Teorija objektnih odnosa 2 Flashcards
ko je glavni predstavnik teorije objektnih odnosa?
Melani Klajn
koja je pretpostavka teorije objektnih odnosa o najranijem periodu života?
mala djeca od rođenja uspostavljaju odnos sa majkom kao primarnim objektom (prototipom svih budućih objekata i odnosa)
djeca u prvim mjesecima života imaju fantazmatski psihički život ispunjen sadističkim fantazijama u čijoj osnovi je nagon agresivnosti (nagon smrti)
odakle je nastala teorija objektnih odnosa?
iz Frojdove psihoanalize
koje su glavne razlike između teorije objektnih odnosa i Frojdove psihoanalize?
- teorija objektnih odnosa pridaje manji značaj biološkim nagonima, a znatno veći stabilnim obrascima interpersonalnih odnosa
- Frojdova teorija je više “paternalistička” (akcentuje ulogu snage i kontrole oca u formiranju ličnosti), a teorija objektnih odnosa je prije “maternalistička” (ključni značaj pridaje majčinoj njezi i bliskosti sa djetetom)
- teorija objektnih odnosa kao primarni motiv ljudskog ponašanja vidi ljudski kontakt i odnose, a ne seksualno zadovoljstvo
šta je od presudnog značaja za formiranje ličnosti?
psihički život djeteta tokom prvih 4-6 mjeseci
sa čime se rađamo?
sa dva snažna nagona:
- nagon života - energija ovog nagona je libido (ljubav)
- nagon smrti - energija ovog nagona je agresija (mržnja)
i sa rudimentnim egom
šta radi rudimentni ego?
introjektuje iskustva koja postepeno stiče u interakciji sa spoljašnjim svijetom i organizuje ih kroz primitivne fantazmatske mentalne predstave
- ovi fantazmi se ugrađuju u psihičke strukture i osnov su za njihov razvoj
- dijete od samog početka ima bogat fantazmatski život (nije isto što i fantazije starijeg djeteta ili odrasle osobe)
odnos sadržaja fantazama i realnih svojstava bebe i svijeta?
sadržaji fantazama o sebi i svijetu se bitno razlikuju od realnih svojstava bebe i njenog okruženja
- prvobitne predstave objekata spoljašnjeg svijeta i sebe su parcijalne, zasnovane na čulnim utiscima, onako kako se ovi utisci pojavljuju u iskustvu bebe
- npr. beba kao nezavisne/parcijalne objekte opaža i introjektuje majčinu dojku, lice, ruke, ali i djelove sebe
objekti zadovoljenja?
Instinkti imaju svoje objekte zadovoljenja (kao kod Frojda, ali kod njega nisu inherentni nagonima, već se stiču kroz iskustvo sa svijetom)
Objekat zadovoljenja je inherentan nagonu - dijete (i odrasla osoba) je uvijek u nekom stanju potreba: zadovoljene-nezadovoljene
kako beba doživljava stanja zadovljstva i frustracije?
snažno
- zadovoljstvo je preplavljujuće blaženstvo
- frustracija ima snagu prijetnje razraranjem i smrću
koje su urođene dispozicije novorođenčeta?
- da stanje potreba u svojim fantazmima automatski povezuje sa objektima koji ulaze u njegovo iskustvo
- da za objekte vezuje snažna pozitivna i negativna osjećanja
kako se reprezentuju parcijalni objekti koji se povezuju sa stanjem zadovoljstva?
reprezentuju se kao “dobri objekti”
- beba ih investira snažnom libidinoznom energijom, primitivnom egocentričnom ljubavlju: težnjom da ih fizički unese u sebe i sačuva jer obezbjeđuju umirenje i sigurnost
kako se reprezentuju parcijalni objekti koji se povezuju sa stanjem razdraženosti/frustracije/osujećenja?
- reprezentuju se kao “loši objekti”, investirani snažnom agresivnom energijom, beba ih mrzi, teži da ih izbaci iz sebe, uništi, razori
- mentalna predstava o stanju tjelesne razdraženosti - frustracije, osujećenja (glad, žeđ, bol…), djeteta uvijek sadrži i fantazam objekta koji je to stanje realno ili fantazmatski izazvao
šta objektne reprezentacije sadrže (osim predstava objekata)?
parcijalne predstave sebe
- djelovi sebe su takođe dobri ili loši zavisno od stanja potreba djeteta
kakve su predstave o spoljašnjim objektima i djelovima sebe u prvim mjesecima života? kako se organizuju iskustva bebe u ovom periodu?
nisu jasno razdvojene - ne postoje granice između “ja” i “ne ja”
- svijest o njima se postepeno razdvaja, kao i svijest o cjelovitosti “ja” i objekata spoljašnjeg svijeta
sva iskustva bebe se u ovom periodu organizuju oko stanja potreba, u podvojene predstave dobrih i loših parcijalnih objekata
- sam objekat ne mora realno biti uzrok djetinjeg zadovoljstva ili frustracije - kontak sa njim u određenom stanju potrebe ga klasifikuje kao dobar li loš (ovaj proces počinje iskustvom hranjenja)
- dobra dojka (strasno se voli) i loša dojka (strasno se mrzi)
šta se odrastanjem nadovezuje na rane fantazme? šta se onda dešava?
nadovezuju se novi fantazmi koji oblikuju realnost i urođene dispozicije djeteta
- sa postepenim sazrijevanjem mentalnog aparata i kumulacijom ponovljenih iskustava princip realnosti će zamijeniti fantaziju
- sa odrastanjem predstave objekata se postepeno integrušu, dok dijete ne stekne cjelovite i realistične predstave o sebi i svijetu
šta zavisi od majčine sposobnosti da odgovori djetetovim potrebama?
dalji razvoj djeteta
- rani odnos sa majkom je prototip svih budućih odnosa u životu
šta dijete doživljava kroz odrastanje?
ponovljena i dobra i loša iskustva sa istim objektima (prije svega sa majkom i njenim parcijalnim djelovima) i posljedično sopstvenim konfliktnim (libidinoznim i agresivnim) impulsima prema objektu
čime je određen način na koji se dijete suočava sa ranim konfliktima?
pozicijom na kojoj operiše njegov psihički aparat
koje su najznačajnije pozicije operisanja u ranom djetinjstvu?
paranoidno-shizoidna i depresivna
(iako su nazivi patocentrični, odnose se na normalno i univerzalno funkcionisanje psihičkog aparata tokom prvih šest mjeseci života)