Chirurgia Flashcards

1
Q

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące ropnia:

  1. zasadniczym sposobem leczenia jest jego ewakuacja
  2. leczenie chirurgiczne jest przeciwwskazane, większe korzyści daje antybiotykoterapia
  3. powikłaniem ropnia okołoodbytniczego może być przetoka okołoodbytnicza
  4. powikłaniem ropnia okołoodbytniczego może być szczelina odbytu
  5. ropnie okołoodbytowe występują częściej u mężczyzn
    Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2, 4

B)
1, 3, 5

C)
2, 3, 5

D)
2, 3, 4

E)
1, 3, 4

A

B)
1, 3, 5

69%
Fenomenalnie! Ropnie okołoodbytowe to zbiorniki ropy, które znajduje się w obrębie przestrzeni okołoodbytowej, międzyzwieraczonej, kulszowo-odbytniczej i miedniczno-odbytniczej. Przyczyną ich rozwoju jest zakażenie krypt i gruczołów odbytowych, które szerzy się wzdłuż miejsc zmniejszonego oporu w obrębie przestrzeni tkankowej.

Klasyfikacja Cormana ropni okołoodbytowych :

ropień podskórny (przyodbytowy, powierzchowny) – ok. 60%,
ropień kulszowo-odbytniczy (poddźwigaczowy) – 15–25%,

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Ropny stan zapalny w okolicy wału paznokcia to:

A)
ropień

B)
ropowica

C)
zastrzał

D)
zanokcica

E)
róża

A

D)
zanokcica

79%
Świetnie! Zanokcicą nazywamy zapalenie w obrębie wału paznokciowego spowodowane infekcją bakteryjną, rzadziej grzybiczą. Powstaje ropień podnaskórkowy, a objawami są: pulsujący ból, który nasila się, gdy kończyna pozostaje opuszczona, oraz zaczerwienienie i obrzęk skóry. W leczeniu konieczne jest nacięcie wału paznokciowego w celu ewakuacji treści ropnej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Proces zapalny, zwykle ropny toczący się w obrębie wału paznokciowego to:

A)
zanokcica

B)
zastrzał

C)
załupek

D)
czyrak

E)
zgorzel

A

A)
zanokcica

93%
Bardzo dobrze! Zanokcica to najczęściej ropny proces zapalny obejmujący wał paznokciowy

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Zakażenie skóry z szybko szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej, ropnym wyciekiem
z rany, objawami ogólnymi i tworzeniem odległych ropni, wywołane przez Pasteurella
multocida charakterystyczne jest dla ran spowodowanych przez:

A)
psy

B)
koty

C)
gryzonie

D)
węże jadowite

E)
żadne z powyższych

A

B)
koty

51%
Doskonale! W przypadku zakażeń ran kąsanych przez koty izoluje się najczęściej mieszaną florę tlenową i beztlenową. Pasteurella multocida i Pasteurella Septica to najczęściej spotykane patogeny (75%). Innymi izolowanymi drobnoustrojami są gronkowce, paciorkowce, Moraxella sp., Bacteroides sp., Fusobacterium, Porphyromonas, Prevotella.

Pasteurella multocida to bakteria Gram-ujemna względne beztlenowa, której obecność stwierdza się w ślinie 70–90% zwierząt. Drobnoustrój wywołuje zakażenie tkanki łącznej, które pojawia się szybko i przebiega gwałtownie. Objawami są:

rumień, obrzęk, lokalna limfadenopatia,
wyciek ropny z rany,
objawy ogólne.
W niektórych przypadkach dochodzi do tworzenia ropni w odległych miejscach. Innymi powikłaniami są:

zapalenie wsierdzia,
ZOMR,
zapalenie stawów, kości i szpiku.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Do najczęstszych objawów tzw. „ostrego brzucha” nie zalicza się:

A)
dodatniego objawu Blumberga

B)
wzmożonych ruchów perystaltycznych, tzw. „burza nad brzuchem”

C)
wymiotów

D)
objawu obrony mięśniowej

E)
wzdęcia brzucha

A

B)
wzmożonych ruchów perystaltycznych, tzw. „burza nad brzuchem”

83%
Brawo! W przypadku ostrego brzucha w przebiegu zapalenia otrzewnej dochodzi do niedrożności porażennej jelit. Jej objawem jest “cisza nad brzuchem”.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Najczęstszą, bezpośrednią przyczyną ostrego zapalenia otrzewnej jest:

A)
zadzierzgnięcie jelita cienkiego

B)
wgłobienie jelita cienkiego w jelito grube

C)
perforacja przewodu pokarmowego

D)
sepsa

E)
niedrożność jelita grubego

A

C)
perforacja przewodu pokarmowego

78%
Dobrze! Perforacja przewodu pokarmowego jest najczęstszą przyczyną rozlanego zapalenia otrzewnej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Najczęstszą, bezpośrednią przyczyną ostrego zapalenia otrzewnej jest:

A)
ostra niewydolność wątroby

B)
wgłobienie jelita cienkiego w grube

C)
perforacja przewodu pokarmowego

D)
niedrożność jelita grubego

E)
ostre zapalenie trzustki

A

C)
perforacja przewodu pokarmowego

96%
Dobrze! Perforacja przewodu pokarmowego jest najczęstszą przyczyną rozlanego zapalenia otrzewnej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Do wtórnych zapaleń otrzewnej nie zalicza się:

A)
zapalenia związanego z przewlekłą dializą otrzewnową

B)
martwicy ściany jelita

C)
zapalenia związanego z nieszczelnością zespolenia jelitowego

D)
ziarniniakowego zapalenia otrzewnej

E)
zapalenia otrzewnej z obecnością grzybów

A

D)
ziarniniakowego zapalenia otrzewnej

41%
Odpowiedź kontrowersyjna. Jest to postać pierwotnego zapalenia otrzewnej, czyli postaci zapalenia bez towarzyszącej przyczyny brzusznej takiej jak zakażenie narządu czy perforacja. Czynnikami etiologicznymi są Mycobacterium, Histoplasma i Strongyloides i jest to zakażenie krwiopochodne. A Inne postaci pierwotnego zapalenia otrzewnej to:

zapalenie otrzewnej o etiologii bakteryjnej u pacjenta z zespołem nerczycowym, marskością wątroby lub toczniem rumieniowatym układowym,
streptokokowe lub pneomokokowe zapalenie otrzewnej (krwiopochodne, u młodych dziewcząt).
Martwica ściany jelita, nieszczelność zespolenia i przewlekła dializoterapia otrzewnowa to przyczyny wtórnego zapalenia otrzewnej (pierwotny proces chorobowy dotyczy jamy brzusznej lub czynnik etiologiczny został wprowadzony z zewnątrz).
Natomiast zapalenie otrzewnej z obecnością grzybów jest postacią trzeciorzędowego zapalenia otrzewnej (zapalenie przetrwałe po leczeniu postaci wtórnej zapalenia).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące żółciowego zapalenia otrzewnej:

  1. jest wynikiem drażniącego działania żółci na otrzewną
  2. diagnostyczne nakłucie otrzewnej z obecnością krwiście podbarwionego płynu
    pozwala na postawienie rozpoznania
  3. dynamika objawów (czasowa regresja dolegliwości) może przypominać perforację
    wrzodu trawiennego
  4. przy pewnym rozpoznaniu podstawą leczenia jest leczenie zachowawcze z
    szerokowidmową antybiotykoterapią
  5. obecność perforacji ściany pęcherzyka jest warunkiem rozpoznania
  6. stan po wycięciu pęcherzyka żółciowego w przeszłości pozwala na wykluczenie
    rozpoznania
    Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2, 4, 5

B)
1, 3, 5, 6

C)
2, 5, 6

D)
1, 3

E)
1, 4, 5, 6

A

D)
1, 3

53%
Gratulacje! Żółciowe zapalenie otrzewnej związane jest przedostawaniem się żółci do jamy otrzewnej w wyniku perforacji pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych na skutek:

zapalenia,
urazu,
działania jatrogennego (ECPW, protezowanie dróg żółciowych, uszkodzenie śródoperacyjne).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Najczęstszą przyczyną krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego jest:

A)
nieżyt krwotoczny

B)
zapalenie przełyku

C)
choroba wrzodowa

D)
rak żołądka

E)
zespół Mallory’ego-Weissa

A

C)
choroba wrzodowa

93%
Brawo! Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy odpowiada za 50–75% krwawień z górnego przewodu pokarmowego, jest więc jego najczęstszą przyczyną.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Zespół Mallory-Weissa to:

A)
spastyczny kurcz przełyku

B)
zakrzepica żył wątrobowych

C)
zespół jelita drażliwego

D)
krwotok z pękniętej śluzówki w rejonie wpustu

E)
nadpłytkowość po splenektomii

A

D)
krwotok z pękniętej śluzówki w rejonie wpustu

92%
Doskonale! Zespół Mallory’ego-Weissa to linijne pęknięcie błony śluzowej przełyku spowodowane najczęściej obfitymi i gwałtownymi wymiotami.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

W klasyfikacji zmian krwawiących w niszy wrzodowej stopień I według Forresta
oznacza:

A)
niedawno przebyte krwawienie

B)
aktywne krwawienie

C)
dawno przebyte krwawienie

D)
brak krwawienia

E)
klasyfikacja Forresta nie dotyczy krwawienia do przewodu pokarmowego

A

B)
aktywne krwawienie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

W klasyfikacji zmian krwawiących stopień II według Forresta oznacza:

A)
niedawno przebyte krwawienie

B)
aktywne krwawienie

C)
dawno przebyte krwawienie

D)
brak krwawienia

E)
nawrotowe krwawienie z niegojącej się rany

A

A)
niedawno przebyte krwawienie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Sondę Sengstakena-Blakemore’a zakłada się przy:

A)
krwawieniu z żylaków przełyku

B)
krwawieniu z wrzodu dwunastnicy

C)
krwotoku z nadżerki żołądka

D)
krwawieniu Dieulafoya

E)
marskości wątroby

A

A)
krwawieniu z żylaków przełyku

93%
Brawo! W leczeniu krwawienia z żylaków przełyku możesz zastosować zgłębnik Sengstakena-Blakemore’a albo jego nowszą wersję zgłębnik Minnesota , natomiast w krwawieniu z dna żołądka lub wpustu możesz zastosować zgłębnik Lintona-Nachlasa . Obecnie ten sposób leczenie stosuje się tylko wtedy, gdy leczenie endoskopowe jest niedostępne albo gdy okazało się ono nieskuteczne (ok. 10 % przypadków).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Sonda Sengstakena-Blakemore’a służy do:

A)
pomiaru ciśnienia zaklinowania w tętnicy płucnej

B)
usuwania żylaków kończyny dolnej

C)
wykonywania kolonoskopii

D)
tymczasowego tamowania krwotoku z żylaków przełyku

E)
usuwania kamieni z dróg żółciowych podczas ERCP

A

D)
tymczasowego tamowania krwotoku z żylaków przełyku

93%
Świetnie! W przypadku krwawienia z żylaków przełyku, które nie udaje się opanować metodami endoskopowymi, stosuje się tamponadę balonową. Można do tego celu wykorzystać zgłębnik Sengstakena-Blakemore’a.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Sonda Sengstakena-Blakemore’a jest stosowana w:

A)
ocenie ran postrzałowych tułowia

B)
żywieniu dojelitowym po zabiegach operacyjnych

C)
ocenie odbytnicy w trakcie endoskopowej ultrasonografii

D)
doraźnym zatrzymaniu krwotoku z żylaków przełyku

E)
ocenie dróg żółciowych w trakcie endoskopowej wstecznej cholangiopankreatografii

A

D)
doraźnym zatrzymaniu krwotoku z żylaków przełyku

76%
Doskonale! Sonda Sengstakena-Blakemore’a służy do doraźnego zatrzymywania krwotoku z żylaków przełyku i może być utrzymywana przez maksymalnie 24 h.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

W przypadku krwawienia z żylaków przełyku, którego nie udało się zatamować
endoskopowo lub brak jest możliwości wykonania doraźnego zaopatrzenia
endoskopowego, najskuteczniejszą hemostazę można uzyskać stosując:

A)
totalną resekcję żołądka

B)
wlew leków p/krwotocznych oraz inhibitora pompy protonowej

C)
zgłębnik Sengstakena-Blakemore’a

D)
propranolol w dawce 40 mg na dobę

E)
cewnik Foleya wprowadzony do przełyku

A

C)
zgłębnik Sengstakena-Blakemore’a

95%
Wyśmienicie! W przypadku braku możliwości wykonania zabiegu endoskopowego należy założyć pacjentowi zgłębnik Sengstakena-Blakemore’a. Pomoże ci on doraźnie zahamować krwotok, lecz usunięcie zgłębnika będzie skutkować nawrotem krwawienia nawet u 60% pacjentów.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia krwotoku z żylaków przełyku:

A)
w leczeniu należy uwzględnić antybiotyk

B)
somatostatyna i glipresyna posiadają podobną skuteczność w hamowaniu krwotoku

C)
pacjent wymaga przetoczenia krwi do wartości stężenia hemoglobiny 7–8 g/dL

D)
należy unikać przetoczeń dużych objętości mrożonego osocza w celu normalizacji
wskaźnika INR

E)
należy wykonać endoskopię po 24 godzinach od początku hospitalizacji

A

E)
należy wykonać endoskopię po 24 godzinach od początku hospitalizacji

46%
Brawo! W przypadku krwawienia z żylaków przełyku należy podać:

leki wazoaktywne (wazopresyna, terlipresyna, somatostatyka, oktreotyd) – jak najszybciej od przyjęcia pacjenta do szpitala,
antybiotyk szerokospektralny w ramach profilaktyki zakażeń bakteryjnych, które często towarzyszą krwawieniu z żylaków przełyku.
Znaczna utrata krwi w przebiegu krwawienia z żylaków przełyku skutkuje hipowolemią albo wstrząsem hipowolemicznym. Jeżeli oznaczone stężenie hemoglobiny wynosi <7 g/dl, podaj KKCz. Docelowe stężenie Hb wynosi 7–9 g/dl .

Po zapewnieniu stabilności hemodynamicznej, należy wykonać endoskopię, w pozostałych przypadkach w ciągu 24 h od przyjęcia .

Zalecenia AALSD z 2016 r. podają, że endoskopię najlepiej wykonać w ciągu 12 h od przyjęcia.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

Lekiem stosowanym w celu obniżenia ciśnienia w układzie wrotnym u chorych
krwawiących z żylaków przełyku jest:

A)
terlipresyna

B)
glukagon

C)
urapidyl

D)
propranolol

E)
nitroprusydek sodu

A

A)
terlipresyna

61%
Dobrze! W leczeniu krwawienia z żylaków przełyku stosujemy leki wazoaktywne, które obniżają ciśnienie w układzie wrotnym. Stosuje się je do zatrzymania krwotoku lub do 5 dni. Są nimi:

wazopresyna i terlipresyna (syntetyczny analog wazopresyny),
somatostatyna i oktreotyd (synetyczny analog somatostatyny).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

Pacjent lat 44, zgłasza silne bóle brzucha i krwiste wymioty. W badaniu częstość
oddechów - 24/min, osłuchowo bez zmian nad polami płucnymi, SpO2 – słaby sygnał,
częstość pracy serca – 130/min, brak tętna na tętnicach dystalnych, ciśnienie krwi –
75/50 mm Hg, pacjent jest blady i spocony, w zapisie EKG – wąskie miarowe zespoły
QRS. Jakie postępowanie należy zastosować?

A)
kardiowersja

B)
manewry na nerwie błędnym

C)
adenozyna 6 mg i.v. szybki bolus

D)
płynoterapia

E)
amiodaron 300 mg i.v. w ciągu 20–60 minut

A

D)
płynoterapia

80%
Świetnie! Pacjent prezentuje objawy wstrząsu hipowolemicznego (tachykardia, hipotensja, tachypnoë, skóra blada i spocona) w wyniku krwotoku z górnego odcinka przewodu pokarmowego, których objawem są krwiste wymioty. Reakcją kompensacyjną organizmu na niedostateczną perfuzję tkanek wynikającą ze zmniejszenia objętości wewnątrznaczyniowej jest m.in. pobudzenie układu współczulnego, które ma na celu utrzymanie prawidłowego ciśnienia tętniczego i prowadzi do:

tachykardii (w powyższym przypadku częstotliwość pracy serca wynosi 130/min),
centralizacji krążenia – zwężają się naczynia m.in. skóry, mięśni, krążenia trzewnego, czego celem jest utrzymanie przepływu w mózgu i sercu,
hiperwentylacji (występuje tachypnoë).
W przypadku wyczerpania mechanizmów obronnych organizmu prawidłowe ciśnienie nie może zostać utrzymane, co prowadzi m.in. do hipotensji. Przy ciśnieniu skurczowym <60 mm Hg zwykle nie da się wyczuć tętna na tętnicy promieniowej. Hipoperfuzja skóry objawia się jej bladością, ochłodzeniem i potami. Pomiar saturacji za pomocą pulsoksymetru jest zaburzony, sygnał staje się nieczytelny w wyniku spadku rzutu serca lub skurczu naczyń krwionośnych.
W zapisie EKG możemy się spodziewać tachykardii zatokowej.
Leczenie objawowe w tym przypadku polega przede wszystkim na uzupełnieniu objętości wewnątrznaczyniowej poprzez podanie krystaloidów i.v.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

Najczęstszą przyczyną przewlekłego krwawienia do dolnego odcinka przewodu pokarmowego jest/są:

A)
polipy jelita grubego

B)
colitis ulcerosa

C)
rak jelita grubego

D)
żylaki odbytu

E)
choroba uchyłkowa

A

D)
żylaki odbytu

70%
Brawo! Są one najczęstszą przyczyną przewlekłego krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego, niezależnie od wieku stanowi ok. 30% krwawień z DOPP.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
22
Q

Kobieta lat 52, przyjmuje doustne preparaty żelaza z powodu nieznacznej
niedokrwistości mikrocytarnej – zgłasza obfite miesiączki. Dodatkowo lekarz zalecił
wykonanie trzykrotne testu gwajakolowego na obecność krwi utajonej w kale – wyniki
dodatnie. U tej pacjentki należy w pierwszej kolejności:

A)
wykonać kolonoskopię

B)
powtórzyć test po odstawieniu preparatów żelaza

C)
wyeliminować chorobę trzewną

D)
zalecić dietę z eliminacją dużych dawek witaminy C i powtórzyć badanie

E)
uzależnić decyzję od objawów ze strony przewodu pokarmowego

A

A)
wykonać kolonoskopię

62%
Kolonoskopia powinna być jednym z elementów diagnostyki u tej pacjentki, u której powodem niedokrwistości może być choroba ginekologiczna lub nowotwór jelita grubego. Chora jest w wieku, w którym notuje się wzrost zachorowań na raka jelita grubego. Jest to na tyle poważna diagnoza, że badanie powinno zostać wykonane jako pierwsze.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
23
Q

70-letni pacjent zgłosił się do lekarza POZ z powodu nawracających krwawień z dolnego odcinka przewodu pokarmowego. W wywiadzie pacjent zgłasza zwykle prawidłowe wypróżnienia, jednak okresowo występują śluzowate biegunki. Pacjent podejrzewa krwawienie z hemoroidów. Jakie jest właściwe postępowanie diagnostyczno-lecznicze?

A)
badanie per rectum, następnie skierowanie pacjenta na kolonoskopię w celu wykluczenia patologii w wyższych odcinkach jelita grubego

B)
badanie per rectum, uspokojenie pacjenta, ponieważ zgłaszane objawy są typowe dla krwawienia z hemoroidów, skierowanie do chirurga

C)
skierowanie na badanie TK, ponieważ jest to najdokładniejsze badanie pozwalające na ocenę jelita grubego

D)
pobranie wymazu z odbytu do badania parazytologicznego, ponieważ zgłaszane objawy mogą świadczyć o enterobiozie

E)
skierowanie na kolonoskopię, badanie per rectum można pominąć, jeśli pacjent będzie kierowany na badanie endoskopowe

A

A)
badanie per rectum, następnie skierowanie pacjenta na kolonoskopię w celu wykluczenia patologii w wyższych odcinkach jelita grubego

92%
Super! Pacjenci z dolegliwościami z DOPP (krwawienie, zaparcia, zmienny rytm wypróżnień itp.) zawsze w pierwszej kolejności wymagają badania per rectum! Do 30% nowotworów jelita grubego jest w zasięgu palca! Kolonoskopię należy wykonać, jeżeli nie ustalono przyczyn krwawienia i zawsze (niezależnie od wyniku badania okolicy anorektalnej) u osoby ≥40. rż., u osób z niedokrwistością lub zgłaszających zmianę rytmu wypróżnień lub chudnięcie.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
24
Q

Pacjent lat 58, dotąd nie leczący się z powodu chorób przewlekłych, zgłasza od dłuższego czasu tendencję do zaparć. Zgłosił się do szpitala z powodu wypróżnień z widoczną świeżą krwią, trwających od dwóch dni. Pacjent w stanie ogólnym dobrym. RR 135/65 mm Hg, HR 84/min, temp. 36,6°C, BMI 31 kg/m2. Chory miał wykonaną kolonoskopię przesiewową w 55. rż., w której rozpoznano tylko uchyłki esicy. Wskaż najbardziej prawdopodobną przyczynę krwawienia:

A)
wrzodziejące zapalenie jelita grubego

B)
guzki krwawnicze

C)
uchyłki jelita grubego

D)
rak jelita grubego

E)
angiodysplazja

A

C) bardziej to
uchyłki jelita grubego

41%
Krwawienie z DOPP manifestuje się najczęściej jako stolec z domieszką krwi (im wyższa lokalizacja źródła krwawienia, tym większe zmieszanie krwi ze stolcem). Choroba uchyłkowa jelita grubego jest częstą przyczyną krwawień z DOPP, bardzo często pod postacią masywnego krwotoku, który może wymagać hospitalizacji i przetoczenia krwi. Krwawienie najczęściej pojawia się nagle i nie towarzyszą mu dolegliwości bólowe. Pacjent miał już wcześniej stwierdzone uchyłki esicy. Jednak częściej źródłem krwawienia są uchyłki proksymalnej części okrężnicy.

B) wg lepoleku to
guzki krwawnicze

32%
Powiększenie guzków krwawniczych (choroba hemoroidalna) jest najczęstszą przyczyną jawnego krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego, niezależnie od wieku, stanowiąc ok. 30% przyczyn krwawień z DOPP. Częstość występowania guzków krwawniczych wzrasta z wiekiem, czynnikiem ryzyka są m.in. zaparcia. Objawem jest krwawienie towarzyszące defekacji (jasnoczerwona krew pokrywająca stolec lub widoczna na papierze po defekacji).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
25
Q

U pacjentki skarżącej się na cykliczne, regularnie pojawiające się od dłuższego czasu
dolegliwości bólowe podbrzusza i towarzyszące miesiączce krwawienia z odbytnicy
powinno się podejrzewać:

A)
uchyłek Meckela

B)
nadczynność tarczycy

C)
endometriozę przewodu pokarmowego

D)
skazę krwotoczną

E)
żadne z wymienionych

A

C)
endometriozę przewodu pokarmowego

86%
Bardzo dobrze! Objawy bólowe i krwawienia zsynchronizowane z miesiączką są charakterystyczne dla endometriozy. Wynika to z wrażliwości ektopowej błony śluzowej macicy na stężenia hormonów jajnika.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
26
Q

Objawem ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego nie jest:

A)
objaw Dunphy’ego

B)
objaw Blumberga

C)
objaw Jaworskiego

D)
utrata apetytu

E)
objaw Cullena

A

E)
objaw Cullena

60%
Dobrze! Objaw Cullena to wybroczyny w okolicy pępka. Towarzyszy ostremu krwotocznemu zapaleniu trzustki.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
27
Q

Do objawów ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego położonego zakątniczo zalicza
się:

A)
dodatni objaw Jaworskiego

B)
objaw Cullena

C)
triadę Charcota

D)
objaw Greya Turnera

E)
objaw Halsteda

A

A)
dodatni objaw Jaworskiego

89%
Brawo! Jest to typowy objaw dla zapalenia wyrostka robaczkowego. Chory leżąc na plecach podnosi prawą kończynę do góry, badający uciska palcami dłoni okolicę wyrostka robaczkowego, a pacjent jednocześnie opuszcza wyprostowaną w stawie kolanowym kończynę co powoduje wystąpienie dolegliwości bólowych.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
28
Q

W różnicowaniu ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego nie uwzględnia się:

A)
lewostronnej kamicy nerkowej

B)
zapalenia węzłów chłonnych krezki

C)
zapalenia uchyłka Meckela

D)
pękniętej ciąży pozamacicznej

E)
choroby Leśniowskiego-Crohna

A

A)
lewostronnej kamicy nerkowej

75%
Dobrze! Objawem kamicy nerkowej jest kolka nerkowa, czyli ból okolicy lędźwiowej po stronie chorej. Może promieniować do pachwiny, spojenia łonowego, moszny lub wewnętrznej powierzchni uda, a więc w przypadku kamicy lewostronnej dolegliwości zlokalizują się po przeciwnej stronie niż te w OZWR.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
29
Q

Która z poniższych metod operacyjnych jest najczęściej stosowana u chorego
operowanego w trybie pilnym z powodu perforacji uchyłka esicy?

A)
lewostronna hemikolektomia

B)
operacja sposobem Milesa

C)
przednia niska resekcja odbytnicy

D)
operacja sposobem Hartmanna

E)
resekcja esicy z pierwotnym zespoleniem

A

D)
operacja sposobem Hartmanna

69%
Brawo! Operacja polega na wycięciu fragmentu jelita grubego, gdzie znajdowała się perforacja, a następnie zamknięcie końca dalszego jelita grubego, a końca bliższego wyłonienia jako kolostomii. Po 2–3 miesiącach można spróbować wykonać odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego. Wyjątkiem w perforacji jelita grubego jest:

perforacja w prawej części okrężnicy – w tym przypadku można spróbować wykonać zespolenie jelita cienkiego z jelitem grubym,
perforacja powstała podczas kolonoskopii, która została szybko rozpoznana – ponieważ jelito zostało wcześniej wyczyszczone i przygotowane do badania, można spróbować zszyć perforację.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
30
Q

Właściwym postępowaniem w przypadku perforacji odbytnicy z towarzyszącym
kałowym zapaleniem otrzewnej jest:

A)
częściowa resekcja odbytnicy oraz wykonanie pierwotnego zespolenia

B)
wyłonienie kolostomii

C)
założenie protezy

D)
wykonanie zespolenia omijającego

E)
płukanie i drenaż jamy otrzewnej

A

B)
wyłonienie kolostomii

44%
Gratulacje! Wykonuje się operację Hartmanna, która polega na wycięciu fragmentu jelita grubego, gdzie znajdowała się perforacja, a następnie zamknięcie końca dalszego jelita grubego, a końca bliższego wyłonienia jako kolostomii. Po 2–3 miesiącach można spróbować wykonać odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego.

Nieee:
A)
częściowa resekcja odbytnicy oraz wykonanie pierwotnego zespolenia

14%
Bo w rozwiniętym zapaleniu otrzewnej nie wykonuje się pierwotnych zespoleń jelita ze względu na duże ryzyko nieszczelności zespolenia.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
31
Q

Na częstość powikłań pooperacyjnych po leczeniu chirurgicznym perforacji wrzodu
trawiennego podstawowy wpływ ma:

A)
etiologia wrzodu

B)
wcześniejsze leczenie inhibitorami pompy protonowej

C)
wcześniejsze leczenie H2-blokerami

D)
czas od wystąpienia objawów perforacji do momentu zabiegu

E)
płeć pacjenta

A

D)
czas od wystąpienia objawów perforacji do momentu zabiegu

84%
Gratulacje! W przypadku perforacji wrzodu dwunastnicy lub żołądka czas ma istotne znaczenie, gdyż wydobywająca się treść pokarmowa prowadzi do zapalenia otrzewnej. W przypadku opóźnienia leczenia operacyjnego może dojść do wstrząsu septycznego. Leczenie polega na wykonaniu zabiegu operacyjnego laparotomii lub laparoskopii w trybie pilnym i zszyciu przedziurawienia. Jeżeli perforacja znajduje się w żołądku, należy pobrać jeszcze z brzegów owrzodzenia materiał do badania patomorfologicznego (w celu wykrycia ewentualnych zmian nowotworowych).Jeżeli natomiast znajdowała się w dwunastnicy, nie trzeba pobierać wycinków .

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
32
Q

Opiekując się w SOR pacjentem z przedziurawieniem wrzodu trawiennego (żołądka lub dwunastnicy) należy:

  1. założyć sondę do żołądka celem zmniejszenia objętości treści, która może wylać się z żołądka do jamy otrzewnej
  2. założyć sondę Sengstakena-Blakemore’a celem zamknięcia ubytku w żołądku
  3. wykonać RTG przeglądowe brzucha na stojąco celem potwierdzenia rozpoznania
  4. wykonać gastroskopię celem potwierdzenia rozpoznania
  5. uzupełnić płyny i elektrolity
    Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2, 5

B)
1, 3, 5

C)
2, 3, 5

D)
2, 4, 5

E)
1, 3, 4

A

B)
1, 3, 5

77%
Brawo! W przypadku perforacji wrzodu trawiennego przed przystąpieniem do operacji należy uzupełnić pacjentowi płyny i elektrolity.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
33
Q

Przyczyną wystąpienia objawów niedrożności jelit może być:

A)
cukrzyca

B)
porfiria

C)
kolka wątrobowa

D)
kolka nerkowa

E)
każde z wyżej wymienionych

A

E)
każde z wyżej wymienionych

91%
Świetnie! Wszystkie wymienione stany mogą prowadzić do niedrożności porażennej jelit. Kamica żółciowa jest również jedną z przyczyn niedrożności mechanicznej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
34
Q

Jaka jest najczęstsza pozajelitowa przyczyna niedrożności mechanicznej jelita
cienkiego u dorosłych w krajach rozwiniętych?

A)
zrosty

B)
rak jelita cienkiego

C)
trichobezoar

D)
wgłobienie

E)
infestacja pasożytnicza

A

A)
zrosty

81%
Dobrze! Zrosty pooperacyjne lub po wcześniejszych stanach zapalnych to najczęstsza przyczyna niedrożności jelita cienkiego. Odpowiadają za 60% przypadków niedrożności tego odcinka układu pokarmowego. Na drugim miejscu znajdują się przepukliny (20%), a dalej nowotwory pierwotne i wtórne (5-8%).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
35
Q

Najczęstszą przyczyną niedrożności dolnego odcinka przewodu pokarmowego jest/są:

A)
rak jelita grubego

B)
choroba Leśniowskiego-Crohna

C)
zrosty wewnątrzotrzewnowe

D)
choroba uchyłkowa jelita grubego

E)
wrzodziejące zapalenie jelita grubego

A

C)
zrosty wewnątrzotrzewnowe

48%
Brawo! Zrosty pooperacyjne są najczęstszą przyczyną niedrożności jelita cienkiego, która stanowi aż 80% wszystkich niedrożności dolnego odcinka przewodu pokarmowego.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
36
Q

Najczęstszą przyczyną niedrożności mechanicznej dolnego odcinka przewodu
pokarmowego jest/są:

A)
uchyłki jelita grubego

B)
zrosty otrzewnej

C)
uchyłek Meckela

D)
guzy nowotworowe

E)
bezoary

A

B)
zrosty otrzewnej

72%
Brawo! Zrosty pooperacyjne stanowią najczęstszą przyczynę niedrożności mechanicznej w obrębie jelita cienkiego (a niedrożności jelita cienkiego stanowi 80% niedrożności przewodu pokarmowego).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
37
Q

W niedrożności dolnego odcinka przewodu pokarmowego dominującymi objawami są:

  1. wymioty we wczesnym okresie choroby
  2. początkowo zasadowica, a potem kwasica metaboliczna
  3. unieruchomienie płynu pozakomórkowego w tzw. trzeciej przestrzeni
  4. zwiększenie stężenia hemoglobiny i hematokrytu
  5. rozdęte pętle jelitowe, w których gromadzi się płyn
    Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2, 5

B)
3, 4, 5

C)
1, 5

D)
1, 2

E)
1, 4, 5

A

B)
3, 4, 5

54%
Brawo! Granica pomiędzy górnym a dolnym odcinkiem przewodu pokarmowego znajduje się na wysokości więzadła Treitza, które dochodzi do zgięcia dwunastniczo-czczego. W podręcznikach zalecanych przez CEM spotkasz się z podziałem niedrożności przewodu pokarmowego na wysoką (jelito cienkie) i niską (jelito grube). Prawdopodobnie w tym pytaniu należy zaznaczyć objawy niedrożności jelita grubego (a nie całego DOPP), które różnią się od niedrożności jelita cienkiego (również DOPP).

Niedrożność wysoka obejmuje żołądek, dwunastnicę, jelito cienkie. Jej objawami są wczesne wymioty prowadzące do odwodnienia, hipochloremii, hipokaliemii i zasadowicy. W późniejszym okresie rozwija się kwasica metaboliczna.
Niedrożność niska obejmuje jelito grube. Wymioty pojawiają się w późnym okresie choroby; płyn pozakomórkowy gromadzi się w tzw. trzeciej przestrzeni (w świetle jelit, co prowadzi do ich rozdęcia, jamie otrzewnej, obrzęku ściany jelita), rozwijają się zaburzenia elektrolitowe, przede wszystkim hipokaliemia. Wskaźnikiem laboratoryjnym odwodnienia będą m.in. zwiększenie hematokrytu i stężenia hemoglobiny. W wyniku odwodnienia zmniejsza się perfuzja w naczyniach trzewnych, co wywoła kwasicę metaboliczną.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
38
Q

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące niedrożności jelit:

A)
do klasycznych objawów niedrożności jelit należą: ból brzucha, nudności i wymioty,
zatrzymanie gazów i stolca

B)
w przypadku niedrożności mechanicznej z zatkania jelita cienkiego ból ma charakter
kolkowy, napadowy, z przerwami między falami perystaltycznymi

C)
najczęstszymi przyczynami niedrożności mechanicznej jelita cienkiego są zrosty
otrzewnowe po uprzednio przebytych operacjach, przepukliny i nowotwory

D)
najczęstszymi przyczynami niedrożności mechanicznej jelita grubego są rak jelita
grubego, zapalenie uchyłków oraz skręt esicy

E)
stosunkowo słabe, falowe bóle, głównie w śródbrzuszu i okolicy lędźwiowej,
obserwuje się w niedrożności spowodowanej ostrym niedokrwieniem jelita

A

E)
stosunkowo słabe, falowe bóle, głównie w śródbrzuszu i okolicy lędźwiowej,
obserwuje się w niedrożności spowodowanej ostrym niedokrwieniem jelita

79%
Super! W niedrożności z powodu ostrego niedokrwienia jelit ból jest bardzo silny zlokalizowany w okolicy pępka.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
39
Q

Przyczyną niedrożności porażennej może być:

A)
hipokaliemia

B)
mocznica

C)
ostra porfiria

D)
niewyrównana cukrzyca

E)
wszystkie wymienione

A

E)
wszystkie wymienione

98%
Brawo! Głównymi przyczynami niedrożności porażennej są: zapalenie otrzewnej (w wyniku: ostrego zapalenie wyrostka robaczkowego (I miejsce), u mężczyzn perforacji wrzodu, u kobiet zapalenia przydatków (II miejsce), chorób dróg żółciowych i trzustki (III miejsce)), inne choroby zapalne, urazy, kolka nerkowa, kolka żółciowa, zaburzenia metaboliczne i elektrolitowe. Powinieneś zastosować leczenie przyczyny oraz leczenie zachowawcze. Leczenie zachowawcze będzie polegało na założenie sondy żołądkowej, dożylnym nawadnianiu pacjenta, czy podaniu leków prokinetycznych (np. metoklopramidu, erytromycyny).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
40
Q

68-letnia pacjentka zgłosiła się w godzinach wieczornych do Szpitalnego Oddziału
Ratunkowego z powodu kolkowego bólu brzucha, wymiotów kałowych, naprzemiennych
biegunek i zaparć od 7 dni, obecności świeżej krwi w stolcu. Podaje, że schudła 12 kg
w ciągu ostatnich 3 miesięcy, nie stosuje żadnej diety. W badaniu fizykalnym brzuch
wzdęty, bez obrony mięśniowej, szmery perystaltyczne słyszalne, dźwięczne. W
badaniu per rectum – bańka odbytnicy pusta. Jakie powinno być dalsze postępowanie?

A)
przyjęcie pacjentki do oddziału chorób wewnętrznych w celu obserwacji

B)
wykonanie usg jamy brzusznej i obserwacja w trybie ambulatoryjnym

C)
wykonanie kolonoskopii w trybie przyspieszonym, ambulatoryjnym

D)
przyjęcie pacjentki do oddziału chirurgii ogólnej i kwalifikacja do operacyjnego
rozwiązania niedrożności

E)
po badaniu fizykalnym wypisanie pacjentki do domu z zaleceniem kontroli w dniu
następnym w poradni chirurgicznej

A

D)
przyjęcie pacjentki do oddziału chirurgii ogólnej i kwalifikacja do operacyjnego
rozwiązania niedrożności

68%
Świetnie! Naprzemienne występowanie zaparć i biegunek oraz utrata masy ciała wskazują na raka lewej części okrężnicy. Wymioty kałowe i wzdęcie brzucha to objaw niedrożności mechanicznej przewodu pokarmowego! Prawdopodobnie guz zamyka światło okrężnicy, co doprowadziło do takich objawów. Obecność perystaltyki nie wyklucza niedrożności (jest słyszalna powyżej miejsca zwężenia). Objawy otrzewnowe pojawiają się dopiero w długo trwającej niedrożności mechanicznej. Wymioty kałowe są objawem niedrożności całkowitej. W takiej sytuacji należy przyjąć pacjentkę na oddział, wykonać badania obrazowe i przeprowadzić zabieg operacyjny (jeśli guz byłby resekcyjny to należałoby przeprowadzić operację Hartmanna).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
41
Q

Do najczęściej występujących uchyłków w jelicie grubym należą:

A)
uchyłki nabyte zlokalizowane w esicy

B)
uchyłki wrodzone zlokalizowane w kątnicy

C)
uchyłki wrodzone zlokalizowane w esicy

D)
uchyłki wrodzone zlokalizowane w poprzecznicy

E)
uchyłki nabyte zlokalizowane w kątnicy

A

A)
uchyłki nabyte zlokalizowane w esicy

67%
Super! Esica to odcinek jelita grubego o najwęższym świetle, zazwyczaj znajduje się w niej już uformowany stolec i gazy – obecne jest wyższe ciśnienie niż w innych częściach jelita, wzmaga się czynność skurczowa i mięśniówka przerasta. Pomiędzy włóknami mięśniowymi przechodzą naczynia krwionośne i w tych miejscach na skutek wzrostu ciśnienia uwypukla się śluzówka jelita. Zjawisko to nie występuje w odbytnicy ze względu na nieco inne unaczynienie i budowę mięśniówki tego odcinka jelita grubego.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
42
Q

Do powikłań choroby uchyłkowej zalicza się:

A)
rak esicy

B)
przetoka esiczo-pęcherzowa

C)
WZJG - wrzodziejące zapalenie jelita grubego

D)
kolka nerkowa lewostronna

E)
torbiel lewego jajnika

A

B)
przetoka esiczo-pęcherzowa

78%
Super! Mianem choroby uchyłkowej określa się dolegliwości kliniczne związane z występowaniem uchyłków: od bólów brzucha i zaparcia, po dolegliwości związane z ich zapaleniem i powikłaniami. Jednym z powikłań choroby uchyłkowej są przetoki między jelitem grubym a pęcherzem moczowym (np. przetoka esiczo-pęcherzowa), pochwą czy jelitem cienkim.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
43
Q

II stopień w klasyfikacji powikłań zapalenia uchyłków jelita grubego wg Hinchey’a
oznacza:

A)
zapalenie uchyłków z wytworzeniem ropnia okołookrężniczego

B)
zapalenie uchyłków z wytworzeniem ropnia odległego

C)
zapalenie uchyłków z rozlanym ropnym zapaleniem otrzewnej

D)
zapalenie uchyłków z rozlanym kałowym zapaleniem otrzewnej

E)
klasyfikacja Hinchey’a nie dotyczy zapalenia uchyłków

A

B)
zapalenie uchyłków z wytworzeniem ropnia odległego

41%
Brawo! Stopień I i II dotyczą powikłania zapalenia uchyłków pod postacią ropnia wewnątrzbrzusznego (występują u 15–20% chorych na ostre zapalenie uchyłków okrężnicy. Jeśli położenie ropnia umożliwia drenaż przezskórny należy go wykonać pod kontrolą USG lub TK w połączeniu z antybiotykoterapią, u pozostałych chorych wskazane jest leczenie zachowawcze. Klasyfikacja powikłań zapalenia uchyłków jelita grubego wg Hinchey’a:

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
44
Q

Niepowikłana choroba uchyłkowa jelita grubego wymaga:

A)
leczenia ambulatoryjnego z zastosowaniem diety bogatobłonnikowej, ryfaksyminy i
leków rozkurczowych

B)
bezwzględnie leczenia szpitalnego, antybiotykoterapii dożylnej, ale może być
leczona w warunkach oddziału chorób wewnętrznych

C)
wykonania kolonoskopii w trybie pilnym oraz decyzji o konieczności i rodzaju
leczenia na podstawie wyniku badania endoskopowego

D)
leczenia ambulatoryjnego z zastosowaniem amoksycyliny i metronidazolu doustnie

E)
bezwzględnie leczenia szpitalnego, antybiotykoterapii dożylnej i obserwacji na
oddziale chirurgii ogólnej, ze względu na ryzyko perforacji uchyłków

A

A)
leczenia ambulatoryjnego z zastosowaniem diety bogatobłonnikowej, ryfaksyminy i
leków rozkurczowych

81%
Brawo! Pacjentowi z niepowikłaną chorobą uchyłkową zaleć dietę bogatobłonnikową (błonnik rozpuszczalny), leki rozkurczowe (w przypadku bólu kolkowego) i przeciwcholinergiczne. Kiedyś zalecano antybiotyki ogólnoustrojowo, jednak wg obecnej wiedzy nie powinny być one stosowane rutynowo w objawowej niepowikłanej chorobie uchyłkowej. W leczeniu objawów i zapobieganiu nawrotom stosuje się natomiast ryfaksyminę – antybiotyk niewchłaniający się z przewodu pokarmowego .

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
45
Q

W przypadku wystąpienia ostrych objawów brzusznych u pacjenta w ciężkim stanie,
wyniszczonego, z perforacją jelita grubego na tle zapalenia uchyłków esicy, operacją z
wyboru jest:

A)
resekcja esicy z zespoleniem koniec do boku

B)
resekcja esicy sposobem Hartmanna

C)
drenaż przezskórny jamy brzusznej

D)
resekcja esicy z zespoleniem koniec do końca

E)
resekcja brzuszno-kroczowa odbytnicy

A

B)
resekcja esicy sposobem Hartmanna

85%
Świetnie! W przypadku perforacji uchyłków u pacjenta wyniszczonego i w złym stanie ogólnym należy wykonać operację Hartmanna, podczas której po resekcji zmienionego chorobowo odcinka jelita wyłania się proksymalny odcinek jelita w postaci stomii, a kikut odbytnicy zaszywa się na głucho.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
46
Q

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące hemoroidów:

A)
częstymi przyczynami powstawania hemoroidów są zaparcia, a także nadmierne
parcie przy oddawaniu stolca

B)
bardzo często hemoroidy pojawiają się w przebiegu ciąży, co jest prawdopodobnie
spowodowane wpływem hormonów na rozluźnienie tkanki łącznej, zaparciem oraz
uciskiem wywieranym przez głowę dziecka znajdującego się w macicy

C)
żylaki odbytu mogą wypadać podczas defekacji, ale samoistnie cofają się do kanału
odbytu – jest to przykład trzeciego stopnia zaawansowania choroby hemoroidalnej

D)
głównymi objawami są krwawienie i wypadanie, a do ostrych powikłań
wymagających interwencji należy zakrzepica wypadniętych żylaków lub krwotok

E)
wszystkie stwierdzenia są prawdziwe

A

C)
żylaki odbytu mogą wypadać podczas defekacji, ale samoistnie cofają się do kanału
odbytu – jest to przykład trzeciego stopnia zaawansowania choroby hemoroidalnej

58%
Dobrze! Stopień III choroby hemoroidalnej to sytuacja, w której guzki wypadają na zewnątrz kanału odbytu w czasie wypróżnienia, ale nie cofają się samoistnie i muszą być odprowadzone ręcznie.
Jeżeli guzki cofają się samoistnie, mamy do czynienia ze stopniem II.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
47
Q

Do gabinetu chirurgicznego trafił 55-letni chory z następującymi dolegliwościami: od
wielu lat krwawienia świeżą krwią z odbytu, ostatnio nasiliły się, okresowo świąd i
pieczenie w tej okolicy, ostatnio po opróżnieniu odprowadza palcem wypadające na
zewnątrz guzki. Na tej podstawie można rozpoznać guzki krwawnicze:

A)
I stopnia

B)
II stopnia

C)
III stopnia

D)
IV stopnia

E)
V stopnia

A

C)
III stopnia

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
48
Q

Uchyłek Meckela składa się:

A)
ze wszystkich warstw ściany jelita

B)
tylko z warstwy śluzowej

C)
tylko z warstwy mięśniowej

D)
tylko z warstwy surowiczej

E)
z warstwy mięśniowej i surowiczej

A

A)
ze wszystkich warstw ściany jelita

84%
Gratulacje! Jest to wrodzony, prawdziwy uchyłek jelita krętego, pozostałość przewodu żółtkowo-jelitowego. Najczęstsza lokalizacja to przeciwkrezkowy brzeg końcowego odcinka jelita cienkiego, około 60 cm od zastawki krętniczo-kątniczej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
49
Q

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące uchyłka Meckela:

A)
jest uchyłkiem prawdziwym

B)
jest najczęstszą wadą rozwojową przewodu pokarmowego

C)
składa się ze wszystkich warstw ściany jelita

D)
w swojej budowie może zawierać elementy tkanki trzustkowej

E)
wszystkie wymienione

A

E)
wszystkie wymienione

83%
Gratulacje! Uchyłek Meckela występuje u 2% pacjentów, 3-krotnie częściej u mężczyzn i jest to najczęstsza wada wrodzona przewodu pokarmowego (jest to pozostałość po płodowym przewodzie pępkowo-jelitowym). Jest to wrodzony, prawdziwy (ściana zbudowana ze wszystkich warstw ściany jelita) uchyłek jelita krętego wysłany zwykle błoną śluzową jelita, ale może to być również błona ektopiczna o morfologii błony śluzowej żołądka lub trzustki. Do metod diagnostycznych pomocnych w rozpoznaniu uchyłka Meckela należy scyntygrafia, tomografia komputerowa lub endoskopia kapsułkowa. Częstym objawem jest krwawienie z przewodu pokarmowego, występujące częściej u dzieci pod postacią krwistych stolców. W przypadku ektopi błoną śluzową żołądka mogą wystąpić owrzodzenia i objawy ostrego brzucha lub przewlekłe dolegliwości bólowe. Jednak w 70% przypadków uchyłek nie daje żadnych objawów.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
50
Q

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące uchyłku Meckela:

A)
występuje u około 2% populacji

B)
w uchyłku Meckela może występować błona śluzowa żołądka lub tkanka trzustkowa

C)
najczęstszym powikłaniem uchyłku Meckela jest niedrożność mechaniczna (skręt lub
wgłobienie)

D)
zaleca się usuwanie uchyłku Meckela przy rozlanym zapaleniu otrzewnej
wywołanym inną przyczyną

E)
drugim co do częstości powikłaniem uchyłku Meckela jest krwawienie

A

D)
zaleca się usuwanie uchyłku Meckela przy rozlanym zapaleniu otrzewnej
wywołanym inną przyczyną

50%
Świetnie! Jeśli operujesz pacjenta z innego powodu i przypadkowo wykryjesz uchyłek Meckela, możesz go usunąć, jeśli nie spowoduje to zwiększenia ryzyka powikłań pooperacyjnych , chociaż zdania co do takiego postępowania są podzielone wśród autorów. Niewątpliwie niezalecane jest jego usuwanie, jeśli występuje rozlane zapalenie otrzewnej wywołane inną przyczyną. Oczywiście uchyłek usuniesz, jeśli dojdzie do powikłań tj. krwawienia, niedrożności mechanicznej przewodu pokarmowego.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
51
Q

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące uchyłków przewodu pokarmowego:

A)
uchyłek Meckela to pozostałość po płodowym przewodzie pępkowo-jelitowym i może
zawierać ekotopowe ogniska błony śluzowej żołądka czy trzustki

B)
nabyte uchyłki jelita grubego to uwypuklenia błony śluzowej przez warstwę
mięśniową jelita

C)
uchyłek Meckela to wrodzony i prawdziwy uchyłek jelita krętego znajdujący się na
krezkowym brzegu jelita, może mieć długość nawet 15 cm

D)
uchyłki jelita grubego pojawiają się najczęściej w 4. dekadzie życia, najczęściej
lokalizują się w esicy, nie występują w odbytnicy

E)
powikłaniem choroby uchyłkowej może być zapalenie, ropień okołojelitowy,
perforacja przewodu pokarmowego, krwawienie lub niedrożność mechaniczna

A

C)
uchyłek Meckela to wrodzony i prawdziwy uchyłek jelita krętego znajdujący się na
krezkowym brzegu jelita, może mieć długość nawet 15 cm

48%
Tak! Uchyłek Meckla jest co prawda uchyłkiem wrodzonym i prawdziwym, ale znajduje się na przeciwkrezkowym brzegu jelita cienkiego, w odległości 30–100 cm przed zastawką krętniczo-kątniczą. Zazwyczaj jego długość wynosi 5–6 cm, ale może mieć długość od 5 do 15 cm.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
52
Q

Najczęściej występujące polipy jelita grubego to:

A)
gruczolaki cewkowe

B)
gruczolaki kosmkowe

C)
gruczolaki cewkowo-kosmkowe

D)
polipy zapalne

E)
polipy hiperplastyczne

A

E)
polipy hiperplastyczne

41%
Brawo! Polip hiperplastyczny jest najczęstszym polipem występującym w jelicie grubym. Stanowi 90% polipów wykrywanych endoskopowo.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
53
Q

Przyczyną zespołu krótkiego jelita może być:

A)
rozległa resekcja jelita cienkiego

B)
przetoka między żołądkiem a poprzecznicą

C)
przetoka kątniczo-skórna

D)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C

E)
prawdziwe są odpowiedzi A i B

A

E)
prawdziwe są odpowiedzi A i B

61%
Gratulacje! W wymienionych przypadkach doszło do nagłego wyłączenia funkcji jelita cienkiego, prowadzącego do znacznego ograniczenia przyswajania składników odżywczych. Objawy pojawiają się po wyłączeniu z pasażu >50% jelita cienkiego, między innymi występują: uporczywe biegunki, osłabienie, spadek masy ciała, niedokrwistość, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
54
Q

Najczęstszą przyczyną prowadzącą do wystąpienia zespołu krótkiego jelita jest:

A)
martwica jelit w uwięźniętej przepuklinie

B)
skręt jelita

C)
uszkodzenie popromienne

D)
atrezja jelit

E)
zator tętnic krezkowych

A

E)
zator tętnic krezkowych

33%
Świetnie! Najczęstszą przyczyną jest martwica jelita będąca skutkiem jego niedokrwienia. Przyczyną niedokrwienia jest zator (w przebiegu np. migotania przedsionków) lub zakrzep tętnicy krezkowej.

Zespół krótkiego jelita objawia się uporczywą biegunką, osłabieniem, utratą masy ciała, zaburzeniami gospodarki wodno-elektrolitowej oraz niedokrwistością.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
55
Q

Najczęstszą przyczyną przetok jelitowych jest/są:

A)
uszkodzenie popromienne

B)
zrosty wewnątrzotrzewnowe

C)
choroba Crohna

D)
nowotwór złośliwy

E)
powikłanie pooperacyjne

A

E)
powikłanie pooperacyjne

40%
Dobrze! Powikłania pooperacyjne są najczęstszą przyczyną powstania przetok jelitowych w wyniku nieszczelności zespolenia, które zdarza się w 5% przypadków zabiegów na jelicie grubym i 10% w przypadku zespoleń odbytniczych.

Do innych przyczyn należą m.in.:

choroba Leśniowskiego-Crohna,
powikłania choroby uchyłkowej,
popromienne zapalenie jelita,
nieszczelność zespolenia pooperacyjnego,
nowotwory złośliwe przewodu pokarmowego,
promienica, gruźlica (rzadko)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
56
Q

I stopień klasyfikacji uszkodzeń dróg żółciowych według Bismutha oznacza
uszkodzenie:

A)
przewodu wątrobowego wspólnego w odległości <2 cm od ostrogi

B)
przewodu wątrobowego wspólnego w odległości >2 cm od ostrogi

C)
wyłącznie przewodu żółciowego wspólnego

D)
prawego lub lewego przewodu wątrobowego

E)
na poziomie ostrogi łączącej przewody wątrobowe

A

B)
przewodu wątrobowego wspólnego w odległości >2 cm od ostrogi

33%
Świetnie! Uszkodzenie przewodu wątrobowego w odległości >2 cm od ostrogi to I° w skali Bismutha.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
57
Q

Powstanie ropniaka pęcherzyka żółciowego może być wynikiem:

A)
opóźnionej interwencji chirurgicznej w przypadku ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego

B)
przedłużonego uwięźnięcia złogu w szyi pęcherzyka

C)
wcześniejszej obecności wodniaka pęcherzyka

D)
raka pęcherzyka

E)
wszystkich wymienionych

A

E)
wszystkich wymienionych

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
58
Q

Obecnie klasyczne zdjęcie radiologiczne jamy brzusznej ma nadal znaczenie w
diagnostyce następujących ostrych chorób jamy brzusznej:

perforacji przewodu pokarmowego
krwawienia do jamy otrzewnej
niedrożności jelit
ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego
skrętu i perforacji torbieli jajnika
Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 3

B)
1, 4, 5

C)
1, 3, 5

D)
1, 2, 3, 4

E)
wszystkie wymienione

A

A)
1, 3

81%
Brawo! W przypadku perforacji w zdjęciu przeglądowym RTG będzie widoczne wolne powietrze pod kopułami przepony, natomiast w niedrożności widoczne są wzdęte pętle jelitowe oraz poziomy płynów.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
59
Q

Które z jednostek chorobowych powinno się brać pod uwagę przy diagnostyce różnicowej ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego?

perforacja wrzodu żołądka lub dwunastnicy
zapalenie uchyłków esicy
zapalenie dróg żółciowych
OZT
niedrożność mechaniczna
Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2, 5

B)
1, 3, 5

C)
2, 3, 5

D)
2, 3, 4

E)
1, 3, 4

A

E)
1, 3, 4

78%
Bardzo dobrze! Zapalenie dróg żółciowych należy różnicować z zapaleniem pęcherzyka żółciowego. Za rozpoznaniem zapalenia dróg żółciowych przemawia występowanie żółtaczki. Do typowych objawów zapalenia dróg żółciowych czyli tzw. triady Charcota należą: żółtaczka, gorączka i ból w prawym podżebrzu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
60
Q

Który ze sposobów resekcji żołądka jest stosowany w chirurgicznym leczeniu otyłości
patologicznej?

A)
subtotalna resekcja żołądka

B)
proksymalna resekcja żołądka

C)
hemigastrektomia

D)
klinowa resekcja żołądka

E)
rękawowa resekcja żołądka

A

E)
rękawowa resekcja żołądka

65%
Brawo! Możemy wyróżnić następujące operacje leczące otyłość:

operacje ograniczające ilość spożywanego pokarmu:
plastyka żołądka,
rękawowa resekcja żołądka,
operacje ograniczające ilość spożywanego pokarmu i ograniczające wchłanianie:
operacja restrykcyjna z ominięciem żołądka,
resekcja obwodowej i centralnej części żołądka z wytworzeniem krótkiego jelita.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
61
Q

Rekomendowana minimalna wartość BMI, kwalifikująca do chirurgicznego leczenia
otyłości bez współistniejących schorzeń wynosi:

A)
50

B)
45

C)
40

D)
35

E)
30

A

C)
40

61%
Gratulacje! Jest to kryterium rozpoznania otyłości III⁰ (otyłości olbrzymiej), stanowiącej wskazanie do operacji bariatrycznej. Do takiej operacji będą kwalifikowani również osoby z otyłością II⁰ (BMI 35–39,9 kg/m2) z chorobami współistniejącymi związanymi z otyłością, jak np. cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze lub choroba zwyrodnieniowa stawów.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
62
Q

Adnotacja na wypisie “stan po operacji Hartmanna” oznacza, że pacjent:

A)
przebył totalną kolektomię z wytworzeniem zbiornika jelitowego i ileostomii protekcyjnej

B)
ma czasową, końcową kolostomię

C)
ma czasową, końcową ileostomię

D)
ma ostateczną, końcową kolostomię

E)
przebył podśluzówkową resekcję guzków krwawniczych

A

B)
ma czasową, końcową kolostomię

56%
Dobrze! Operacja metodą Hartmanna jest stosowana w chorobach jelita grubego (np. niedrożność, perforacja), polega na wycięciu fragmentu chorego jelita, zamknięciu części dalszej „na ślepo” oraz wytworzeniu kolostomii poprzez wszycie części bliższej w powłoki skórne. Po upływie 2–3 mies. można odtworzyć ciągłość przewodu pokarmowego.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
63
Q

Zespolenie żołądkowo-jelitowe sposobem Rydygiera (Billrotha I) polega na:

A)
zespoleniu żołądka z jelitem cienkim

B)
zespoleniu żołądka z okrężnicą wstępującą

C)
zespoleniu żołądka z dwunastnicą

D)
zespoleniu żołądka z okrężnicą zstępującą

E)
prawdziwe B lub D

A

C)
zespoleniu żołądka z dwunastnicą

81%
Doskonale! Zespolenie Rydygiera wykonuje się po wycięciu dolnej części żołądka i polega na zespoleniu dwunastnicy z pozostawioną częścią żołądka.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
64
Q

Podczas resekcji żołądka sposobem Billroth I rekonstrukcja przewodu pokarmowego
jest wykonywana z zespoleniem pomiędzy:

A)
przełykiem i jelitem czczym

B)
przełykiem i jelitem krętym

C)
żołądkiem i jelitem czczym

D)
żołądkiem i dwunastnicą

E)
żołądkiem i jelitem krętym

A

D)
żołądkiem i dwunastnicą

51%
Świetnie! Inaczej zwane jest zespoleniem Rydygiera. Wykonywane jest po zabiegu wycięcia odźwiernika z częścią przedodźwiernikową. Jest to zespolenie kikuta żołądka z dwunastnicą koniec do końca. Często po zabiegu obserwuje się tzw. zespół poposiłkowy objawiający się nudnościami, wymiotami, omdleniami, biegunką i kołataniem serca.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
65
Q

Operacja sposobem Whipple’a oznacza:

A)
pankreatoduodenektomię

B)
pankreatoduodenektomię oraz cholecystektomię

C)
usunięcie ogona trzustki

D)
pankreatogastrektomię

E)
resekcję obwodową trzustki oraz splenektomię

A

B)
pankreatoduodenektomię oraz cholecystektomię

55%
Bardzo dobrze! Operacja sposobem Whipple’a polega na usunięciu głowy trzustki, dwunastnicy i pęcherzyka żółciowego.

Pankreatoduodenektomia metodą Whipple’a, usuwa się:

głowę trzustki
dwunastnicę
część odźwiernikową żołądka
pęcherzyk żółciowy
dystalną część przewodu żółciowego wspólnego

66
Q

Operacja Whipple’a w modyfikacji Traverso to resekcja:

A)
odbytu

B)
śledziony

C)
trzustki

D)
grasicy

E)
wątroby

Operacja metodą Traverso – modyfikacja operacji Whipple’a (oszczędzony zostaje odźwiernik)​

A

C)
trzustki

89%
Wspaniale! Operacja metodą Whipple’a w modyfikacji Traverso stosowana jest przy raku trzustki. Polega na resekcji głowy trzustki, przylegającego odcinka dwunastnicy (z zachowaniem odźwiernika), pęcherzyka żółciowego, a następnie rekonstrukcji ciągłości przewodu pokarmowego.

67
Q

Ocena stanu odżywienia pozwala odpowiednio przygotować pacjenta do leczenia operacyjnego poprzez planowe włączenie leczenia żywieniowego. Wskaż parametr, który nie stanowi podstawy zaklasyfikowania pacjenta do grupy chorych niedożywionych:

A)
wskaźnik masy ciała BMI <18,5

B)
ubytek masy ciała (stosunek obecnej masy ciała do tej sprzed choroby) <10%

C)
stężenie albumin <3,5 g/dl

D)
objawy kliniczne: osłabienie, zanik tkanki tłuszczowej i mięśni

E)
niska aktualna masa ciała

A

B)
ubytek masy ciała (stosunek obecnej masy ciała do tej sprzed choroby) <10%

37%
Bardzo dobrze! Ubytek masy ciała >5% w przeciągu 3 miesięcy lub >10% przez 6 miesięcy stanowi jedno z kryteriów rozpoznania niedożywienia.

68
Q

W przypadku uporczywych wymiotów może dojść do:

A)
hiperchloremii, hiperkaliemii, zasadowicy metabolicznej

B)
hipochloremii, hiperkaliemii, zasadowicy metabolicznej

C)
hipochloremii, hipokaliemii, zasadowicy metabolicznej

D)
hiperchloremii, hiperkaliemii, kwasicy metabolicznej

E)
hipochloremii, hiperkaliemii, kwasicy metabolicznej

A

C)
hipochloremii, hipokaliemii, zasadowicy metabolicznej

76%
Wyśmienicie! Podczas wymiotów usuwamy z żołądka między innymi kwas solny, czyli HCl co będzie skutkowało niedoborem jonów chloru i wodoru w organizmie. Niedobór jonów wodorowych spowoduje zasadowicę która spowoduje ucieczkę jonów potasu z osocza do komórek.

69
Q

Zespół Ogilviego to:

A)
wrodzony brak unerwienia autonomicznego jelita grubego

B)
ostra rzekomoobturacyjna niedrożność jelita grubego

C)
mechaniczna niedrożność jelita grubego

D)
dziedziczny niepolipowaty rak jelita grubego

E)
pęknięcia błony śluzowej brzusznej części przełyku spowodowane wymiotami

A

B)
ostra rzekomoobturacyjna niedrożność jelita grubego

64%
Tak! W zespole Ogilviego objawy przypominają mechaniczną niedrożność jelit, ale nie stwierdza się żadnej przeszkody mogącej tę niedrożność spowodować. Patomechanizm tego zespołu nie został jeszcze dokładnie opisany, najczęściej obserwuje się go u osób starszych z chorobami towarzyszącymi i po ciężkich operacjach (najczęściej kardiochirurgicznych i neurochirurgicznych).

70
Q

Mianem zespołu Ogilviego określa się:

A)
żółtaczkę występującą w przebiegu raka głowy trzustki

B)
niedrożność porażenną w przebiegu porfirii

C)
niedrożność okrężnicy bez jej obturacji

D)
guz wnęki wątroby przebiegający z żółtaczką

E)
żadne z powyższych

A

C)
niedrożność okrężnicy bez jej obturacji

81%
Tak jest! Jest to ostra pseudoniedrożność okrężnicy. Występuje w nim ostre rozdęcie jelita grubego bez fizycznej przeszkody. Zespół ten występuje jedynie u pacjentów z ciężkimi stanami jak np: uraz, zatrucie czy zakażenie. Nie jest znana dokładna przyczyna wystąpienia tego zjawiska, choć podejrzewa się, że bierze w nim udział zaburzenie w autonomicznym układzie nerwowym. Śmiertelność wynosi ok 15%.

71
Q

Maści zawierające nitroglicerynę znajdują zastosowanie w proktologii. W której z
wymienionych chorób?

A)
przetoce odbytu

B)
ropniu okołoodbytowym

C)
chorobie hemoroidalnej

D)
torbieli włosowej (pilonidalnej)

E)
szczelinie odbytu

A

E)
szczelinie odbytu

32%
Gratulacje! W leczeniu szczeliny odbytu można zastosować maść z nitrogliceryną, która powoduje obniżenie napięcia zwieracza, co sprzyja wygojeniu szczeliny.

72
Q

Powikłania stosowania NLPZ w zakresie przewodu pokarmowego, głównie górnego
odcinka, to krwawienia, perforacja i zwężenia. Profilaktyka powikłań powinna
obejmować chorych:

A)
przed 50. rż.

B)
zażywających więcej niż jeden lek z grupy NLPZ

C)
z objawami alergii skórnej

D)
z zaburzeniami snu

E)
z niedoborem witaminy D3

A

B)
zażywających więcej niż jeden lek z grupy NLPZ

94%
Stosowanie NLPZ jest, obok zakażenia Helicobacter pylori, jedną z najczęstszych przyczyn choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy. Jej powikłaniami są m.in.:

perforacja przewodu pokarmowego,
krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego,
zwężenie odźwiernika.
Ryzyko powikłań ze strony przewodu pokarmowego jest większe u osób:

przyjmujących jednocześnie więcej niż 1 lek z grupy NLPZ, leki przeciwkrzepliwe, GKS,
z zakażeniem Helicobacter pylori,
z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy lub krwawieniem z przewodu pokarmowego w wywiadzie,
palenie tytoniu (zwiększa ryzyko perforacji),
w wieku >60 lat.

73
Q

54-letnia chora zgłosiła się do SOR z powodu wystąpienia krwistego stolca. W badaniu
fizykalnym stwierdzono: kontakt słowny zachowany, apatia, tachykardia 120/min,
ciśnienie tętnicze 90/60 mm Hg, bladość powłok, powłoki jamy brzusznej w poziomie
łuków żebrowych, brzuch miękki w palpacji bez objawów otrzewnowych, perystaltyka
przyśpieszona, w badaniu per rectum świeża krew. W badaniach laboratoryjnych WBC
17 tys./mm3, RBC 2,9 mln/mm3, HGB 8,7 g/dl, PLT 60 tys./mm3, APTT 40 s, INR 1,9.
Dodatkowo w wywiadzie chora podaje stan po przebytej infekcji WZW typu B kilka lat
wcześniej. Wskaż prawdziwe stwierdzenia:

  1. w pierwszej kolejności należy włączyć leczenie płynami infuzyjnymi oraz preparatami
    krwiopochodnymi w celu opanowania wstrząsu oligowolemicznego
  2. należy wykonać kolonoskopię z uwagi na najbardziej prawdopodobny punkt wyjścia
    krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego
  3. należy wykonać w krótkim odstępie czasu kontrolne badania krwi w celu
    zdiagnozowania czynnego krwawienia
  4. wskazane jest wykonanie gastroskopii w trybie pilnym
  5. założenie sondy do żołądka w celu oceny treści żołądkowej umożliwi postawienie
    prawidłowego rozpoznania i podjęcie właściwego leczenia
    Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2, 3

B)
2, 3, 5

C)
1, 4

D)
wszystkie wymienione

E)
tylko 4

A

D)
wszystkie wymienione

18%
Świetnie! Z odchyleń w badaniach możemy stwierdzić:

bladość powłok – w wyniku zwężenia naczyń przedwłosowatych i żylnych skóry (centralizacja krążenia w przebiegu wstrząsu) w czy niedokrwistości pokrwotocznej,
świeżą krew w badaniu per rectum,
tachykardię i hipotensję,
niedokrwistość (↓ RBC, ↓ Hb), leukocytozę , małopłytkowość – wynikają z ostrej utraty krwi,
↑ INR (APTT w górnej granic normy; przedział referencyjny wynosu 26–40 s) – może wskazywać na współwystępującą chorobę wątroby, ale najprawdopodobniej jest to koagulopatia wynikająca z masywnej utraty krwi i zużycia czynników krzepnięcia.

74
Q

27-letnia, nielecząca się przewlekle pacjentka została przywieziona do SOR z powodu
zasłabnięcia i silnego bólu brzucha od 30 minut. CTK 80/60 mm Hg, HR: 105 uderzeń/min. W
badaniach krwi Hb: 12,5 g/dl, Hct: 41,5%, PLT: 251 tys./mm3, Na: 135 mmol/l, K: 4,5 mmol/l, amylaza: 463 U/l, bilirubina całkowita: 0,7 mg/dl, β-hCG: 1,15 mIU/ml. W USG
FAST ślad płynu okołośledzionowo i w zatoce Douglasa. Wskaż najbardziej
prawdopodobną przyczynę bólu brzucha u tej pacjentki:

A)
pęknięta ciąża pozamaciczna

B)
ostre zapalenie trzustki

C)
kolka moczowodowa

D)
niedokrwienie tętnic krezkowych

E)
A + B

A

B)
ostre zapalenie trzustki

35%
Dobrze! OZT występuje najczęściej w następstwie spożycia alkoholu lub jako powikłanie kamicy żółciowej. OZT możemy rozpoznać, jeśli spełnione są 2 z 3 kryteriów:

typowy obraz kliniczny − nagły silny ból brzucha (nadbrzusza lub w lewym podżebrzu, promieniujący do kręgosłupa); często występuje tachykardia, a hipotensja jest skutkiem hipowolemii ,
aktywność enzymów trzustkowych przekraczająca >3-krotniegórną granicę normy – stwierdzono zwiększoną aktywność amylazy ,
typowe dla OZT wyniki badań obrazowych.
Jest to najbardziej prawdopodobna przyczyna bólu u tej pacjentki.

75
Q

Do poradni zgłosił się młody mężczyzna, który zauważył okresowy wyciek treści ropnej
w górnej części szpary pośladkowej, któremu towarzyszy ból. W badaniu ujawniono
kilka otworów na skórze w opisanym miejscu, w chwili badania bez wycieku
jakiejkolwiek treści. Wskaż prawdopodobne rozpoznanie:

A)
przetoka okołoodbytnicza

B)
ropień okołoobytniczy (w fazie bez zapalenia)

C)
szczelina odbytu

D)
postać skórna wrzodziejącego zapalenia jelita grubego

E)
torbiel włosowa

A

E)
torbiel włosowa

36%
Dobrze! Torbiel włosowa (inaczej zatoka włosowa) to bolesna zmiana torbielowata występująca głównie u młodych mężczyzn. Lokalizuje się w obrębie okolicy krzyżowo-guzicznej. W badaniu przedmiotowym stwierdza się jedynie otworki na skórze z pojedynczymi wbitymi w skórę włosami. Jeśli pojawi się ropień, to należy go naciąć i ewakuować zawartość, natomiast torbiele przewlekłe należy wyciąć do powięzi.

76
Q

Trzynastoletni chłopiec skarży się od kilku tygodni na bóle brzucha. W wywiadzie
ustalono również, że oddaje czarne stolce. Które z badań powinno być wykonane jako
pierwsze?

A)
24-godzinna pH-metria przełyku

B)
impedancja z pomiarem pH

C)
badanie radiologiczne

D)
endoskopia z pobraniem wycinków

E)
badanie wydzielania żołądkowego kwasu solnego

A

D)
endoskopia z pobraniem wycinków

87%
Brawo! Jest to metoda diagnostyczna i lecznicza w krwawieniu z GOPP. Endoskopię należy wykonać w ciągu 24 h od przyjęcia chorego do szpitala, poprawia to rokowanie chorego oraz skraca czas hospitalizacji.

77
Q

Do przepuklin wewnętrznych nie zalicza się:

A)
przepukliny przeponowej

B)
przepukliny okołostomijnej

C)
przepukliny okołokątniczej

D)
przepukliny zachyłku okołodwunastniczego

E)
przepukliny torby sieciowej

A

B)
przepukliny okołostomijnej

84%
Brawo! Przepuklina okołostomijna polega na wpukleniu się zawartości jamy brzusznej do otworu w powłokach brzusznych, przez który wyłoniono stomię. Jest przepukliną zewnętrzną.

Przepuklinami wewnętrznymi są takie, których worek wpukla się do:

naturalnych zachyłków otrzewnej (np. okołokątnicza, torby sieciowej, zachyłka okołodwunastniczego),
klatki piersiowej (np. przeponowa, rozworu przełykowego przepony).

78
Q

Do przepuklin brzusznych wewnętrznych nie zalicza się przepukliny:

A)
przeponowej

B)
zachyłka okołodwunastniczego

C)
okołokątniczej

D)
torby sieciowej

E)
lędźwiowej

A

E)
lędźwiowej

70%
Brawo! Jest to przepuklina zewnętrzna – zawartość worka opuszcza jamę brzuszną przez trójkąt Petita lub Grynfelta .
Wg podręcznika Chirurgia. Repetytorium (red. W. Noszczyk, PZWL, wydanie II 2019) przepuklina brzuszna to “uwypuklenie otrzewnej przez naturalne lub nabyte otwory w ścianie brzucha”. Przepuklinami brzusznymi są przepukliny: pachwinowa, udowa, pępkowa, kresy białej, w bliźnie pooperacyjnej, zasłonowa, lędźwiowa, kulszowa, kroczowa.
Przepuklinami wewnętrznymi są takie, których worek wpukla się do:

naturalnych zachyłków otrzewnej (np. okołokątnicza, torby sieciowej, zachyłka okołodwunastniczego),
klatki piersiowej (np. przeponowa, rozworu przełykowego przepony).

79
Q

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące częstości występowania przepuklin:

A)
najczęściej spotyka się przepukliny pachwinowe skośne, rzadziej pachwinowe
proste, najrzadziej udowe; przepukliny pachwinowe występują głównie u kobiet

B)
najczęściej spotyka się przepukliny pachwinowe skośne, rzadziej pachwinowe
proste, najrzadziej udowe; przepukliny pachwinowe występują częściej u mężczyzn

C)
najczęściej spotyka się przepukliny pachwinowe skośne, rzadziej pachwinowe
proste, najrzadziej udowe; przepukliny pachwinowe występują z równą częstością u
kobiet i mężczyzn

D)
najczęściej spotyka się przepukliny pachwinowe proste, rzadziej pachwinowe
skośne, najrzadziej udowe; przepukliny pachwinowe występują częściej u mężczyzn

E)
najczęściej spotyka się przepukliny udowe, rzadziej pachwinowe proste, najrzadziej
pachwinowe skośne; przepukliny pachwinowe występują częściej u kobiet

A

B)
najczęściej spotyka się przepukliny pachwinowe skośne, rzadziej pachwinowe
proste, najrzadziej udowe; przepukliny pachwinowe występują częściej u mężczyzn

60%
Brawo! Częstość występowania przepuklin brzusznych:

przepuklina pachwinowa – 60% (M>K 5:1),
skośna (75%),
prosta (25%),
przepuklina pępkowa – 15%,
przepuklina udowa – 12% (M<K 1:7),
przepuklina kresy białej – 2–10%,
przepuklina boczna brzucha (przepuklina Spigla) – 0,12–2%,
przepuklina lędźwiowa – bardzo rzadko,
przepuklina zasłonowa – bardzo rzadko.

80
Q

Przednią ścianę kanału pachwinowego stanowi:

A)
rozcięgno mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha

B)
mięsień skośny zewnętrzny brzucha

C)
mięsień poprzeczny brzucha

D)
mięsień skośny wewnętrzny brzucha wraz z mięśniem poprzecznym brzucha

E)
powięź poprzeczna brzucha

A

A)
rozcięgno mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha

68%
Tak! Ściany kanału pachwinowego tworzą:

ściana przednia – rozcięgno mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha,
ściana tylna – otrzewna ścienna i powięź poprzeczna brzucha,
ściana dolna – więzadło pachwinowe,
ściana górna – brzegi mięśnia skośnego wewnętrznego i poprzecznego brzucha oraz ich powięzie.

81
Q

Do beznapięciowych technik operacyjnych przepukliny pachwinowej należy:

A)
operacja Halsteada

B)
operacja Lichtensteina

C)
operacja Shouldice’a

D)
operacja Bassiniego

E)
operacja Girarda

A

B)
operacja Lichtensteina

81%
Gratulacje! Operacja Lichtensteina jest metodą w której wszywa się siatkę z tworzywa sztucznego. Zaliczamy ją więc do metod beznapięciowych.

82
Q

Która z wymienionych technik operacyjnych nie dotyczy operacji przepukliny
pachwinowej?

A)
Bassiniego

B)
Halsteda

C)
Littrégo

D)
Rutkowa

E)
Shouldice’a

A

C)
Littrégo

51%
Świetnie! Nazwisko tego uczonego zawarte jest w określeniu przepukliny, w której worku znajduje się uchyłek Meckela – jest to przepuklina Littrégo. Nie ma takiej metody operacyjnej.

83
Q

eczenie operacyjne przepukliny pachwinowej metodą Lichtensteina:

A)
oznacza plastykę kanału pachwinowego metodą laparoskopową

B)
oznacza plastykę kanału pachwinowego polegającą na założeniu szwów na
pierścień wewnętrzny przepukliny pachwinowej

C)
oznacza otwartą plastykę kanału pachwinowego z użyciem siatki z tworzywa
sztucznego

D)
jest od dawna zakazane

E)
taka metoda leczenia operacyjnego nie istnieje

A

C)
oznacza otwartą plastykę kanału pachwinowego z użyciem siatki z tworzywa
sztucznego

77%
Brawo! Metoda Lichtensteina jest to najczęściej stosowana metoda o najwyższym stopniu rekomendacji. Metoda polega na naszyciu siatki, która wzmacnia tylną ścianę kanału, a ramiona obejmują powrózek nasienny, powstaje nowy wąski pierścień pachwinowy głęboki.

84
Q

Laparoskopową alloplastykę przepukliny pachwinowej zalicza się do:

A)
operacji endoskopowych – napięciowych

B)
operacji endoskopowych – beznapięciowych

C)
operacji otwartych – beznapięciowych

D)
operacji otwartych – napięciowych

E)
żadnej z wymienionych

A

B)
operacji endoskopowych – beznapięciowych

63%
Gratulacje! Przepukliny najczęściej operuje się metodą otwartą beznapięciową (najczęściej jest to metoda Lichtensteina). W przypadku przepuklin nawrotowych czasami stosuje się metodę laparoskopową. Wyróżnia się trzy metody operacji laparoskopowych przepukliny pachwinowej, wszystkie one są operacjami beznapięciowymi (używa się w nich siatki syntetycznej): całkowicie zewnątrzotrzewnową (TEP), przezbrzuszną przedotrzewnową (TAPP), śródotrzewnową (IPOM).

85
Q

Przepuklina Richtera to:

A)
każda przepuklina kresy białej

B)
każda przepuklina pachwinowa u kobiet

C)
przepuklina zawierająca uchyłek Meckela

D)
przepuklina zawierająca fragment obwodu jelita

E)
przepuklina rozworu przełykowego

A

D)
przepuklina zawierająca fragment obwodu jelita

47%
Dobrze! Przepukliną Richtera nazywamy przepuklinę brzuszną, w której worku znajduje się fragment obwodu ściany jelita.

86
Q

Wrotami przepukliny udowej jest pierścień udowy, w jego skład wchodzą następujące
struktury, z wyjątkiem:

A)
więzadła pachwinowego

B)
żyły udowej

C)
więzadła rozstępowego

D)
rozcięgna mięśnia skośnego zewnętrznego

E)
gałęzi kości łonowej i pokrywającego je więzadła grzebieniowego

A

D)
rozcięgna mięśnia skośnego zewnętrznego

46%
Dobrze! Rozcięgno mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha ogranicza od przodu kanał pachwinowy.

Natomiast ograniczeniami pierścienia udowego są:

żyła udowa − od boku,
więzadło pachwinowe − od góry,
więzadło rozstępowe – przyśrodkowo,
gałąź górna kości łonowej i część więzadła pachwinowego (więzadło grzebieniowe) – od dołu.

87
Q

Która z wymienionych cech nie jest wskazaniem do leczenia chirurgicznego
przepukliny pępkowej?

A)
przepuklina utrzymuje się w 4. rż

B)
występują powikłania

C)
przepuklina się powiększa

D)
przepuklina ma średnicę 3,5 cm

E)
przepuklina powiększa się podczas płaczu

A

E)
przepuklina powiększa się podczas płaczu

55%
Super! Powiększanie się przepukliny pępkowej podczas płaczu lub kaszlu jest objawem przepukliny i nie stanowi wskazania do leczenia operacyjnego. Przepuklina manifestuje się jako niebolesny, wystający, miękki pępek o średnicy 1–5 cm, którego wielkość zmniejsza się, gdy dziecko jest spokojne. Zwykle zamyka się samoistnie przed 5. rż.
Wskazania do leczenia chirurgicznego to:

powiększanie się przepukliny,
powikłania (uwięźnięcie, perforacja, zadzierzgnięcie),
utrzymywanie się do 4. rż.,
duża przepuklina .

88
Q

Operacja sposobem Mayo wykonywana jest z powodu przepukliny:

A)
pachwinowej

B)
rozworu przełykowego

C)
udowej

D)
zasłonowej

E)
pępkowej

A

E)
pępkowej

53%
Gratulacje! To metoda usunięcia przepukliny z charakterystycznym zszyciem powięzi mięśniowej (warstwy nałożone są na siebie dachówkowato).

89
Q

W której z wymienionych przepuklin dochodzi do zniesienia anatomicznego kąta Hissa?

A)
przepuklina wślizgowa

B)
przepuklina Morganiego

C)
przepuklina Bochdaleka

D)
przepuklina okołoprzełykowa

E)
B + D

A

A)
przepuklina wślizgowa

46%
Super! Przepuklina wślizgowa występuje najczęściej wśród przepuklin rozworu przełykowego. Dochodzi do przemieszczenia wpustu i górnej części żołądka do śródpiersia tylnego. Kąt utworzony pomiędzy dolną częścią przełyku a żołądkiem staje się rozwarty.

90
Q

Przepuklina u starszego mężczyzny z chorobą obturacyjną płuc uwypuklająca się na zewnątrz jamy brzusznej przez powięź poprzeczną stanowiącą tylną ścianę kanału pachwinowego w miejscu ograniczonym od góry przez ścięgno łączące, od dołu przez więzadło pachwinowe, a bocznie przez naczynia nabrzuszne dolne - jest rozpoznawana jako:

A)
przepuklina pachwinowa skośna

B)
przepuklina mosznowa

C)
przepuklina pachwinowa prosta

D)
przepuklina udowa

E)
przepuklina Spigela

A

C)
przepuklina pachwinowa prosta

46%
Super! Opisany przypadek to przepuklina pachwinowa prosta. Jej wrotami jest powięź poprzeczna. Leży ona przyśrodkowo od naczyń nabrzusznych dolnych, od dołu ogranicza ją więzadło pachwinowe, a od góry - w zależności od źródła - krawędź mięśnia prostego brzucha lub jego pochewka, która tworzy ścięgno łączące.

91
Q

Przeszczepianie płuc rozważa się w następujących chorobach:
1. idiopatycznym samoistnym zwłóknieniu płuc (IPF)
2. mukowiscydozie
3. postaci ograniczonej raka płuca (T3)
4. III stopniu zaawansowania sarkoidozy
5. umiarkowanej postaci POChP

Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2, 3, 4

B)
1, 2, 3

C)
wszystkie wymienione

D)
2

E)
1, 2

A

E)
1, 2

44%
Gratulacje! Transplantację płuca powinieneś rozważyć w przypadku:

mukowiscydozy ,
idiopatycznego włóknienia płuc,
polekowego włóknienia płuc,
włóknienia płuc w przebiegu kolagenozy,
sarkoidozy,
POChP (ale tyko ciężkie przypadki),
niedoboru α1-antytrypsyny,
zarostowego zapalenia oskrzelików,
pierwotnego nadciśnienia płucnego,
zespołu Eisenmengera.
Zgodnie z klasyfikacją opartą na podstawie RTG, III stadium sarkoidozy objawia się zmianami w miąższu płuc, bez zajęcia węzłów chłonnych śródpiersia. Jeśli przebiega z ciężką niewydolnością oddechową lub nadciśnieniem płucnym, należy rozważyć przeszczepienie płuca lecz jeżeli przebiega bez ciężkiej niewydolności, to samo stwierdzenie III stadium nie jest wskazaniem do przeszczepu.

92
Q

Wskazaniem do przeszczepienia wątroby nie jest:

A)
pozapalna marskość wątroby

B)
zespół Budda-Chiarego

C)
choroba Wilsona

D)
pierwotna i wtórna żółciowa marskość wątroby

E)
rozsiany rak wątrobowokomórkowy

A

E)
rozsiany rak wątrobowokomórkowy

82%
Rak wątrobowokomórkowy może być wskazaniem do przeszczepienia wątroby, pod warunkiem, że spełnione są tzw. kryteria mediolańskie (pojedyncze ognisko HCC o średnicy ≤5 cm lub nie więcej niż 3 zmiany o średnicy ≤3 cm każda). Natomiast pozawątrobowe ogniska nowotworowe są przeciwwskazaniem do przeszczepienia, podobnie jak:

ciężka niewydolność serca lub niewydolność oddechowa,
alkoholizm,
trwała niewydolność narządowa nieodwracalna po przeszczepieniu wątroby,
nieopanowana sepsa,
trwałe uszkodzenie OUN,
brak współpracy z pacjentem lub jego opiekunami.

93
Q

Które z powikłań nie występuje u pacjentów po przeszczepieniu wątroby?

A)
zwiększona podatność na zakażenia oportunistyczne

B)
choroba przeszczep przeciw gospodarzowi

C)
ostre lub przewlekłe odrzucenie przeszczepu

D)
rozwój chorób limfoproliferacyjnych i chłoniaków

E)
nawrót choroby podstawowej

A

B)
choroba przeszczep przeciw gospodarzowi

24%
Dobrze! Choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi (GvHD) jest powikłaniem po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych (allo-HCT) i wynika z aktywacji limfocytów T przyjętych od dawcy. W postaci ostrej najczęściej zajęte zostaje skóra, przewód pokarmowy i wątroba. Postać przewlekła może dotyczyć każdego narządu i przypomina choroby układowe tkanki łącznej.

Natomiast do powikłań przeszczepienia wątroby możemy zaliczyć powikłania pooperacyjne:

pierwotne niepodjęcie czynności przez przeszczepiony narząd,
krwawienie,
zakrzepica żyły wrotnej lub tętnicy wątrobowej,
niedrożność żył wątrobowych,
powikłania żółciowe (wyciek żółci, zwężenie dróg żółciowych),
a także powikłania niechirurgiczne:

zakażenia (w tym drobnoustrojami oportunistycznymi – Legionella, Pneumocystis, Candida, Aspergillus, Nocardia, Listeria, Toxoplasma gondii),
powikłania oddechowe, krążeniowe (nadciśnienie tętnicze u 65–90% chorych), nerkowe, neurologiczne,
zaburzenia metaboliczne,
zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej i elektrolitowe,
potransplantacyjny zespół limfoproliferacyjny, nowotwory.

94
Q

Najczęstszym miejscem występowania zatorów w obrębie tętnic jest podział:

A)
tętnicy ramiennej na tętnicę promieniową i łokciową

B)
aorty brzusznej na tętnice biodrowe wspólne

C)
tętnicy szyjnej wspólnej

D)
tętnicy udowej na tętnicę powierzchowną i głęboką uda

E)
tętnicy podkolanowej na tętnicę piszczelową przednią i pień piszczelowo-strzałkowy

A

D)
tętnicy udowej na tętnicę powierzchowną i głęboką uda

62%
Zgadza się. W miejscu podziału tętnicy udowej na tętnicę powierzchowną i głęboką uda występuje ok. 34% wszystkich zatorów w tętnicach.

95
Q

Zator tętniczy najczęściej występuje w:

A)
tętnicy podobojczykowej

B)
tętnicy ramiennej

C)
tętnicy śledzionowej

D)
miejscu odejścia tętnicy szyjnej wewnętrznej

E)
miejscu odejścia tętnicy głębokiej uda

A

E)
miejscu odejścia tętnicy głębokiej uda

87%
Super! Zatory w t. udowej stanowią aż 38,5% wszystkich zatorów, a zdecydowanie najwięcej z nich lokalizuje się właśnie w miejscy odejścia t. głębokiej uda od t. udowej.

96
Q

Siniczy bolesny obrzęk kończyny (phlegmasia caerulea dolens) spowodowany jest:

A)
zatorem

B)
zakrzepem jednego z ramion protezy aortalno-dwuudowej

C)
obrzękiem limfatycznym

D)
zakrzepicą żylaków kończyn dolnych

E)
uogólnioną zakrzepicą żył powierzchownych i głębokich

A

E)
uogólnioną zakrzepicą żył powierzchownych i głębokich

37%
Super!

97
Q

Późnym objawem ostrego niedokrwienia kończyny jest:

A)
parestezja

B)
osłabienie mięśni

C)
zapadnięcie żył powierzchownych

D)
obrzęk

E)
oziębienie niedokrwionych części kończyny

A

D)
obrzęk

37%
Świetnie! Obrzęk kończyny, przykurcz mięśni i zmiany martwicze skóry są to późne objawy ostrego niedokrwienia kończyny

98
Q

Który stopień niedokrwienia kończyny dolnej w skali Fontaine’a charakteryzuje
chromanie przestankowe?

A)
I

B)
II

C)
III

D)
IV

E)
V

A

B)
II

77%
Brawo!

99
Q

Bóle spoczynkowe w skali Fontaine’a są określone stopniem:

A)
I

B)
II

C)
III

D)
IV

E)
V

A

C)
III

54%
Doskonale!

I brak objawów
II chromanie
III ból w spoczynku
IV martwica i owrzodzenie niedokrwienne

100
Q

Cechą charakterystyczną zespołu Leriche’a jest niedrożność:

A)
obu tętnic udowych

B)
obu tętnic krezkowych (górnej i dolnej)

C)
obu tętnic szyjnych wspólnych

D)
końcowego odcinka aorty brzusznej bądź obu tętnic biodrowych wspólnych

E)
obu tętnic nerkowych

A

D)
końcowego odcinka aorty brzusznej bądź obu tętnic biodrowych wspólnych

72%
Bardzo dobrze! Zespół Leriche’a jest to rodzaj przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych, w których dochodzi do zwężenia:

końcowego odcinka aorty brzusznej
,
obu t. biodrowych wspólnych
,
obu t. biodrowych zewnętrznych.

101
Q

Tętniak aorty brzusznej najczęściej jest błędnie rozpoznawany jako:

A)
zawał mięśnia sercowego

B)
kamica nerkowa

C)
ostre zapalenie trzustki

D)
zapalenie uchyłków jelita

E)
ból mięśniowy w okolicy pleców

A

B)
kamica nerkowa

32%
Super! W kolce nerkowej (która może pojawić się w przebiegu kamicy nerkowej) będą występowały silne bóle w okolicy lędźwiowej promieniujące do pachwin, a pacjent będzie często blady i spocony, podobnie jak w przypadku pękniętego tętniaka aorty brzusznej. Tylko, że w przypadku pękniętego TAB stan pacjenta będzie bardzo zły, najczęściej od razu wykształci się u niego wstrząs hipowolemiczny.

Natomiast niepękniętego TAB najczęściej będziesz mógł pomylić z rwą kulszową, gdzie również będą występowały bóle w okolicy lędźwiowej, promieniujące do pośladków i ud (bóle w TAB mogą promieniować nie tylko do pachwin, ale również do ud i pośladków), jednak we rwie kulszowej ruchy kręgosłupa będą nasilały te bóle, a w TAB nie.

Pytanie pochodzi z bazy CEM z działu medycyna ratunkowa, dlatego naszej odpowiedzi udzieliliśmy na podstawie podręcznika dedykowanego dla tego działu: Medycyna ratunkowa w pytaniach i odpowiedziach. Vincent J. Markovchick, Peter T. Pons, Katherine M. Bakes. Red. Jerzy Robert Ładny, Marzena Wojewódzka-Żelezniakowicz, Medipage, 2016.

102
Q

Wskazaniem do leczenia operacyjnego tętniaka aorty jest jego średnica powyżej:

A)
1 cm

B)
2 cm

C)
3 cm

D)
4 cm

E)
5 cm

A

E)
5 cm

75%
Dobrze! Operacja jest wskazana w każdym przypadku pęknięcia tętniaka, objawów oraz w przypadkach bezobjawowych – jeśli średnica wynosi ≥55 mm u mężczyzn lub ≥50 mm u kobiet, zgodnie z zaleceniami Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Naczyniowej (ESVS) z 2019 r.

Wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) z 2014 r. dotyczącymi leczenia chorób aorty operacja jest wskazana, jeżeli średnica wynosi >55 mm u mężczyzn i >50 mm u kobiet albo jeżeli tętniak powiększa się>10 mm/rok, a także w przypadku pęknięcia i objawów tętniaka.

103
Q

Wskazaniem do leczenia operacyjnego tętniaka aorty brzusznej jest:

A)
średnica bezobjawowego tętniaka przekraczająca 5,5 cm

B)
średnica objawowego tętniaka przekraczająca 2 cm

C)
pęknięcie tętniaka

D)
prawdziwe są odpowiedzi A, C

E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C

Każdy tętniak objawowy powinien być zoperowany, niezależnie od jego wielkości.
O tętniaku możemy mówić przy poszerzeniu średnicy aorty brzusznej ≥3 cm.

A

D)
prawdziwe są odpowiedzi A, C

32%
Dobrze! Operacja jest wskazana w każdym przypadku pęknięcia tętniaka, objawów oraz w przypadkach bezobjawowych, jeśli średnica tętniaka wynosi >5,5 cm .

Każdy tętniak objawowy powinien być zoperowany, niezależnie od jego wielkości.
O tętniaku możemy mówić przy poszerzeniu średnicy aorty brzusznej ≥3 cm.

104
Q

Pacjent 65-letni po wszczepieniu 10 lat wcześniej protezy aortalno-aortalnej z powodu
pękniętego tętniaka aorty brzusznej. Od około 3 miesięcy okresowo gorączkuje. W dniu
dzisiejszym został przywieziony do SOR-u z objawami masywnego krwawienia z
górnego odcinka przewodu pokarmowego. W TK stwierdza się cechy nacieku
zapalnego wokół protezy z pęcherzykami gazu. U pacjenta należy podejrzewać w
pierwszej kolejności:

A)
zespół usidlenia powietrza po operacji tętniaka aorty

B)
martwicze krwotoczne zapalenie trzustki

C)
krwawienie z przetoki aortalno-dwunastniczej

D)
tworzenie się tętniaka okołozespoleniowego

E)
perforację przełyku

A

C)
krwawienie z przetoki aortalno-dwunastniczej

43%
Wyśmienicie! Jednym z późnych powikłań po operacji TAB metodą klasyczną jest ucisk protezy na jelita wskutek tego tworzy się przetoka aortalno-jelitowa (zdarza się tak u 1,6% osób poddanych tej operacji). Objawy krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego świadczą o przedostawaniu się krwi przez przetokę z aorty do dwunastnicy a jednoczesne powstanie pęcherzyków powietrznych wokół protezy świadczy o przedostawaniu się przez przetokę gazów z jelita do okolicy protezy.

105
Q

Do SOR zgłosił się 55-letni mężczyzna z powodu silnych, rozrywających bólów w klatce
piersiowej, promieniujących do pleców. Pacjent jest nałogowym palaczem i przyjmuje
nieregularnie leki obniżające ciśnienie. W zapisie EKG – nie stwierdzono uniesienia
odcinka ST. Jakie schorzenie należy rozważyć w pierwszej kolejności w diagnostyce
różnicowej?

A)
owrzodzenie żołądka

B)
rozwarstwienie aorty

C)
zapalenie osierdzia

D)
odmę opłucnową

E)
zatorowość płucną

A

B)
rozwarstwienie aorty

91%
Świetnie! Nagły, silny “rozdzierający” ból w klatce piersiowej, promieniujący do pleców jest głównym objawem rozwarstwienia aorty. Głównym czynnikiem ryzyka rozwarstwienia jest nadciśnienie tętnicze, przede wszystkim nieskutecznie kontrolowane (pacjent nie przyjmuje regularnie leków hipotensyjnych, a więc znajduje się w grupie ryzyka). Jednym z czynników jest również palenie tytoniu.

Zapis EKG jest prawidłowy u 30% osób, można stwierdzić także powikłania związane z nadciśnieniem tętniczym (cechy przerostu lewej komory), nieswoiste zmiany ST-T lub cechy świeżego zawału serca .

106
Q

Najbardziej znane koncepcje dotyczące powstawania żylaków wiążą ich genezę z:

A)
osłabieniem ściany żylnej

B)
niewydolnością zastawek żylnych

C)
nadmiernym ciśnieniem hydrostatycznym w układzie żylnym

D)
przyjmowaniem leków przeciwkrzepliwych

E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C

A

E)
prawdziwe są odpowiedzi A, B, C

92%
Wspaniale! Zarówno osłabienie naczyń, niewydolność zastawek żylnych jak i nadmierne ciśnienie hydrostatyczne bierze udział w genezie przewlekłej choroby żylnej.

107
Q

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące owrzodzeń żylnych kończyn dolnych:

A)
czynnikiem ryzyka owrzodzenia żylnego są przebyta zakrzepica żył głębokich, trombofilia oraz żylaki

B)
typowo zlokalizowane są na podudziach, w okolicach kostki bocznej lub przyśrodkowej

C)
charakteryzuje je silny ból, który można uśmierzyć odciążając kończynę

D)
skóra otaczająca owrzodzenia żylne jest często atroficzna, może występować przebarwienie skóry, a kończyna jest często obrzęknięta

E)
wszystkie powyższe stwierdzenia są prawdziwe

A

C)
charakteryzuje je silny ból, który można uśmierzyć odciążając kończynę

35%
Brawo! Owrzodzenia żylne to jeden z objawów przewlekłej niewydolności żylnej, która rozwija się w następstwie obecności nadciśnienia żylnego spowodowanego np. niewydolnością lub zniszczeniem zastawek żylnych, powikłaniami zakrzepicy (niedrożność/zwężenie żył) lub ucisku na żyły. Ich typową lokalizacją jest 1/3 dalsza część podudzia nad kostką przyśrodkową – ok. 70% (rzadziej nad kostką boczną – 20%, obiema kostkami lub w dolnej części podudzia). Objawem towarzyszącym owrzodzeniom jest ból (zazwyczaj nieuporczywy), który pacjent może uśmierzyć, unosząc kończynę. Niektóre cechy owrzodzenia żylnego to nieregularny brzeg, różowe, ziarninujące dno. W obrębie otaczającej skóry mogą występować inne zmiany skórne (np. wyprysk żylakowy, stwardnienie tłuszczowe skóry (lipodermatosclerosis), przebarwienia, obrzęk), a także zmiany zanikowe (zanik biały skóry – atrofia blanche).

108
Q

Wskaźnik ciśnienia kostka: ramię (ABPI) u osób zdrowych wynosi co najmniej 1.
Stwierdzenie ABPI <0,5 wskazuje na:

A)
krytyczne niedokrwienie kończyny

B)
zakrzepicę układu żył powierzchownych

C)
zakrzepicę układu żył głębokich

D)
zatorowość płucną

E)
uzyskanie takiego wyniku pomiaru nie jest możliwe

A

A)
krytyczne niedokrwienie kończyny

83%
Super! Wskaźnik kostkowo-ramienny (ABI – ankle-brachial index) lub inaczej wskaźnik ciśnienia kostka : ramię (ABPI – ankle brachial pressure index) powinieneś interpretować w następujący sposób:

> 1,4 – wskaźnik nieprawidłowo wysoki (wskazuje na nieprawidłową sztywność naczyń, częściej u osób starszych, w cukrzycy lub PChN),
1,0–1,4 – wartości prawidłowe,
0,9–1,0 - wartości graniczne,
<0,9 – wskaźnik nieprawidłowo niski (wskazuje na obecność zwężeń tętnic).
Wskaźnik wynoszący <0,5 występuje zwykle u osób z krytycznym niedokrwieniem kończyny. U pacjentów z chromaniem przestankowym wynosi 0,5–0,9.

109
Q

Choroba zwykle dotyczy młodych mężczyzn uzależnionych od nikotyny. Objawia się
bólami mięśni stóp i palców, które nasilają się przy ich poruszaniu. Może współistnieć
zapalenie żył powierzchownych. W arteriografii stwierdza się niedrożność i zwężenia
tętnic małego kalibru. W jej przebiegu może dojść do martwicy kończyn. Choroba nie
jest związana z miażdżycą. Opis jakiej choroby podano powyżej?

A)
choroby Raynauda

B)
choroby Buergera

C)
młodzieńczego zapalenia stawów

D)
zespół Leriche’a

E)
choroby Hortona

A

B)
choroby Buergera

75%
Dobrze! Choroba Buergera, inaczej zakrzepowo-zarostowe zapalenie naczyń, wykazuje ścisły związek z paleniem tytoniu. Rozpoczyna się zawyczaj w 20–25. rż., trzykrotnie częściej występuje u mężczyzn.

110
Q

Do wczesnych powikłań po zabiegach naczyniowych rozpoznawanych w USG należy:

A)
tętniak prawdziwy

B)
tętniak rzekomy

C)
ropień okołoprotezowy

D)
krwiak zaotrzewnowy

E)
seroma

A

D)
krwiak zaotrzewnowy

36%
Brawo. Krwiak zaotrzewnowy będzie powikłaniem pooperacyjnym najszybciej widocznym w USG.

Powikłania wczesne rozpoznawane w USG to:

wczesna niedrożność protezy (naczynia)
zwężenie zespolenia wynikające z błędu technicznego,
krwiak okołoprotezowy,
krwiak zaotrzewnowy,
przemieszczenie stentu.
Powikłaniami późnymi są:

późny zakrzep w protezie lub naczyniu,
zwężenie zespolenia wynikające z np. hiperplazji powstającej błony wewnętrznej,
ropień okołoprotezowy,
seroma (miejscowe nagromadzenie płynu surowiczego),
tętniak prawdziwy,
tętniak rzekomy,
przemieszczenie stentu.

111
Q

29-letnia pacjentka po operacji ginekologicznej, zgłosiła się z bólem łydki trwającym od 2 dni i obrzękiem, który pojawił się dzień później. W badaniu fizykalnym nie stwierdza się zaczerwienienia i bolesności nad przebiegiem żył, ale objaw Homansa (nasilenie bólu podczas grzbietowego zgięcia stopy) jest dodatni. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

A)
zapalenie żył powierzchownych

B)
zapalenie żył głębokich

C)
zakrzepowe zapalenie naczyń

D)
zwężające stwardnienie tętnic

E)
choroba Buergera

A

B)
zapalenie żył głębokich

58%
Tak! Pacjentka prezentuje objawy zapalenia żył głębokich kończyny dolnej. Objawami są bolesny obrzęk, tkliwość uciskowa, poszerzenie naczyń żylnych. W postawieniu rozpoznania pomocny jest też dodatni objaw Homansa. Istotnym czynnikiem ryzyka wystąpienia tego schorzenia jest przebyty zabieg operacyjny.

112
Q

Wskazaniem do drenażu opłucnej nie jest:

A)
odma prężna bez duszności

B)
odma obustronna o grubości 2,5 cm

C)
wysięk opłucnowy w ostrym zapaleniu trzustki

D)
ropniak opłucnej

E)
krwiak opłucnowy pourazowy

A

C)
wysięk opłucnowy w ostrym zapaleniu trzustki

37%
Brawo! W wysięku opłucnowym początkowo wykonujemy nakłucie opłucnej, jeśli wysięk powoduje duszność. Jeśli nie ma poprawy lub wysięk pojawi się ponownie, możemy zastosować drenaż.
Drenaż należy zastosować w przypadku obecności w jamie opłucnej płynu (krwiak opłucnej, ropniak, wysięk chłonny, w przebiegu nowotworu) lub powietrza (odma, m.in. prężna, obustronna, krwotoczna, podczas wentylacji mechanicznej).

113
Q

Leczenie przetok tchawiczo-przełykowych będących patologicznym połączeniem
światła tchawicy i przełyku przez kanał pokryty nabłonkiem jest bardzo trudne i
związane z licznymi niepowodzeniami. Wskaż metody stosowane w leczeniu przetok
tchawiczo-przełykowych:

  1. założenie zgłębnika do żołądka lub jelita i prowadzenie żywienia dojelitowego
  2. założenie stałego samorozprężalnego stentu przełykowego
  3. założenie czasowego stentu samorozprężalnego do tchawicy i przełyku
  4. próby zamknięcia kanału przetoki za pomocą powtarzalnych ablacji, klejów
    biologicznych i obliteracji
  5. wycięcie przetoki z odcinkową resekcją tchawicy i pierwotnym szyciem przełyku ze
    wzmocnieniem uszypułowanym płatem tkankowym z sąsiedztw
    Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 3, 5

B)
1, 4, 5

C)
2, 3, 4

D)
2, 4, 5

E)
3, 4, 5

A

B)
1, 4, 5

23%
W podręcznikach zalecanych do LEK informacje odnośnie przetok są dość skąpe.

Wyróżniamy przetoki tchawiczo-przełykowe:

wrodzone – najczęściej towarzyszą wrodzonej atrezji przełyku,
nabyte, spowodowane chorobami:
łagodnymi: przedłużona wentylacja mechaniczna przez rurkę dotchawiczą albo tracheostomię, uraz dróg oddechowych, ziarniniakowe zapalenie śródpiersia, uszkodzenia związane ze stentowaniem przełyku, ciało obce,
złośliwymi – powikłanie nowotworów przełyku, tchawicy, płuc, krtani i tarczycy.

114
Q

Które z wymienionych złamań nie jest charakterystyczne dla „syndromu dziecka maltretowanego”?

A)
skośne złamanie nasady kości długich

B)
złamanie przynasadowe

C)
złamanie trzonu kręgu

D)
złamanie kilku żeber

E)
złamanie trzonu kości długiej

A

C) teraz to zaznaczyli na zielono
złamanie trzonu kręgu

26%
W literaturze zalecanej przez CEM nie znajdziemy jednej prawidłowej odpowiedzi na to pytanie. Wszystkie ze złamań są wymieniane jako takie, w przypadku których należy podejrzewać zespół dziecka maltretowanego. Jedne są bardziej, a inne mniej typowe dla tego zespołu – umiarkowane podejrzenie zespołu dziecka maltretowanego dotyczy złamań trzonu kręgu

A)
skośne złamanie nasady kości długich

26%
W literaturze zalecanej przez CEM nie znajdziemy jednej prawidłowej odpowiedzi na to pytanie. Wszystkie ze złamań są wymieniane jako takie, w przypadku których należy podejrzewać zespół dziecka maltretowanego. Jedne są bardziej, a inne mniej typowe dla tego zespołu.

Medycyna ratunkowa w pytaniach i odpowiedziach. Vincent Markovchick, Peter Pons, Katherine Bakes. MediPage. Wydanie 5. 2016. S. 494–495:

Złamaniami wzbudzające duże podejrzenie zespołu maltretowanego dziecka są złamania:

przynasad (inaczej “złamania odpryskowe przynasadowe”),
tylnej części żeber,
wyrostka kolczystego,
złożonych złamań czaszki,
mostka, łopatki,
licznych,
złożonych,
z oddzieleniem nasady od trzonu kości długiej,
kości potylicznej po zgłoszonym niewielkim urazie głowy,
u dziecka poniżej 2. rż. (zwłaszcza kości udowej, ramiennej lub piszczelowej),
Umiarkowane podejrzenie dotyczy złamań:

licznych,
powstałych w różnym czasie,
trzonu kręgu,
oddzielenia nasad kości długich.

115
Q

Pierwsza pomoc przy złamaniu kości ramiennej polega na założeniu opatrunku
unieruchamiającego na:

A)
ramię

B)
ramię i staw łokciowy

C)
ramię i staw barkowy

D)
ramię, staw łokciowy i barkowy

E)
ramię, staw łokciowy i barkowy oraz staw promieniowo-nadgarstkowy

A

D)
ramię, staw łokciowy i barkowy

83%
Świetnie! Stosujemy w tym przypadku zasadę Potta, która mówi, że w przypadku złamań kości długich należy unieruchomić kość i dwa sąsiednie stawy. W przypadku złamania w obrębie stawu będzie to staw i dwie sąsiednie kości.

116
Q

Złamanie Collesa to złamanie:

A)
szyjki kości udowej

B)
nasady dalszej kości łokciowej

C)
I kości śródręcza

D)
nasady dalszej kości promieniowej w miejscu typowym

E)
nadkłykciowe kości ramiennej

A

D)
nasady dalszej kości promieniowej w miejscu typowym

78%
Brawo! Dla nasady dalszej kości promieniowej charakterystyczne jest złamanie Collesa (złamanie w miejscu typowym) z wygięciem odłamu dalszego w stronę grzbietową, promieniową i odwróceniem. Dochodzi do niego w wyniku upadku na wyprostowaną kończynę górną z wygięciem grzbietowym ręki. Drugim charakterystycznym rodzajem złamania w tym miejscu jest złamanie Smitha, w którym dochodzi do przemieszczenia odłamu dłoniowo, łokciowo i niewielkiemu nawróceniu.

117
Q

Złamanie Monteggii to złamanie:

A)
przezkrętarzowe kości udowej

B)
twarzoczaszki

C)
I kości śródręcza z przemieszczeniem

D)
trzonu kości łokciowej z przemieszczeniem i zwichnięciem głowy kości promieniowej

E)
szyjki chirurgicznej kości ramiennej

A

D)
trzonu kości łokciowej z przemieszczeniem i zwichnięciem głowy kości promieniowej

73%
Super! U dzieci po złamaniu Monteggii często dochodzi do złuszczania głowy kości promieniowej. Powikłaniem może być również uszkodzenie gałęzi głębokiej nerwu promieniowego przez przemieszczoną głowę kości promieniowej .

118
Q

Które objawy są typowe dla zespołu cieśni nadgarstka?

objaw Tinela-Hoffmana
objaw Phalena
objaw Hashizume
objaw Rumpla-Leedego (opaskowy)
objaw Thompsona.
Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2, 3

B)
1, 2, 4

C)
1, 2 ,5

D)
1, 2, 3, 4

E)
wszystkie wymienione

A

B)
1, 2, 4

40%
Super! Według podręcznika Medycyna rodzinna A. Windak, S. Chlabicz, A. Mastalerz-Migas do objawów wykorzystywanych w diagnostyce zespołu cieśni nadgarstka należą: obaw Tinela-Hoffmana, objaw Phalena oraz objaw opaskowy, który inaczej nazywany jest objawem Rumpla-Leedego. Oceny zaawansowania klinicznego dokonuje się wg Hashizume, nie istnieje zatem objaw Hashizume.

119
Q

Do gabinetu lekarskiego zgłosił się młody mężczyzna, z objawami zwichnięcia stawu
skokowego. Ma znacznych rozmiarów krwiaka, duży obrzęk i żywą bolesność, czyli
objawy uszkodzenia torebki stawowej. Pacjentowi należy zalecić opatrunek gipsowy na
okres:

A)
7 dni

B)
14 dni

C)
21 dni

D)
30 dni

E)
45 dni

A

C)
21 dni

44%
Pytanie kontrowersyjne, najprawdopodobniej zostało ułożone w oparciu o poniższy fragment podręcznika zalecanego przez CEM (Medycyna rodzinna. Red. Bożydar Latkowski, Witold Lukas. PZWL. Wydanie 3. 2017. S. 796):

W przypadku znacznego krwiaka, obrzęku i żywej bolesności (objawy uszkodzenia torebki stawowej) – należy założyć choremu but gipsowy na okres 14 dni.

120
Q

Zespół Sudecka może rozwinąć się w wyniku:

A)
urazu głowy

B)
krwawienia z przewodu pokarmowego

C)
unieruchomienia kończyn

D)
rozpadu guza nowotworowego

E)
zawału serca

A

C)
unieruchomienia kończyn

87%
Gratulacje! Zespół Sudecka wynika z ułożenia kończyny w przymusowej pozycji lub zbyt ciasnego opatrunku unieruchamiającego. Dochodzi do obrzęku tkanek okołostawowych, bólu, powstania zaników mięśni i kości. W leczeniu zespołu wykorzystuje się wczesną rehabilitację i fizykoterapię. Skuteczne wydaje się być również podawanie leków wpływających na uwapnienie kości (np. kalcytoniny). Czasami stosuje się sympatektomię lub blokady nerwowe a ostateczne zmiany koryguje się chirurgicznie.

121
Q

Zespół z niedokrwienia Volkmanna jest zwykle obserwowany jako powikłanie złamania:

A)
kości udowej

B)
obojczyka

C)
kości promieniowej

D)
kości strzałkowej

E)
kości ramiennej

A

E)
kości ramiennej

35%
Tak! Przykurcz Volkmanna występuje najczęściej u dzieci między 4. a 8. rż. po złamaniach nadkłykciowych kości ramiennej. Przyczyną przykurczu Volkmanna jest niedokrwienie kończyny spowodowane uszkodzeniem lub uciśnięciem tętnicy ramiennej.

122
Q

Główne objawy wstrząśnienia mózgu, to niżej wymienione, z wyjątkiem:

A)
zaburzeń przytomności

B)
niepamięci wstecznej

C)
wymiotów

D)
bólów głowy

E)
zaburzeń mowy

A

E)
zaburzeń mowy

83%
Świetnie! Wstrząśnienie mózgu to częste następstwo urazu mózgu. Do objawów należą:

utrata przytomności trwająca zwykle <1 h po urazie , ale nie dłużej niż 6 h,
niepamięć wsteczna (dotyczy okresu od kilku minut do nawet kilku dni),
wymioty,
ból głowy,
zaburzenia równowagi.
Nie występują zaburzenia mowy.

123
Q

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących pourazowych krwiaków namózgowych nie
jest prawdziwe?

A)
krwiak nadtwardówkowy to nagromadzenie krwi między kością czaszki a oponą
twardą

B)
krwiak podtwardówkowy to nagromadzenie krwi między oponą twardą a pajęczą

C)
źródłem krwiaka podtwardówkowego są najczęściej uszkodzone żyły mostowe
(łączące powierzchnię kory mózgu z zatokami żylnymi opony twardej)

D)
źródłem krwiaka nadtwardówkowego są najczęściej uszkodzone tętnice oponowe -
szczególnie tętnica oponowa środkowa

E)
po stronie krwiaka nadtwardówkowego można stwierdzić niedowład połowiczy oraz
poszerzenie źrenicy

A

E)
po stronie krwiaka nadtwardówkowego można stwierdzić niedowład połowiczy oraz
poszerzenie źrenicy

77%
Świetnie! Typowymi objawami krwiaka nadtwardówkowego są poszerzenie źrenicy z brakiem reakcji na światło po stronie urazu (tożstronne, ipsilateralne) oraz porażenie połowicze po PRZECIWNEJ stronie (przeciwstronne, kontralateralne). Innym charakterystycznym objawem krwiaka nadtwardówkowego jest tzw. „przerwa jasna”, oznaczająca krótkotrwałe odzyskanie przytomności u pacjenta, po którym następuje ponowne pogorszenie stanu klinicznego.

124
Q

Który rodzaj krwiaka wewnątrzczaszkowego jest spowodowany uszkodzeniem tętnicy
oponowej środkowej?

A)
nadtwardówkowy

B)
czołowo-skroniowy

C)
podtwardówkowy

D)
śródmózgowy

E)
potyliczno-ciemieniowy

A

A)
nadtwardówkowy

66%
Doskonale! Krwiak nadtwardówkowy powstaje w wyniku uszkodzenia naczyń tętniczych opony twardej, najczęściej tętnicy oponowej środkowej. Naczynie to biegnie między oponą twardą i kością i jest główną tętnicą unaczyniającą opony mózgowia

125
Q

W ocenie jakich stanów, znajduje uzasadnienie wykonanie zdjęć RTG czaszki, pomimo dostępności badania TK?

A)
uraz przenikający (postrzał z broni palnej)

B)
podejrzenie złamania czaszki z wgłobieniem kości

C)
podejrzenie złamania podstawy czaszki

D)
u pacjentów z wcześniejszymi zabiegami kraniotomii lub drenażem komorowym

E)
wszystkie powyższe są prawdziwe

A

E)
wszystkie powyższe są prawdziwe

62%
Dobrze! RTG jest jednym z badań obrazowych, które pozwoli na rozpoznanie złamań kości czaszki u poszkodowanych z obrażeniami głowy. Jednak obecnie coraz częściej wykorzystuje się w tym celu TK .

Pomimo to przeglądowe RTG czaszki jest wskazane w przypadku :

podejrzenia złamania:
czaszki z wgłobieniem kości pokrywy czaszki,

podstawy czaszki,

podejrzenia dziecka maltretowanego (jako jeden z elementów obrazowania całego układu kostnego),
urazu przenikającego w przypadku postrzału z broni palnej,
kraniotomii lub drenażu komorowego w przeszłości.

126
Q

35-letni mężczyzna został przywieziony do SOR po urazie głowy, w następstwie upadku
z wysokości. W chwili przyjęcia jego parametry są następujące: akcja serca 135/min,
RR 80/40 mm Hg, częstość oddechów 20/min. Która z wymienionych poniżej jest
najbardziej prawdopodobną przyczyną hipotensji?

A)
przyczyna pozamózgowa

B)
krwiak nadtwardówkowy

C)
krwiak podtwardówkowy

D)
krwawienie podpajęczynówkowe (SAH)

E)
stłuczenie mózgu

A

A)
przyczyna pozamózgowa

37%
Dobrze! Tachykardia, spadek ciśnienia tętniczego krwi i przyspieszenie częstości oddechów są objawami wskazującymi na wstrząs, w tym przypadku podejrzewamy hipowolemiczny. Po upadku z wysokości mogło dojść do obrażeń wewnętrznych, np. pęknięcia śledziony skutkującego krwawieniem wewnętrznym.

127
Q

Do oddziału ratunkowego zgłosił się 50-letni mężczyzna po pobiciu w dniu poprzednim.
Obecnie skarży się na dwojenie (diplopia), tkliwość i bolesność okolicy oczodołu.
Zewnętrznie widoczne: obrzęk powieki i zasinienie lewego oczodołu. Jaka może być
przyczyna tych objawów?

A)
złamanie podstawy czaszki

B)
rozprężające złamanie oczodołu

C)
odwarstwienie siatkówki

D)
złamanie zatoki czołowej

E)
złamanie typu Le Forta I

A

B)
rozprężające złamanie oczodołu

70%
Świetnie! Rozprężające złamanie oczodołu (blow-out) obejmuje ścianę dolną oczodołu. Najczęściej następuje w wyniku urazów tępych. Do szczeliny złamania przemieszczają się struktury takie jak np. tłuszcz oczodołowy, mięsień skośny dolny, mięsień prosty dolny (jedna z przyczyn diplopii). Objawami złamania oczodołu są:

ból i tkliwość,
zapadnięcie i upośledzenie ruchomości gałki ocznej,
podwójne widzenie (diplopia) – w wyniku przemieszczenia mięśnia prostego dolnego do przepukliny oczodołowo-szczękowej,
wylew podskórny i podspojówkowy,
obrzęk powiek, krwiak powiek,
zniesienie czucia w zakresie unerwienia nerwu podoczodołowego (w przypadku gdy szczelina złamania obejmie kanał podoczodołowy),
obniżenie ostrości wzroku (np. w wyniku uszkodzenia struktur oka albo zagięcia nerwu wzrokowego przez zapadniętą gałkę oczną).

128
Q

Do typowych objawów stłuczonego płuca należy/należą:

A)
krwioplucie

B)
duszność

C)
sinica

D)
rzężenia nad polem płucnym

E)
wszystkie wymienione

A

E)
wszystkie wymienione

93%
Świetnie! Stłuczenie płuca jest następstwem urazów, najczęściej tępych, rzadziej przenikających (np. rany postrzałowe). Cechuje się krwawieniem do pęcherzyków płucnych i przestrzeni śródmiąższowej z powodu pęknięcia ścian pęcherzyków zawierających naczynia włosowate. Skutkuje to spadkiem podatności płuc, upośledzeniem wentylacji, zwiększeniem przecieku tętniczo-żylnego oraz oporu naczyniowego. Charakterystyczne objawy wynikają z niewydolności oddechowej. Objawami stłuczenia płuca są:

duszność, tachykardia i tachypnoë,
krwioplucie,
sinica,
rzężenia nad polem płucnym.

129
Q

U pacjenta po urazie klatki piersiowej po stronie prawej wystąpiły początkowo przyspieszony oddech oraz tachykardia, następnie po pewnym czasie skóra pacjenta zmieniła barwę na sino-bladą. Stwierdzono niskie ciśnienie krwi. W takiej sytuacji w pierwszej kolejności należy wykonać:

A)
ponowny pomiar ciśnienia krwi

B)
TK klatki piersiowej

C)
drenaż opłucnej po stronie prawej kaniulą w V przestrzeni międzyżebrowej

D)
punkcję odbarczającą kaniulą w II przestrzeni międzyżebrowej prawej po górnej krawędzi żebra

E)
punkcję odbarczającą kaniulą w II przestrzeni międzyżebrowej prawej po dolnej krawędzi żebra

A

D)
punkcję odbarczającą kaniulą w II przestrzeni międzyżebrowej prawej po górnej krawędzi żebra

67%
Tak! U pacjenta po urazie klatki piersiowej z pogarszającym się utlenieniem krwi podejrzewamy przede wszystkim odmę opłucnową którą należy niezwłocznie odbarczyć poprzez nakłucie klatki piersiowej igłą o grubości 14–16G w II PMŻ w linii środkowo-obojczykowej po górnej powierzchni III żebra.

130
Q

Co nie jest wskazaniem do pilnej laparotomii zwiadowczej po urazie brzucha?

A)
wolny gaz w jamie otrzewnowej

B)
objawy otrzewnowe w badaniu przedmiotowym

C)
całkowity brak perystaltyki

D)
wstrząs bez wyjaśnionej przyczyny

E)
pęknięcie aorty wstępującej

A

E)
pęknięcie aorty wstępującej

39%
Ekstra! Najczęstszą przyczyną urazu aorty są wypadki komunikacyjne, w 90% uszkodzenie naczynia jest śmiertelne. Leczenie polega najczęściej na wszyciu protezy naczyniowej przeprowadzając operację w krążeniu pozaustrojowym.

Laparotomię zwiadowczą wykonaj, jeżeli na podstawie badania pacjenta lub wyników badań obrazowych podejrzewasz uszkodzenie narządów jamy brzusznej. Wskazaniami są więc:

wolny gaz w jamie otrzewnowej (wskazuje na perforację przewodu pokarmowego),
objawy zapalenia otrzewnej (objawy otrzewnowe, brak perystaltyki),
masywne krwawienie,
rana postrzałowa,
wstrząs bez wyjaśnionej przyczyny.

131
Q

Wskaż uszeregowaną narastająco (od najmniejszej do największej objętości) utratę krwi towarzyszącą złamaniom:

A)
jeden kręg, jedno żebro, kości przedramienia, kości podudzia, miednica

B)
jedno żebro, bark i kość ramienna, miednica, kość udowa

C)
bark i kość ramienna, kości przedramienia, kości podudzia, kość udowa

D)
miednica, kość udowa, bark i kość ramienna, jedno żebro

E)
kość udowa, jeden kręg, kości przedramienia, jedno żebro

A

A)
jeden kręg, jedno żebro, kości przedramienia, kości podudzia, miednica

78%
Dobrze! Szacunkowa średnia utrata krwi przy złamaniach wynosi :

jeden kręg – 100 ml,
jedno żebro – 200 ml,
przedramię – 400 ml,
bark i ramię – 750 ml,
podudzie – 750 ml,
udo – 1500 ml
miednica – 4000 ml.

132
Q

36-letnia kobieta, potrącona przez samochód, trafiła na Szpitalny Oddział Ratunkowy z
rozwijającym się wstrząsem krwotocznym. W wykonanym USG w algorytmie FAST
stwierdzono znaczną ilość wolnego płynu w jamie otrzewnowej. CTK: nieoznaczalne,
HR: 134 u/min. Na SOR rozpoczęto przetaczanie 4 jednostek krwi 0 Rh minus (-).
Pacjentkę zakwalifikowano do pilnej laparotomii. W trakcie zabiegu przetoczono kolejne
4 jednostki koncentratu krwinek czerwonych oraz 4 jednostki świeżo mrożonego
osocza. Powikłaniem takiego postępowania może być:

  1. małopłytkowość
  2. koagulopatia
  3. hipokalcemia
  4. hiperkalcemia
  5. hipokaliemia
  6. hiperkaliemia
  7. hipotermia
    Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2, 4, 5, 6, 7

B)
1, 2, 3, 5, 6, 7

C)
1, 2, 3, 4, 6, 7

D)
1, 2, 3, 4, 5, 7

E)
2, 3, 4, 5, 6, 7

A

B)
1, 2, 3, 5, 6, 7

38%
Dobrze! Powikłaniami przetoczenia są:

małopłytkowość – pacjentka nie otrzymała ona ani jednej jednostki KKP (przy podaniu 5 lub więcej jednostek KKCZ powinniśmy przetaczać osocze i KKP w stosunku 5:2:1, a przy bardzo masywnym krwawieniu od samego początku powinno się utrzymywać stosunek 1:1:1 oraz dodać fibrynogen i krioprecypitat); trombocytopenia może być wynikiem zużycia płytek lub DIC,
hipokalcemia – wapń jest wiązany przez cytrynian znajdujący się w środku konserwującym preparatów krwiopochodnych,
hipokaliemia lub hiperkaliemia – krwinki czerwone podczas przechowywania ulegają rozpadowi, uwalniając potas,
koagulopatia w wyniku rozcieńczenia czynników krzepnięcia

133
Q

Stwierdzenie niestabilności podczas badania miednicy jest wskazaniem do:

A)
zastosowania tlenoterapii czynnej

B)
masywnego przetoczenia płynów infuzyjnych

C)
założenia pasa stabilizującego miednicę

D)
wdrożenia procedury terapeutycznej hipotermii

E)
obrócenia poszkodowanego na bok celem oceny obrażeń

A

C)
założenia pasa stabilizującego miednicę

85%
Ekstra! Urazy miednicy mogą w szybkim czasie doprowadzić do wstrząsu krwotocznego i zgonu pacjenta. Stabilizacja kości miednicy zapobiegnie możliwym uszkodzeniom narządów i naczyń w jej obrębie oraz może zmniejszyć krwawienie ze złamań.

134
Q

Rutynowym i bezwzględnie wskazanym postępowaniem polegającym na podaniu antybiotyku w zranieniu skóry jest sytuacja, gdy doszło do:

A)
zranienia samej skóry spowodowanego przez cięcie nożem

B)
zranienia skóry z uszkodzeniem stawu

C)
zranienia skóry u osób starszych

D)
zranienia skóry u osób z otyłością

E)
zranienia skóry u pacjentów z cukrzycą

A

B)
zranienia skóry z uszkodzeniem stawu

48%
Dobrze! Zwykle brak jest wskazań do zastosowania profilaktycznej antybiotykoterapii w przypadku zranień skóry. Należy ją zastosować w przypadku zranień z towarzyszącym uszkodzeniem stawu lub złamaniem kości oraz w przypadku ran postrzałowych. Stosuje się cefazolinę i.v. (w połączeniu z klindamycyną w przypadku ran postrzałowych). U pacjentów z cukrzycą lub otyłością, ze względu na ryzyko powikłań gojenia, profilaktykę można rozważyć, ale nie jest bezwzględnie wskazana.

Rany pozostające w bezpośrednim kontakcie z organami lub strukturami funkcyjnymi organizmu (np. stawami) oraz rany zawierające ciało obce są uwzględnione jako czynniki III stopnia ryzyka zagrożenia infekcją rany i są wskazaniem do antybiotykoterapii. Oprócz tego, do grupy należą także: oparzenia >15% ciała, ciężkie wrodzone niedobory odporności oraz ukąszenia, rany kłute oraz postrzałowe głębsze niż 3,5 cm. Do oceny ryzyka stosowana jest skala W.A.R.

135
Q

Które z obrażeń ciała może być wskazaniem do natychmiastowej torakotomii w SOR?

A)
tępy uraz klatki piersiowej

B)
tępy uraz jamy brzusznej

C)
tępy uraz miednicy

D)
penetrujący uraz klatki piersiowej prowadzący do zatrzymania krążenia

E)
penetrujący uraz jamy brzusznej

A

D)
penetrujący uraz klatki piersiowej prowadzący do zatrzymania krążenia

91%
Tak! Zgodnie z zaleceniami ERC 2015 natychmiastową torakotomię ratunkową wykonuje się w przypadku penetrującego urazu klatki piersiowej lub nadbrzusza, współistniejącego z zatrzymaniem krążenia. Po przybyciu do szpitala pacjent może wymagać torakotomii ratunkowej w przypadku:

urazu tępego oraz przedszpitalnej RKO o czasie trwania <10 min,
penetrującego urazu tułowia oraz RKO o czasie trwania <15 min.

136
Q

W celu wytworzenia odmy podczas zabiegu laparoskopowego do jamy otrzewnej wprowadza się:

A)
roztwór soli fizjologicznej

B)
dwutlenek węgla

C)
tlen

D)
azot

E)
sprężone powietrze

A

B)
dwutlenek węgla

64%
Brawo! Dwutlenek węgla jest najczęściej używanym gazem w laparoskopii, ponieważ jest bezbarwny, nietoksyczny i niepalny (korzystanie z diatermii i lasera nie stanowi zagrożenia dla pacjenta), dobrze rozpuszczalny (mniejsze ryzyko zatoru gazowego). Wadą dwutlenku węgla jest to, że przechodzi do krążenia zwiększając PaCO2, jednak z tym powinien sobie poradzić nasz anestezjolog. Każdy pacjent do laparoskopii musi otrzymać znieczulenie ogólne, więc wystarczy podkręcić na respiratorze objętość minutową i gotowe.

Mimo, że azot jest bezbarwny, bezwonny i niepalny ma kilka wad, między innymi nie rozpuszcza się w wodzie co może przyczynić się do powstania zatoru gazowego. Obecnie w ogóle nie jest stosowany w zabiegach laparoskopowych.

137
Q

Wskazaniem do splenektomii może być:

A)
wrodzona sferocytoza

B)
małopłytkowość samoistna

C)
talasemia

D)
niedokrwistość sierpowatokrwinkowa

E)
wszystkie wyżej wymienione

A

E)
wszystkie wyżej wymienione

91%
Świetnie! Wskazaniami to splenektomii są m.in.:

choroby hematologiczne,

rozległe urazy i samoistne pęknięcie,
ropnie,
torbiele (duże, objawowe),
nowotwory,
nadciśnienie wrotne,
zakrzepica żyły śledzionowej (postać przewlekła),
tętniak tętnicy śledzionowej >2,5 cm.

138
Q

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chirurgii śledziony:

A)
wskazaniem do usunięcia śledziony może być uraz śledziony, niedokrwistość
hemolityczna, choroby rozrostowe, hipersplenizm

B)
przy operacji radykalnej gastrektomii lub obwodowej resekcji trzustki wykonuje się
dodatkowo splenektomię

C)
splenektomię można wykonywać zarówno techniką klasyczną jak i laparoskopową

D)
po usunięciu śledziony zalecane jest wykonanie szczepień przeciwko Haemophilus
influenzae typu b, meningokokom z grupy C oraz sezonowe szczepienie przeciwko
grypie

E)
ryzyko piorunującej sepsy po wycięciu śledziony jest największe w przypadku
wykonywania zabiegu ze wskazań hematologicznych u osób starszych

A

E)
ryzyko piorunującej sepsy po wycięciu śledziony jest największe w przypadku
wykonywania zabiegu ze wskazań hematologicznych u osób starszych

28%
Dobrze! Największe ryzyko piorunującej sepsy po splenektomii dotyczy zabiegu wykonywanego w dzieciństwie.

B) Czasami można usunąć, ale E jest na pewno dobrze

przy operacji radykalnej gastrektomii lub obwodowej resekcji trzustki wykonuje się
dodatkowo splenektomię

51%
Podczas obwodowej pankreaktektomii lub radykalnej gastrektomii może być konieczne usunięcie śledziony.

139
Q

Usunięcie śledziony z powodu jej pourazowego pęknięcia, u osoby zdrowej:

A)
może spowodować przeniesienie hematopoezy pozaszpikowej do wątroby

B)
może spowodować nadpłytkowość

C)
może spowodować zakażenia bakteryjne

D)
nie wywiera żadnego wpływu na zdrowie osoby operowanej

E)
B + C

A

E)
B + C

68%
Dobrze! U pacjenta po zabiegu splenektomii może wystąpić nadpłytkowość (odczynowa) oraz zakażenia bakteryjne (głównie bakteriami otoczkowymi). Z tego powodu przed planowaną splenektomią lub jak najszybciej po niej powinno się wykonać szczepienie przeciwko Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae i Neisseria meningitidis.

140
Q

Przeciwwskazaniem do wykonania zabiegu operacyjnego metodą laparoskopową są:

  1. przebyty zabieg operacyjny
  2. pęknięcie wrzodu trawiennego żołądka
  3. niewydolność krążeniowo-oddechowa
  4. zabieg operacyjny z powodu choroby nowotworowej
  5. zaburzenia krzepnięcia krwi
  6. brak zgody pacjenta na taki zabieg
    Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 3, 6

B)
2, 4, 6

C)
3, 5, 6

D)
tylko 6

E)
4, 3, 6

A

C)
3, 5, 6

43%
Gratulacje! Przeciwwskazaniami bezwzględnymi do laparoskopii są zaburzenia krzepnięcia krwi oraz niewydolność krążeniowo-oddechowa. Brak zgody pacjenta jest przeciwwskazaniem do wszystkich zabiegów operacyjnych, nie tylko laparoskopowych.

141
Q

Powikłaniem po operacji usunięcia tarczycy może być:

A)
nadczynność przytarczyc

B)
niedosłuch

C)
ślinotok

D)
porażenie nerwu twarzowego

E)
niedoczynność przytarczyc

A

E)
niedoczynność przytarczyc

78%
Dobrze! Niedoczynność przytarczyc jest najczęstszym powikłaniem pooperacyjnym, które występuje u 3–10% osób. Powoduje niedobór PTH i hipokalcemię, która może objawiać się tężyczką.

142
Q

Podwyższone ryzyko powikłań okołooperacyjnych występuje u chorych:

otyłych
w wieku poniżej 30 lat
z chorobą wieńcową
z cukrzycą
zaklasyfikowanych do grupy ASA I wg Amerykańskiego Towarzystwa
Anestezjologicznego
Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2, 3, 4

B)
3, 4, 5

C)
1, 3, 5

D)
1, 3, 4

E)
2, 3, 4

A

D)
1, 3, 4

73%
Brawo! Ludzie otyli zwykle mają inne choroby towarzyszące, które obciążają ich podczas operacji. Najczęściej dochodzi do powikłań ze strony układu oddechowego (większość chorych ma już przed operacją problemy z oddychaniem i bezdechy senne). Pierwszym problem jest sam proces intubacji chorego. W otyłości zmniejsza się funkcjonalna pojemność zalegająca i pojemność życiowa płuc. Ponadto bardzo szybko dochodzi do zmniejszenia saturacji krwi, co spowodowane jest wzrostem zużycia tlenu, przy jednoczesnym zwiększonym wytwarzaniem dwutlenku węgla. Cukrzyca zwykle jest związane z innymi obciążeniami takimi jak miażdżyca, NT co zwiększa ryzyko powikłań podczas operacji, dodatkowo zwiększone jest ryzyko wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych oraz zakażenia i upośledzonego gojenia rany pooperacyjnej.

143
Q

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące keloidu:

A)
powstaje w miejscu nasilonego gojenia rany, jest twardą, uniesioną blizną,
zaczerwienioną, rozwijającą się w miejscu gojącej się rany do 6 miesięcy od urazu, a
następnie stopniowo zanikającą na przestrzeni lat

B)
powstaje w miejscu rany i obejmuje także przyległą, prawidłową skórę, wzrost
zmiany utrzymuje się powyżej 6 miesięcy od urazu, najczęściej dotyczy ran górnej
połowy klatki piersiowej i ramion

C)
jest to rodzaj tkanki powstającej w miejscu gojenia się uszkodzenia naskórka

D)
jest to tkanka pojawiająca się w dnie rany w procesie gojenia per secundam

E)
jest to tradycyjna nazwa nacieku zapalnego, który rozwija się w okolicy zakażonej
rany

A

B)
powstaje w miejscu rany i obejmuje także przyległą, prawidłową skórę, wzrost
zmiany utrzymuje się powyżej 6 miesięcy od urazu, najczęściej dotyczy ran górnej
połowy klatki piersiowej i ramion

49%
Dobrze! Keloid różni się od blizny przerostowej (opisanej w podpunkcie A) tym, że po upływie 6 mies. od urazu utrzymuje się wzrost zmiany. Najczęstsza lokalizacja to górna część klatki piersiowej, ramiona, płatki uszu.

144
Q

Podczas zabiegu polegającego na wycięciu prawego płata wątroby, przez źle wykonane
cięcie doszło do uszkodzenia zagięcia wątrobowego okrężnicy z perforacją jego ściany i
wydostaniem się treści pokarmowej do jamy otrzewnej. Jak klasyfikuje się taką ranę?

A)
rana czysta skażona

B)
rana brudna

C)
rana skażona

D)
rana czysta

E)
rana wtórna

A

C)
rana skażona

54%
Dobrze Do ran skażonych zaliczamy:

rany operacyjne, jeżeli doszło do komunikacji rany ze światłem dróg oddechowych, moczowych, przewodu pokarmowego lub dróg żółciowych oraz do wydostania się dużej ilości treści,
rany urazowe opracowane do 6 h,
rany czyste i czyste skażone, jeżeli nie zachowano zasad aseptyki.

Rany brudne to urazowe opracowane po 6 h, zawierające tkanki martwicze, treść jelitową lub ciała obce.

Ta rana była czysta przed perforacją i wydostaniem się treści pokarmowej. Po tym zdarzeniu rana zmieniła się w ranę skażoną.

Nie wyróżniamy ran wtórnych.

145
Q

Zespół zwiększonego ciśnienia śródbrzusznego nie prowadzi do:

A)
spadku ciśnienia śródczaszkowego

B)
zmniejszenia dopływu krwi do wątroby i jej niedokrwienia

C)
zmniejszenia nawrotu krwi żylnej do serca

D)
zmniejszenia przepływu krwi przez ścianę jelita

E)
zmniejszenia pojemności oddechowej płuc

A

A)
spadku ciśnienia śródczaszkowego

80%
Super! W przebiegu zespołu ciasnoty wewnątrzbrzusznej dochodzi do wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego.

146
Q

Zespół ciasnoty wewnątrzbrzusznej nie powstaje na skutek:

A)
narastania wodobrzusza

B)
nadmiernego obrzęku ściany jelit

C)
krwawienia do jamy otrzewnej

D)
rozdęcia pętli jelitowych pod wpływem gazu

E)
braku odpływu moczu

A

E)
braku odpływu moczu

66%
Super! Brak odpływu moczu nie podniesie na tyle ciśnienia w jamie brzusznej, aby doprowadzić do zespołu ciasnoty wewnątrzbrzusznej. Przyczyny zespołu ciasnoty wewnątrzbrzusznej możemy podzielić na wewnątrzbrzuszne i pozabrzuszne.

147
Q

Łuk Riolana stanowi połączenie:

A)
tętnicy okrężniczej środkowej z tętnicą okrężniczą lewą

B)
tętnicy krezkowej górnej z tętnicami biodrowymi wewnętrznymi

C)
tętnicy okrężniczej lewej z tętnicą krezkową dolną

D)
tętnicy krezkowej dolnej z tętnicami biodrowymi

E)
tętnic biodrowych z tętnicą okrężniczą prawą

A

A)
tętnicy okrężniczej środkowej z tętnicą okrężniczą lewą

39%
Brawo! Łuk Riolana obejmuje naczynia łączące tętnicę okrężniczą środkową (gałąź tętnicy krezkowej górnej) z tętnicą okrężniczą lewą (gałąź tętnicy krezkowej dolnej). Z tego powodu zwężenie lub niedrożność tętnicy krezkowej dolnej rzadko jest objawowe, jeżeli połączenie to jest wydolne. Inna nazwa tego połączenia to tętnica Moskowitza - tętnica krezkowa meandrująca.

W wytycznych ESVS na s. 465 (LINK) znajdziesz ilustrację przedstawiającą połączenia pomiędzy tętnicą krezkową górną (SMA, superior mesenteric artery) i tętnicą krezkową dolną (IMA, inferior mesenteric artery).

148
Q

Skala Glasgow-Blatchford dotyczy chorych:

A)
z ostrym zapaleniem trzustki

B)
po urazie głowy

C)
z pozaszpitalnym zapaleniem płuc

D)
z krwawieniem do przewodu pokarmowego

E)
we wstrząsie septycznym

A

D)
z krwawieniem do przewodu pokarmowego

24%
Świetnie! Skala Glasgow-Blatchford uwzględnia cechy takie jak: stężenie mocznika i hemoglobiny, skurczowe ciśnienie tętnicze krwi, tętno, wystąpienie smolistego stolca, utrata przytomności, niewydolność wątroby lub krążenia. Pozwala na ocenę ciężkości krwawienia z GOPP i tym samym podjęcie decyzji o konieczności wykonania pilnej endoskopii.

149
Q

Dren Kehra stosowany jest w:

A)
chirurgii tarczycy

B)
chirurgii bariatrycznej

C)
chirurgii klatki piersiowej

D)
chirurgii dróg żółciowych

E)
neurochirurgii

A

D)
chirurgii dróg żółciowych

61%
Świetnie! Dren Kehra (dren T) jest stosowany w celu odbarczenia dróg żółciowych, a także umożliwia podanie środka kontrastowego podczas cholangiografii.

150
Q

Manewr Pringle’a polega na uciśnięciu:

A)
więzadła wątrobowo-dwunastniczego

B)
aorty

C)
tętnicy krezkowej dolnej

D)
tętnicy krezkowej górnej

E)
tętnicy śledzionowej

A

A)
więzadła wątrobowo-dwunastniczego

76%
Super! Manewr Pringle’a to czasowe zaciśnięcie więzadła wątrobowo-dwunastniczego, a więc przebiegających w nim tętnicy wątrobowej właściwej i żyły wrotnej. Pozwala to na ograniczenie krwawienia podczas np. resekcji wątroby.

151
Q

W czasie operacji guza przerzutowego wątroby chirurg wykonał, jak objaśnił studentom,
manewr Pringle’a. Polega on na:

A)
czasowym ucisku żyły głównej dolnej

B)
wprowadzeniu drenu Kehra do prawego przewodu wątrobowego

C)
rozkruszaniu palcami miąższu wątroby w celu uwidocznienia naczyń krwionośnych i
żółciowych, co ułatwia ich podwiązanie

D)
przecięciu wszystkich więzadeł mocujących wątrobę, aby zapewnić swobodne
dojście do tylnych segmentów

E)
czasowym zaciśnięciu więzadła wątrobowo-dwunastniczego w celu ograniczenia
napływu krwi do wątroby

A

E)
czasowym zaciśnięciu więzadła wątrobowo-dwunastniczego w celu ograniczenia
napływu krwi do wątroby

95%
Super! Manewr Pringle’a to czasowe zaciśnięcie więzadła wątrobowo-dwunastniczego, a więc przebiegających w nim tętnicy wątrobowej właściwej i żyły wrotnej. Pozwala to na ograniczenie krwawienia podczas np. resekcji wątroby.

152
Q

U pacjentki pilnie operowanej z powodu krwawienia z pękniętego miąższu wątroby w
trakcie zabiegu zastosowano manewr Pringle’a. Polega on na uciśnięciu:

tętnicy śledzionowej
tętnicy wątrobowej właściwej
tętnicy żołądkowej prawej
żyły śledzionowej
żyły wątrobowej właściwej
żyły wrotnej
przewodu żółciowego wspólnego
Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2, 3

B)
1, 4

C)
2, 5, 6, 7

D)
2, 5, 7

E)
2, 6, 7

A

E)
2, 6, 7

48%
Dobrze! Manewr Pringle’a ma na celu odcięcie dopływu krwi tętniczej i wrotnej do wątroby i polega na zaciśnięciu
więzadła wątrobowo-dwunastniczego , w obrębie którego znajdują się: przewód żółciowy wspólny, żyła wrotna i
tętnica wątrobowa właściwa. Taki manewr stosuje się w przypadku trudnego do opanowania krwawienia w
pourazowym pęknięciu wątroby. Zacisk można utrzymać nawet do 60 minut.

153
Q

W przypadku planowanego zabiegu chirurgicznego u osoby z cukrzycą należy (jeśli to
możliwe) przesunąć termin operacji, jeżeli stężenie HbA1C przekracza:

A)
7,5%

B)
8,0%

C)
8,5%

D)
9,0%

E)
9,5%

A

C)
8,5%

33%
Dobrze! Jeżeli wartość HbA1c przekracza 8,5%, konieczne jest przełożenie planowego zabiegu operacyjnego. Innymi wskaźnikami niewyrównania metabolicznego cukrzycy są:

utrzymująca się wartość glikemii >250 mg/dl w profilu dobowym,
obecność glukozurii z acetonurią.

154
Q

Zatrzymanie moczu jest częstym powikłaniem po zabiegach operacyjnych w obrębie jamy brzusznej. U pacjenta stwierdza się dolegliwości bólowe podbrzusza oraz nadmierne wypełnienie pęcherza moczowego, a rozpoczęcie mikcji nie jest możliwe. Prawidłowym postępowaniem w przypadku wystąpienia pooperacyjnego zatrzymania moczu jest w pierwszej kolejności:

A)
zastosowanie szybkiego wlewu 1000 ml 0,9% NaCl dożylnie, a następnie podanie 40 mg furosemidu doustnie

B)
założenie cewnika moczowego na 2–3 dni

C)
operacyjne wytworzenie nefrostomii

D)
zastosowanie tamsulosyny (antagonista rec. a1) doustnie do czasu uzyskania prawidłowej diurezy

E)
zastosowanie hemodializy, ponieważ przyczyną zatrzymania moczu w okresie pooperacyjnym jest zawsze ostra niewydolność nerek

A

B)
założenie cewnika moczowego na 2–3 dni

88%
Świetnie! Jedną z przyczyn zatrzymania moczu po operacji jest stosowanie znieczulenia i leków (np. opioidów, leków antycholinergicznych). Pęcherz, który uległ rozciągnięciu powyżej normalnej objętości, może nie być w stanie się obkurczyć i wydalić nagromadzonego moczu. Ten stan wymaga założenia cewnika do pęcherza moczowego na 2–3 dni.

Zatrzymanie moczu jest to brak możliwości całkowitego opróżniania pęcherza moczowego. Można je podzielić na sprowokowane i samoistne oraz całkowite lub częściowe.
Całkowite zatrzymanie moczu charakteryzuje się nagłą, bolesną niezdolnością do opróżnienia pęcherza.

Do objawów należą:

ból w podbrzuszu, parcie na mocz,
parcie na mocz z jednoczesną niemożnością rozpoczęcia mikcji lub z oddawaniem niewielkich ilości moczu,
wyczuwalny w badaniu fizykalnym pęcherz moczowy, stłumienie odgłosu opukowego nad spojeniem łonowym.

155
Q

Do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego zgłosiła się kobieta, która skarży się na
występujący od godzin wieczornych dnia poprzedniego ból w lewym podbrzuszu,
temperaturę ciała 39°C. W lewym dolnym kwadrancie brzucha wyczuwa się słabo
ruchomy względem podłoża guz. W pierwszej kolejności u pacjentki należy
podejrzewać:

A)
zespól jelita drażliwego

B)
ostre zapalenie uchyłków

C)
chorobę Leśniowskiego-Crohna

D)
guz nowotworowy okrężnicy

E)
ostre zapalenie trzustki

A

B)
ostre zapalenie uchyłków

79%
Gratulacje! Uchyłki jelita grubego występują najczęściej w esicy. Ostre zapalenie uchyłków stanowi najczęstsze powikłanie uchyłkowatości i objawia się zwykle bólem, macalnym guzem, obroną mięśniową i dodatnim objawem Blumberga w lewym dolnym kwadrancie brzucha, dodatkowo występuje gorączka i leukocytoza.

156
Q

Mężczyzna w wieku 48 lat zgłosił się do izby przyjęć szpitala z powodu nagłego silnego
bólu w nadbrzuszu. W badaniu fizykalnym stwierdzono żywą bolesność z obroną
mięśniową i objawem otrzewnowym w nadbrzuszu, śródbrzuszu i podbrzuszu. Tętno i
ciśnienie tętnicze wynosiły odpowiednio 120/min i 100/60 mm Hg. W badaniach
laboratoryjnych krwi stwierdzono WBC 18,3 K/µL, stężenie amylazy 85 U/L, stężenie
lipazy 42 U/L, CRP 183 mg/L, stężenie bilirubiny 0,56 mg/dL. W badaniach
obrazowych jamy brzusznej stwierdzono bezkamiczy pęcherzyk żółciowy, PŻW
szerokości 5 mm oraz niejednorodną trzustkę o prawidłowych wymiarach z obecnością
wolnego płynu w górnych obszarach jamy otrzewnej. Wynik badania radiologicznego
klatki piersiowej przedstawiono na rysunku. Jakie postępowanie należy zaproponować
u tego chorego?

A)
wypisać z zaleceniem przyjmowania leków przeciwbólowych, inhibitorów pompy
protonowej i antybiotyków oraz badania kontrolne następnego dnia

B)
intensywne leczenie zachowawcze w szpitalu z podawaniem leków
przeciwbólowych, inhibitorów pompy protonowej i antybiotyków

C)
intensywne leczenie zachowawcze w szpitalu z podawaniem leków
przeciwbólowych, inhibitorów pompy protonowej i antybiotyków oraz wykonanie
gastroskopii w przypadku klinicznego pogorszenia przebiegu choroby

D)
intensywne leczenie zachowawcze w szpitalu z podawaniem leków
przeciwbólowych, inhibitorów pompy protonowej i antybiotyków oraz leczenie
operacyjne w przypadku klinicznego pogorszenia przebiegu choroby

E)
leczenie szpitalne z zabiegiem operacyjnym w trybie pilnym z jednoczesnym
podawaniem leków przeciwbólowych, inhibitorów pompy protonowej i antybiotyków

A

E)
leczenie szpitalne z zabiegiem operacyjnym w trybie pilnym z jednoczesnym
podawaniem leków przeciwbólowych, inhibitorów pompy protonowej i antybiotyków

73%
Doskonale! Na zdjęciu RTG pod przeponą widoczne jest powietrze co sugeruje nam perforację przewodu pokarmowego, a objawy pacjenta pozwalają nam rozpoznać zapalenie otrzewnej. W takim przypadku należy wykonać operację w trybie pilnym.

157
Q

Mężczyzna lat 83, leczący się z powodu zaburzeń rytmu serca i nadciśnienia tętniczego został przywieziony do SOR z powodu bardzo silnych dolegliwości bólowych brzucha. Ból pojawił się nagle, około godziny temu, najpierw był umiejscowiony w nadbrzuszu i miał charakter napadowy, jednak w chwili badania obejmuje całą jamę brzuszną i ma charakter ciągły. Brzuch jest wzdęty, dodatnie objawy otrzewnowe są obecne we wszystkich kwadrantach brzucha. Pacjent ma nudności, wymiotuje treścią pokarmową. Perystaltyka nie jest słyszalna. W badaniu fizykalnym duża przepuklina pachwinowa prawostronna oraz per rectum stolec brązowy w bańce odbytnicy. HR: 96/min, CTK 103/57 mm Hg, RR: 18/min, WBC: 33 tys./mm3, Hgb 11,2 g/dl, Hct 31%, amylaza 140 U/l. D-dimery 15000 µg/l, TnI <0,001 ng/ml. EKG bez odchyleń od normy. Co jest przyczyną dolegliwości pacjenta?

A)
pęknięty wrzód żołądka

B)
ostre niedokrwienie jelit

C)
zawał serca

D)
niedrożność przewodu pokarmowego spowodowana guzem jelita grubego

E)
ostre zapalenie trzustki

A

B)
ostre niedokrwienie jelit

61%
Super! Ostre niedokrwienie jelit jest następstwem nagłego ograniczenia drożności tętnic krezkowych i/lub zmniejszenia perfuzji jelitowej w stopniu zagrażającym żywotności jelita.

Ostre niedokrwienie jelit może przebiegać z:

niedrożnością tętnic trzewnych w następstwie najczęściej zatorowości lub zakrzepicy tętniczej ,
bez niedrożności tętnic trzewnych.

Objawami są:

silny ból brzucha, najczęściej w okolicy pępka, często nieustępujący po opioidach (jest zwykle pierwszym oraz najczęstszym objawem); zwykle jest silny, ciągły i rozlany na całą jamę brzuszną – trudno zlokalizować jeden bolesny punkt),
bardzo żywa perystaltyka we wczesnym okresie niedokrwienia (możliwa biegunka z obecnością krwi i śluzu w stolcu), później stopniowo ustaje (mogą pojawiać się nudności oraz wymioty).
W badaniu przedmiotowym początkowo występują nikłe objawy , następnie pojawiają się:

objawy miejscowe rozlanego zapalenia otrzewnej – obecne nad całym brzuchem objawy otrzewnowe (bolesność uciskowa, obrona mięśniowa, wzmożone napięcie mięśni brzucha aż do “brzucha deskowatego”, objaw Blumberga),
niedrożności porażennej jelit (silny, ciągły ból brzucha, nudności i wymioty, zatrzymanie oddawania gazów i stolca, wzdęcie brzucha, brak słyszalnej perystaltyki).

158
Q

Do SOR zgłosił się 53-letni mężczyzna z powodu dolegliwości bólowych pod prawym łukiem żebrowym. Ból jest napadowy, pojawił się w dniu wczorajszym, towarzyszą mu nudności i wymioty. W dniu dzisiejszym pojawiła się gorączka z dreszczami, aktualnie 39,2°C. Pacjent dodatkowo zgłasza ciemniejsze zabarwienie moczu. W badaniu fizykalnym dodatni objaw Chełmońskiego, zażółcenie twardówek oczu, per rectum odbarwiony stolec w bańce odbytnicy. W badaniach laboratoryjnych: Hgb 12,5 g/dl, Hct 36%, CRP 120 mg/l, bilirubina 80 µmol/l (4,68 mg/dl). W USG przewód żółciowy wspólny szerokości 11 mm, pęcherzyk cienkościenny z licznymi złogami. Wskaż prawidłowe rozpoznanie i postępowanie:

A)
ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego - laparoskopowa cholecystektomia i antybiotykoterapia

B)
zapalenie dróg żółciowych - leczenie zachowawcze antybiotykoterapią

C)
zapalenie dróg żółciowych - endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna i antybiotykoterapia

D)
ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego - leczenie zachowawcze antybiotykoterapią

E)
na podstawie powyższych informacji nie da się ustalić rozpoznania, wszystkie są równie prawdopodobne

A

C)
zapalenie dróg żółciowych - endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna i antybiotykoterapia

63%
Doskonale! Typowymi objawami ostrego zapalenia dróg żółciowych jest tak zwana triada Charcota:

silny ból o charakterze kolki żółciowej w podżebrzu prawym lub w nadbrzuszu środkowym,
gorączka (mogą jej towarzyszyć dreszcze),
żółtaczka (u pacjenta występuje zażółcenie twardówek) .
Nudności i wymioty towarzyszą kamicy przewodowej, a ciemne zabarwienie moczu oraz odbarwione stolce to cechy żółtaczki pozawątrobowej (mechanicznej).
W badaniu przedmiotowym, oprócz żółtaczki, możesz stwierdzić bolesność palpacyjną w podżebrzu prawym i wzmożone napięcie mięśni brzucha. objaw Chełmońskiego

W badaniach laboratoryjnych stwierdza się hiperbilirubinemię (z przewagą bilirubiny sprzężonej) i ↑stężenia CRP w surowicy, a także leukocytozę.
Ostre zapalenie dróg żółciowych jest spowodowane upośledzeniem lub zablokowaniem odpływu żółci i następnie kolonizacji bakteryjnej. Z powodu niedrożności dróg żółciowych występuje zwiększenie aktywności enzymów takich jak ALT i AST, a jeśli niedrożność się utrzymuje – także ALP i GGTP.

159
Q

Pacjentka w wieku 65 lat zgłosiła się do lekarza rodzinnego z silnym bólem brzucha, który nasila się od kilku dni. W ostatnich miesiącach występowały naprzemienne zaparcia i biegunki, obecnie od kilku dni nie oddaje stolca. W wywiadzie anemia z niedoboru żelaza kilka miesięcy temu oraz rozpoznane nadciśnienie tętnicze, słabo kontrolowane, bo pacjentka nie lubi bez powodu chodzić do lekarza, a czuła się dobrze. W badaniu fizykalnym brzuch wzdęty, bolesny podczas dotyku, słyszalna nasilona perystaltyka jelit, palpacja głęboka niemożliwa do przeprowadzenia z powodu znacznego napięcia brzucha. Wskaż prawidłowe postępowanie:

A)
należy pilnie skierować pacjentkę do szpitala z podejrzeniem niedrożności przewodu pokarmowego

B)
należy skierować pacjentkę do szpitala do planowej diagnostyki bólu brzucha

C)
należy skierować pacjentkę na badanie RTG jamy brzusznej na stojąco, aby w trybie ambulatoryjnym wykluczyć niedrożność

D)
należy skierować pacjentkę na badania laboratoryjne krwi celem diagnostyki niedokrwistości

E)
należy zalecić stosowanie leków z symetikonem oraz wizytę kontrolną po ustąpieniu wzdęć

A

A)
należy pilnie skierować pacjentkę do szpitala z podejrzeniem niedrożności przewodu pokarmowego

77%
Ekstra! U tej pacjentki występuje silny ból brzucha, a w badaniu przedmiotowym można stwierdzić jego wzdęcie, nasilenie perystaltyki, wzmożoną obronę mięśniową. Prawdopodobnym rozpoznaniem jest niedrożność przewodu pokarmowego, a pacjenta z takim podejrzeniem należy niezwłocznie skierować do szpitala, gdyż jest to stan potencjalnie zagrażający życiu.

160
Q

Pacjent skarży się na silny, nagły ból brzucha z towarzyszącą biegunką z domieszką
krwi, wymiotami oraz częste napady migotania przedsionków. W badaniu
przedmiotowym stwierdza się jedynie bolesność uciskową brzucha bez obrony
mięśniowej. Wskaż najbardziej prawdopodobne rozpoznanie:

A)
ostre niedokrwienie jelita cienkiego

B)
ostre zapalenie trzustki

C)
niedrożność przewodu pokarmowego

D)
kamicę nerkową

E)
ostre zapalenie wyrostka robaczkowego

A

A)
ostre niedokrwienie jelita cienkiego

76%
Gratulacje! W przebiegu migotania przedsionków zwiększa się ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych. W opisanym przypadku najprawdopodobniej mamy do czynienia z początkowym stadium niedokrwienia jelit. Pierwszymi objawami jest ból brzucha, nudności i wymioty oraz u części chorych krwawienie z przewodu pokarmowego. W wyniku wzmożonej pracy jelit występuje biegunka. Wraz z upływem czasu dochodzi do porażenia motoryki. Następnie przy braku interwencji dochodzi do martwicy jelita i perforacji, co skutkuje rozlanym zapaleniem otrzewnej.

161
Q

Pierwszy w życiu, nagły i silny ból w nadbrzuszu z potami u 50-letniego palacza tytoniu wymaga uwzględnienia w diagnostyce różnicowej:

zawału mięśnia serca
perforacji wrzodu
napadu kolki żółciowej
zapalenia trzustki
krwawienia z przewodu pokarmowego
Prawidłowa odpowiedź to:

A)
1, 2, 3

B)
2, 3, 4, 5

C)
1, 2

D)
tylko 1

E)
tylko 3

A

A)
1, 2, 3

49%
Gratulacje! Maska brzuszna zawału serca może zmylić nawet doświadczonego lekarza, dlatego dokładny wywiad i badanie pacjenta ma kluczowe znaczenie. Nudności, wymioty oraz silny ból brzucha mogą wskazywać na zawał ściany dolnej, która poprzez przeponę sąsiaduje z jamą brzuszną. W przypadku perforacji wrzodu dwunastnicy lub żołądka dochodzi do wylania się treści żołądkowej do otrzewnej i chemicznego zapalenia otrzewnej, co objawia się: nagłym, silnym, bólem nadbrzusza (porównywalnym do uderzenia nożem), obroną mięśniową, porażeniem perystaltyki jelit, zatrzymaniem wiatrów i deskowatą sztywnością mięśni brzucha. Do głównych objawów kolki żółciowej należy nagły, ostry ból (często po spożyciu obfitego lub tłustego posiłku) odczuwany w nadbrzuszu środkowym lub prawym, może promieniować do okolicy między łopatkowej lub prawego barku. Mogą mu towarzyszyć niepokój, nudności i wymioty oraz nadmierna potliwość.

Pierwszym objawem ostrego zapalenia trzustki jest nagły bardzo silny ból w nadbrzuszu lub lewym podżebrzu, promieniujący do kręgosłupa. W przewlekłym zapaleniu trzustki ból ma różne natężenie, może nasilać się po posiłku. Występuje stale lub pojawia się okresowo. W związku z tym, że w punkcie 4 nie doprecyzowano, o którą postać zapalenia trzustki chodzi, dlatego ta odpowiedź została wykluczona.

Głównym objawem krwawienia z przewody pokarmowego są:

krwiste lub fusowate wymioty, smoliste stolce (krwawienie z GOPP),
stolce zmieszane z krwią lub nią pokryte (krwawienie z DOPP).

162
Q

Do gabinetu lekarza rodzinnego zgłosiła się z ojcem 12-letnia dziewczynka. Skarży się
na wymioty, narastający ból brzucha schodzący do podbrzusza, temp 37,5°C, stolec
jeden, nieco luźniejszy – dzisiaj, w badaniu przedmiotowym zaznaczone objawy
otrzewnowe. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie?

A)
wrzodziejące zapalenie jelita grubego

B)
kamica nerkowa

C)
zespól jelita drażliwego

D)
zapalenie wyrostka robaczkowego

E)
angina

A

D)
zapalenie wyrostka robaczkowego

92%
Gratulacje! U tej pacjentki najbardziej prawdopodobne jest ostre zapalenie wyrostka robaczkowego ze względu na: narastający ból brzucha, schodzący do podbrzusza (w OZWR ból początkowo jest zlokalizowany w okolicy pępka, a później schodzi do prawego dołu biodrowego), wymioty, nieznacznie podwyższoną temperaturę ciała i dodatnie objawy otrzewnowe.