transplantologia Flashcards
p/w bezwzględne do pobrania narządów
- neo złośliwe u dawcy - 10 letnie bez cech wznowy
musi być potwierdzone dokumentacją i badaniem klinicznym. Brak możlwiości przeprowadzenia badania sekcyjnego - brak możliwości przeszczepu - zakażenie - dodatnie antyHIV, dodatni HbSAg, uogólnione, nipoddające się leczeiu zakażenie grzybicze, bakteryjne, wirusowe
- choroby prionowe - CJ, ch kuru
- uogólnione choroby naczyń - zaawansowana uogólniona miażdżyca, wieloletnia cukrzyca z powikłaniami, vasuclitis
5.choroby układowe - ryzykowne zachwoania w wywiadzie - narkomania, leki dożylne nadużywane, zach seksualne
7.schorzenia, razy narządów majacych być przeszczepianymi
wyjątki neo złośliwych u dawcy nie stanowiące p/w do przeszczepu
rak podstawnokomórkowy skóry, rak szyjki macicy in situ, niektóre pierownte neo mózgu - decyzja na bazie badania autopsyjnego mózgu
czy w zakażeniu można przeszczepić narząd?
W indywidualnych przypadkach zlokalizowanych zakażeń bakteryjnych, dysponując
aktualnymi wynikami posiewów i antybiogramem oraz klinicznym potwierdzeniem
skuteczności leczenia celowanym antybiotykiem, można pobrać narządy i przeszczepić pod
osłoną antybiotyku (zazwyczaj po co najmniej 48 h celowanej antybiotykoterapii).
p/w względne do przeszczepienia
1.wiek dawcy
2.wieloletnie nadciśnienie tętnicze ze zmianami narządowymi
3. cukrzyca typu 1
4. alkoholizm
5. długotrwałe stostosowanie środków farmakologicznych toksycznych dla określonych narządów (w zależności od kryteriów dla poszczególnych narządów)
6. wybrane zakażenia:
anty-HBc (+) – można przeszczepić narządy odpowiednio dobranym biorcom
anty-HCV (+) – można przeszczepić nerki biorcom HCV (+)
7. dodatnie wyniki badań serologicznych w kierunku toksoplazmozy (w przypadku serca)
8.przedłużone zatrzymanie krążenia
(krótkotrwałe NZK nie stawi bezwzględnego przeciwwskazania)
problematyka prowadzenia osby ze śmiercią pnia mózgu na OIT
- niestabilność hemodynamiczna całkowita zależność od respiratora moczówka prosta niedoczynność tarczycy niedoczynność nadnerczy zaburzenia gospodarki węglowodanowej zaburzenia termoregulacji zakażenia lokalne i uogólnione kwestia żywienia
karta zleceń dla potencjalnego dawcy
antybiotyk celowany i.v.
• bloker pompy protonowej i.v.
• heparynę drobnocząsteczkową s.c.
w dawce profilaktycznej
• aminy presyjne i.v. w razie hipotensji
• metyloprednizolon i.v. celem wygaszenia SIRS
• płynoterapię i.v.
• diuretyki pętlowe i.v. w razie małej diurezy
• wlew insuliny krótkodziałającej i.v.
• desmopresyna i.v. w razie moczówki prostej
• nebulizacje z salbutamolu 2.5 mg 4x/dobę
• żywienie dojelitowe
co w mózgu umiera ostatnie?
PIEŃ MÓZGU
Kto stwierdza śmierć mózgu?
Lekarz #1: anestezjolog lub neonatolog
Lekarz #2: neurolog, neurolog dziecięcy
lub neurochirurg
I etap stwierdzenia śmierci pnia mózgu
–stwierdzenie podstawowej arefleksji pniowej [zanik odruchów kaszlowego i wymiotnego oraz
rozszerzenie i brak reakcji źrenic na światło.]
–określenie przyczyny która doprowadziła do
katastrofalnego uszkodzenia mózgu [Analiza dotychczasowego przebiegu leczenia i wykonanie
badania obrazowego potwierdzającego ciężkie
uszkodzenie mózgu. - przyczyna nadnamiotowa/podnamiotowa, pierwotna/wtórna, czy przyczyna jest niedwracalna i jest możliwośc interwencji terapeutycznej]
– przeprowadzenie obserwacji wstępnej
6 h w uszkodzeniach pierwotnych, 12 h we wtórnych, może być krótsza jeśli wykorzystano badanie instrumentalne potwierdzające ustanie krążenia mózgowego).
II etap stwierdzenia śmierci pnia mózgu
–dwukrotna analiza stwierdzeń i wykluczeń
stwierdzenia: Pacjent jest w śpiączce. Pacjent jest sztucznie wentylowany (respirator)
wykluczenia:
-Hipotermia (temperatura głęboka powinna wynosić ≥35 stC)
- Hipotensja (średnie ciśnienie tętnicze ≥ 70 mmHg)
-Zatrucie i wpływ niektórych środków farmakologicznych (narkotyki,
neuroleptyki, leki uspokajające, nasenne oraz zwiotczające mięśnie
poprzecznie prążkowane)
- Zaburzenia metaboliczne / endokrynologiczne (zwłaszcza hiponatremia
<110 mEq, hipernatremia>160 mEq, hipokalemia<2.5 mEq, hipoglikemia<70mg,
hiperglikemii>300 mg, kwasicy pH<7.2)
–dwukrotne wykonanie badań potwierdzających
arefleksję pniową oraz trwały bezdech - wykonuje lekarz 1#, a lekarz 2# uczestniczy w drugim badaniu]
[jakie?
BRAK ODRUCHÓW Z PNIA MÓZGU
brak reakcji źrenic oczu na światło
brak odruchu z rogówek oczu
brak spontanicznych ruchów gałek ocznych
brak ruchów gałek ocznych
w próbie kalorycznej
brak odruchu oczno-mózgowego
brak jakichkolwiek reakcji ruchowych na
bodziec bólowy w określonych warunkach
brak odruchów wymiotnych i kaszlowych
2) TRWAŁY BRAK ODDECHU (bezdech)
→ próba bezdechu
--w uzasadnionych przypadkach wykonanie dodatkowego badania instrumentalnego kiedy? trudności w postawieniu diagnozy, niejednoznaczna interpretacja wyników rozległe urazy okolicy twarzy uszkodzenia podnamiotowe obecność nietypowych odruchów inne przyczyny (zatrucia, leki)
Glasgow uszkodzeie mózgu
4-5 pkt
Glasgow śpiaczka
<8 pkt
Glasgow śmierć mózgu
3 pkt
kiedy doatkowe badania instrumentalne w 2 etapie?
trudności w postawieniu diagnozy, niejednoznaczna interpretacja wyników rozległe urazy okolicy twarzy uszkodzenia podnamiotowe obecność nietypowych odruchów inne przyczyny (zatrucia, leki)
badania potwierdzajće arefleksję pniową i bezdech
BRAK ODRUCHÓW Z PNIA MÓZGU brak reakcji źrenic oczu na światło brak odruchu z rogówek oczu brak spontanicznych ruchów gałek ocznych brak ruchów gałek ocznych w próbie kalorycznej brak odruchu oczno-mózgowego brak jakichkolwiek reakcji ruchowych na bodziec bólowy w określonych warunkach brak odruchów wymiotnych i kaszlowych 2) TRWAŁY BRAK ODDECHU (bezdech) → próba bezdechu
wykonane dwukrotnia - oba jeden lekarz, w 2 badaniu towarzyszy 2 lekarz
jakie są badania instrumentalne
1) badania elektrofizjologiczne
2) ocena krążenia mózgowego
badanie odruchuźrenic na światło
przed wykonaniem próby lekarz przez ok. 30 sekund utrzymuje u pacjenta zamknięte powieki lekarz odsłania równocześnie obie źrenice, oświetlając je światłem z silnego źródła lekarz obserwuje średnicę źrenic przez około 5 sekund badanie przeprowadzane jest 3-krotnie w odstępach ok. 30 sek
badanie odruchu rogówkowego
lekarz unosi górną powiekę i odsłania gałkę oczną pacjenta lekarz dotyka rogówki jałowym wacikiem 3-krotnie w około 5 sek. odstępach badanie wykonuje obustronnie obserwując zachowanie się powiek podczas próby
próba kaloryczna
przed wykonaniem próby lekarz sprawdza wziernikiem pełną drożność
przewodów słuchowych zewnętrznych (brak woskowiny, skrzepów itp.)
lekarz kieruje strumień z 20 ml zimnej wody
(temp. 3-10 °C) na błonę bębenkową,
lekarz obserwuje zachowanie gałek ocznych.
odruch oczno-głowowy
lekarz staje za głową badanego i obejmuje ją z obu stron rękami, odsuwając kciukami powieki ku górze lekarz obraca głowę badanego najpierw w jedną stronę i zatrzymuje na 3-5 sekund w tej pozycji następnie obraca głowę badanego w przeciwną stronę i zatrzymuje ją przez 3-5 sekund w tej pozycji, obserwując zachowanie się gałek ocznych
odruch kaszlowy, wymiotny
lekarz wprowadza sondę do gardła i początkowego odcinka przełyku sprawdzając czy poruszanie sondą nie wywołuje odr. wymiotnego lekarz wprowadza sondę do tchawicy oraz oskrzeli i przeprowadza test j/w. lekarz obserwuje w trakcie testu zachowanie mięśni mimicznych twarzy, mięśni klatki piersiowej i brzucha pacjenta
sprawdzanie reakcji na ból
w zakresie nerwów czaszkowych (wychodzących z mózgowia): nacisk opuszką palca na okolicę nadoczodołową i podoczodołową (obustronnie) w zakresie nerwów obwodowych: lekarz naciska krawędzią paznokcia podstawę płytki paznokciowej pacjenta (obustronnie) lekarz obserwuje zachowanie mięśni mimicznych twarzy i innych grup mięśniowych
ile nerwów czaszkowych ma początek w pniu mózgu?
10 z 12 (III-XII)
ile par nerwów czaszkwych badają próby w sprawdzaniu smeirci pnia mózgu
8 źrenic na światło - II,III rogówkowy - V, VII spontaniczne ruchy gałek - III, IV, VI próba kaloryczna, odruch oczno-mózgowy III, VI, VIII odruch kaszlowy, wymiotny IX,X reakcja na ból - V, rdzeniowe
badanie bezdechu
Celem badania jest sprawdzenie czy regulujący oddychanie
pacjenta układ nerwowy zachował zdolność do reagowania na
najsilniejszy bodziec oddechowy, jakim jest wzrost poziomu
dwutlenku węgla w organizmie.
Krótkotrwały wzrost CO2 powinien pobudzić odłączonego od
respiratora pacjenta do samodzielnego oddychania.
- Przez 10 minut wentylować płuca badanego
100 % tlenem w układzie bezzwrotnym
2.Ustabilizowanie zawartości Pa CO2
na poziomie 35-40 mmHg (5,3 kPa)
3.Odłączyć badanego od respiratora
rozpoczynając równocześnie podawanie tlenu
przez założony do tchawicy zgłębnik z wylotem
w pobliżu rozwidlenia tchawicy o przepływie 6 l/min
4.Obserwować zachowanie klatki i nadbrzusza,
pobierać krew na gazometrię co 5 min–>czy nastąpił wzrost PaCO2:
o wartość ≥20 mmHg +
do poziomu min 60 mmHg?
uznanie ważności próby
warianty badania bezdechu
WARIANT CPAP
Dopuszcza się zastosowanie ciągłego dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych (CPAP) z
FiO2=1,0 przy pomocy respiratora lub z zastosowaniem worka rezerwuarowego z zastawką
CPAP. Wartość CPAP należy ustalić w zakresie 5-10 cm H2O lub wyższym jeżeli prowadzono
wentylację z wysokimi wartościami PEEP. W takich przypadkach wartość CPAP nie powinna
przekraczać wartości PEEP stosowanej podczas leczenia wentylacyjnego.
WARIANT Z HIPOWENTYLACJĄ
Hipowentylacja z FiO2=1,0, z ustaleniem parametrów minimalnej wentylacji minutowej
dopuszczanej przez oprogramowanie respiratora bez włączenia tzw. wentylacji bezdechu.
Takie ustawienie ma na celu uniknięcie automatycznego włączenia tej funkcji w trybie
alarmowym przez respiratory, które posiadają taką funkcję fabrycznie zaprogramowaną, bez
możliwości jej wyłączenia. W innych przypadkach wentylację bezdechu należy wyłączyć.
EEG jakie fale
sen - delta bezczynność - theta zastanawianie się - alfa pełna koncentracja - beta złożone postrzeganie - gamma
EEG w diagnozowaniu śmierci mózgu
EEG w diagnozowaniu śmierci mózgu
przynajmniej 30-minutowy zapis
minimum 8 kanałów, system 10/20
wysoka czułość amplitudy
multimmodalne potencjały wywołane
Nieinwazyjna metoda diagnostyczna rejestrująca zmiany potencjałów elektrycznych na
powierzchni skóry wywołane aktywnością komórek nerwowych mózgu po zadziałaniu
określonego bodźca.
Słuchowe potencjały wywołane pnia mózgu (BAEP)
badanie przeprowadzane z pomocą słuchawek
emitujących określone dźwięki
Somatosensoryczne potencjały wywołane (SSEP)
stymulacja jednego z nerwów przedramienia
z rejestracją impulsów znad szyjnego odcinka kręgosłupa
angiografia mózgowa
Badanie polega na podaniu do naczynia radiologicznego środka
kontrastującego, a następnie obserwacji tego naczynia w czasie fluoroskopii
(prześwietlenia) i uwidocznieniu go na zdjęciu rentgenowskim po odjęciu tła.
Warunkiem rozpoznania zatrzymania krążenia mózgowego jest stwierdzenie: 1) obustronnego braku zakontrastowania gałęzi korowych tętnic mózgu środkowych 2) obustronnego braku zakontrastowania żył mózgu wewnętrznych 3) zakontrastowania gałęzi tętnic szyjnych zewnętrznych - tętnic skroniowych powierzchownych i/lub tętnic twarzowych
Przezczaszkowa ultrasonografia Dopplera
Badanie wykonuje się za pomocą sondy ultradźwiękowej wykorzystując tzw. okienka
ultradźwiękowe w kościach czaszki (skroniowe, oczodołowe i otwór potyliczny).
Umożliwia ono nieinwazyjny pomiar prędkości przepływu krwi w tętnicach mózgu
oraz określenie ich położenia.
Scyntygrafia
perfuzyjnamózgu
techniką SPECT
Badanie polega na podaniu radioaktywnego znacznika połączonego z nośnikiem mającym powinowactwo do komórek w mózgu, możliwość przenikania z krwi do mózgu oraz gromadzenia się w ilości proporcjonalnej do metabolizmu danej okolicy. Emitowane przez znacznik promieniowanie gamma rejestrowane są przez czujniki umieszczone w specjalnej gammakamerze. Analiza komputerowa TK dostarcza obrazu trójwymiarowego informującego o metabolizmie i przepływie mózgowym.
Badanie perfuzji TK jest metodą umożliwiającą ocenę perfuzji tkankowej mózgu w wyznaczonych obszarach – ROI (ang. Regions Of Interest) z jednoczes-nym obrazowaniem poziomu zakontrastowania naczyń mózgowych (parametry regionalnego przepływu ang. regional Cerebral Blood Flow - rCBF i objętości krwi ang. regional Cerebral Blood Volume - rCBV).
Warunkiem rozpoznania zatrzymania krążenia mózgowego w perfuzji TK jest stwierdzenie wartości rCBF poniżej 10 ml/100g/min i rCBV poniżej 1 ml/100g we wszystkich ROI-ach.
norma przepływu mózgowego
50 ml/100g/min w korze i przez istotę białą 20 ml/100g/min
przepływ przez mózg 800ml/min - 16%
jak długo nwoordki się obserwuje w kierunku smierci pnia mózgu i jak długo dzieci?
nwoorodek 48 h
dzieci 24 h
stwerdzamy śmierć pnia mózgu, serce dalej bije - kiedy czas zgonu?
badany jest zmarłym od chwili stwierdzenia śmierci mózgu,
a więc NIE WTEDY KIEDY ODŁĄCZONO RESPIRATOR
i czynność serca uległa zatrzymaniu
z chwilą stwierdzenia zgonu respirator wentyluje zwłoki:
obowiązek terapeutyczny ustaje z chwilą STWIERDZENIA ZGONU
Jeżeli zatrzymanie krążenia wystąpi w trakcie
orzekania o śmierci mózgowej
należy rozpocząć RKO
protokól rozpozannia NZK
- Imię i nazwisko pacjenta
- Numer PESEL
- Przyczyna nieodwracalnego zatrzymania krążenia
- Czas (godzina i minuta) rozpoczęcia resuscytacji krążeniowo-oddechowej
- Czas (godzina i minuta), od którego liczono okres, w którym nie stwierdzono migotania komór
albo spontanicznej fali tętna w czasie prowadzonej resuscytacji krążeniowo-oddechowej - Czas (godzina i minuta) rozpoczęcia 5-minutowego okresu obserwacji po zakończeniu RKO
- Czas (godzina i minuta) zakończenia 5-minutowego okresu obserwacji po zakończeniu RKO
- Okres nieskutecznej resuscytacji trwał co najmniej 20 minut u dorosłych
- Stwierdzono brak reakcji źrenic na światło
- Stwierdzono brak odruchu rogówkowego
- Stwierdzono brak odruchu oczno-głowowego
- Stwierdzono brak reakcji na bodźce bólowe
- Stwierdzono brak czynności oddechowej
- Upłynął co najmniej 5-minutowy okres obserwacji po zakończeniu RKO
- Temperatura centralna ciała przekraczała 35° C
stan wegeattywny vs śmierć pnia mózgu
w obu kora nie działa, ale w stanie wygeatywnym działa pień mozgu
stan wegetatywny
Pacjent jest przytomny ale nieświadomy. Zachowane są reakcje odruchowe. (obronne, postawy ciała, regulacja temperatury, krążenie, chory samodzielnie oddycha, trawi podane mu pokarmy
p/w bezwględne biorcy
czynna choroba nowotworowa
→ wyjątek: LTx w wybranych nowotworach wątroby
niedające się opanować zakażenia
→ np. HIV
znaczne uszkodzenie innych narządów i obciążające rokowanie
→ w wybranych przypadkach rozważa się przeszczep wielonarządowy
brak współpracy pacjenta
→ choroby psychiczne, narkomania, alkoholizm
przeciwwskazania swoiste dla danego narządu
→ np. nadciśnienie płucne w przypadku HTx
wskazanie do przeszczepienia nerki
schyłkowa NN
<15 GFR, <20 GFR w cukrzycy
głownie glomerulopatie pierwotne, nieznane, torbielowatość nerek, nefropatia cukrzycowa, śródmiąższowe zapalenie nerek, nadciśnieniowa]
wskazania do przeszczepienia wątroby
Ostra niewydolność wątroby • Zatrucie lekami (zwł. paracetamolem) • Zatrucie grzybami • Ostre WZW • Autoimmunologiczne zapalenie wątroby • Choroba Wilsona • Zespół Budda-Chiariego Przewlekła niewydolność wątroby • Przewlekłe WZW B, C • Alkoholowa marskość wątroby • Autoimmunologiczne zapalenie wątroby • Choroba Wilsona • Zespół Budda-Chiariego • Niedobór alfa-1-antytrypysyny • Kryptogenna marskość wątroby • Pierwotna marskość żółciowa • Pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych Choroby nowotworowe wątroby • Rak wątrobowokomórkowy • Rak włóknisto-blaszkowy • Angiosarcoma • Hepatoblastoma • Mnogie lub dużych rozmiarów gruczolaki lub naczyniaki wątroby
jakie neo wątroby to wskazanie do przeszczepu
HCC rak włóknisto-blaszkowy angiosarcoma hepatoblastoma mnogie/duże grucolaki lub nacyzniaki
najczęstsze wskazania do przeszczepu wątroby
- wirusy
- marskość alko
- pierwotna żółciowa marskosć
serce - wskazaia do przeszczepu
IV klasa NYHA pomimo optymalnego leczenia z prognozą przeżycia roku < 50%
maksymalne zużycie tlenu VO2 max ≤12 ml/kg/min
powtarzające się hospitalizacje z powodu niewydolności serca
niestabilna choroba wieńcowa bez możliwości leczenia inwazyjnego z LVEF<20%
nawracające komorowe zaburzenia rytmu oporne na standardowe leczenie
najczęstze wskazania do przeszczepu serca
kardiomiopatia rozstrzeniowa
ChNS
techniki przeszczepienia serca
standardowa [zachowane tylne ściany przedsionków u biorcy, a usunięte u dawcy]
bikawalna [usunięty pp, a zachowana tylna ściana LP u biorcy, u dawcy zachowany pp, a usunięta tylna scia LP]
calkowita [biorca - usunięte przedsionki, dawca zachowane]
płuco - wskazania do przeszczepu
zaawansowana, nieodwracalna przewlekła choroba płuc prowadząca do istotnego
skrócenia życia bez możliwości innego leczenia chirurgicznego bądź
zachowawczego, zwłaszcza w przebiegu:
przewlekłej obturacyjnej choroby płuc
śródmiąższowych chorób płuc
mukowiscydozy oraz innych chorób przebiegających z rozstrzeniem oskrzeli
idiopatycznego tętniczego nadciśnienia płucnego
single lung transplant
- Choroby restrykcyjne płuc
- idiopatyczne włóknienie płuc
- sarkoidoza
- pylice
2) POCHP
double lung transplant
1) Mukowiscydoza
2) Rozstrzenie oskrzeli
3) Śródmiąższowe choroby płuc
4) POCHP
5) Choroby naczyń płucnych
heart & lung
1) Pierwotne nadciśnienie płucne w przypadku nieodwracalnej niewydolności serca 2) Zespół Eisenmangera z nieoperacyjną wadą serca 3) Zaawansowane choroby płuc z towarzyszącą lewokomorową niewydolnością serca
wskazania do przeszczepu trzustki
Chorzy na cukrzycę t.1, u których obserwuje się gwałtowny lub trudny do opanowania leczeniem
farmakologicznym lub zabiegowym postęp powikłań cukrzycy oraz u chorych z powtarzającymi się
zagrażającymi życiu stanami hipoglikemii.
przeszczep nerka + trzustka
Chorzy na cukrzycę t. 1 ze schyłkową niewydolnością nerek.
Jednoczasowy przeszczep nerki i trzustki u chorych na cukrzycę t. 1 ze schyłkową niewydolnością nerek
daje lepsze wyniki leczenia niż izolowany przeszczep nerki
przeszczepienie wysp trzustkowych
Chorzy na cukrzycę u których nie można wykonać zabiegu przeszczepienia trzustki, zwłaszcza:
• chwiejna cukrzyca z progiem odczuwania hipoglikemii < 50 mg/dl świadcząca o neuropatii wegetatywnej
(ryzyko śmiertelnej neuroglikopenii)
• rozwijająca się retinopatia proliferacyjna pomimo zabiegów laseroterapii (ryzyko utraty wzroku)
• schyłkowa choroba nerek (SIKTx – simultaneous islets kidney transplantation)
• zabezpieczenie nerki przeszczepionej przed nawrotem nefropatii cukrzycowej (IAK – islets after kidney
transplantation)
Osiągnięcie pełnej insulinozależności nie jest głównym celem tego zabiegu.
dobór immunologiczny do przeszczepienia
oznaczenie grupy krwi w układzie AB0 dawcy i biorcy
główny układ zgodności tkankowej: HLA (human leukocyte antigens –
ludzkie antygeny leukocytarne) dawcy i biorcy narządu w klasie I (A, B)
oraz II (DR) u dawców i biorców nerki i trzustki*
PRA (panel reactive antibodies) biorcy u wszystkich oczekujących na
przeszczepienie nerki i trzustki*
próba krzyżowa (cross-match) między limfocytami dawcy a surowicą
biorcy; ujemna stanowi warunek przeszczepienia nerki i trzustki, a w
wybranych sytuacjach także innych narządów
co dodatkow u biorców nerki i trzustki
HLA - ludzkie antygeny leukocytarne II (DR)
PRA - panel reactive antubody
próba krzyżowa między limofcytwami dawcy a surowicą biorcy - ujemna to warunek
układ Rh w transplatologii
brak znaczenia
HLA
human lekucyte antibody
MHC klasy I – znajdują się na wszystkich jądrzastych komórkach organizmu i uczestniczą w
obronie przed patogenami wewnątrzkomórkowymi
MHC klasy II – występują na komórkach prezentujących antygen
MHC klasy III – stanowią różne cząsteczki niezwiązane z procesem prezentacji antygenu.
jakie HLA się oznacza
A
B
C
DRB1
ile ludzi i dlaczego ma p/c przeciwko HLA
nawet 50% populacji na skutek: przebytej ciąży transfuzji krwi/płytek przebycia niektórych infekcji wcześiejszej allotransplantacji
stan immunogennosci bbiorcy ustala się testem PRA
test PRA
surowica biorcy + 60 próbek limfocytów dawców i określa się stopeiń lizy
im wyższa wartość PRA tym większe ryzyko + próby krzyżowej
każdy biorca przeszczepu
musi zostać zakwalifikowany przez ośrodek kwalifikacyjny
a następnie zgłoszony na krajową listę osób oczekujących na przeszczep
czas życia przeszczepu poza organizmem
serce 3-4 h płuco 3-5 h jelito 6h trzustka 12-24 wątroba <24 nerka 24-72
jedno z najczęstszych powikłań po transplantacji
zakażenia
profilaktyka farmakologiczna - walgancyklowir, biseptol
częste powikłanie póxne po transplantacji
neo
70-80% de novo - mnogie, bardziej agresywne, w młodszym wieku
jakie neo częściej po przeszczepie?
mięsaki Kaposiego
• nieczerniakowate raki skóry
• chłoniaki nieziarnicze
• nowotwory wątroby, płuca, nerki, jelita grubego, sromu, wargi
• nowotwory związane z infekcjami wirusowymi – HHV8, EBV, HBV, HCV, HPV
