prawodawstwo królewskie - przywileje, edykty, dekrety, ordynacje Flashcards
prawo stanowione
prawodawstwo królewskie
monarchowie zachowywali pełną władzę ustawodawczą od roku 1492
przywileje jednostkowe
na rzecz osób fizycznych lub prawnych (w tym immunitetowe) wydawał je król
przywileje ziemskie
na rzecz całych stanów lub ziemi (pierwszy Władysława Laskongiego w Cieni, 1228; Wacława II w Lutnomyślu 1291r)
pierwszy ogólny dla całego królestwa - Ludwika Węgierskiego w Budzie (1355)
obejmujące wszystkich członków jednego lub więcej stanów czy grup społecznych, rozciągające się na całej ziemi
statuty
ustanowione przez panującego normy prawne regulujące poszczególne dziedziny życia państwowego (poszczególne dziedziny życia, zwłaszcza prawo sądowe)
edykty
wydawane przez władcę w sprawach zarządu państwowego (prawo administracyjne)
dekrety
sprawy ekonomiczne, gospodarcze
prawo kościelne
normy tworzone przez Kościół, panstwo lub na zasadzie umów między tymi podmiotami
prawo kanoniczne
ogół norm tworzonych przez Kościół, regulujących zarówno stosunki wewnątrz Kościoła jak i na zewnątrz
nazwa pochodzi od podstawowej jednostki redakcyjnej kościelnych aktów prawnych - kanonu.
pierwotnie to właśnie zbiory kanonów tworzyły prawo kanoniczne choć były i są stosowane również inne formy redakcji przepisów
nie jest tożsame z prawem kościelnym
statuty prowincjonalne
uchwalane na synodach prowincjonalnych (zgromadzeniach wszystkich biskupów polskich), czasem z udziałem legatów papieskich
najstarsze z XIII w.
1356 - częściowa komplikacja syndyku arcybiskupa Jaroslawa
statuty diecezjalne
na synodach diecezjalnych
tam zasadniczym ustawodawcą biskup
najstarsze - wrocławskiego biskupa Tomasza z 1279 i 1290
uzupełnienie uchwał synodów prowincjonalnych