Miastenie Flashcards
Miastenia rzekomoporaźna (choroba Erba-Goldflama)
• Chorobowość:
5-12/100.000, zapadalność: 0,2-0,4/100.000/rok
• Początek choroby:
18-30 rok życia (kobiety 2-3-krotnie częściej)
60-70 rok życia (częściej mężczyźni)
Może występować u dzieci i u ludzi starych
• Miastenia rodzinna 1-2%
Miastenia rzekomoporaźna a zespół miasteniczny
- Miastenia – zaburzenia transmisji nerwowo- mięśniowej w wyniku bloku postsynaptycznego, wywołanego zablokowaniem receptorów dla ACh przez przeciwciała
- Zespół miasteniczny występuje w przebiegu innej choroby lub jest spowodowany środkami powodującymi zaburzenia transmisji nerwowo- mięśniowej w części presynaptycznej płytki nerwowo-mięśniowej
Lokalizacja zaburzenia transmisji nerwowo-mięśniowej w miastenii (MG) i w zespole miastenicznym Lamberta-Eatona (LEMS)
Główny objaw Miastenii
nużliwość mięśni (niedowład narastający podczas wysiłku fizycznego), ustępująca po odpoczynku, bardziej nasilona wieczorem
Miastenia - przebieg choroby
możliwe krótkotrwałe rzuty i remisje, nasilenie w czasie infekcji, przemęczenia, stresu emocjonalnego, w wysokiej temperaturze, w bólu, po lekach, w ciąży, w czasie miesiączki
Miastenia – objawy kliniczne - gdzie
- Pierwsze objawy dotyczą często mięśni ocznych (60%) (podwójne widzenie, opadanie powiek)
- Niedowład mm. opuszkowych (zaburzenia mowy, połykania) i kończyn
- Niedowład mięśni oddechowych (duszność, niewydolność oddechowa),
- Niekiedy inne mięśnie (twarzy – uśmiech Giocondy, żwacze – opadanie żuchwy, szyi – opadanie głowy)
Kliniczny podział miastenii
Kliniczny podział miastenii:
– miastenia oczna (15-20%)
– łagodna miastenia uogólniona (30%)
– umiarkowanie ciężka miastenia uogólniona (20%) – ostra miastenia piorunująca (11%)
– późna ciężka miastenia (9%)
Przełom miasteniczny
Ostro narastające osłabienie mięśni prowadzące do niewydolności oddechowej
Przełom cholinergiczny:
Ostro narastające osłabienie mięśni, w tym opuszkowych i oddechowych, w wyniku przedawkowania inhibitorów esterazy cholinowej, z towarzyszącymi objawami cholinergicznymi: zamazane widzenie, wąskie źrenice, ślinotok, przyspieszone tętno, biegunka, lęk, itp.
Przełom miastecniczny a cholinergiczny
w praktyce cięzki do odróżnienia
Miastenia - rozpoznanie
- Wywiad:
- opadanie powiek, podwójne widzenie, trudności w połykaniu, w mówieniu, osłabienie kończyn
- dolegliwości mają zmienne nasilenie, większe wieczorem, po wysiłku, w stresie, podczas infekcji
- Badanie neurologiczne:
- apokamnoza – narastające osłabienie mięśni po powtarzanych ruchach
- wielokrotne zaciskanie i otwieranie powiek
- głośne liczenie bez przerwy do 60
- utrzymywanie gałek ocznych w skrajnym położeniu
- wielokrotne zaciskanie i otwieranie powiek
- apokamnoza – narastające osłabienie mięśni po powtarzanych ruchach
- Farmakologiczna próba nużliwości
- Diagnostyka elektrofizjologiczna
- Elektrostymulacyjna próba nużliwości
- Elektromiografia pojedynczego włókna mięśniowego (to nie to samo co EMG, EMG w maistenii prawidłowe)
- Badania immunologiczne
- Przeciwciała przeciwko receptorom ACh (85-90% chorych w miastenii uogólnionej, 50-60% chorych w miastenii ocznej)
- Ocena grasicy (tomografia śródpiersia)
- Grasiczak u 10-15% chorych
- Przerost grasicy u 50-70%
Farmakologiczna próba nużliwości
Elektrofizjologiczna próba nużliwości
Elektromiografia pojedynczego włókna mięśniowego (SFEMG) i jej nieprawidłowości spotykane w przebiegu miastenii
Miastenia rzekomoporaźna – związek z innymi chorobami
- 75% chorych ma przetrwałą grasicę
- 15% chorych ma grasiczaka
- 3-5% chorych ma choroby tarczycy
- 3% reumatoidalne zapalenie stawów
- 2% toczeń układowy