12. Mielopatie i choroby złącza nerwowo-mięśniowego Flashcards

1
Q
Standardem postępowania w chorobie Duchenne'a jest podawanie
A. kortykosteroidów
B. koenzymu Q10
C. L-karnityny
D. testosteronu
E. kreatyny
A

A. kortykosteroidów

prednizon lub deflazakort
rozpocząć leczenie jak pogorszenie sprawności ruchowej na czas nieokreślony

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Która z poniższych cech odnoszących się do dystrofii mięśniowej Beckera jest prawdziwa
A. objawy choroby pojawiają się zwykle w pierwszej dekadzie życia
B. zdolność chodzenia jest zachowana najwyżej do 10
roku życia
C. aktywnosć CK jest zwykle większa niż w dystrofii Duchenne’a
D. upośledzenie funkcji poznawczych występuje częściej niż w dystrofii Duchenne’a
E. zgon z przyczyn sercowych ·występuje częściej niż w dystrofii Duchenne’a

A

E. zgon z przyczyn sercowych ·występuje częściej niż w dystrofii Duchenne’a

kardiomiopatia i inne objawy uszkodzenia mięśni występują później w dystrofii Beckera

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Która z wymienionych poniżej cech nie jest charakterystyczna dla dystrofii mięśniowej Emery’ego-Dreifussa:
A. częste występowanie zaburzeń rytmu serca
B. wczesne występowanie przykurczów
C. dziedziczenie recesywne w sprzężeniu z chromosomem X w większości przypadków
D. proksymalny niedowład kończyn dolnych
E. zwiększona aktywność CK

A

D. proksymalny niedowład kończyn dolnych

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q
Niedowład i zanik mięśni mostkowo-obojczykowo-sutkowych to objawy typowy dla dystrofii; 
A. obręczowo-kończynowej 
B. Beckera 
C. miotonicznej 
D. Emery'ego-Dreifussa
E. twarzowo-łopatkowo-ramiennej
A

C. miotonicznej

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q
Zanik mięśnia dwugłowego i trójgłowego ramienia przy zachowanej objętości mięśnia naramiennego i mięśni przedramion jest charakterystyczny dla dystrofii
A. obręczowo-kończynowej 
B. twarzowo-łopatkowo-ramiennej 
C. Beckera
D. miotonicznej 
E. Emery'ego-Dreifussa
A

B. twarzowo-łopatkowo-ramiennej

tzw ramię Popeye’a

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q
Wczesne przykurcze mięśni szyi są typowe dla: 
A. dystrofii miotonicznej 
B. dystrofii Emery'ego-Dreifussa 
C. choroby Bethlema 
D. miopatii nemalinowej 
E. dystrofii Duchenne'a
A

B. dystrofii Emery’ego-Dreifussa

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Która z poniższych chorób jest dziedziczona autosomalnie recesywnie:
A. dystrofia Duchenn’a
B. dystrofia Emery’ego-Dreifussa
C. dystrofia twarzowo-łopatkowo-ramienna
D. dystrofia Beckera
E. miotonia wrodzona Beckera

A

E. miotonia wrodzona Beckera

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q
W której z poniższych chorób zwykle nie dochodzi do zajęcia mięśnia sercowego: 
A. choroba Bethlema 
B. choroba Emeryego-Dreifussa 
C. dystrofia miotoniczna 
D. dystrofia Duchenne'a 
E. dystrofia Beckera
A

A. choroba Bethlema

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q
W której z poniższych chorób objawy w typowych przypadkach rozpoczynają się w piątej lub szóstej dekadzie życia: 
A. dystrofia Emeryego-Dreifussa 
B. dystrofia Beckera 
C. dystrofia obręczowo-kończynowa 
D. dystrofia oczno-gardłowa 
E. choroba Bethlema
A

D. dystrofia oczno-gardłowa

powoli postępujące obustronne opadanie powiek, zaburzenia połykania, proksymalny niedowład kończyn

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q
Nietypowe dla ogółu dystrofii wyniki badań pomocniczych (prawidłowa aktywność CK, neurogenne zmiany w EMG, zmiany zapalne w biopsji) stwierdza się w dystrofii: 
A. obręczowo-kończynowej 
B. Beckera 
C. miotonicznej 
D. Emery'ego-Dreifussa 
E. twarzowo-łopatkowo-ramiennej
A

E. twarzowo-łopatkowo-ramiennej

niedowład mięśni twarzy, łopatki unoszące się nad obojczykami przy odwodzeniu ramion

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Aktywność kinazy kreatynowej jest z reguły zdecydowanie zwiększona w:
A. dystrofii oczno-gardłowej
B. dystrofii Beckera
C. dystrofii twarzowo-łopatkowo-ramiennej
D. chorobie Bethlema
E. chorobie Emery’ego-Dreifussa

A

B. dystrofii Beckera

dystrofinopatie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q
Stwierdzane w biopsji mięśnia gromadzenie się tłuszczu jest typowe dla:
A. miopatii czapeczek
B. miopatii nemalinowej
C. choroby Pompego
D. miopatii z niedoboru karnityny
E. dystrofii oczno-gardłowej
A

D. miopatii z niedoboru karnityny

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q
Którą z  poniższych chorób można obecnie leczyć farmakologicznie: 
A, choroba McArdle'a 
B, choroba Pompego 
C. choroba Tarui 
D, miopatia nemalinowa 
E. miopatia „czapeczek"
A

B, choroba Pompego

terapia enzymatyczna - alglukozydaza

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Którą z miopatii należy podejrzewać w pierwszej kolejności, jeżeli bóle mięśni i mioglobinuria bez kurczów mięśni pojawiają się po długim jednostajnym wysiłku fizycznym (np. po wędrówce w górach):
A. miopatię mitochondrialną
B. glikogenozę
C. desminopatię
D. dystrofię twarzowo-łopatkowo-ramienną
E. miopatię wtórną do zaburzeń metabolizmu kwasów tłuszczowych

A

E. miopatię wtórną do zaburzeń metabolizmu kwasów tłuszczowych

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Jedną z przyczyn zmienności obrazu klinicznego miopatii mitochondrialnych u członków tej samej rodziny jest:
A. brak intronów w mitochondrialnym DNA
B. odmatczyne dziedziczenie
C. odpowiednio wczesne podjęcie leczenia
D. heteroplazmia
E. obecność jednej kopii mitochondrialnego DNA w komórce

A

D. heteroplazmia

i wynikający z niej efekt progowy ma duży wpływ na zmienność fenotypową chorób mitochondrialnych

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q
Która z poniższych cech nie jest typowa dla postępującej oftalmoplegii zewnętrznej: 
A. opadanie powiek 
B· podwójne widzenie 
C. ograniczenie ruchomości gałek ocznych
D. zwyrodnienie barwnikowe siatkówki 
E. zanik nerwów wzrokowych
A

B· podwójne widzenie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q
Jednym z częstych objawów encefalomiopatii mitochondrialnych są napady padaczkowe. Który z poniższych leków przeciwpadaczkowych może z największym prawdopodobieństwem spowodować poważne powikłania lub nasilić uszkodzenie mitochondriów u tych pacjentów:
A. walproinian
B. lewetyracetam
C. lamotrygina
D. zonisamid
E. gabapentyna
A

A. walproinian

może powodowąc wtórne uszkodzenie mitochondriów i zwiększać ryzyko śmiertelnej niewydolności wątroby
inne o potencjalnie niekorzystnym wpływie: karbamazepina, fenytoina, fenobarbital

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q
Która z poniższych cech nie jest typowa dla miopatii wrodzonych: 
A. powoli postępujący przebieg 
B. rodzinne występowanie 
C. wiotkość w okresie niemowlęcym 
D. opóźniony rozwój ruchowy 
E. obecność dysmorfii kostnych
A

A. powoli postępujący przebieg

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q
Ryzyko hipertermii złośliwej w reakcji na leki znieczulenia ogólnego dotyczy w największym stopniu: 
A. choroby McArdle'a 
B. choroby Pompego 
C. miopatii typu „central core" 
D. miopatii z ciałkami redukującymi 
E. desminopatii
A

C. miopatii typu „central core”

20
Q
W której z poniższych kanałopatii mięśni występują zwykle komorowe zaburzenia rytmu serca i wady szkieletu: 
A. zespół Andersen-Tawila 
B. miotonia wrodzona 
C. paramiotonia wrodzona 
D. porażenie okresowe hipokaliemiczne 
E. porażenie okresowe hiperkaliemiczne
A

A. zespół Andersen-Tawila

porażenie okresowe + zaburzenia rytmu serca (tachykardia komorowa, wydłużony QT) + wady rozwojowe (klinodaktylia, syndaktylia, hiperteloryzm, rozszczep podniebienia

21
Q

Która z poniższych cech jest typowa dla hipokaliemicznego porażenia okresowego:
A. częstsze występowanie u kobiet
B. napady częstsze w ciągu dnia niż w nocy lub po przebudzeniu
C. występowanie miotonii
D. wyraźnie zwiększona aktywność CK
E. początek w drugiej dekadzie życia

A

E. początek w drugiej dekadzie życia

22
Q

U chorego z zespołem miopatycznym i podskórnymi zwapnieniami najbardziej prawdopodobne jest rozpoznanie:
A. zapalenia skórno-mięśniowego
B. zapalenia wielomięśniowego
C. wtrętowego zapalenia mięśni
D. miopatii martwiczej wywołanej statynami
E. eozynofilowego zapalenia mięśni

A

A. zapalenia skórno-mięśniowego

23
Q
Po rozpoznaniu zapalenia skórno-mięśniowego należy podjąć dalsze działania w celu wykluczenia nowotworu złośliwego i: 
A. przewlekłej niewydolności nerek 
B. nadczynności przytarczyc 
C. zaćmy 
D. niewydolności kory nadnerczy 
E. zwłóknienia płuc
A

E. zwłóknienia płuc

24
Q
Który z poniższych leków należałoby zastosować w pierwszej kolejności u chorego na zapalenie skórno-mięśniowe niereagujące na podawanie kortykosteroidu: 
A. cyklosporyna 
B. azatiopryna
C. takrolimus 
D. mykofenolan mofetylu
E. rytuksymab
A

B. azatiopryna

ew. dożylne wlewy immunoglobulin

25
Q

W której z poniższych miopatii mogą współwystępować w sposób nieprzypadkowy choroba Pageta i otępienie czołowo-skroniowe:
A. dziedziczne wtrętowe zapalenie mięśni
B. miopatia dystalna Nonaki
C. dystrofia oczno-gardłowa
D. kaweolinopatia
E. miopatia typu „central core”

A

A. dziedziczne wtrętowe zapalenie mięśni

26
Q

Cechą typową dla zapalenia skórno-mięśniowego u dorosłych, a niewystępującą w młodzieńczej postaci tej choroby jest:
A. względnie częste współwystępowanie nowotworu złośliwego
B. duża aktywność CK
C. dysfagia
D. brak odruchów głębokich
E. ból mięśni

A

A. względnie częste współwystępowanie nowotworu złośliwego

27
Q
Zanik okołopęczkowy i nacieki zapalne wokół naczyń są typowe dla: 
A. zapalenia wielomięśniowego 
B. zapalenia skórno-mięśniowego 
C. wtrętowego zapalenia mięśni 
D. martwiczego zapalenia mięśni 
E. włośnicy
A

B. zapalenia skórno-mięśniowego

28
Q

Leczenie kortykosteroidami jest nieskuteczne w:
A. zapaleniu skórno-mięśniowym
B. zapaleniu mięśni w przebiegu sarkoidozy
C. zapaleniu wielomięśniowym
D. wtrętowym zapaleniu mięśni
E. zapaleniu skórno-mięśniowym nakładającym się na twardzinę układową

A

D. wtrętowym zapaleniu mięśni

29
Q

U 45-letniego chorego leczonego od 9 miesięcy prednizonem z powodu zapalenia skórno-mięśniowego, po okresie wyraźnej poprawy od kilku tygodni niedowład nieznacznie się nasilił. Aktywność CK jest prawidłowa, a w EMG nie ma cech typowych dla ostrego odnerwienia. W związku z tym w dalszym leczeniu należy:
A. powrócić do wyjściowej dawki prednizonu (100 mg na dobę)
B. dołączyć azatioprynę
C. nadal zmniejszać stopniowo dawkę prednizonu
D. dołączyć immunoglobuliny i. v.
E. dołączyć metotreksat

A

C. nadal zmniejszać stopniowo dawkę prednizonu

prawidłowa aktywność CK i brak elektrofizjologicznych cech świadczących o aktywności procesu zapalnego wskazują w pierwszej kolejności na miopatię posteroidową

30
Q

Symetryczny niedowład z niewielkim zanikiem lub bez zaniku jest typowy dla większości miopatii zapalnych. Wyjątek stanowi:
A. zapalenie skórno-mięśniowe
B. zapalenie wielomięśniowe
C. wtrętowe zapalenie mięśni
D. autoimmunologiczna miopatia martwicza
E. eozynofilowe zapalenie mięśni

A

C. wtrętowe zapalenie mięśni

nietypowy obraz miopatii zapalnej:
niesymetryczny niedowład
wyraźny zanik określonych grup mięśni
częściej u mężczyzn
nie poddaje się leczeniu immunosupresyjnemu
31
Q

Która z poniższych miopatii zapalnych w typowych przypadkach może być wyzwalana stosowaniem statyn:
A. zapalenie skórno-mięśniowe
B. zapalenie wielomięśniowe
C. wtrętowe zapalenie mięśni
D. autoimmunologiczna miopatia martwicza
E. eozynofilowe zapalenie mięśni

A

D. autoimmunologiczna miopatia martwicza

u części przeciwciała przeciwko reduktazie 3-hydroksy-3-metyloglataryloCoA a objawy poprzedzone stosowaniem statyn

w innych przypadkach przeciwciała anty-SRP lub obecność nowotworu

32
Q

Najbardziej charakterystyczną cechą patologii mięśnia w przebiegu miopatii stanu krytycznego jest:
A. utrata filamentów miozyny
B. obecność nacieków zapalnych z limfocytów T
C. zanik włókien mięśniowych typu 1
D. zanik okołopęczkowy
E. obecność wodniczek obrzeżonych

A

A. utrata filamentów miozyny

33
Q
Który z poniższych leków nie bywa przyczyną miopatii polekowej: 
A. simwastatyna 
B. klofibrat 
C. zydowudyna 
D. karnityna 
E. prednizon
A

D. karnityna

34
Q

Do głównych czynników zapoczątkowujących uszkodzenie mięśni w przebiegu miopatii stanu krytycznego należy:
A. zespół ogólnoustrojowej odpowiedzi zapalnej
B. leczenie kortykosteroidami lub lekami blokującymi złącze nerwowo-mięśniowe
C. niewydolność wielonarządowa
D. sepsa
E. starszy wiek

A

B. leczenie kortykosteroidami lub lekami blokującymi złącze nerwowo-mięśniowe

A,C,D zwiększają ryzyko polineuropatii stanu krytycznego

35
Q

Zanik mięśni w miastenii, skądinąd rzadki, występuje głównie u pacjentów:
A. z miastenią ograniczoną do mięśni opuszkowych
B. z niedowładem najwyraźniej widocznym w kończynach
C. z przeciwciałami anty-MuSK
D. z przeciwciałami modulującymi czynność receptorów acetylocholiny
E. z częstymi przełomami miastenicznymi

A

C. z przeciwciałami anty-MuSK

36
Q

Fascykulacje u chorego na miastenię wskazują w pierwszej kolejności na:
A, współistnienie choroby neuronu ruchowego
B, obecność przeciwciał anty-MuSK
C. zagrażający przełom miasteniczny
D. przedawkowanie inhibitora acetylocholinesterazy
E, obecność grasiczaka

A

D. przedawkowanie inhibitora acetylocholinesterazy

też po podaniu edrofonium w próbie nużliwości

37
Q
Zespół kliniczny nie do odróżnienia od miastenii (włącznie z wytwarzaniem przeciwciał przeciwko receptorom acetylocholiny) może wystąpić wskutek stosowania: 
A, penicyliny 
B, penicylaminy 
C. ropinirolu 
D. azatiopryny 
E. cyklosporyny
A

B, penicylaminy

38
Q

Cechą kliniczną szczególnie charakterystyczną dla miastenii jest:
A. równoczesne występowanie opadnięcia powiek i podwójnego widzenia
B. zmniejszenie nasilenia objawów dzięki dożylnym wlewom immunoglobulin
C. fluktuacja nasilenia niedowładu w ciągu minut lub godzin
D. równoczesne występowanie niedowładu kończyn i mięśni oddechowych
E. brak zaniku mięśni dotkniętych dużym niedowładem

A

C. fluktuacja nasilenia niedowładu w ciągu minut lub godzin

39
Q

Miastenię oczną można rozpoznać z bardzo dużym prawdopodobieństwem, jeżeli:
A. występują przeciwciała anty-MuSK
B. pacjentką jest kobieta w podeszłym wieku
C. objawy ograniczają się do oczu przez co najmniej 3 lata
D. uzyskano dodatni wynik testu powtarzanej stymulacji w układzie nerw twarzowy - mięsień okrężny oka
E. po zastosowaniu pirydostygminy uzyskano roczną remisję opadania powiek i dwojenia

A

C. objawy ograniczają się do oczu przez co najmniej 3 lata

40
Q

Badaniem o największej czułości w wykrywaniu miastenii jest:
A. kliniczna ocena obecności apokamnozy
B. badanie przeciwciał przeciwko receptorom acetylocholiny w surowicy
C. badanie przeciwciał anty-MuSK
D. elektrofizjologiczna próba nużliwości
E. EMG pojedynczego włókna

A

E. EMG pojedynczego włókna

EMG pojedynczego włókna w mięśniu okrężnym oka
czułość 98%, PPV 97%
głównie służy do wykluczania miastenii

41
Q

Które ze stwierdzeń dotyczących leczenia przeciwcholinesterazowego w miastenii jest prawdziwe:
A. poszczególne leki z tej grupy różnią się istotnie skutecznością działania
B. leczenie to jest skuteczniejsze u pacjentów z przeciwciałami anty-MuSK
C. leczenie to rzadko powoduje całkowite ustąpienie objawów w miastenii uogólnionej
D. w miastenii ocznej leczenie to wyraźniej wpływa na dwojenie niż na opadanie powiek
E. leczenie to zmniejsza wyraźnie ryzyko wystąpienia przełomu miastenicznego

A

C. leczenie to rzadko powoduje całkowite ustąpienie objawów w miastenii uogólnionej

42
Q
W leczeniu przełomu miastenicznego nie stosuje się: A. mechanicznej wentylacji 
B. dożylnych immunoglobulin 
C. inhibitorów acetylocholinesterazy 
D. plazmaferez 
E. kortykosteroidów
A

C. inhibitorów acetylocholinesterazy

43
Q

W miastenii noworodków:
A. początek objawów przypada na 0-14. dzień życia
B. objawy mogą występować u dzieci, których matki w chwili porodu były w remisji
C. w leczeniu stosuje się kortykosteroidy lub dożylne wlewy immunoglobulin
D. objawy zwykle obejmują niewydolność oddechową
E. choroba jest czynnikiem ryzyka wystąpienia miastenii w wieku dojrzałym

A

B. objawy mogą występować u dzieci, których matki w chwili porodu były w remisji

44
Q

Najczęstszą przyczyną wrodzonych zespołów miastenicznych są nieprawidłowości w obrębie:
A. receptora nikotynowego acetylocholiny
B. rapsyny
C. MuSK
D. Dok-7
E. acetylotransferazy cholinowej

A

A. receptora nikotynowego acetylocholiny

45
Q
Zatrucie toksyną botulinową różni się pod względem klinicznym od miastenii m.in. brakiem: 
A. duszności 
B. dyzartrii 
C. opadania powiek 
D. zaburzeń ruchomości gałek ocznych 
E. reaktywności źrenic na światło
A

E. reaktywności źrenic na światło

niedowład + zaburzenia czynności autonomicznych