Παρασιτοκτόνα Flashcards
Έκθεση και απορρόφηση Παρασιτοκτόνων:
ΓΕΣ: Ανάλογη διαλυτότητας και αντιστρόφως του βαθμού ιονισμού. Σε δηλητηρίαση χρησιμοποιούμε είτε ενεργό άνθρακα, γάλα, διεθνές αντίδοτο ή ασθενή οξέα (κιτρικό,οξικό) και βάσεις (γάλα μαγνησίας και σόδα). Επιπλέον και ταννικό, υπερμαγγανικό ή ιώδιο.
Διαδερμική: Αναλόγως διαλυτότητας, επιφάνειας, διαλυτών της ένωσης και συνυπάρχοντα οξέα/βάσεις.
Μέσω πνευμόνων: Αέρια, πτητικά υγρά και στερεά. Εξάρτηση από εμβαδόν και λεπτότητα μεμβράνης.
Κατανομή - Μεταβολισμός - Απέκκριση Παρασιτοκτόνων.
Συνδέονται με (μη) ειδικούς υποδοχείς του πλάσματος, η σύνδεση με πρωτεΐνη συνήθως τα απενεργοποιεί, ενώ η δέσμευση σε ένζυμα τα τοξικοποιεί.
Πολλά από αυτά, πχ χλωριωμένοι υδρογονάνθρακες, αθροίζονται στον λιπώδη ιστό.
Επίσης, εμφανίζουν ιστοεκλεκτική τοξικότητα.
Το παρακουάτ αθροίζεται και επιδρά αρνητικά και στους πνεύμονες, ανεξαρτήτως οδού χορήγησης.
Μεταβολισμός μέσω μικροσωμιακών ενζύμων, αύξηση της δράσης αυτών των ενζύμων και επιτάχυνση των αντιδράσεων που αυτά επιτελούν.
Σημαντικός ο εξωηπατικός μεταβολισμός ορισμένων πχ παραθείο στους πνεύμονες, καρμπαρύλ στο έντερο και οργανοφωσφορικά διαδερμικά.
Απέκκριση μέσω νεφρών και ούρων κατά κύριο λόγο. Κάποτε μέσω χολής.
Ειδικές δράσεις παρασιτοκτόνων:
- Αδρανοποίηση AChE (οργανοφωσφορικά,εστέρες και καρβαμίδια)»_space;> οξίμες και
ατροπίνη. - Δέσμευση σουλφυδρυλικών ομάδων ενζύμων(βαρέα μέταλλα)»_space;> χηλικές ενώσεις.
- Αναστολή οξειδωτικής φωσφορυλίωσης (νιτρίλια)»_space;> Νιτρικό αμύλιο και νάτριο.
- Αποσύζευξη οξ. φωσφορυλίωσης με καταστροφή μιτοχονδριακής βαθμίδωσης Η+
- Αναστολή δράσης βιτ. Κ από κουμαρινικά
- Μεταβολή διαπερατότητας μεμβρανών σε ιόντα (DDT)
Δράσεις - Μοριακοί στόχοι Εντομοκτόνων:
- Ακετυλοχολινεστεράση»_space;> Αναστολή από οργανοφωσφορικά και καρβαμιδικά.
- Δίαυλοι Να+»_space;> Ενεργοποίηση από πυρεθροειδή και DDT, αναστολή από διυδροπυραζόλες.
- nAChRs»_space;> Ενεργοποίηση από νικοτίνη και νεονικοτινοειδή.
- Δίαυλοι Cl- (GABAελεγχόμενοι)»_space;> Αναστολή από κυκλοδιένια, φαινυλοπυραζόλες και πυρεθροειδή.
- Δίαυλοι Cl- (Gluελεγχόμενοι)»_space;> Ενεργοποίση από αβερμεκτίνες
- Υποδοχείς οκτοπαμίνης»_space;> Ενεργοποίηση από φορμαμιδίνες.
- Μιτοχονδριακό σύμπλεγμα 1»_space;> Αναστολή από ροτενοειδή.
Αντιμετώπιση τοξικής δράσης του DDT:
Διαζεπάμη για τους σπασμούς
Σε κατάποση πλύση στομάχου και ζωϊκός άνθρακας
Όχι έλαια και γάλα (αυξημένη απορρόφηση)
Πολύ αργή αποβολή.
Αντιχολινεστερασικά παρασιτοκτόνα (Ο/Φ εστέρες) ιδιότητες:
Καλή απορρόφηση από ΓΕΣ, δέρμα και πνεύμονες. Εξαιρετικά τοξικά!
Μεταβολισμός ηπατικός.
Δημιουργία ομάδων Ρ=Ο για ενεργοποίηση»_space;> αναστολή AchE
Αλληλεπιδρούν φωσφορυλιώνοντας το ένζυμο επιλογής»_space;> Πολύ αργή ενζυμική αποδέσμευση.
Σημεία και Συμπτώματα οξείας δηλητηρίασης από αντιχολινεστερασικές ενώσεις:
Σιελόρροια, δακρύρροια και εφίδρωση Μύση και θαμπή όραση Κοιλιακές κράμπες, έμετος και διάρροια Συχνοουρία και ακράτεια Βραδυκαρδία, υπόταση Ταχυκαρδία και παροδική υπέρταση Μυϊκές δεσμιδώσεις, τινάγματα, κράμπες, αδυναμία και χαλαρή παράλυση Ζάλη, λήθαργος, κόπωση, κεφαλαλγία, διανοητική σύγχυση, αναπνευστική καταστολή, σπασμοί και κώμα.
Αντιμετώπιση δηλητηρίασης από Ο/Φ εστέρες:
Αντίδοτο η ατροπίνη
Χορηγείται μετά την αντιμετώπιση τυχόν κυάνωσης ανάλογα με την σοβαρότητα των συμπτωμάτων μέχρι και εκδήλωση ατροπινισμού με ταυτόχρονη χρήση οξιμών αν απαιτείται.
Οι οξίμες επαναδραστηριοποιούν την ακετυλοχολινεστεράση.
Αν σπασμοί δίνω διαζεπάμη.
Ενδιάμεσο Σύνδρομο:
20-50% των δηλητηριάσεων από Ο/Φ εστέρες.
Μπορεί να συμβεί κατάτην ανάρρωση ή μετά από χολινεργική κρίση
Χαρακτηριστική μυϊκή εξασθένηση»_space;> αναπν. καταστολή και θάνατος σε ποσοστό <40%.
Το υπόλοιπο 60% απαιτεί/χρειάζεται μακράς διάρκειας ανάρρωση (~15 ημέρες).
Ναφθαλίνη:
Πολύ λιπόφιλη ένωση.
Προκαλεί οξεία αιμολυτική αναιμία σε per os λήψη
Μεταβολικά παράγωγα οξειδώνουν το NADPH, GSH, Hb…»_space;> Αναστολή αναγωγικών διεργασιών.
Δερματική επαφή επιφέρει ερεθισμό και δερματίτιδα.
Αναιμία, αιμοσφαιριναιμία, τεμαχισμός ερυθροκυττάρων
Όχι έλαια γτ αυξάνουν την απορρόφηση
Διττανθρακικά για αλκάλωση ούρων και αποφυγή κρυσταλλουρίας.
Μετάγγιση
Νικοτίνη:
Φυτική τοξίνη, πολύ λιποδιαλυτή και δερματοαπορροφήσιμη.
Πολύ τοξική, απαιτείται σχολαστικό πλύσιμο.
Σε μεγάλη έκθεση προκαλεί ταχυκαρδία, υπέρταση, μυϊκή εξάντληση,συσπάσεις και αναπνευστική παράλυση.
Αντιμετώπιση με χορήγηση Ο2 και διαζεπάμη (σπασμοί), πλύση στομάχου και ενεργό άνθρακα.
Ροτενόνη/Ροτενοειδή:
Φυτικές τοξίνες. Φωτοευαίσθητες. Θερμοευαίσθητες.
Σε οξεία λήψη έχουμε διέγερση αναπνοής και σπασμούς, αναπνευστική παράλυση
Αναστολή οξείδωσης του NADH, του συμπλέγματος 1, μιτοχονδριακής μεταφοράς ηλεκτρονίων και νευροδιαβίβασης.
Αντιμετώπιση:
Ενεργός άνθρακας και ΟΧΙ έλαια.
Σπάνιες οι δηλητηριάσεις από αυτά.
Μηχανισμοί δράσης ζιζανιοκτόνων:
Αναστολή φωτοσύνθεσης (ατραζίνη)
Αναστολή αναπνοής
Ρυθμιστές ανάπτυξης τύπου αυξίνης
Αναστολή πρωτεϊνοσύνθεσης
Αναστολή σύνθεσης λιπιδίων
Αναστολή ορισμένων ενζύμων-συνθετασών (γλυφοσινάτη, γλυφοσάτη)
Απορρυθμιστές κυτταρικής μεμβράνης (παρακουάτ)
Παρακουάτ:
Διπυριδίλιο. Ζιζανιοκτόνο. Πνευμονική απορρόφηση, παραγωγή Ο2- , οξείδωση πολυακόρεστων λιπιδίων μεμβράνης και κυτταροτοξικότητα. Επηρεάζει: 1. Πνεύμονες 2. Δέρμα 3. Βλεννογόνους (4. Νεφρούς. 5. Καρδιά. 6. Ήπαρ)
Αντιμετώπιση: Πλύση στομάχου, έμετος, χορήγηση προσροφητικών ουσιών (μπετονίτης). Επαγωγή οσμωτικής διούρησης με μαννιτόλη αν οι νεφροί λειτουργούν. Υποστήριξη βασικών λειτουργιών και χορήγηση Ο2.
