Αναπτυξιακές διαταραχές

Question 1

Ποιες είναι οι αναπτυξιακές διαταραχές;

Answer 1

1. Νοητική καθυστέρηση
2. Αυτισμός
3. Διάσπαση ελλειμματικής προσοχής

Question 2

Νοητική καθυστέρηση

Answer 2

Το 3% του πληθυσμού έχει νοητική καθυστέρηση.

Μόνο το 25% αυτού του πληθυσμού έχει κάποια αναγνωρισμένη αιτία, το υπόλοιπο είναι απλά πιθανότητα γενετικών , κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.

Η βαριά μορφή νοητικής καθυστέρησης συνήθως έχει να κάνει με γενετικούς παράγοντες.

Δύο τέτοιες περιπτώσεις είναι το σύνδρομο down και το σύνδρομο του εύθραστου χρωμοσώματος Χ ( fragile X syndrome)

Τα άτομα που έχουν πρόβλημα με την καθυστέρηση δέχονται και ψυχολογικής και κοινωνικής βοήθειας. Ψυχολογικής κυρίως με το κομμάτι της συντελεστικής μάθησης προκειμένου να μάθουν κάποιες συμπεριφορές μέσω της ενίσχυσης και άρα να επιτύχουν την αλλαγή της συμπεριφοράς παρόλο που και οι γνωσιακές -συμπεριφοριστικές προσεγγίσεις φαίνονται να είναι αποτελεσματικές.

Question 3

Αυτισμός

Answer 3

Τα άτομα με αυτισμό αντιμετωπίζουν πρόβλημα σε τρεις τομείς :

• κοινωνική αλληλεπίδραση
• επικοινωνία
• ιδεοψυχαναγκαστικές ή τελετουργικές πράξεις

Πολλές φορές μπορεί να συνδυάζεται με την νοητική καθυστέρηση που είναι δύσκολο για την λειτουργικότητα του ατόμου.

Υπάρχει μία θεωρία όπου αναφέρει ότι τα οπιοειδή οδηγούν στον αυτισμό με την έννοια ότι δεν μπορεί αν γίνει μεταβολισμός της γλουτένης και της καζεϊνης στο έντερο. Επίσης παλιότερα έλεγαν ότι το τριπλό εμβόλιο MMR συνέτεινε στο πρόβλημα αλλά τώρα είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν το προκαλεί.

Κάτι άλλο που φαίνεται να επηρεάζει τον αυτισμό είναι τα υψηλά επίπεδα σεροτονίνης πριν τον τοκετό.

Ψυχοδυναμικά, αναφέρεται ότι είναι απόδραση από ένα αντίξοο οικογενειακό περιβάλλον ενώ βιοψυχοκοινωνικά ότι είναι αποτέλεσμα της έλλειψης κινήτρου για κοινωνική αλληλεπίδραση και της αντίστοιχης ανταπόκρισης.

Συνήθως το αντιμετωπίζουμε με CBT και φαρμακολογία.

Question 4

Διάσπαση ελλειμματικής προσοχής

Answer 4

Το 3-5% του πληθυσμού των ΗΠΑ εμφανίζουν αυτήν την διαταραχή.

Φαίνεται ότι προκαλείται από χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης και ντοπαμίνης και μάλιστα με χορήγηση αυτών των ουσιών μπορούμε να αυξήσουμε το επίπεδο τους και να βελτιώσουμε το πρόβλημα.

Ουσιαστικά τα άτομα που το παρουσιάζουν αυτό έχουν υψηλή παρορμητικότητα και αδυναμία στον εκτελεστικό έλεγχο.

Κάποιοι αναφέρουν ότι ουσιαστικά αυτά τα άτομα δεν μπορούν να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους και άλλοι ότι δεν οργανώνουν σωστά την συμπεριφορά τους , έχουν υπερβολική αντίδραση στους άμεσους ενισχυτές και δεν μπορούν να μάθουν συγκεκριμένες συμπεριφορές.

Αντιμετωπίζεται φαρμακολογικά και με προγράμματα αυτοδιαχείρισης.