Ηπατοτοξικότητα Flashcards
Κύριες Λειτουργίες Ήπατος:
- Ομοιοστασία της θρέψης
- Διήθηση σωματιδίων
- Πρωτεϊνική σύνθεση (παράγοντες πήξης)
- Βιοενεργοποίηση και αποτοξικοποίηση
- Παραγωγή χολής και χολική απέκκριση
Συνέπειες Λειτουργικών διαταραχών της βιοενεργοποίησης-αποτοξικοποίησης:
Ίκτερος κώμα λόγω υπεραμμωνιαιμίας απώλεια δευτερογενών χαρακτηριστικών του ανδρικού φύλου ελαττωμένος μεταβολισμός φαρμάκων ανεπαρκής αποτοξικοποίηση
3 τύποι φαρμακευτικής οξείας ηπατίτιδας:
Χολοστατική ηπατίτιδα
Ηπατοκυτταρική ηπατίτιδα
Μικτή ηπατίτιδα
Ποιές είναι οι κυριότερες ηπατικές λειτουργίες που μπορεί να επηρεάσουν οι τοξικές ουσίες?
- Η ομοιοστατική ρύθμιση των θρεπτικών ουσιών πχ αποθήκευση γλυκόζης και χοληστερόλης)
- Η συγκράτηση μικροσωματιδίων
- Η σύνθεση πρωτεϊνών (αλβουμίνη, παράγοντες πήξης)
- Ο μεταβολισμός των ξενοβιοτικών
- Ο σχηματισμός και η έκλυση χολής
Από τι εξαρτάται η βαρύτητα της προκαλούμενης τοξικότητας:
- την συγκέντρωση της τοξικής ουσίας
- τον χρόνο παραμονής της στο ήπαρ
- τον αριθμό των προσβεβλημένων κυττάρων
- τα σχηματιζόμενα μεταβολικά προϊόντα
Διάφορες ηπατικές διαταραχές διαταραχές που προκαλούν ηπατοτοξικότητα:
Λιπώδες ήπαρ
Ηπατοκυτταρικός θάνατος (ακεταμινοφαίνη, αιθανόλη,χαλκός)
Ανοσομεσολαβούμενη απόκριση (αιθανόλη και αλοθάνιο)
Χολόσταση των χοληφόρων τριχοειδών (οιστρογόνα, χλωροπρομαζίνη, κυκλοσπορίνη Α)
Βλάβη χοληφόρων
Διαταραχές κολπωδών τριχοειδών (αναβολικά, στεροειδή)
Ίνωση και κίρρωση (τετραχλωράνθρακας, αιθανόλη)
Όγκοι (αφλατοξίνη, ανδρογόνα, αρσενικό, βινυλοχλωρίδιο)
Σ-Λ:
- Φορτία από φυστίκια παρουσιάζουν μη επιτρεπτά όρια αφλατοξίνης
- Σε υποαλβουνιαιμία πρέπει να προσαρμοστεί η δόση Φ με μικρό θεραπευτικό δείκτη.
- Σ
2. Σ
Ποιά τα είδη κυττάρων του ήπατος:
Αστεροειδή (κύτταρα Ito)
Επιθηλιακά
Resident μακροφάγα ( Kupffer)
Ηπατοκύτταρα
Ποιοί μηχανισμοί οδηγούν σε στεάτωση:
Υπερπροσφορά λιπαρών οξέων στο ήπαρ
Αλληλεπίδραση με των κύκλο των τριγλυκεριδίων
Αύξηση στην σύνθεση και στην εστεροποίηση λιπαρών οξέων και αλλαγές καταβολισμού
Οξείδωση των λιπαρών οξέων
Μειωμένη σύνθεση ή έκκριση των VLDL
Λιπώδες ήπαρ ή αλλιώς στεάτωση προκαλούν ουσίες όπως:
Βαλπροϊκό οξύ Αιθιονίνη Πουρομικίνη Κυκλοεξιμίδη Αιθανόλη Τετραχλωράνθρακας
Νέκρωση και απόπτωση:
Η νέκρωση χαρακτηρίζεται από εξοίδηση των κυττάρων, πυρηνική διάσπαση και εισροή κυττάρων φλεγμονής με αύξηση των LDH, AST, ALT, GGT στο αίμα. Η νέκρωση μπορεί να είναι εστιακή, σε μια ζώνη ή σε όλο το λοβίο.
Η απόπτωση χαρακτηρίζεται από συρρίκνωση των κυττάρων, κατάτμηση του γενετικού υλικού και έλλειψη φλεγμονής.
Οξεία νέκρωση τοξινοεπαγώμενη περιλαμβάνει:
- Οξείδωση λιπιδίων
- Δέσμευση σε κυτταρικά μακρομόρια
- Μιτοχονδριακή βλάβη
- Καταστροφή του κυτταροσκελετού
- Μαζική εισροή ασβεστίου.
Θάνατος ηπατοκυττάρων από ουσίες όπως:
Παρακεταμόλη Χαλκός Σίδηρος Διμεθυλφορμαμίδιο Αιθανόλη Μυκοκυστίνη Έκσταση
Χολόσταση στον ενδοηπατικό ηπατοχολικό πόρο από ενώσεις όπως;
Κυκλοσπορίνη Χλωροπρομαζίνη Οιστρογόνα Αιθανόλη Μαγγάνιο Φαλλοϊδίνη
Κίρρωση από;
Αρσενικό
Αιθανόλη
Βιταμίνη Α
Χλωριούχο βινύλιο
