The theory and practice of politics and government 1500–1800 Flashcards
Wat waren de drie belangrijkste bronnen van politieke ideeën voor heersers, bestuurders en politieke theoretici vóór de Reformatie?
De drie belangrijkste bronnen van politieke ideeën vóór de Reformatie waren Grieks en Romeins politiek denken, met name de werken van Aristoteles, Plato, Cicero en Seneca; Romeins recht, zoals uiteengezet in de Corpus Iuris Civilis; en de belangrijkste monumenten van de christelijke traditie, waaronder de Bijbel, canoniek recht en de geschriften van de Kerkvaders, met name Augustinus.
Welke verschillende opvattingen bestonden er over de relatie tussen Kerk en Staat volgens St. Augustine en Aristoteles?
Volgens St. Augustine was de Kerk de vertegenwoordiger van God op aarde en moesten wereldlijke autoriteiten haar gezag gehoorzamen. Daarentegen beschouwde Aristoteles de politieke en sociale leven van de stad-staat als natuurlijk voor de mensheid, zonder duidelijke religieuze bindingen.
Welke cruciale rol speelde het Romeinse recht in de ontwikkeling van politieke ideeën en praktijken vóór en na 1500?
Het Romeinse recht was van cruciaal belang voor de theorie en praktijk van de regering, zowel vóór als na 1500, omdat het de basis vormde van seculier recht in veel Europese landen en een aanzienlijke invloed had op de ontwikkeling van het canoniek recht en het bestuur van de katholieke kerk. Bovendien putten advocaten en heersers die het hadden bestudeerd uit het Romeinse recht enkele van hun belangrijkste ideeën over de staat, soevereiniteit en politieke vertegenwoordiging.
Hoe verschilde de opvatting van Machiavelli over politiek van die van eerdere denkers zoals Aristoteles en St. Augustine?
Machiavelli brak met eerdere denkers door te beweren dat het niet altijd verstandig of veilig was voor een heerser om de voorschriften van de christelijke moraal te volgen. Hij geloofde dat een heerser soms immorele of wrede acties moest ondernemen om macht en controle te behouden, in tegenstelling tot de idealistische visies van Aristoteles en St. Augustine.
Op welke manieren gebruikten heersers instrumenten van overtuiging om hun macht te handhaven en gehoorzaamheid van hun onderdanen te verzekeren?
Heersers gebruikten een verscheidenheid aan instrumenten van overtuiging, waaronder religieuze sermoenen, werken van humanisten, symbolen van macht zoals kronen en scepters, en ceremoniële evenementen zoals kroningen om de morele waarde en het nut van gehoorzaamheid en naleving over te brengen. Daarnaast speelde de uitvinding van de drukpers een cruciale rol bij het verspreiden van literaire vormen van overtuiging, hoewel dit ook door tegenstanders van de gevestigde orde kon worden gebruikt, zoals tijdens de Duitse Reformatie.
Wat was een van de gevolgen van de heropleving van het Romeinse recht in Europa vanaf de twaalfde eeuw?
Een van de gevolgen van de heropleving van het Romeinse recht was dat er steeds meer aandacht werd besteed aan de wetgevende rol van heersers, in tegenstelling tot hun eerdere focus op de rechterlijke rol.
Welke rol speelde het Parlement de Paris in het Franse wetgevingsproces?
Het Parlement de Paris kon weigeren koninklijke wetgeving te registreren die het schadelijk achtte voor de belangen van de Kroon, maar de koning kon deze oppositie overrulen door een lit de justice, een formele procedure waarbij de koning persoonlijk zijn hof bezocht.
Welke rol speelden de Estates General in het zestiende-eeuwse Frankrijk?
De Estates General werd zeer zelden bijeengeroepen in de zestiende eeuw en had zijn laatste vergadering vóór de Franse Revolutie in 1614 en 1615.
Hoe verschilde de rol van vertegenwoordigende vergaderingen zoals de States General in de Nederlanden en de Imperial Diet in Duitsland?
In de Nederlanden speelde de States General een beslissende rol in de opstand tegen de Spaanse overheersing en werd later het centrale bestuursorgaan van de Verenigde Provincies. In Duitsland speelde de Imperial Diet en, in de meeste gevallen, de standen van de verschillende vorstendommen een steeds minder belangrijke rol.
Welke innovatie in de zestiende eeuw veranderde de rol van ambassadeurs in de diplomatieke arena?
De introductie van residente ambassadeurs door de Italianen in de vijftiende eeuw veranderde de aard van de diplomatie aanzienlijk, waardoor de belangrijkste Europese machten waardevolle analyses konden verkrijgen van de binnenlandse politiek en buitenlandse beleidsdoelstellingen van de staten waarnaar ze werden gestuurd.
