18-22 Flashcards
Το έµβρυο ονοµάζεται έτσι (fetus):
Τις τελευταίες 6 εβδοµάδες της εγκυµοσύνης
Μεταξύ οκτώ και εννέα εβδοµάδων εγκυµοσύνης
Μεταξύ τριών και τεσσάρων εβδοµάδων εγκυµοσύνης
Την εποµένη της σύλληψης
Μεταξύ οκτώ και εννέα εβδοµάδων εγκυµοσύνης
Τι είναι οι αντανακλαστικές κινήσεις ;
Πρόκειται για στερεότυπες κινήσεις, χαρακτηριστικές του παιδιού κατά το πρώτο έτος της ζωής του, που γίνονται για να προσελκύσουν την προσοχή του ενήλικα
Πρόκειται για µιµητικές κινήσεις, παρούσες από τη γέννηση, οι οποίες µαρτυρούν την παρουσία της πρωτογενούς Διυποκειµενικότητας.
Είναι κινήσεις που επαναλαµβάνονται αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής και µαρτυρούν µια συνεχή αλλαγή στον εγκέφαλο.
Είναι αυθόρµητες κινήσεις, που παράγονται από το νευρικό σύστηµα και διαµορφώνονται σε σχέση µε τις περιβαλλοντικές συνθήκες.
Είναι αυθόρµητες κινήσεις, που παράγονται από το νευρικό σύστηµα και διαµορφώνονται σε σχέση µε τις περιβαλλοντικές συνθήκες.
Στο νεογέννητο παιδί, τα αντανακλαστικά
Εµφανίζονται σε όλα τα στάδια ανάπτυξης
αφορούν µόνο τα άνω άκρα
θεωρούνται πρωτογενείς και οι ακούσιες κινητικές αντιδράσεις
εξαφανίζονται εντός 24 ωρών από τη γέννηση
θεωρούνται πρωτογενείς και οι ακούσιες κινητικές αντιδράσεις
Στην κινητική ανάπτυξη:
Δεν υπάρχουν διαφορές µεταξύ αρσενικών και θηλυκών
Τα αρσενικά αναπτύσσονται νωρίτερα
Οι γυναίκες έχουν µεγαλύτερη γενική ευελιξία
Οι άνδρες έχουν µεγαλύτερη γενική ευελιξία
Οι γυναίκες έχουν µεγαλύτερη γενική ευελιξία
Η κινητική ανάπτυξη κατά τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής συνεχίζεται:
κατά την κεφαλό αξονική κατεύθυνση
κατά την περιµετρική-κεφαλική
κατεύθυνση οµοιόµορφα
διαφορετικά για κάθε παιδί
διαφορετικά για κάθε παιδί
Ποιο από τα ακόλουθα δεν αποτελεί στάδιο της προγεννητικής ανάπτυξης;
Φάση βλαστού (staminal)
Φάση germinal
Φάση εµβρύου (embrional)
Φάση εµβρύου (fetus)
Φάση βλαστού (staminal)
Μπορούµε να µιλήσουµε για εκούσια αντίληψη όταν το παιδί
Χρησιµοποιεί επίσης δηλωτικές χειρονοµίες
Έχει αποκτήσει τη µονιµότητα του αντικειµένου
Είναι σαφής ως προς τη διάκριση µέσων - σκοπών
Εκτελεί διαδοχικά: προσέγγιση, σύλληψη και χειρισµό ή απελευθέρωση του αντικειµένου.
Εκτελεί διαδοχικά: προσέγγιση, σύλληψη και χειρισµό ή απελευθέρωση του αντικειµένου.
Η διαδικασία µυελινοποίησης
Δεν αρχίζει πριν από τη γέννηση
Αυξάνει την ταχύτητα µετάδοσης των νευρικών ερεθισµάτων
Είναι η διαδικασία µε την οποία εξαλείφονται οι πλεονάζουσες συνάψεις, οι περιττές ή οι υπερχειλίζουσες συνδέσεις.
Είναι η κρίσιµη περίοδος της µεταγεννητικής ανάπτυξης κατά την οποία οι ανώµαλες ή τραυµατικές εµπειρίες µπορούν να προκαλέσουν βαθιές επιπτώσεις στην αρχιτεκτονική του εγκεφάλου.
Αυξάνει την ταχύτητα µετάδοσης των νευρικών ερεθισµάτων
Σκεφτείτε την ακόλουθη πρόταση: το αντανακλαστικό της παλάµης αναπτύσσεται προοδευτικά από τους 4 µήνες και µετά.
Είναι ψευδές, στην πραγµατικότητα εκείνη την εποχή το παιδί δεν έχει ακόµη αποκτήσει πλήρως την ικανότητα να αντιλαµβάνεται το βάθος και µόνο γύρω στους 15 µήνες είναι σε θέση να το εφαρμόσει.
Είναι αληθές και χάρη σε αυτή την ικανότητα µπορεί να δείξει προτίµηση στο πρόσωπο και τη µυρωδιά της µητέρας, πρόκειται για µια έµφυτη και ακούσια συµπεριφορά
Αυτό είναι αναληθές και µε την κατάλληλη φροντίδα υποχωρεί σε σύντοµο χρονικό διάστηµα, είναι µια αυθόρµητη και ασυνείδητη διαδικασία.
Είναι αλήθεια, και η ικανότητα αυτή τελειοποιείται προς το τέλος του πρώτου έτους της ζωής, όταν το παιδί είναι σε θέση να παίρνει και να αφήνει αντικείµενα.
Είναι αλήθεια, και η ικανότητα αυτή τελειοποιείται προς το τέλος του πρώτου έτους της ζωής, όταν το παιδί είναι σε θέση να παίρνει και να αφήνει αντικείµενα.
Η κυβιτο - παλαµιαία πρόθεση
δεν περιλαµβάνει οπτικές αντιληπτικές λειτουργίες
κατά το πρώτο έτος της ζωής δεν είναι χρήσιµο για το παιδί να έρθει σε επαφή µε τον κόσµο
είναι το πρώτο στάδιο για την απόκτηση της ικανότητα του να πιάνεις αντικείµενα
είναι το δεύτερο στάδιο της απόκτησης της ικανότητας σύλληψης αντικειµένων
είναι το πρώτο στάδιο για την απόκτηση της ικανότητα του να πιάνεις αντικείµενα
Σε γενικές γραµµές, το παιδί περπατάει αν το κρατάτε από το χέρι ή αν ακουµπάει σε έπιπλα - σηκώνεται κρατώντας τα έπιπλα και αρχίζει να στέκεται µόνο του στην ηλικία των:
10 -12 µήνες
12 -15 µήνες
6 - 8 µήνες
Περίπου 5 µήνες
12 -15 µήνες
Γύρω στην ηλικία των δύο ετών, το παιδί είναι σε θέση να
Τρέχει καλά, ανέβασµα και κατέβασµα σκαλοπατιών µε εναλλασσόµενα βήµατα
Άλµα µε σχοινάκι
Πηδάει στο ένα πόδι και να πετάει µια µπάλα στον αέρα
Σχεδιάζει την ανθρώπινη φιγούρα
Τρέχει καλά, ανέβασµα και κατέβασµα σκαλοπατιών µε εναλλασσόµενα βήµατα
Σε γενικές γραµµές, πότε ένα παιδί µπορεί να χρησιµοποιήσει ένα τρίκυκλο;
Περίπου 1 έτος
Περίπου 2 χρόνια
Περίπου 5 χρόνια
Περίπου 3 χρόνια
Περίπου 3 χρόνια
Η αντιληπτική διαδικασία αποτελείται από τέσσερις διακριτές και διαδοχικές
φάσεις :
Υποδοχή - επεξεργασία - απόδοση νοήµατος - προγραµµατισµός απόκρισης
Υποδοχή - καταγραφή - συνολική επεξεργασία - αναλυτική επεξεργασία
Υποδοχή - σφαιρική επεξεργασία - αναλυτική επεξεργασία - απόδοση νοήµατος
Υποδοχή - καταγραφή - πρωτογενής επεξεργασία - απόδοση νοήµατος
Υποδοχή - καταγραφή - πρωτογενής επεξεργασία - απόδοση νοήµατος
Τι µπορεί να θεωρηθεί ως παράδειγµα η παραδοχή µιας ενιαίας φωτεινής πηγής;
Πώς η επιφανειακή εκτέλεση µιας εργασίας µπορεί να οδηγήσει σε σφάλµατα στην αξιολόγηση
Πώς ο εγκέφαλός µας οργανώνει και ερµηνεύει τα περιβαλλοντικά ερεθίσµατα προσπαθώντας να δηµιουργήσει µια διάσταση νοήµατος
Από την επιµονή των προσαρµοστικών λειτουργιών στο περιβάλλον
Πώς οι κοινωνικοπολιτισµικές επιρροές καθορίζουν την ψυχολογική ανάπτυξη ενός παιδιού
Πώς ο εγκέφαλός µας οργανώνει και ερµηνεύει τα περιβαλλοντικά ερεθίσµατα προσπαθώντας να δηµιουργήσει µια διάσταση νοήµατος
Η Αντίληψη
Είναι το υποκειµενικό και άµεσο αποτέλεσµα που προκαλούν τα ερεθίσµατα στις διάφορες συσκευές του οργανισµού
Είναι αποκλειστικά οπτικό.
Πρόκειται για µια ενεργή και δυναµική διαδικασία επεξεργασίας αισθητηριακών ερεθισµάτων µέσω της ανάλυσης, επιλογής και οργάνωσης των πληροφοριών
Θεωρείται ένας από τους καλύτερους προγνωστικούς παράγοντες για την επαρκή γνωστική ανάπτυξη .
Πρόκειται για µια ενεργή και δυναµική διαδικασία επεξεργασίας αισθητηριακών ερεθισµάτων µέσω της ανάλυσης, επιλογής και οργάνωσης των πληροφοριών
Η Αίσθηση και αντίληψη:
Ο πρώτος όρος αναφέρεται στο πέρασµα των πληροφοριών από τους αισθητήριους υποδοχείς στον εγκέφαλο, ενώ ο δεύτερος στη νοητική διαδικασία οργάνωσης και επεξεργασίας αυτών των πληροφοριών.
Ο πρώτος όρος αναφέρεται σε µη ειδική γλώσσα, ενώ ο δεύτερος χρησιµοποιείται στο επιστηµονικό πλαίσιο.
Η πρώτη αναφέρεται στις υποκειµενικές αξιολογήσεις, ενώ η δεύτερη στους αντικειµενικούς µηχανισµούς επεξεργασίας πληροφοριών των αισθητηρίων οργάνων.
Είναι συνώνυµα που υποδηλώνουν την ικανότητα του εγκεφάλου να επεξεργάζεται πληροφορίες από το εξωτερικό περιβάλλον.
Ο πρώτος όρος αναφέρεται στο πέρασµα των πληροφοριών από τους αισθητήριους υποδοχείς στον εγκέφαλο, ενώ ο δεύτερος στη νοητική διαδικασία οργάνωσης και επεξεργασίας αυτών των πληροφοριών.
Μεταξύ των κλασικών πειραµατικών µεθόδων για τη µελέτη των πρώιµων ικανοτήτων διάκρισης ερεθισµάτων, οι πιο γνωστές είναι:
Το παράδειγµα της αποσαφήνισης και το παράδειγµα της σταθεροποίησης
Το παράδειγµα της εξοικείωσης και το παράδειγµα της προτίµησης
Φυσιοκρατική παρατήρηση και κλιµάκωση
Μέτρηση της διάρκειας και χρήση της µικροκωδικοποίησης της συµπεριφοράς
Το παράδειγµα της εξοικείωσης και το παράδειγµα της προτίµησης
Μεταξύ των αντιληπτικών προτιµήσεων που βρέθηκαν σε παιδιά ηλικίας τριών µηνών, δεν βρίσκουµε:
Προτίµηση του κάθετου έναντι του οριζόντιου προσανατολισµού
Προτίµηση τρισδιάστατων έναντι δισδιάστατων ερεθισµάτων
Προτίµηση κινούµενων έναντι στατικών ερεθισµάτων
Προτίµηση δοµηµένων ερεθισµάτων (όπως µια σκακιέρα) έναντι µη δοµηµένων.
Προτίµηση του κάθετου έναντι του οριζόντιου προσανατολισµού
Ποιο από τα παρακάτω δεν είναι ένας από τους δείκτες συµπεριφοράς που χρησιµοποιούνται για τη µελέτη της αντίληψης σε πολύ µικρά παιδιά ;
Η αλλαγή στη συχνότητα του µη θρεπτικού θηλασµού
Ο προσανατολισµός του βλέµµατος και του κεφαλιού
Οπτική σταθεροποίηση ενός ερεθίσµατος
Οι κινήσεις προσέγγισης ή αποφυγής ενός ερεθίσµατος
Οι κινήσεις προσέγγισης ή αποφυγής ενός ερεθίσµατος
Προσδιορίστε ποιο από τα παρακάτω δεν αποτελεί παράδειγµα που χρησιµοποιείται για τη µελέτη της αντίληψης στην πρώιµη παιδική ηλικία.
Το παράδειγµα της προτίµησης
Το παράδειγµα του ακίνητου προσώπου (still face)
Το παράδειγµα της συνήθειας
To high amplitude sucking
Το παράδειγµα του ακίνητου προσώπου (still face)
Ο θάλαµος παρατήρησης σχεδιάστηκε από τον Fantz για:
Να είναι σε θέση να µελετήσουν την αντίληψη του βάθους σε πολύ µικρά παιδιά
Να είναι σε θέση να µελετήσουν τις αντιληπτικές προτιµήσεις των πολύ µικρών παιδιών
Να είναι σε θέση να µελετήσει τον αντιληπτικό συγκρητισµό σε πολύ µικρά παιδιά
Να είναι σε θέση να µελετήσει την αντίληψη της κίνησης σε πολύ µικρά παιδιά
Να είναι σε θέση να µελετήσουν τις αντιληπτικές προτιµήσεις των πολύ µικρών παιδιών
Το παράδειγµα συνήθειας που χρησιµοποιείται για τη µελέτη της αντίληψης των παιδιών περιλαµβάνει δύο φάσεις
Μια φάση εξοικείωσης - κατά τη διάρκεια της οποίας το παιδί παρουσιάζεται µε ένα αντιληπτικό ερέθισµα (ακουστικό, οπτικό, οσφρητικό…) που του είναι άγνωστο - και µια φάση δοκιµής - κατά τη διάρκεια της οποίας το παιδί παρουσιάζεται µε ένα νέο ερέθισµα που διαφέρει από το προηγούµενο σε ορισµένα χαρακτηριστικά και παρατηρούνται οι αντιδράσεις του.
Μια φάση ελεύθερης αλληλεπίδρασης µε το παιδί - κατά τη διάρκεια της οποίας γίνεται προσπάθεια να δηµιουργηθεί µια όσο το δυνατόν πιο χαλαρή κατάσταση για το παιδί, και µια φάση εξοικείωσης - κατά τη διάρκεια της οποίας µετράται ο χρόνος που απαιτείται για να χάσει το παιδί το ενδιαφέρον του για το ερέθισµα.
Μια φάση εξοικείωσης - κατά την οποία παρουσιάζονται στο παιδί οικεία ερεθίσµατα - και µια φάση προτίµησης - κατά την οποία αξιολογείται η ικανότητα ή η αδυναµία του παιδιού να διακρίνει µεταξύ δύο αντικειµένων µέσω της αξιολόγησης των αντιληπτικών προτιµήσεων που εκδηλώνει το παιδί.
Μια φάση εξοικείωσης - κατά την οποία η µητέρα επιτρέπεται να αλληλεπιδράσει ελεύθερα µε το παιδί χωρίς προ τροπή - και µια φάση διαδραστικής διακοπής -
κατά την οποία η µητέρα καθοδηγείται να διατηρεί ανέκφραστο το πρόσωπό της όταν αλληλεπιδρά µε το παιδί.
Μια φάση εξοικείωσης - κατά τη διάρκεια της οποίας το παιδί παρουσιάζεται µε ένα αντιληπτικό ερέθισµα (ακουστικό, οπτικό, οσφρητικό…) που του είναι άγνωστο - και µια φάση δοκιµής - κατά τη διάρκεια της οποίας το παιδί παρουσιάζεται µε ένα νέο ερέθισµα που διαφέρει από το προηγούµενο σε ορισµένα χαρακτηριστικά και παρατηρούνται οι αντιδράσεις του.
Τι υποστηρίζουν οι πιο πρόσφατες ερμηνείες του παραδείγματος της συνήθειας;(μεταφραση..δεν υπαρχει η ερωτηση στα ελληνικα)
Κατά τη διάρκεια του παραδείγµατος, το παιδί ανταποκρίνεται µε τρόπο που συνάδει µε τις απαιτήσεις του ενήλικα: οι απαντήσεις αυτές εντοπίζονται σε µια πρωτόγονη και υποτυπώδη µορφή κοινωνικής επιθυµίας.
Κατά τη διάρκεια του παραδείγµατος, το παιδί σχηµατίζει µια νοητική αναπαράσταση του ερεθίσµατος που του χορηγείται επανειληµµένα, µε κάθε επανάληψη του ερεθίσµατος αυξάνεται η σύµπτωση της νοητικής αναπαράστασης και του εξωτερικού ερεθίσµατος για το παιδί.
Κατά τη διάρκεια του παραδείγµατος το οπτικό σύστηµα του παιδιού συνηθίζει στην εικόνα του προτεινόµενου ερεθίσµατος (ιδίως στις ενδείξεις του σχήµατος και της αντίθεσης) που του χορηγείται επανειληµµένα, µε κάθε αναπαραγωγή του ερεθίσµατος υπάρχει στην πραγµατικότητα για το παιδί µια επικάλυψη του εξωτερικού
ερεθίσµατος µε τη διατηρούµενη εικόνα του αµφιβληστροειδούς.
Κατά τη διάρκεια του παραδείγµατος, το οπτικό σύστηµα του παιδιού αντιδρά αυτόµατα στη συνεχή επανάληψη του ερεθίσµατος καταστέλλοντας την αντίληψή του για να αποφύγει την υπερφόρτωση του ακόµη πολύ ανώριµου γνωστικού συστήµατος.
Κατά τη διάρκεια του παραδείγµατος, το παιδί σχηµατίζει µια νοητική αναπαράσταση του ερεθίσµατος που του χορηγείται επανειληµµένα, µε κάθε επανάληψη του ερεθίσµατος αυξάνεται η σύµπτωση της νοητικής αναπαράστασης και του εξωτερικού ερεθίσµατος για το παιδί.
