wgłobienie jelitowe to najczęstsza przyczyna niedrożności przewodu pokarmowego u niemowląt i małych dzieci. Najważniejszym objawem tego schorzenia jest silny ból brzucha o falowym charakterze, który może zanikać między napadami. U niemowląt charakterystyczne jest podkurczanie nóg przy napadach płaczu. Uszkodzenie naczyń ściany jelita, do którego dochodzi w trakcie wgłobienia odpowiada za tzw. stolec o charakterze “malinowej galaretki”.
Pamiętaj! Klasyczna triada wgłobienia jelitowego obejmuje napadowy ból brzucha, wyczuwalny opór w jamie brzusznej oraz stolec o wyglądzie galaretki malinowej/porzeczkowej.
W diagnostyce stosuje się głównie badania ultrasonograficzne. Obszar wgłobienia przez kilkakrotne nałożenie się na siebie ścian jelitowych daje w badaniu USG bardzo charakterystyczny obraz, tzw. „tarczy strzelniczej” lub „pseudonerki” .
W diagnostyce można wykorzystać także zdjęcia przeglądowe jamy brzusznej w projekcji tylno-przedniej. Czasami udaje się uwidocznić czoło wgłobienia otoczonego z dwóch stron gazem układającym się w postaci tzw. “szczypców kraba”. Zarówno obraz “szczypców kraba”, jak i “tarczy strzelniczej” czy “pseudonerki” są patognomoniczne dla wgłobienia jelitowego.
Objawy kliniczne, które mogą być stwierdzane u dziecka z niedoczynnością przedniego
płata przysadki w zakresie wytwarzania hormonu wzrostu (z tzw. somatotropinową
niedoczynnością przysadki, SNP) to:
niska masa urodzeniowa
prawidłowy wiek kostny i zębowy
obniżona szybkość wzrastania w okresie przedszkolnym
objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego wywołane guzem (np.
czaszkogardlakiem)
Prawidłowa odpowiedź to:
A)
wszystkie wymienione
B)
1, 2, 3
C)
1, 3, 4
D)
2, 3
E)
3, 4
E)
3, 4
26%
Doskonale! W somatotropinowej niedoczynności przysadki (SNP) masa urodzeniowa jest zwykle prawidłowa . Od pierwszych dni życia obserwuje się hipoglikemię. Obniżenie szybkości wzrastania zwraca zwykle uwagę rodziców i lekarzy dopiero w okresie przedszkolnym (ok. 3–4. rż.).
Jedną z przyczyn SNP jest zmiana rozrostowa w OUN, najczęściej czaszkogardlak. Dotyczy to zwłaszcza osób, u których niedoczynność hormonalna objawia się w późniejszym wieku. Objawom endokrynologicznym mogą towarzyszyć także zaburzenia widzenia (objaw ucisku skrzyżowania wzrokowego) czy też objawy wzmożonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego. Dlatego w przypadku SNP należy wykonać MR okolicy podwzgórzowo-przysadkowej oraz zlecić konsultacje neurologiczną i okulistyczną, jeszcze przed rozpoczęciem leczenia.
Najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy w wieku rozwojowym jest:
A)
podostre zapalenie tarczycy
B)
choroba Gravesa-Basedowa
C)
nadczynność tarczycy wywołana terapią amiodaronem
D)
nadczynność tarczycy wywołana jodem (jod-Basedow)
E)
zespół McCune-Albrighta
B)
choroba Gravesa-Basedowa
66%
Ekstra! Jeszcze do niedawna najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy w Polsce było wole nadczynne, jednak w Polsce od 1997 r. istnieje obowiązek jodowania soli kuchennej, co poskutkowało spadkiem występowania wola, a to z kolei spowodowało, że na prowadzenie wysunęła się choroba Gravesa–Basedowa i aktualnie to ona jest najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy w Polsce zarówno u dzieci jak i dorosłych.
Wskaż typowe cechy pseudohypoparatyroidyzmu:
A)
zwiększone wydalanie z moczem fosforu oraz cAMP po infuzji PTH
B)
obniżone stężenie wapnia i podwyższone stężenie fosforanów w surowicy
C)
obniżone stężenie wapnia i obniżone stężenie fosforanów w surowicy
D)
obniżone stężenie PTH w surowicy
E)
skrócenie II i III kości śródręcza
B)
obniżone stężenie wapnia i podwyższone stężenie fosforanów w surowicy
45%
Brawo! Rzekoma niedoczynność przytarczyc to stan związany z opornością tkanek docelowych na PTH – w nerkach zaburzone zostaje reabsorpcja wapnia, zmniejszona jest synteza aktywnych postaci witaminy D3 i tym samym wchłanianie wapnia w przewodzie pokarmowym. Te procesy prowadzą ostatecznie do hipokalcemii i hiperfosfatemii.
Niedoczynność przytarczyc występuje w poniższych stanach chorobowych, z
wyjątkiem:
A)
zespołu DiGeorge’a
B)
zespołu poliendokrynopatii autoimmunologicznej typu 1
C)
nadczynności przytarczyc u matki w czasie ciąży
D)
stanu po napromienieniu szyi
E)
mutacji inaktywującej CaSR
E)
mutacji inaktywującej CaSR
30%
Doskonale! Mutacja inaktywująca genu CaSR należy do przyczyn pierwotnej nadczynności przytarczyc. Objawia się w okresie noworodkowym.
Przyczyną niedoczynności przytarczyc jest mutacja aktywująca genu CaSR.
Najczęstszą przyczyną zespołu Cushinga u dzieci jest:
A)
leczenie glikokortykosteroidami chorób z autoagresji
B)
gruczolak przysadki wydzielający ACTH
C)
rak kory nadnerczy
D)
gruczolak kory nadnerczy
E)
zespół McCune’a-Albrighta
A)
leczenie glikokortykosteroidami chorób z autoagresji
56%
Doskonale! U dzieci, podobnie jak i u dorosłych, najczęściej występuje jatrogenny zespół Cushinga spowodowany długotrwałym podawaniem glikokortykosteroidów w chorobach autoimmunologicznych.