H7 The psychology of vision

Question 1

Fotoreceptoren

Answer 1

Fotoreceptoren zijn gespecialiseerde licht-detecterende cellen die verbonden zijn met het zenuwstelsel en komen voor in de meeste meercellige organismen. Bij mensen en veel gewervelde dieren zijn fotoreceptoren de kegeltjes en staafjes in het netvlies.

Question 2

Netvlies

Answer 2

Het netvlies is een membraan die de achterkant van de oogbol bekleedt. Hier bevinden zich dus de kegeltjes en de staafjes; de fotoreceptoren van het oog.

Question 3

Glasvocht

Answer 3

De oogbal zit vol met een heldere gelatineachtige substantie; het glasvocht. Dit zorgt ervoor dat het licht dat binnenkomt gemakkelijk passeert.

Question 4

Hoornvlies

Answer 4

Dit is het transparante weefsel dat de voorkant van de oogbal bedekt; door zijn convexe kromming (naar buiten gerichte) helpt het licht dat erdoorheen valt te focussen.

Question 5

Iris

Answer 5

De iris is een gepigmenteerd donutvormig gedeelte in het oog en ligt achter het hoornvlies; de iris geeft de kleur aan de ogen. De spiervezels in de iris maken het mogelijk om de diameter van de pupil te vergroten of te verkleinen.

Question 6

Pupil

Answer 6

Doordat de iris gepigmenteerd is en een donutvorm heeft komt het licht binnen door het gat van de donut; het licht komt dus binnen door de pupil. De spiervezels in de iris maken het mogelijk deze pupil te vergroten of te verkleinen om zo meer of minder licht door te laten.

Question 7

Lens

Answer 7

Achter de iris/pupil ligt de lens. De lens draagt bij aan het focus proces, ofwel het scherpteproces wat begint bij het hoornvlies. De lens is aanpasbaar; hij wordt bolvormig wanneer gefocust wordt op een object dichterbij; en hij wordt platter als er gefocust wordt op een object verder weg.

Question 8

Divergeren

Answer 8

Uiteenwijken

Question 9

Hoe komt een beeld scherp op het netvlies terecht?

Answer 9

Door de scherpteprocessen van de lens en het hoornvlies worden de lichtstralen op een bepaalde plek op het hoornvlies gebracht, waardoor er een beeld van het voorwerp of object op het netvlies wordt gevormd. Het beeld is op de kop, dus je ogen zien het op de kop, maar dat maakt niet uit want input van lager op het netvlies wordt door je hersenen geïnterpreteerd als boven en andersom.

Question 10

Transductie

Answer 10

Transductie is een proces waarbij een stimulus uit de omgeving een elektrische verandering in de neuronen genereert, in dit geval de neuronen van het oog; fotoreceptorcellen (kegeltjes en staafjes)

Question 11

Kegeltjes

Answer 11

De kegeltjes zijn één van de twee soorten fotoreceptorcellen in het oog, en de naam doet eer aan de vorm. De kegeltjes maken scherp en gefocust kleurzicht mogelijk in fel licht.

Question 12

Staafjes

Answer 12

De staafjes zijn ook één van de twee soorten fotoreceptorcellen in het oog, en de naam doet ook eer aan de vorm. De staafjes maken zicht bij gedimd licht mogelijk.

Question 13

Fovea

Answer 13

De fovea is een speldenpunt groot gebied op het netvlies, precies in het midden tussen de centrale focuspunten, een klein beetje boven de blinde vlek. De fovea is gespecialiseerd in hoge visuele scherpte, het vermogen om kleine details te onderscheiden. De kegeltjes zijn dan ook het meest geconcentreerd in de fovea. Terwijl de staafjes overal bestaan, behalve in de fovea.

Question 14

Hoeveel kegeltjes en staafjes bevat het menselijke netvlies?

Answer 14

6 miljoen kegeltjes en 120 miljoen staafjes.

Question 15

Rodopsine

Answer 15

Rodopsine is de fotochemische stof in de staafjes, dat structurele veranderingen als reactie op licht ondergaat, en daardoor het transductieproces voor staafvisie start.

Question 16

Blinde vlek

Answer 16

De blinde vlek is een plek op het netvlies waar de neuronen van de optische zenuw samenkomen. De blinde vlek bevat geen fotoreceptorcellen en daarom wordt licht dat op de blinde vlek valt ook niet gezien.

Question 17

Kegelvisie

Answer 17

Kegelvisie wordt ook wel fotopisch zicht genoemd, of fel-licht zicht. Het is gespecialiseerd voor hoge scherpe en kleurperceptie.

Question 18

Staafvisie

Answer 18

Staafvisie wordt ook wel scotopisch zicht genoemd, of dimlicht zicht. Het is gespecialiseerd voor sensitiviteit, om te zien in erg gedimd licht.

Question 19

Donker adaptatie

Answer 19

Simpel gezegd: het aanpassen aan het donker. Het is de verandering in sensitiviteit die voorkomt als je een donkere kamer in loopt.

Question 20

Licht adaptatie

Answer 20

Simpel gezegd: het aanpassen aan het licht. De snelle vermindering van de sensitiviteit als je een felle lamp aan doet o.i.d.

Question 21

Hoe werkt de rodopsine in op donker- en licht adaptatie?

Answer 21

Wanneer je een donkere kamer inloopt zal je eerst niks zien, omdat je staafjes nog steeds inactief zijn en er niet genoeg licht is om je kegeltjes te activeren. Na een paar momenten in het donker begint de rodopsine te regenereren en krijgen de staafjes hun sensitiviteit terug, waardoor je steeds meer gaat zien. Het kost 25 minuten om de rodopsine volledig te laten regenereren.

Als je vervolgens weer een verlichte kamer inloopt ben je eerst even verblind door je hoog sensitieve staafjes, maar de rodopsine zal weer afbreken en je gaat weer normaal zien; de staafjes zijn weer inactief.

Question 22

Golflengtes van licht die door mensen gezien kan worden reikt van .. tot .. nanometer.

Answer 22

Van 400 tot 700 nanometer.

Question 23

Kortere golflengtes, dus onder ons visueel bereik betreft:

Answer 23

Ultraviolet stralen, röntgenstralen en gammastralen.

Question 24

Langere golflengtes, dus boven ons visueel bereik betreft:

Answer 24

Infrarode stralen, radarstralen en radiogolven.

Question 25

Three-primaries law; de wet van de drie primairen

Answer 25

Volgens de three-primaries law kunnen drie verschillende golflengtes van licht (die de primaire worden genoemd) gebruikt worden om elke kleur die een oog kan zien te matchen, zolang ze gemixt worden in de juiste proporties.

Question 26

Wat is de kleur van de korte-golfuiteinde, de lange-golfuiteinde en het midden van het spectrum?

Answer 26

Korte-golfuiteinde is blauw/violet. Lange golf-uiteinde is rood. Midden is geel/groen.

Question 27

Law of complementarity; wet van complementariteit

Answer 27

Volgens de law of complementarity kunnen paren golflengten worden gevonden die, wanneer bij elkaar opgeteld, de visuele sensatie van wit opleveren. Deze golflengten van licht in dergelijke paren zijn complementair aan elkaar; staan tegenover elkaar op de kleurcirkel. Je kan namelijk wel een oranje achtige geelkleur krijgen, of een roze achtige rood, maar geen blauw achtige geel, of groenachtige rood.

Question 28

Trichromantische theorie

Answer 28

Volgens de trichromantische theorie verschijnt kleurvisie door de gecombineerde activiteit van drie typen receptoren, welke elk het meest sensitief is voor een verschillend bereik golflengten (blauw, geel, rood).
De verhouding van de sensitiviteit op dat moment op de drie verschillende receptoren maakt de kleurcode; dus de kleur die wij uiteindelijk zien.

Question 29

Dichromaten

Answer 29

Deze mensen zien via de two-primaries law; de mensen met kleurenblindheid, ofwel dichromie. Dit betreft de afwezigheid van fotochemicaliën voor ofwel rode, ofwel groene kegeltjes, maar meestal de groene.

Question 30

Tegenstander-proces theorie

Answer 30

De tegenstander-proces theorie verklaart de law of complementarity, dus hoe sommige paren golflengten de ervaring van wit produceren. Het houdt in dat de eenheden (dus de neuronen) die de perceptie van kleur bemiddelen geprikkeld worden door een bereik van golflengten en geremd of gestimuleerd worden door een ander (complementair) bereik van golflengten. Volgens de theorie, annuleren zulke units de perceptie van kleur wanneer twee complementaire golflengten samengevoegd worden.

Question 31

Wat stelde Hering nog extra over de tegenstander-proces theorie

Answer 31

Hij stelde ook dat het vermogen om blauw en geel te zien wordt bemiddeld door blauw-gele tegengestelde neuronen, die worden gestimuleerd en geremd in de blauwe en gele neuronen. En dat het vermogen om groen en rood te zien wordt bemiddeld door groen-rode tegengestelde neuronen, die worden gestimuleerd en geremd in de groene en rode neuronen.

Question 32

Helderheidsdetectoren

Answer 32

Hering stelde ook dat het vermogen om fel licht van dimlicht te onderscheiden wordt bemiddeld door een derde set neuronen; de helderheidsdetectoren.

Question 33

Accommodatie

Answer 33

Het aanpassen van de lens.

Question 34

Convergeren

Answer 34

Het kijken naar een object met beide ogen.

Question 35

Ervarings-verwachtende processen; ervarings-verwachtende synaptogenese

Answer 35

Het proces waarbij synapsen worden gevormd en in stand gehouden wanneer een organisme soort-typische ervaringen opdoet; als resultaat ontwikkelen functies zoals zicht zich voor alle leden van een soort als soort-typisch gedrag.
Hiermee wordt bedoeld dat, door natuurlijke selectie, de hersenen van mensen al in kunnen spelen op stimulatie die iedereen van onze soort meemaakt (zoals leven in een 3D wereld).

Question 36

Hoe komen door kenmerk detectie (feature detectors) de zintuigelijke input in je hersenen?

Answer 36

Zodra de stimuli bij de neuronen in de optische zenuw zijn, ook wel de ganglioncellen, komen deze samen op de optische chiasme, de basis van het brein. Hier vormen ze optische traktaten en lopen dan door tot een kern in de thalamus, twee eivormige vormen ongeveer in het midden. Daar synapteren de traktaten op neuronen die naar het primaire visuele gebied van de cerebrale cortex lopen.

Question 37

Randdetectoren; edge detectors

Answer 37

Neuronen die het sterkst reageren op stimuli die een rechte contour bevatten, die een zwart vlak onderscheidt van een wit vlak.

Question 38

Balk detectoren; bar detectors

Answer 38

Neuronen die het sterkst reageren op stimuli die een smalle witte balk tegen een zwarte achtergrond, of een smalle zwarte balk tegen een witte achtergond bevat.

Question 39

Kenmerk-integratie theorie; feature-integration theory

Answer 39

Anne Treisman (1980) ontwikkelde deze theorie en zij stelde dat de detectie en integratie van een stimulus in 2 fundamenteel verschillende stappen/fases van informatie verwerking worden gedaan; parallelle verwerking en seriële verwerking.

Question 40

Parallelle verwerking

Answer 40

Dit is de eerste fase en is de detectie van kenmerken. Dit gebeurd onmiddellijk en bevat een parallelle verwerking; dit betekend dat deze stap gelijktijdig uitgevoerd wordt op alle delen van de stimulus-reeks. Ons visuele systeem pikt alle primitieve kenmerken van objecten op, waarvan de lichtstralen in ons netvlies terecht komt.

Question 41

Seriële verwerking

Answer 41

Dit is de tweede fase en is de integratie van kenmerken. Deze fase heeft meer tijd nodig en leidt eventueel tot onze perceptie van een gehele, ruimtelijk georganiseerde patronen en objecten. Deze stap bevat seriële verwerking; dit gebeurd na elkaar, opeenvolgend op één ruimtelijke locatie tegelijk in tegenstelling tot de parallelle verwerking dat gelijktijdig gebeurd.

Question 42

Illusoire samenvoeging

Answer 42

Als stimuli samen worden gepresenteerd, dus gelijktijdig, kan gemakkelijk geïdentificeerd worden welke primitieve kenmerken er zijn, denk bijvoorbeeld aan kleur en vorm; maar er ontstaat vaak misperceptie dat men niet meer weet welke kleur bij welke vorm, of welke vorm bij welke kleur hoort. Dit komt omdat parallelle verwerking de primitieve kenmerken wel registreert, maar om alles als een kloppend geheel te maken seriële verwerking nodig is.

Question 43

Gestalt principes

Answer 43

De gestaltisten stelden dat het centrale zenuwstelsel van nature is voorbereidt om te reageren op patronen in de stimulus wereld volgens bepaalde regels; deze worden ook wel de Gestalt principes genoemd. Dit zijn de volgende 6 principes: nabijheid, gelijkenis, sluiting, voortzetting, gemeenschappelijke beweging en juiste vorm.

Question 44

Illusoire contouren

Answer 44

Dit is het zien van contouren, ofwel het verschijnen van contouren vanwege de implicatie dat ze er zijn. Het is dus de waarneming van randen waar er fysisch geen helderheidsverschil zit. Dit komt tevoorschijn door het brein, die en poging doet om de zintuigelijke input te begrijpen, en daardoor de meest elegante interpretatie van het figuur aanneemt. Dit is in consistentie met gestalt principe goede vorm.

Question 45

Onbewuste gevolgtrekking

Answer 45

Zonder dat je ervan bewust bent gebruikt je visuele systeem de zintuigelijke input van een vertoning om conclusies te trekken over wat werkelijk aanwezig is, dit proces heet onbewuste gevolgtrekking. Het geheel kan je perceptie van kenmerken namelijk ook beïnvloeden, net als dat kenmerken de perceptie van het geheel kunnen beïnvloeden.

Question 46

Bottom-up control en top-down control

Answer 46

Connecties tussen primaire visuele gebied en hogere visuele gebieden in de hersenen zijn niet eenrichting.

Bottom-up processen brengen de zintuigelijke informatie binnen die werkelijk aanwezig is in de stimulus.

Top-down processen brengen de resultaten van de berekeningen op basis van die zintuigelijke informatie, plus andere informatie, zoals die welke is afgeleid van eerdere ervaringen en van het grotere context waarin de stimulus verschijnt.

Question 47

Visuele vorm agnosie

Answer 47

Visuele aandoening door hersenschade waarbij mensen kunnen zien dat iets aanwezig is, en kunnen bepaalde elementen ervan identificeren, zoals kleur en helderheid, maar kunnen de vorm niet waarnemen. Ze kunnen geen lijnen, omtrekken of patronen beschrijven van het object.

• agnosie bedacht door Freud, waarbij a, niet betekend en gnosie kennis -> geen kennis.

Question 48

Visuele object agnosie

Answer 48

Visuele aandoening door hersenschade waarbij mensen vormen van objecten wél kunnen zien, maar de objecten niet kunnen identificeren.

Question 49

Herkenning-door-componenten theorie

Answer 49

Theorie van Biederman die stelt dat we een object kunnen herkennen aan de hand van combinaties van geonen. Geonen zijn de geometrische iconen (basisvormen) die we aan elkaar kunnen verbinden. Er is geen sprake van top-down, alleen van bottom-up. Als we in staat zijn de geonen te identificeren, zijn we in staat een object te identificeren.

Question 50

De visuele gebieden buiten het primaire gebied bestaat uit twee stromingen die verschillende functies dienen; de “what” stroming en de “where and how” stroming. Leg dit uit.

Answer 50

De “what” stroming zorgt voor het meeste van ons bewuste zicht. Deze stroming reikt van het onderste gedeelte van de occipitale kwab, naar de temporale kwab en zorgt voor de input die ons toestaat te zien en objecten bewust te identificeren, te praten over objecten en bewuste plannen te maken met hen, en bewuste herinneringen van hen te vormen. Schade aan de “what” stroming leidt tot visuele agnosie.

De “where and how” stroming zorgt voor input die nodig is voor automatische, snelle en grotendeels onbewuste visuele controle van onze bewegingen met betrekking tot objecten. Deze stroming reikt van bovenste deel van de occipitale kwab, naar de pariëtale kwab en deze stroming is in staat vormen van een object te registreren tot het punt dat vorm nodig is voor het effectief reiken naar, of oppakken van een object, maar het registreert de vorm niet in een manier dat het bij ons bewustzijn binnenkomt.

• dus “what” bewust -> “where and how” onbewust en meet voor bewegingen. “What” gaat onder langs en “where and how” bovenlangs.

Question 51

Own-race-bias

Answer 51

Own-race-bias ook wel same-race-effect genoemd of cross-race-bias refereert naar het feit dat mensen beter zijn in het onderscheiden tussen en onthouden van gezichten van hun eigen ras of etnische groep dan van andere rassen of etnische groep.

Question 52

Fusiform face area (FFA)

Answer 52

De FFA is verantwoordelijk voor het herkennen van gezichten. Dit gebied heet ook wel de gyrus fusiformis en ligt in de temporale kwab. Dit gebied heet nu de fusiform face area en zijn een soort boonvormige gebieden links en rechts van de hersenen in het center van de temporale kwab.

Question 53

Occipital face area (OFA)

Answer 53

De OFA is verantwoordelijk voor het verwerken van nieuwe gezichten en onderscheiden van gezichten van andere objecten en is sterk verbonden met de FFA. De OFA ligt achterin de occipitale kwab, en zijn een soort eivormige gebieden.

Question 54

Prosopagnosie

Answer 54

Mensen met prosopagnosie kunnen gezichten van bekenden, beroemdheden en soms zelfs zichzelf niet herkennen, ondanks het herhaald zien van hun uiterlijk. Zij doen dit soms wel door middel van andere aanwijzingen zoals; stem, beweging, postuur, onderscheidende gezichtskenmerken zoals littekens of moedervlekken. Dus meer door de koppeling te maken van bijvoorbeeld een grote wijnvlek en een bepaald persoon.

Question 55

Binoculaire dispariteit

Answer 55

Binoculair verwijst naar zicht met twee ogen. Binoculaire dispariteit verwijst naar de lichtelijk verschillende (ongelijke) beelden die de twee ogen hebben van hetzelfde object of omgeving. De mate van binoculaire dispariteit hangt af van je afstand tot het onderwerp; dichtbij is er meer dispariteit dan veraf.

Question 56

Fuseren en de functie ervan bij normaal binoculair zicht

Answer 56

Fuseren betekend samenbrengen. Normaal binoculair zicht fuseert de zichten van de twee ogen samen om een perceptie van diepte te creëren.

Question 57

Stereopsis

Answer 57

De vaardigheid om diepte te zien vanuit binoculaire dispariteit is een vaardigheid die stereopsis genoemd wordt en werd voor het eerst gedemonstreerd in vroege 19e eeuw door Charles Wheatstone (en beschreven door Helmholtz).

Question 58

Monoculair zicht

Answer 58

Monoculair zicht is kijken met 1 oog, diepte perceptie is het meest levendig met 2 ogen, maar niet afwezig met maar één oog.

Question 59

Bewegingsparallax

Answer 59

Bewegingsparallax is een verschuiving van positie als gevolg van de beweging van de kijker. Bewegingsparallax ontstaat als de waarnemer door de omgeving beweegt. Hoe dichterbij; hoe sneller het beweegt en hoe verder weg; hoe minder het beweegt.

Het lijkt heel erg op binoculaire dispariteit, en wordt ook wel binoculaire parallax genoemd; bij bewegingsparallax wordt het veranderde gezichtspunt veroorzaakt door de beweging van het hoofd, en bij binoculaire dispariteit door de scheiding van de twee ogen.

Question 60

Picturale diepte aanwijzingen

Answer 60

Picturale diepte aanwijzingen zijn monoculaire diepteaanwijzingen, hiermee wordt bedoeld dat het aanwijzingen zijn waarbij diepte ook kan worden gezien met één oog, dus er met beide ogen hetzelfde beeld zou worden gezien. Dit is bijvoorbeeld een foto.

Question 61

1e picturale diepteaanwijzing: occlusie

Answer 61

Iets bedekken; dit is dat objecten die dichterbij staan, ofwel vooraan, een deel van het zicht blokkeren op objecten die verder weg staan, ofwel achteraan staan.

Question 62

2e picturale diepteaanwijzing: relatieve grootte/hoogte voor bekende objecten.

Answer 62

Voorwerpen die dichter bij staan zijn groter dan voorwerpen die verder weg staan. We weten dat een bepaald object nooit groter kan zijn dat een bepaald object op de achtergrond, dus weten we dat die verder weg staan.

Question 63

3e picturale diepteaanwijzing: lineair perspectief

Answer 63

Lijnen convergeren als ze van dichtbij (voorkant) naar verder weg (achter) gaan. Parallelle lijnen lijken te convergeren als ze verder weg zijn.

Question 64

4e picturale diepteaanwijzing: textuurgradiënt.

Answer 64

Grotere objecten en voorzien van details interpreteren we als vooraan staand, kleinere en fijnere objecten met minder detaillering interpreteren we als verder weg staand.

Question 65

5e picturale diepteaanwijzing: positie ten opzichte van de horizon.

Answer 65

Hoe dichter een object bij de horizon is, hoe verder weg het voorwerp zich bevindt. En hoe verder weg het in verticale lijn is van de horizon, hoe dichterbij.

Question 66

6e picturale diepteaanwijzing: differentiële verlichting van oppervlakken.

Answer 66

De wijze dat licht invalt en weerkaatst wordt door een object en de schaduwen uitgaande van objecten bieden een effectieve aanwijzing voor de hersenen om de vorm van objecten en hun positie in de ruimte te bepalen. Schaduwen en licht geven een duidelijk diepte effect. We zien licht namelijk als iets van boven af, dus iets op de voorgrond, en schaduw als iets op de achtergrond, afhankelijk van de plaatsing van de schaduw.

Question 67

Diepteverwerkingstheorie

Answer 67

Theorie door Richard Gregory 1968: hij stelde dat het ene voorwerp in de ene illusie groter lijkt dan het anderen wegens afstandsinformatie die, in een vroeg stadium bij perceptuele verwerking, ertoe leidt dat het voorwerp als verder weg wordt beoordeeld. Als het ene voorwerp verder weg wordt gezien dan het andere, maar de twee voorwerpen produceren hetzelfde netvliesbeeld qua grootte, dan zal het voorwerp dat als verder weg wordt gezien als groter worden gezien.

Question 68

Ponzo Illusie, Mario Ponzo 1913.

Answer 68

(Is de rails achtige vorm); twee opeenvolgende lijnen leveren diepte-informatie van het lineaire perspectief, waardoor, volgens de theorie, de bovenste balk als verder weg, en dus groter wordt beschouwd (door andere afstandsinformatie) dan de onderste.

Question 69

Müller-Lyer Illusie, F.C. Müller-Lyer midden 19e eeuw.

Answer 69

(Is het zaagpaard); in de illusie wordt gebruik gemaakt van een zaagpaard, waarbij die met de ‘pootjes’ naar buiten wijzend staat voor een op de kop zaagpaard, en die naar binnen wijzende ‘pootjes’ voor een rechtopstaande zaagpaard, dus met horizontale balk dichterbij de kijker. Dit word beschreven als dat de horizontale balk van de op de kop staande zaagpaard verder weg is van de observator dan de rechtopstaande. Als het wel hetzelfde netvliesbeeld oplevert, wordt hij gezien als langer dan de ander.

Question 70

Maanillusie

Answer 70

De maan lijkt groter als hij aan de horizon staat, dan als hij boven ons op hoogste punt staat. Dit wordt verklaard doordat ons visuele systeem niet gemaakt is om zulke afstanden te beoordelen. Hierdoor beoordelen we de afstand van de maan niet in relatie met bekende objecten en de meeste objecten die we aan de horizon zien zijn groter dan de objecten die verder van de horizon staan. Hierdoor zien we de maan als groter als hij aan de horizon staat. Dit wordt net als de Müller-Lyer en Ponzo illusie verklaard: als twee objecten hetzelfde netvliesbeeld produceren, maar het ene voorwerp als verder weg wordt gezien (wat de horizon uiteraard doet in tegen stelling tot het hoogtepunt) zal het object dat als verder weg gezien wordt groter lijken.

Question 71

Multi-zintuigelijke integratie; multimodale integratie en waar worden de multi-zintuigelijke neuronen gevonden?

Answer 71

In het dagelijkse leven ervaren we een gebeurtenis zelden met één zintuig, de meeste ervaringen zijn multi-zintuigelijk. Multi-zintuigelijke integratie is de integratie van informatie van verschillende zintuigen tegelijk door het zenuwstelsel. De multi-zintuigelijke neuronen worden gevonden in de superieure colliculus.

Question 72

McGurk effect

Answer 72

Het McGurk effect is een effect dat optreedt in bepaalde gevallen waarbij de visuele eigenschappen van natuurlijke spraakproductie niet overeenkomen met de auditieve aspecten daarvan, waarbij de interpretatie van de hoorder wordt beïnvloed door beide en een illusionair resultaat ontstaat. McGurk deed de demonstratie met ‘ba’ en ‘ga’ klanken.

Question 73

Synesthesie en welke vorm is het bekendst?

Answer 73

Synesthesie betekend letterlijk gezamenlijke perceptie; wanneer je bijvoorbeeld luistert naar muziek, en tegelijkertijd kleuren ziet. Of je proeft muziek, of je ziet nummers en letters in specifieke kleuren. Het is een aandoening waarbij zintuigelijke stimulatie in één modaliteit, een sensatie in een andere modaliteit veroorzaakt.

De meest bekende vorm is grafeem-kleursynesthesie; hierbij roepen letters en cijfers specifieke kleuren op.

Question 74

Zintuigelijke kruis-activatie hypothese

Answer 74

Deze hypothese stelt dat synesthesie het gevolg is van kruis-activatie tussen verschillende hersengebieden.