H7: 7.1 Achtergrond Flashcards
De bevindingen van Ebbinghaus in de 19de eeuw
Vroegere ervaringen worden opgeslagen in onze hersenen en kunnen tot uiting komen in ons verder gedrag (het geheugen).
Ebbinghaus had 2 vragen die hij met zijn onderzoek wou beantwoorden:
- hoeveel vergeten mensen en hoe snel gaat dat?
- als ik me iets niet meer kan herinneren, is die info dan voorgoed verloren?
de info is niet voorgoed verloren en dit wordt bewezen door de besparingsmethode:
- leer lijsten zinloze lettergrepen van buiten door het een paar keer te lezen (hoe langer de lijst hoe meer keren dat je ze moet leren)
- test of je het nog kent
(hoe meer tijd tussen het initiele leen en het testen hoe minder je je van de lijst kan herinneren)
- leer een ‘vergeten’ lijst opnieuw op dezelfde manier
-> er treedt besparing op, je moet lijst nl. veel minder keren lezen de tweede keer dat je het leert, dit bewijst dat de originele sporen van de ervaring niet volledig uit je geheugen gewist waren
Hoe meer tijd tussen het leren en het herleren hoe minder besparing er optreedt maw hoe meer beurten het duurt tegen je de lijst leert
Vergeetcurve= de relatie tussen de mate van vergeten en het tijdsinterval sinds het leren.
Het geheugen bestaat uit verschillende geheugentypes
Geheugen:
1 Primair geheugen/ Kortetermijngeheugen/ Werkgeheugen
2. Secundair geheugen/langetermijngeheugen:
a) Niet-declaratief geheugen/impliciet geheugen:
- procedureel geheugen
- andere impliciete vaardigheden
b) Declaratief geheugen/expliciet geheugen
- episodisch geheugen
-semantisch geheugen
primaire geheugen = stroom van gedachten in het bewustzijn (= stream of consciousness)
secundaire geheugen = geheugen voor het verleden
declaratieve geheugen = bewuste herinnering van feiten en gebeurtenissen die men kan verwoorden
niet-declaratieve geheugen = onbewuste vaardigheden die tot uiting komen in het gedrag (procedureel geheugen:fietsen etc) + perceptueel leren + priming + impliciete conditionering
episodische geheugen = geheugen voor gebeurtenissen die we zelf meegemaakt hebben (herinneringen in dit geheugen bevatten altijd info over de plaats en de tijd waarin de gebeurtenis zich voordeed)
semantische geheugen = het geheugen voor feiten en kennis over de wereld (data en plaatsen waar je die info geleerd hebt zitten niet in het semantische geheugen)
De drie stappen in het gerinneringsproces
1.het verwerven/coderen van info
Dit is het initiele leren van info en gebeurt het eerst.
( wnr iem aandacht besteed aan info dan wordt het ten minste tijdelijk ergens bewaard )
2.het bewaren van info
( wnr iem aandacht besteed aan info dan wordt het ten minste tijdelijk ergens bewaard )
Dit vereist veranderingen in het zenuwstelsel die het mogelijk maken im info vast te leggen. Deze veranderingen gebeuren door geheugensporen te vormen.
het bewaren gebeurt in 2 stappen:
1. geheugenspoor wordt tijdelijk vastgelegd ter hoogte van de hippocampus
2. info wordt geintegreerd binnen de infonetwerken in de cortex
3.het oproepen van info
Dit is het proces waarbij info uit het geheugen wordt opgehaald en gebruikt.
Disscutiepunt: in welke maten vervallen opgeslagen geheugensporen? maw als we ons x niet meer kunnen herinneren betekent dit dat het geheugenspoor verloren is gegaan of dat we het niet meer kunnen oproepen?De onderzoek van Ebbinghaus toont dat een deel van de herinneringsproblemen aan problemen met het oproepen van info ligt.
