5. Zaburzenia ruchowe Flashcards

1
Q

Która z poniższych cech klinicznych drżenia jest z najmniejszym prawdopodobieństwem związana z drżeniem samoistnym:
A. asymetria drżenia
B. odosobnione drżenie głowy
C. amplituda drżenia kinetycznego większa niż drżenia pozycyjnego
D. obecność drżenia spoczynkowego
E. drżenie jednej kończyny górnej przesunięte w fazie w porównaniu z drugą kończyną górną

A

B. odosobnione drżenie głowy

drżenie głowy jest typową cechą drżenia samoistnego, ale odosobnione budzi podejrzenie dystonii szyjnej

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Która z poniższych cech drżenia wskazuje raczej na drżenie samoistne niż na chorobę Parkinsona:
A. drżenie żuchwy
B. drżenie pozycyjne pojawiające się po okresie utajenia po zmianie pozycji
C. odosobnione drżenie pozycyjne bez drżenia kinetycznego
D. drżenie głosu
E. drżenie większe w stawach śródręczno-paliczkowych niż w nadgarstku

A

D. drżenie głosu

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q
Leczenie drżenia samoistnego w typowych przypadkach polega na stosowaniu: 
A. gabapentyny 
B. topiramatu 
C. alprazolamu 
D. prymidonu 
E. klonazepamu
A

D. prymidonu

inny lek pierwszego rzutu - propranolol

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q
W leczeniu zaawansowanego i opornego na farmakoterapię drżenia samoistnego stosuje się głęboką stymulację: 
A. wzgórza 
B. jądra niskowzgórzowego 
C. gałki bladej 
D. jądra półleżącego 
E. zakrętu obręczy
A

A. wzgórza

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

W której z poniższych sytuacji klinicznych można rozpoznać zespół Gilles de la Tourette’a:
A. tiki wystąpiły po raz pierwszy przed 8 miesiącami
B. tiki wystąpiły po raz pierwszy w 21 roku życia
C. tiki wystąpiły w związku ze stosowaniem kokainy
D. tiki od 3 lat mają wyłącznie charakter koprolalii
E. przez 1,5 roku występowały tiki ruchowe, a od 2 miesięcy występują tiki głosowe

A

E. przez 1,5 roku występowały tiki ruchowe, a od 2 miesięcy występują tiki głowowe

choroba rozpoczyna się przed 18 rokiem życia,
tiki utrzymują się dłużej niż rok od początku objawów
mnogie tiki ruchowe i co najmniej 1 tik głosowy
nie ma innych potencjalnych przyczyn tików

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Która z poniższych cech jest charakterystyczna dla tików:
A. z definicji ustępują we śnie
B. dotyczą głównie kończyn lub tułowia
C. często można je na krótko dowolnie powstrzymać D. częściej występują u dziewcząt .
E. rzadko wiążą się z zaburzeniami psychicznymi

A

C. często można je na krótko dowolnie powstrzymać

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q
Jeżeli u studiującego 19-latka, nieobciążonego innymi chorobami, istnieje potrzeba farmakologicznego tłumienia tików, w pierwszej kolejności, należy rozważyć stosowanie: 
A. rysperydonu 
B. haloperydolu 
C. klonidyny 
D. klonazepamu 
E. tiorydazyny
A

C. klonidyny

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Naturalny przebieg zespołu Gilles de la Tourette’a w większości przypadków:
A. ustąpienie tików w wieku dorosłym
B. ustąpienie tików głosowych i utrzymywanie się tików ruchowych
C. utrzymywanie się tików głosowych i ruchowych w podobnym nasileniu przez całe życie
D. stopniowe nasilanie się tików z krótkimi okresami poprawy
E. stałe występowanie tików do końca życia z wyraźnymi fluktuacjami nasilenia

A

A. ustąpienie tików w wieku dorosłym

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q
Który z poniższych leków nie znajduje zastosowania w leczeniu zespołu niespokojnych nóg: 
A. amitryptylina 
B. ropinirol 
C. lewodopa 
D. pregabalina 
E. oksykodon
A

A. amitryptylina

trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne nasilają dolegliwości

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Potrzeba lub przymus poruszania kończynami jest dolegliwością wspólna dla zespołu niespokojnych nóg i:
A. neuropatii cukrzycowej
B. radikulopatii lędźwiowej
C. okresowych ruchów kończyn dolnych we śnie
D. akatyzji
E. dystonii

A

D. akatyzji

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q
Stosowanie którego z poniższych leków wiąże się z największym ryzykiem augmentacji dolegliwości w przebiegu zespołu niespokojnych nóg:
A. ropinirol
B. pramipeksol 
C. oksykodon 
D. gabapentyna 
E. lewodopa
A

E. lewodopa

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Obraz RM mózgu u większości chorych na dystonię uwidocznia:
A. brak swoistych nieprawidłowości
B. złogi żelaza w skorupie
C. złogi wapnia w jądrze ogoniastym
D. zanik głowy jądra ogoniastego
E. hiperintensywność jądra niskowzgórzowego

A

A. brak swoistych nieprawidłowości

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Najważniejszym czynnikiem rokowniczym w pierwotnej dystonii jest:
A. płeć
B. wiek w chwili wystąpienia objawów
C. początkowa lokalizacja ruchów mimowolnych
D. obecność innych ruchów mimowolnych
E. wzorzec dobowy występowania objawów

A

B. wiek w chwili wystąpienia objawów

drugim w kolejności czynnikiem wskazującym na niekorzystne rokowanie jest zajęcie kończyny dolnej w początkowym okresie choroby

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Nasilanie się objawów dystonii w ciągu dnia jest charakterystyczną cechą
A. dystonii zadaniowej (np. kurczu pisarskiego)
B. kurczu powiek
C. dystonii Oppenheima (DYTl)
D. dystonii reagującej na lewodopę
E. dystonii w przebiegu choroby Wilsona

A

D. dystonii reagującej na lewodopę

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Który z poniższych elementów nie wchodzi w skład osi cech klinicznych wykorzystywanych w klasyfikacji dystonii:
A. umiejscowienie ruchów
B. wiek w chwili wystąpienia pierwszych objawów
C. rodzinne występowanie objawów
D. wzorzec występowania objawów w czasie
E. występowanie dodatkowych objawów neurologicznych lub ogólnoustrojowych

A

C. rodzinne występowanie objawów

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q
Dysfonia spastyczna ze względu na lokalizację jest klasyfikowana jako dystonia: 
A. ogniskowa 
B. wieloogniskowa 
C. segmentowa 
D. połowicza 
E. uogólniona
A

A. ogniskowa

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

Która z poniższych cech jest typowa dla dystonii torsyjnej Oppenheima (DYT1):
A. pełna lub prawie pełna penetracja
B. dystonia obejmująca początkowo głowę i szyję
C. względna stabilizacja nasilenia ruchów dystonicznych po uogólnieniu choroby
D. uogólnienie dystonii u mniejszości pacjentów
E. upośledzenie funkcji poznawczych u większości pacjentów

A

C. względna stabilizacja nasilenia ruchów dystonicznych po uogólnieniu choroby

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q
W farmakoterapii dystonii uogólnionych wykorzystuje się rozmaite klasy leków. Najbardziej przekonujące dane naukowe świadczące o skuteczna leków podawanych doustnie dotyczą: 
A, baklofenu 
B. cholinolityków 
C. klonazepamu 
D. tetrabenazyny 
E. neuroleptyków
A

B. cholinolityków

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

Która z poniższych cech klinicznych przemawia za rozpoznaniem połowiczego kurczu twarzy u pacjenta z ruchami mimowolnymi twarzy:
A. zajęcie mięśnia żwacza
B. obniżanie brwi podczas kurczowego zaciskania powiek
C. ból towarzyszący zrywaniom mięśni twarzy
D. obustronne zrywania mięśni twarzy
E. jednoczesne zrywania odległych mięśni w obrębie połowy twarzy

A

E. jednoczesne zrywania odległych mięśni w obrębie połowy twarzy

ból rzadko - zwykle jak towarzyszy nerwoból trójdzielny
obniżenie brwi sugeruje raczej kurcz powiek
zajęcie mięśnia żwacza (n. trójdzielny) - ośrodkowe zaburzenie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q
W leczeniu połowiczego kurczu twarzy dużą skutecznością cechuje się: 
A. baklofen 
B. lewodopa 
C. klonazepam 
D. karbamazepina 
E. toksyna botulinowa
A

E. toksyna botulinowa

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q
Źródłem mioklonii mogą być uszkodzenia rozmaitych struktur układu nerwowego; która z poniższych lokalizacji wiąże się z najmniejszym prawdopodobieństwem występowania mioklonii: 
A. kora mózgowa 
B. jądra podstawne 
C. wzgórze 
D. pień mózgu 
E. rdzeń kręgowy
A

B. jądra podstawne

22
Q
Mioklonie podniebienia są wywołane uszkodzeniem w obrębie trójkąta Guillaina-Mollareta (trójkąta mioklonicznego), w skład którego wchodzą jądro dolne oliwki, jądro czerwienne oraz: 
A. istota czarna 
B. jądro niskowzgórzowe 
C. jądro zębate 
D. jądra szwu 
E. wzgórze
A

C. jądro zębate

23
Q
Zrywania mięśni w miokloniach rozprzestrzeniają się najwolniej w przypadku mioklonii: 
A. korowych 
B. powodujących hiperekpleksję 
C. własnych rdzenia 
D. związanych z odruchem siatkowatym 
E. rdzeniowych segmentowych
A

C. własnych rdzenia

24
Q
Potencjały olbrzymie rejestrowane w badaniu somatosensorycznych potencjałów wywołanych są charakterystyczne dla mioklonii: 
A. korowych 
B. powodujących hiperekpleksję 
C. związanych z odruchem siatkowatym 
D. rdzeniowych segmentowych 
E. własnych rdzenia
A

A. korowych

25
Q
W objawowym leczeniu mioklonii pochodzenia korowego przydatne są prawie wszystkie leki wymienione poniżej -wyjątkiem jest: 
A. kwas walproinowy 
B. prymidon 
C. zonisamid 
D. lewetyracetam 
E. tetrabenazyna
A

E. tetrabenazyna

26
Q
Leczenie ostrej akatyzji polega na odstawieniu leku, który ją wywołał, lub podawaniu: 
A. biperydenu 
B. diazepamu 
C. tetrabenazyny 
D. propranololu 
E. amantadyny
A

D. propranololu

27
Q
Do leków wyzwalających ostrą reakcję dystoniczną należy m.in.: 
A. metoklopramid 
B. dantrolen 
C. biperyden 
D. diazepam 
E. difenhydramina
A

A. metoklopramid

zablokowanie przekaźnictwa dopaminergicznego

28
Q
Najczęstsze wczesne powikłanie stosowania leków blokujących receptory D2 to: 
A. ostra reakcja dystoniczna 
B. ostra akatyzja 
C. napady wejrzeniowe 
D. złośliwy zespół neuroleptyczny 
E. parkinsonizm polekowy
A

E. parkinsonizm polekowy

29
Q

W przypadku choroby Huntingtona za początek choroby uznaje się moment, w którym:
A. uzyskano potwierdzenie obecności choroby w badaniu genetycznym
B. wystąpił dowolny z kardynalnych objawów choroby (zaburzenia ruchowe, depresja, zaburzenia poznawcze)
C. wystąpiły zaburzenia ruchowe
D. wystąpiły zaburzenia funkcji poznawczych
E. stwierdzono po raz pierwszy zanik jąder ogoniastych w badaniu obrazowym mózgu

A

C. wystąpiły zaburzenia ruchowe

30
Q
Utrata neuronów w przebiegu choroby Huntingtona dotyczy przede wszystkim: 
A. prążkowia 
B. istoty czarnej 
C. gałki bladej 
D. kory płatów czołowych 
E. pnia mózgu i wzgórza
A

A. prążkowia

31
Q
Lekiem wskazanym w objawowym zmniejszaniu nasilenia ruchów pląsawiczych w przebiegu choroby Huntingtona jest: 
A. rotygotyna 
B. tetrabenazyna 
C. rezerpina 
D. metylodopa 
E. droksydopa
A

B. tetrabenazyna

32
Q
Do typowych objawów młodzieńczej choroby Huntingtona należy m.in.: 
A. pląsawica 
B. otępienie korowe 
C. sztywność 
D. dyzartria 
E. ataksja
A

C. sztywność

33
Q

Nadmierna liczba powtórzeń trinukleotydu CAG, stanowiąca molekularne podłoże choroby Huntingtona, występuje również w:
A. dystrofii miotonicznej
B. chorobie Kennedy’ego
C. dystrofii oczna-gardłowej
D. ataksji Friedreicha
E. dystrofii twarzowo-łopatkowo-ramiennej

A

B. chorobie Kennedy’ego

34
Q

W której z poniższych chorób nie stwierdza się zwykle akantocytów we krwi obwodowej:
A. choreoakantocytoza
B. zespół McLeoda
C. zwyrodnienie układu nerwowego związane z kinazą pantotenianu
D. zanik jądra zębatego, czerwiennego, gałki bladej i jądra niskowzgórzowego
E. abetalipoproteinemia

A

D. zanik jądra zębatego, czerwiennego, gałki bladej i jądra niskowzgórzowego

35
Q

Pląsawica ciężarnych występuje wyraźnie częściej u kobiet, które w dzieciństwie cierpiały na:
A. chorobę Sydenhama
B. zespół deficytu uwagi z nadmierną aktywnością ruchową
C. chorobę tikową
D. zespół niespokojnych nóg
E. zapalenie mózgu z przeciwciałami anty-NMDAR

A

A. chorobę Sydenhama

36
Q
Najczęstszą przyczyną hemibalizmu jest: 
A. toksoplazmoza u chorych na AIDS 
B. udar mózgu 
C. stwardnienie rozsiane 
D. talamotomia 
E. guz mózgu
A

B. udar mózgu

ale wszystkie wymienione mogą do niego prowadzić

37
Q

Zmiany patologiczne w chorobie Parkinsona występują najwcześniej w obrębie guzka węchowego oraz:
A. istoty czarnej
B. kory kojarzeniowej płata ciemieniowego
C. wzgórza
D. jądra ruchowego grzbietowego nerwu błędnego
E. jądra migdałowatego

A

D. jądra ruchowego grzbietowego nerwu błędnego

38
Q
Która z poniższych chorób nie jest zaliczana do synukleinopatii: 
A. zanik wieloukładowy
B. otępienie z ciałami Lewy'ego 
C. choroba Parkinsona 
D. postępujące porażenie nadjądrowe 
E. czysta niewydolność autonomiczna
A

D. postępujące porażenie nadjądrowe

jest to tauopatia

39
Q
Zgodnie z kryteriami diagnostycznymi choroby Parkinsona do klinicznego rozpoznania tej choroby konieczne jest stwierdzenie: 
A. drżenia spoczynkowego 
B. bradykinezji
C. sztywności 
D. zaburzeń odruchów postawnych 
E. zastygnięć
A

B. bradykinezji

+ 1 z dwóch dodatkowych cech: sztywność lub drżenie spoczynkowe

40
Q

Która z poniższych cech nie stanowi kryterium wspierającego rozpoznanie choroby Parkinsona:
A. obecność drżenia spoczynkowego kończyny
B. obecność dyskinez wywoływanych przez lewodopę
C. wyraźna i dramatyczna poprawa stanu klinicznego po podaniu lewodopy
D. obecność sztywności typu „koła zębatego”
E. odnerwienie współczulne serca w scyntygrafii przy użyciu MIBG

A

D. obecność sztywności typu „koła zębatego”

41
Q

Obecność której z poniższych cech klinicznych nie stanowi kryterium bezwzględnie wykluczającego chorobę Parkinsona:
A. jednostronny objaw Babińskiego
B. jednoznaczne objawy móżdżkowe
C. wczesne objawy opuszkowe
D. jednoznaczne korowe zaburzenia czucia
E. objawy parkinsonowskie ograniczone do kończyn dolnych dłużej niż przez 3 lata

A

E. objawy parkinsonowskie ograniczone do kończyn dolnych dłużej niż przez 3 lata

42
Q
Głęboka stymulacja mózgu w obrębie jądra niskowzgórzowego u chorych na chorobę Parkinsona wpływa w największym stopniu na zmniejszenie: 
A. bradykinezji 
B. sztywności 
C. dystonii końca dawki 
D. dyskinez szczytu dawki 
E. zaburzeń pozaruchowych
A

A. bradykinezji

43
Q

U pacjenta z zaawansowaną chorobą Parkinsona z depresją i zaburzeniami funkcji poznawczych, u którego mimo optymalizacji leczenia farmakologicznego występują wyraźne fluktuacje ruchowe, poprawę w zakresie tych fluktuacji może przynieść głównie:
A. stymulacja jądra niskowzgórzowego
B. stymulacja gałki bladej
C. stymulacja wzgórza
D. dojelitowy wlew lewodopy
E. stosowanie amantadyny we wlewach dożylnych

A

D. dojelitowy wlew lewodopy

44
Q

Leczenie amantadyną u pacjentów z zaawansowaną postacią choroby Parkinsona może w pierwszej kolejności zmniejszyć nasilenie:
A. bradykinezji
B. dyskinez
C. zastygnięć w fazie włączenia
D. objawów pozaruchowych (np. zmian osobowości)
E. sztywności

A

B. dyskinez

45
Q
U 76-letniej pacjentki, która od dwóch lat ma objawy choroby Parkinsona z dominującą bradykinezją i towarzyszącymi łagodnymi zaburzeniami poznawczymi, lekiem najmniej przydatnym w leczeniu objawowym jest: 
A. lewodopa 
B. agonista receptora dopaminy 
C. selegilina 
D. amantadyna 
E. biperyden
A

E. biperyden

46
Q

Który z poniższych objawów z dużym prawdopodobieństwem wyklucza zanik wieloukładowy:
A. nietrzymanie moczu we wczesnym okresie choroby
B. objawy móżdżkowe
C. objawy piramidowe
D. świst krtaniowy
E. otępienie

A

E. otępienie

47
Q

W którym z poniższych schorzeń przebiegających z parkinsonizmem najczęściej występują zaburzenia ruchomości powiek (kurcz powiek lub apraksja powiek):
A. zanik wieloukładowy
B. postępujące porażenie nadjądrowe
C. zwyrodnienie korowo-podstawne
D. otępienie z ciałami Lewy’ego
E. zespół połowiczego parkinsonizmu i zaniku

A

B. postępujące porażenie nadjądrowe

48
Q

Która z poniższych cech z największym prawdopodobieństwem wskazuje na zwyrodnienie korowo-podstawne:
A. bradykinezja i drżenie spoczynkowe
B. dystonia i otępienie
C. apraksja i zjawisko obcej ręki
D. zaburzenia autonomiczne i drżenie zamiarowe
E. bradyfrenia i napady padaczkowe

A

C. apraksja i zjawisko obcej ręki

49
Q

Które z poniższych schorzeń przebiegających z parkinsonizmem postępuje najwolniej:
A. zanik wieloukładowy
B. postępujące porażenie nadjądrowe
C. zwyrodnienie korowo-podstawne
D. otępienie z ciałami Lewy’ego
E. zespół połowiczego parkinsonizmu i zaniku

A

E. zespół połowiczego parkinsonizmu i zaniku

50
Q
Apomorfina w chorobie Parkinsona jest stosowana w zmniejszaniu nasilenia: 
A. bólu neuropatycznego 
B. nudności i wymiotów po lewodopie 
C. fluktuacji ruchowych 
D. nadmiernej senności w ciągu dnia 
E. zaparć
A

C. fluktuacji ruchowych