Psihijatrijski intervju i procjena Flashcards
elementi/koraci psihijatrijskog intervjua?
- uspostaviti kontakt sa pacijentom (što je ranije moguće)
- utvrditi glavne pacijentove tegobe
- koristiti dobijene podatke o glavnim tegobama u svrhu postavljanja privremene diferencijalne dijagnoze
- postavljanje dijagnoze posredstvom znatno usmjerenijih i detaljnijih pitanja
- strpljivo pratiti pacijentove odgovore tokom intervjua i ukoliko su neodredjeni i nejasni, odrediti (koliko je to moguće) tačne odgovore pacijenta
- dopustiti pacijentu da o svojim tegobama dovoljno dugo priča i pri tome procijeniti koliko su njegove misli povezane
- ne ustezati se od postavljanja pitanja koja mogu izazvati poteškoće ili neprijatnost
- ne zaboraviti pitanja o suicidalnim mislima
- pružiti pacijentu priliku da ispitivaču postavi neko pitanje na kraju intervjua
- pacijent nakon završetka inicijalnog intervjua treba da ima utisak povjerenja, i ako je moguće, nade
uspostavljanje kontakta sa pacijentom?
- što je ranije moguće
- početi pitanjima koja su upućena pacijentu, o njegovim ličnim i profesionalnim podacima
- pitanja ne treba da budu sugestivna
- pitanja treba da odaju utisak zainteresovanosti za pacijenta i njegov život
- ton razgovora treba da bude topao i prijateljski
- pitanja o tome kakvu vrstu problema i tegoba pacijent ima
- dobiti podatke o prethodnom liječenju
utvrđivanje glavnih pacijentovih tegoba?
- može biti vrlo korisno i eksplicitno, ali može biti i difuzno i nejasno
- kad je nejasno se postavljaju eksplicitnija pitanja
postavljanje privremene diferencijalne dijagnoze?
- kad se dobiju podaci o primarnom problemu pacijenta, neophodno je osmisliti dalji tok intervjua koji može dovesti do specifične kliničke dijagnoze poremećaja od koga pati
- da bi se mogla uspostaviti diferencijalna dijagnoza, neophodno je imati prethodno znanje o različitim psihijatrijskih poremećajima i njihovim karakterističnim simptomima
postavljanje dijagnoze?
- korišćenjem znatno usmjerenijih i detaljnijih pitanja
- MKB-10 - ako pacijentove tegobe sugerišu postojanje 3 ili 4 moguće diferencijalne dijagnoze, osoba koja vodi intervju može konsultovati dijagnostičke kriterijume za ove poremećaje
- neophodno je da se onaj koji intervjuiše upozna sa tokom i nastankom simptoma, i sa postojanjem psihosomatskih ili psihičkih precipitanata (droga, alkohol, lični gubici..)
praćenje pacijentovih odgovora tokom intervjua?
- ako su odgovori neodređeni i nejasni treba odrediti, koliko je to moguće, tačne odgovore pacijenta
- psihotični pacijenti imaju teškoće u davanju preciznih i tačnih odgovora (mogu da odgovaraju sa da ili ne na svako pitanje)
- ne koristiti previše sugestivna pitanja
- ne prenagljujući treba procijeniti odgovore pacijenta - u skladu sa tim treba voditi intervju
dopuštanje da pacijent govori o svojim tegobama dovoljno dugo?
- istovremeno treba procijeniti koliko su misli pacijenta povezane
- neki pacijenti o svojoj bolesti mogu da govore dosta dugo i to je super
- neki pacijenti brzo i oskudno odgovaraju i njima je potreban podsticaj
- koherentnost (povezanost) misaonog toka koji prezentuje pacijent može pružiti značajan uvid u vrstu problema koje ima
ustezanje od neprijatnih pitanja?
- ispitivač ne treba da se usteže da postavi pitanja koja kod njega ili pacijenta mogu izazvati poteškoće ili neprijatnosti
- npr, pitanja o seksualnim relacijama i iskustvima, drogama, alkoholu, psihotičnim iskustvima
- dobijanje ovakvih informacija je vrlo važno i ne treba ih zanemariti
- dužnost ljekara je da postavi pitanja koja se odnose na psihotični doživljaj (čak i ako se pacijent ne čini kao psihotičan)
nakon završetka intervjua?
- pacijent treba da ima utisak povjerenja i ako je moguće, nade
- neophodno je pacijentu zahvaliti na pruženim informacijama
- pacijentu se mogu uputiti komplimenti, iskrenost
- naglasiti da će dobijeni podaci pomoći u boljem razumijevanju njegovih tegoba i da ćemo sve učiniti kako bi mu pomogli
- ako je ispitivač siguran da je dobro identifikovao i protumačio probleme pacijenta, onda mu treba reći nešto o njegovoh bolesti i planu liječenja
- ako na kraju inicijalnog intervjua ispitivač nije siguran u pogledu dijagnoze i liječenja, pacijentu treba reći da je neophodno da se još razgovara
shema psihijatrijske procjene?
- identifikacija pacijenta i informacije o njemu
- glavne tegobe
- sadašnja bolest
- prethodna istorija bolesti - koja se sastoji iz istorije psihijatrijskih poremećaja, premorbidne ličnosti
- lična anamneza
- porodična anamneza
- socijalna anamneza
- opšta medicinska istorija bolesti
- isptivanje mentalnog statusa
- neurološki pregled
- dijagnostički utisak
- diferencijalna dijagnoza
- plan daljeg ispitivanja i liječenja
ispitivanje mentalnog statusa?
- spoljašnji izgled i stav
- motorna aktivnost
- svijest - organizacija
- mišljenje i govor
- raspoloženje i afekt
- percepcija
- pamćenje
- orijentacija
- mnestičke funkcije
- opšta informisanost
- sposobnost čitanja i pisanja
- apstrakcija
- rasuđivanje i uvid
- visuospacijalne sposobnosti
- pažnja
- nagonski život
- opšti somatski status
svrhe početne psihijatrijske evaluacije?
- formulacija utiska o pacijentovoj dijagnozi ili diferencijalnog dijagnozi
- može poslužiti za stvaranje strategije i plana liječenja
- pisani dokument koji sadrži standardizovane informacije koje su čitljive i lako se mogu interpretirati
- ima terapijsku vrijednost
- značajno za uspostavljanje pozitivnog odnosa izmedju pacijenta i ispitivača (što olakšava dalju procjenu stanja pacijenta)
- uzimanje heteroanamnestičkih podataka - uzimanje podataka od članova porodice - omogućava uspostavljanje vjerodostojne i adekvatne dijagnoze uz izbjegavanje improvizacije
identifikacija pacijenta?
ime, rod, rasa, uzrast, dominatnost ruke, bračni i profesionalni status
glavne tegobe?
- 2-3 osnovne tegobe treba navoditi onako kako ih pacijent sopstvenim riječima izlaže
- ako je pacijent nejasan u svom izlaganju može se dodati i nekoliko rečenica ili informacija od strane ispitivača (zbog jasnije formilacije)
sadašnja bolest?
- precizna (detaljna) istorija (evolicija bolesti ili problema) zbog kojih pacijent dolazi na liječenje
- počinje opisom početnih simptoma
- navesti kad su simptomi počeli, i kakva je bila priroda njihovog početka (nor. naglo ili postepeno), da li je početak bio precipitiran nekim događajem ili problemom
- precipitirajuće faktore treba detaljno opisati (ako postoje) (npr. somatski poremećaji, upotreba droge i alkohola, životni dogadjaji ili problemi…)
- orijentacija treba da se odnosi i na dijagnostičke kriterijume MKB-10 (prisustvo ili odsustvo simptoma)
- deskripcija simptoma ne smije biti limitirana
- treba zabilježiti sve ranije vidove liječenja (doze, dužinu tretmana, efekte specifične medikacije…)
prethodna istorija bolesti?
ima dva segmenta:
- istorija psihijatrijskog poremećaja
- lična anamneza
istorija psihijatrijskog poremećaja?
- rezimiranje prethodnog toka bolest, problema i liječenja
- treba da bude detaljno kod pacijenata sa hroničnim tokom oboljenja
- prethodne epizode treba opisati hronološki (dužina epizode, karakteristike simptoma, težina simptoma, liječenje)
- treba zabilježiti ako je sjećanje pacijenta na simptome loše
- treba zabilježiti i informacije dobijene od porodice
lična anamneza?
- lična istorija treba da pruži uvid u pacijentovu sposobnost da da podatke o tome gdje je rođen, u kakvoj sredini je odrastao, kao i o kvalitetu njegove adaptacije u ranom djetinjstvu
- treba zabilježiti svaki problem koji se javljao tokom djetinjstva, odnos sa roditeljima, prijateljima i rodjacima, rani psihoseksualni razvoj, prva seksualna iskustva, informacije o porodičnim religioznim i kulturnim stavovima
- sumira se period edukacije, vannastavne aktivnosti, hobiji, interpersonalne relacije pacijenta, radna istorija, vojska
premorbidna ličnost?
- pitanja o ponašanju osobe prije bolesti
- procjena ekstravertnosti i introvertnosti
- kakv je bio temperament
porodična anamneza?
- godine i zanimanja roditelja, siblinga i potomaka
- pomenuti ako neko od rođaka ima istoriju mentalnog poremećaja (i njihovo liječenje, hospitalizacije, tok i ishod bolesti)
- informacije o porodičnom, socijalnom, kulturnom ili obrazovnom porijeklu
- može i crtanje genograma