H10 Beeldethiek: tussen schockeren, manipuleren en informeren Flashcards
beeldcultuur
In de huidige beeldcultuur is een foto niet meer alleen een illustratie bij een verhaal, maar een verhaal op zichzelf. Denk bijvoorbeeld aan fotoreportages. Binnen de fotojournalistiek zijn er vier terreinen die voor dilemma’s zorgen (Evans): (1) foto’s die een inbreuk op de privacy betekenen, bijvoorbeeld als slachtoffers te zien zijn; (2) foto’s van geweld en gruwelijkheden; (3) foto’s die fatsoensnormen overschrijden, bijvoorbeeld op het gebied van seks; (4) foto’s waarbij trucage is gebruikt.
geweld
Er zijn zeer veel voorbeelden van foto’s waarop gruwelijkheden te zien zijn: denk aan foto’s van springende mensen tijdens 11 september 2001, of de foto’s van de overleden Pim Fortuyn. Deze zorgen steeds voor commotie en debat. Naar aanleiding van 11 september hebben twee journalisten, Stalder en Kaufmann, richtlijnen opgesteld. De belangrijkste richtlijn houdt in dat foto’s van slachtoffers getoond kunnen worden zolang het hun menselijke waardigheid niet aantast: de mensen mogen niet duidelijk te herkennen zijn, de gebeurtenis waar het om gaat moet van grote betekenis zijn. Op basis van de ideeën van Evans kan gezegd worden dat het moet gaan om een gebeurtenis van grote historische betekenis en dat de beelden moeten leiden tot een beter begrip van de gebeurtenis.
grenzen in het presenteren van gruwelijkheden
Een reden voor het publiceren van journalistieke foto’s waarop gruwelijkheden te zien zijn, kan zijn dat de journalistiek de wereld laat zien zoals die is. We leven nu eenmaal in een wrede wereld. De vraag is wel wanneer de foto echt functioneel is, en wanneer de foto het journalistieke doel voorbij schiet. Terughoudendheid is dus op z’n plaats, maar teveel terughoudendheid neigt weer naar betutteling.
foto als propagandamiddel
Gruwelijke foto’s kunnen ook onderdeel uitmaken van een propaganda strijd om de ander te stigmatiseren bij het publiek. Foto’s die gaan over het Midden-Oostenconflict hebben vaak als doel de andere partij als slecht af te schilderen.
lijkenprikkerij
Sensationele foto’s van rampen kunnen worden gezien door het publiek als ‘lijkenpikkerij’. De journalistiek scoort dan op onsmakelijke wijze met heftige beelden van slachtoffers. Voor de journalisten ter plekke is er het dilemma: helpen of vastleggen?
uitlokken van geweld
Tijdens gewelddadige gebeurtenissen kunnen geweldplegers nog agressiever worden als ze in de gaten hebben dat hun daden worden vastgelegd: ze doen er nog een schep bovenop.
privacy
foto’s kunnen worden gezien als een aantasting van de persoonlijke levenssfeer: niet alle afbeeldingen van publieke figuren kunnen zonder meer getoond worden. Daarom is steeds een zorgvuldige afweging vereist.
fatsoen
Fatsoensnormen, zeker op het gebied van seks, zijn erg tijdgebonden. Wat als aanstootgevend wordt gezien, varieert op basis van tijd en cultuur. Algemene richtlijnen zijn dan ook moeilijk vast te stellen.
manipulatie
Een centrale waarde van fotojournalistiek moet, behalve kwaliteit, ook betrouwbaarheid zijn. Manipulatie van foto’s wordt om die reden dan ook meestal afgekeurd. Dat foto’s tegenwoordig vaak gemanipuleerd worden, is over het algemeen aanvaard, maar wanneer het een nieuwsfoto betreft wordt dit wel als ‘not done’ gezien. Nieuwsfoto’s moeten echt zijn, omdat de geloofwaardigheid van de nieuwsbrenger (krant, tijdschrift) anders op het spel staat. Sommige kranten/journalisten zijn van mening dat bij iedere gemanipuleerde foto een icoontje moet worden geplaatst, zodat de kijker weet dat deze foto niet helemaal echt is. Daarnaast vinden sommigen dat fotografen moeten worden verplicht het onbewerkte materiaal mee op te sturen.
juridische normen
Voor het verhinderen van publicatie van een foto moet sprake zijn van een ‘redelijk belang’. Dit redelijk belang moet volgens de Hoge Raad worden afgewogen aan de hand van de aard en de mate van intimiteit. Ook de context waarin een foto wordt geplaatst, is relevant.
morele normen
Zowel nationaal als internationaal zijn er ethische codes geformuleerd voor de beeldjournalistiek. Samenvattend komen deze neer op het volgende: (1) de publicaties dienen betrouwbaar te zijn; (2) mensen in kwetsbare omstandigheden moeten worden gerespecteerd in hun persoonlijke levenssfeer; (3) fototrucage en manipulatie zijn alleen onder zeer beperkte omstandigheden toegestaan en dan moet er sprake zijn van openheid hierover.
Vooral over dit laatste punt is nog veel discussie. Men is nog op zoek naar bruikbare normen en richtlijnen.
n persfotografie gaat steeds meer om esthetische kwaliteit:
foto moet uniek, opvallend en afwijkend zijn.
4 delicate terreinen voor fotojournalist:
- violence: nieuwsfoto van gruwelijke gebeurtenis
- intrusions into privacy: foto waarop mensen zichtbaar zijn die zich in kwetsbare situatie bevinden
- sex and public decency: foto die indruist tegen de publieke moraal
- faking: het toepassen van montage trucs of digitale manipulatietechnieken
Geweld:
Naar aanleiding van WTC beelden zijn er vragen en stellingen geformuleerd of het publiceren van schokkende beelden juist is:
- Wordt door beelden iets gedaan aan de verschrikkingen van ellende? Helpt het de beelden te laten zien, komt er dus bijvoorbeeld een politiek debat op gang? Gaat het daarnaast om historische gebeurtenissen? Twee keer ja? Dan is publiceren juist.
- Is afgebeelde persoon te identificeren? Wordt zijn menselijke waardigheid aangetast?
- Mediamensen moeten zich afvragen: zou ik dit als lezer willen zien?
- Aan wie zou schade berokkend kunnen worden? Afgebeelde persoon of kijker?
- Weegt het recht van de dode om met rust gelaten te worden zwaarder dan het algemeen belang van
historische gebeurtenis?
- Om afstomping tegen te gaan van de maatschappij is ook van belang de maatvoering in kwantitatief
opzicht in de gaten te houden.
Wanneer mensen te identificeren zijn dan mogen beelden niet gepubliceerd worden:
dat zou de menselijke waardigheid van slachtoffers en nabestaanden aantasten.
- Verslaggevers moeten terughoudend zijn wanneer men de overtuiging heeft dan de aanwezigheid van de cameraploeg het geweld kan versterken: de geweldplegers zijn namelijk uit op het verkrijgen van publiciteit.
- Daarnaast bij monteren goed nadenken over mogelijke effecten, moet kijker hoofd afwenden van afschuwelijkheid, dan ben je te ver gegaan.
- Als laatste moet rekening gehouden worden met tijdstip van uitzending: hoe vroeger hoe terughoudender.