Words/sentences Omid story Flashcards
Tray
پتنوس
He did not protest
اعتراضی نکرد
I closed my eyes. I opened my mouth
.چشمانم را بستم. دهانم را باز کردم.
I didn’t clean it
پاکش نکردم.
That’s a lie! (Dari)
ای گپ دروغ اس!
Everyone laughs and says…
همه میخندیدند و میگفتند…
?
یک قدم بیشتر نرفته بود که مادرم ایستادش کرد.
They’re crazier than me. They have something to do with everyone.
آن ها از من کرده دیوانه ترند. به کار کل آدم های کار دارند.
I never imitate their sentences
هرگز جمله آنها را تقلید نمی کردم.
Became/came?
در آمدند
He’s still a child (Dari)
اشتوک است هنوز
We gave tea to all the guests
ما به کلگی مهمان ها چای داده بودیم.
Behind the scenes/behind the curtain
پشت پرده
?
قال مقال نکنی که نفهمند ما اینجه شیشتیم
I knew I shouldn’t raise my voice
میدانستم که نباید صدایم را بکشم
?
مادرم مرا چندک گرفت
I was clutching…
محکم گرفته بودم.
Mom shook her head and said the “lahowl”?
(مادر سرش را تکان داد و لا حول گفت («لاحول ولا قوة الابالله
God’s grace I’m alive
فضل خدا استم زنده
God willing you’re fit and healthy
خدا کنه جور و صحتمند باشی.
I sharpened my ears
گوشم را تیز کردم
She always said one thing and I always said another
همیشه یک چیز او می گفت و یک چیز من.
He had a salt & pepper (rice and lentil) beard and mustache.
ریش و بروتش ماش و برنج بود.
Shirt and trousers
پیراهن و تنبان.
These are the things I imagined.
این چیز ها را که تصور می کردم.
The sound couldn’t be well understood
صداها خوب فهمیده نمی شد
The sound of ____ made everyone silent.
صدای ____ همه را ساکت کرد.
I knew his voice well.
صدای او را خوب می شناختم.
He always came to us.
همیشه پیش ما می آمد
He often ate lunch at our house.
خانه ی ما نان چاشت زیاد می خورد.
I didn’t want to imagine his face.
دلم نشود که قواره او را خیال کنم.
I covered my scarf over my eyes and closed my eyes even tighter so I could only hear his voice.
چادرم را پیش چشمم گرفتم و چشمانم را هم محکم تر بستم تا فقط صدایش را بشنوم.
My father swallowed his saliva.
پدرم آب دهانش را خورد.
My thoughts (?)
خیالاتم
?
یک جرعه چای بالاش نوشید.
His hands and head were always shaking
همیشه دست و سرش می لرزید
On the way they encountered a taliban ambush
ده راه به کمین طالبا برابر شده.
No one was left alive.
هیچ کس زنده نمونده
We are from God and to him we return
انه لله و أنا اليه راجعون
When I saw the tears on her face, I said nothing
وقتی اشک را روی صورتش دیدم چیزی نگفتم
I remembered yesterday
یاد دیروز افتادم
My older brother (Dari)
برادر کلانم
He went to Kabul yesterday to go from there to Pakistan
دیروز به کابل رفت تا از آن جا به پاکستان برود.
He took my hand and kissed my face
دستم را گرفته بود و رویم را بوسیده بود.
From now on, you’re the man of the house.
از حالی به بعد خودت مرد خانه هستی
Goodness how you’ve grown!
نام خدا کلان شدی
Bag, rucksack (he took off his bag)
ساک / ساکش را برداشت
My mother followed behind him in the street
مادرم از پشتش به کوچه رفته بود.
I wanted him to come back. Not leave.
دلم خواسته بود که او پس بیاید. هیچ نرود.
I didn’t see him from behind the curtain, I only felt.
من از پشت پرده نمی دیدمش. فقط حس میکردم.
