Week 3: Understanding Complex, Comorbid & Chronic disorders from a Recovery Perspective Flashcards
Boevink (2005)
Core message: Boevink (2005)
Wilma Boevink beschrijft haar ervaring met de GGZ, psychose en trauma.
Type of text: Boevink (2005)
Artikel.
Audience: Boevink (2005)
Mensen werkzaam in de psychologie.
Conclusion: Boevink (2005)
Psychose kan een begrijpelijke reactie zijn op trauma. Professionals moeten de associatie tussen psychose en trauma zichtbaar maken.
Eerste psychose-ervaring van Boevink
Op haar 20e dacht ze dat het luchtalarm betekende dat de wereldoorlog uitbrak.
Ze had ernstige psychotische klachten met geluiden in haar hoofd en enorme angst
Symptomen tijdens psychose
Geluiden, stemmen, angst, gevoel dat tijd niet bestond.
Probleem met haar symptomen
Zij was ervan overtuigd dat zij de psychose was, en dat dit een probleem was dat opgelost moest worden.
Waarom GGZ-behandeling niet hielp
De focus lag alleen op biologische factoren en niet op psychosociale oorzaken, waardoor herstel moeilijk was.
- ze heeft 3 jaar in een psychiatrisch ziekenhuis gewoond en werd behandeld
- “met een stoornis kun je niet praten”
Hoe ze zichzelf zag in behandeling
Zag zichzelf als een alien die speciale behandeling nodig had. Ze mocht niet praten over de psychose, omdat dat een psychose zou kunnen triggeren
Waarom praten over psychotische ervaringen belangrijk is
Door er niet over te praten kon ze er geen betekenis aan geven.
Huidige kijk van Boevink op haar psychose
Ze ziet haar psychose als een reactie op haar geschiedenis van kindermisbruik.
Familie en trauma
Haar gezin keerde zich tegen haar, wat bijdroeg aan haar psychotische ervaringen.
Herhaling van trauma in de GGZ
Niemand vroeg naar haar levensgeschiedenis, waardoor de behandeling een herhaling van het trauma werd.
Nu heeft ze de volgord ontdekt van de ontwikkeling van haar psychose
- Ze moet hard werken om flashbacks en herinneringen te veremijden, dus eer is altijd stress en vermoeidheid.
- Daarna is er chaos en een verstoring van betekenis; de wereld is niet langer herkenbaar
- Dit maakt haar angstig en zorgt ervoor dat ze geen grenzen meer heeft
- Ze gaat dingen zien die anderen niet zien en maakt haar eigen ligische systeem van gedachten.
- Hierna is het lastig om terug te gaan, omdat elke respons van anderen geinttegreerd is in haar waan.
Waarom is herkenning van de fasen belangrijk voor haar?
Als ze een verstoring van betekenis en angst ervaart, probeert ze nu te communiceren met anderen en leert ze het herkennen van vroege signalen.
Waarom is de associatie tussen psychose en levensgeschiedenis belangrijk voor haar?
Het vermindert haar zelf-wantrouwen, omdat het haar psychotische ervaringen begrijpelijk maakt.
Als je overweldigd ben door zowel trauma als psychose, zie je de associatie of logische volgorde van gebeurtenissen niet. Als je wel de associatie ziet, kan dat een psychose vermijden omdat je dan controle hebt over je leven.
Wat moet er in de praktijk dus veranderen?
Psychose kan een begrijpelijke respons zijn op trauma, alleen wordt deze associatie niet vaak herkend.
Dit moet veranderen!
