4.5: Ontregeling apoptose in kankercellen Flashcards
Apoptose
Geprogrammeerde celdood, is streng gereguleerd
Verschil apoptose en necrose
Necrose: treedt op na externe beschadiging -> veroorzaakt ontstekingsreactie en weefselschade: cel barst open en alles komt vrij -> veroorzaakt immuun reactie
Apoptose: treedt op als gevolg van fysiologische signalen, actief proces -> een schone dood, geen immuun respons
Signaal voor apoptose
Intrinsiek: bv stress van de cel / DNA schade -> via p53 en cytochroom c
Extrinsiek (TNF, FASL)
Controle en integratie van apoptose
- Via mitochondriële permeabiliteit (Bcl-2 familie)
- Via receptor (bij TNF en FASL)
Bcl-2
Remt apoptose -> geen cytochroom c die vrijkomt -> geen apoptose
BAX
Induceert apoptose -> cytochroom c komt vrij -> apoptose
Remming apoptose in kankercellen
Vaak veranderingen in componenten van het apoptose proces gevonden in tumoren -> leiden tot een toename van het aantal tumorcellen
Senescence
Stoppen met delen: kan worden veroorzaakt door cellulaire stress (tekort aan groeifactoren, DNA schade door ioniserende straling of chemo, telomeer erosie, oncogene stimuli
Senescente cellen
- Onomkeerbaar in de G0 fase van de celcyclus -> blijven altijd in genoom, blijven leven en produceren eiwitten die celcyclus remmen (p53, p21, p16, etc) -> celprogressie wordt op deze manier tegengegaan
- Produceren SASP (Senescence-Associated-Secretory-Phenotype) factoren: uitgescheiden eiwitten zoals cytokinen, groeifactoren, enzymen etc -> veroorzaken ontstekingen
- Cellen veranderen van celmorfologie
- Stimuleren omliggende cellen om ook senescent te worden
- Senescente cellen worden verwijderd door het immuunsysteem
(T)P53
Bewaker van het genoom:
- Tumorsuppressorgen
- Transcriptiefactor
- Geactiveerd door DNA schade
- Hoeveelheid afhankelijk van MDM2
MDM2 bindt aan p53
Eiwit ubiquitine aan tetramerisatie domeid teogevoegd = signaal dat eiwit moet worden afgebroken door proteasomen
- MDM2 bindt aan TAD op p53
- UB bindt aan tetremerisatie domein
- P53/MDM2 van nucleus naar cytoplasma
- P53 afbraak door proteasomen
- Lage concentratie van p53
Bij cellulaire stress/DNA schade
- P53 wordt gefosforyleerd
- MDM2 kan niet meer binden -> P53 wordt niet afgebroken
- Hoge concentratie van p53
- P53 in de nucleus
- Tetramerisatie en activatie van transcriptie
- Apoptose of senescence
TP53 mutaties bij kanker
Grote deleties, verkorte eiwitten (nonsense, frameshift, splicing), missense
- Missense mutaties -> meestal in DNA bindend domein -> structuur van het eiwit verandert
-> Mutant p53 eiwit bindt niet meer aan DNA -> geen expressie p53 target genen of
-> MDM2 bindt niet meer aan mutant p53 eiwit -> geen afbraak van p53