Νεο-ψυχαναλυτική προσέγγιση - Horney Flashcards
Ποια ήταν αυτά που έκαναν την Horney να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους σύχρονους της εποχής;
Ουσιαστικά είναι αυτή που έφερε το κομμάτι της ψυχιατρικής θεραπείας και το κομμάτι της φεμινιστικής ψυχολογίας με την έννοια ότι θεωρούσε πώς οι διαφορές μεταξύ των δύο φύλων επηρεάζουν την ψυχική υγεία αλλά και την διαμόρφωση νέων ψυχολογικών θεωριών.
Ασχολήθηκε με το κομμάτι της νεύρωσης αλλά με έναν τρόπο που δεν είχε σχέση με τους υπόλοιπους σύγχρονους της εποχής. Παρότι διαφωνούσε με τους υπόλοιπους της εποχής της , συμφωνούσε ότι η πηγή της νεύρωσης είναι οι επιρροές από την παιδική ηλικία και συγκεκριμένα η σχέση με τους γονείς.
Να αναφέρετε τις βασικές νευρωτικές ανάγκες και τις ομάδες που δημιουργούν αυτές
-
Ανάγκες συμβιβασμού
- Ανάγκη για σύντροφο
- Ανάγκη για στοργή και αποδοχή
-
Ανάγκες επιθετικότητας
- Ανάγκη για εξουσία και δύναμη
- Ανάγκη για εκμετάλλευση των άλλων
- Ανάγκη για κοινωνική αναγνώριση
- Ανάγκη για προσωπικό θαυμασμό
- Ανάγκη για προσωπικά επιτεύγματα
-
Ανάγκες προσκόλλησης
- Ανάγκη για αυτάρκεια και ανεξαρτησία
- Ανάγκη για τελειότητα
- Ανάγκη για περιορισμό της ζωής σε στενά όρια
Σε ποια σημεία η Horney ήταν αντίθετη με τον Freud;
Η Horney ήταν αντίθετη στην ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη που έδινε ιδιαίτερη έμφαση ο Freud και συγκεκριμένα στο κομμάτι του φθόνου του πέους. Η Horney θεωρούσε ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της διαφοράς των δύο φύλων όπως έχει αποδοθεί από την κοινωνία. Οι γυναίκες δηλαδή δεν ζηλεύουν το μόριο των ανδρών αλλά την δύναμη και την εξουσία που κατέχουν στην κοινωνία ενώ ταυτόχρονα οι άντρες μπορεί να ζηλεύουν που οι γυναίκες δεν έχουν την πίεση για να αποκτήσουν δύναμη σε σχέση με τους άντρες. Γενικότερα ήταν κόντρα στην σχέση που έδινε ο Freud για εξουσία, δύναμη και σεξ και θεωρούσε ότι το οιδιπόδειο σύμπλεγμα είναι προϊόν ανασφάλειας που προκύπτει από την σχέση γονέα και παιδιού και δεν είναι η πρωταρχική αιτία για όλα τις νευρώσεις του ατόμου.
Ποιοι ονομάστηκαν αναλυτές του εγώ και τι ακριβώς πρέσβευε αυτή η θεωρία;
Από τους Horney, Anna Freud και Erik Erikson προέκυψε ένα κίνημα που ονομάστηκε αναλυτές του εγώ. Σύμφωνα με αυτό το κίνημα απέδιδαν στο εγώ μία παραπάνω σημασία από την κλασσική διαμεσολαβητική που του απέδιδε ο Freud όπου ουσιαστικά το εγώ μπορεί να ικανοποιήσει το περιβάλλον και να επιλέξει τον χρόνο και τον τόπο που θα το κάνει αυτό. Παράλληλα συμβάλλει στην δημιουργικότητα του ατόμου και στην ικανοποίηση των στόχων.